Την Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2024, οι μαθητές των Ανθρωπιστικών Σπουδών της Β και Γ Λυκείου του σχολείου μας επισκέφθηκαν το Λαογραφικό Μουσείο της Αγίας Μαύρας και το ξενοδοχείο-μουσειακό χώρο “Δεξαμενές” στην Κουρούτα στο πλαίσιο της δράσης: Εκεί που η ιστορία παραμένει….οι θύμησες θα επιστρέφουν… «Τα σταφιδικά χρόνια» με στόχο να κατανοηθεί σε βάθος η διδακτέα ύλη βάσει της βιωματικής μάθησης και έρευνας.
Μαζί με τους υπεύθυνους για τη δράση εκπαιδευτικούς, ξεναγήθηκαν αρχικά από τον κ. Γρηγόρη Γιαννακόπουλο στο Λαογραφικό Μουσείο της Αγίας Μαύρας. Είδαν τον τρόπο που γινόταν η επεξεργασία της σταφίδας, τα παλιά μηχανήματα, παλιές φωτογραφίες και κάποια παιδιά αναγνώρισαν αντικείμενα που ακόμα υπάρχουν στα κτήματα των παππούδων τους.
Στη συνέχεια, επισκέφθηκαν το ξενοδοχείο Dexamenes Seaside Hotel δημιουργήθηκε από έναν οραματιστή επιχειρηματία, ο οποίος μετέτρεψε ένα εγκαταλελειμμένο οινοποιείο σε ένα μοναδικό ξενοδοχείο στην Κουρούτα της Πελοποννήσου. Η ιστορία του χώρου χρονολογείται από τον 19ο αιώνα, από την ‘εποχή της σταφίδας’.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας το 1830, η καλλιέργεια της σταφίδας αναπτύχθηκε εντυπωσιακά. Η σταφίδα ήταν το κυριότερο εξαγωγικό προϊόν του Ελληνικού Βασιλείου φτάνοντας να καλύπτει περισσότερο από το 60% των εξαγωγών κατά τη δεκαετία του 1880, καθώς οι γαλλικοί αμπελώνες μαστίζονταν από φυλλοξήρα. Όταν, όμως, ξέσπασε στην Ελλάδα το 1910 η κρίση της σταφίδας, το εμπόριό της κατέρρευσε και ήταν αναγκαία η μετατροπή του αποθέματος σταφίδας σε εναλλακτικά προϊόντα, όπως το κρασί. Τότε δημιουργήθηκαν τα πρώτα οινοποιεία και αποστακτήρια.
Οι δεξαμενές χτίστηκαν κυριολεκτικά πάνω στη θάλασσα, έτσι ώστε το κρασί να φορτώνεται με σωλήνες στα πλοία σε μια πλατφόρμα στην παραλία της Κουρούτας, ώστε έπειτα να φτάσει στις μεγάλες υπερπόντιες αγορές. Με σεβασμό στην αρχιτεκτονική κληρονομιά και τη βιομηχανική αισθητική, το ξενοδοχείο αναδεικνύει τις υπάρχουσες τσιμεντένιες κατασκευές με μοντέρνα προσθήκη στοιχείων. Οι εγκαταλελειμμένες βιομηχανικές κατασκευές, που χαρακτηρίζουν το οικόπεδο, παρέμειναν σχεδόν ανέπαφες από τη δεκαετία του 1920.
