Κάθε χρόνο, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, έχει καθιερωθεί διεθνώς να γιορτάζεται η γιορτή της μητέρας. Και στην Αρχαία Ελλάδα, εμφανίζεται παρόμοια γιορτή, που συνδυάζονταν με τον ερχομό της Άνοιξης. Γιόρταζαν τη Γαία, τη μητέρα Γη, μητέρα θεών και ανθρώπων. Φυσικά είναι μία γιορτή με συμβολικό χαρακτήρα αφού θα πρέπει να γιορτάζουμε και να τιμούμε τον άνθρωπο που μας έδωσε πνοή, που μας έδωσε ζωή, κάθε μέρα όλο το χρόνο. Είναι απλά η μικρότερη ευκαιρία να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας στη μητέρες όλου του κόσμου.
Από το 1929, η Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας έχει καθιερώσει την ημέρα της Υπαπαντής του Χριστού σαν σημείο αναφοράς για την Ελληνίδα Ορθόδοξη Μητέρα τιμώντας τους κόπους, τις θυσίες και την ανεκτίμητη προσφορά της στην οικογένεια και την κοινωνία μας. Η γιορτή της Μητέρας, είχε καθιερωθεί επίσημα να εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου, ημέρα προσφοράς στο Θεό, του Τεσσαρακονθήμερου Χριστού, από την Αγία Μητέρα Του, την Παναγία. Ήταν απόλυτα δικαιολογημένη η επιλογή της ημέρας αυτής ως ημερομηνία γιορτής της Μάνας, καθότι η Παναγία μας είναι η κατά χάριν Μητέρα όλων των χριστιανών.
Το πρόσωπο της Μητέρας είναι ένα πρόσωπο ίσως το πιο ιερό στην ζωή του ανθρώπου. Αποτελεί το αιώνιο σύμβολο αγάπης, φροντίδας, ελπίδας, καταφυγής του κάθε πονεμένου και σύμβολο θυσίας από καταβολής κόσμου. Αποτελεί το στήριγμα κάθε οικογένειας καταβάλλοντας καθημερινά υπεράνθρωπες προσπάθειες για να μοιράζεται ανάμεσα στην οικογένεια, την καριέρα, το σπίτι και να είναι πανταχού παρούσα όποτε της ζητηθεί. Η μάνα φέρνει στον κόσμο τα παιδιά, τα θρέφει με το γάλα της και τους μεταδίδει τις ηθικές αρχές και τους κανόνες της κοινωνίας που ανήκει. Η προσφορά της στην οικογένειά της και κυρίως στα παιδιά της είναι συνεχής και αδιάλειπτη.
Ο ψυχίατρος Ρούντολφ Ντράικωρς (1897-1972) που αφιέρωσε μεγάλο μέρος της μελέτης του στην αγωγή του παιδιού και έδειξε βαθύτατο ενδιαφέρον για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας γονιός κατά την ανατροφή του παιδιού του υποστήριζε ότι: “Δεν υπάρχουν κακά παιδιά – υπάρχουν μόνο αποθαρρυμένα και δυστυχισμένα παιδιά, που δεν είχαν την τύχη να δεχτούν εκείνη την ανατροφή που θα τους άνοιγε τα φτερά για να ολοκληρωθούν μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία. Δεν υπάρχει, όμως, και γονιός που ΔΕΝ θα κάνει λάθη στην αγωγή των παιδιών. Απαλλαγείτε, λοιπόν, από τις ενδεχόμενες ενοχές σας. Και ηρεμήστε”.
Το παρακάτω κείμενο είναι τα λόγια κάθε παιδιού προς το γονιό του, σύμφωνα με την άποψη του μεγάλου διδασκάλου. Αξίζει και επιβάλλεται να διαβαστούν περισσότερες από μία φορές!
Μαμά μου μην ξεχνάς
*Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνεις πάντα ό,τι σου ζητώ. Σε δοκιμάζω μονάχα για να δω.
* Μη διστάζεις να είσαι σταθερή μαζί μου. Το προτιμώ. Με κάνεις να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
* Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ’ ό,τι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον σπουδαίο.
* Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτά που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.
* Μη μου δημιουργείς το αίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει ν’ αναγνωρίζω.
* Μην αναστατώνεσαι τόσο όταν σου λέω «δε σε χωνεύω». Δεν απευθύνομαι σε σένα αλλά στη δύναμη που έχεις να μου εναντιώνεσαι.
* Μη με προστατεύεις πάντα από τις συνέπειες. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
*Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα – ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα.
* Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.
* Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολύ περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς.
* Μην υπερτιμάς την τιμιότητά μου. Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά.
* Μην πέφτεις σε αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σ’ εσένα.
* Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις. Αν κάνεις κάτι τέτοιο, θα ανακαλύψεις πως θ’ αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
* Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πως είσαι τέλεια ή αλάνθαστη. Είναι σοκ για μένα όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
* Μη διανοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψή σου αν μου ζητήσεις συγγνώμη. Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντί σου.
* Μην ξεχνάς πως μου αρέσει να πειραματίζομαι! Χωρίς αυτό δε μπορώ να ζήσω. Σε παρακαλώ παραδέξου το.
* Μην ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.
* Μην ξεχνάς πως δε θα μπορέσω ν’ αναπτυχθώ χωρίς πολύ κατανόηση και αγάπη. Αυτό όμως δε χρειάζεται να στο πω. Έτσι δεν είναι;;;
Χρόνια Πολλά σε όλες τις Μητέρες!!
