Η Πλατυτέρα των ουρανών

Εγώ σ’ ανάστησα με χώμα και νερό
χελιδονάκι να ‘σαι μα κι αγρίμι
να σ’ έχω αλφαβητάρι στον καιρό
κι ανέσπερο καντήλι μες στη μνήμη.

Μα εσύ γυρεύοντας του ονείρου την πηγή
κοντά στων Ουρανών την Πλατυτέρα
βρήκες φτερά κι αρνήθηκες τη γη
τη σκοτεινή την πρώτη μας μητέρα.
Ν. Γκάτσος


| 4 Μαΐου 2011 , κατηγορία: Θρησκευτικότητα |

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *