ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ ΚΑΙ ΥΔΑΤΩΝ

Διαβάζω μεταξύ άλλων στο Blog του ΗΡΑΚΛΗ:

Οι ιατρικοί σύλλογοι ΑΘήνας και Πειραιά, ανακοίνωσαν ότι:

– Θα διωχθεί πειθαρχικά, όποιος γιατρός που είναι συμβεβλημένος με τον ΟΠΑΔ ή τον ΟΕΕ,

εξετάσει ασθενή του ΙΚΑ!!!!

Μάλιστα κύριοι.

Οι Ιατρικοί σύλλογοι των περιοχών της Ελλάδας, με τα περισσότερα λαμόγια γιατρούς,

θα διώξουν πειθαρχικά το γιατρό που θα εξετάσει ασφαλισμένο του ΙΚΑ.

Οι Ιατρικοί σύλλογοι που:

Δεν έχουν βγάλει άχνα για το ότι ΟΛΟΙ οι γιατροί συνεργάζονται με το αζημίωτο με ΟΛΕΣ τις φαρμακευτικές εταιρίες, εις βάρος της υγείας του λαού, και των ταμείων του.

Δεν έχουν βγάλει άχνα, για τα πληρωμένα ταξίδια σε εξωτικές χώρες, για επιβράβευση κατευθυνόμενης συνταγογραφίας, τις επιπλώσεις δωρεάν, γραφείων κλπ. κλπ.

Δεν έχουν πει κουβέντα γιατί το 35% των εργαστηριακών εξετάσεων που γράφουν τα μέλη τους είναι ΑΧΡΕΙΑΣΤΕΣ, και γράφονται για οικονομικούς λόγους.

Δεν έχουν πει κουβέντα, για τους γιατρους χειρουργείου, που παίρνουν σε ποσοστό 90% φακελάκι.

Το έχουν βουλώσει, για τις παράνομες υιοθεσίες με συμμετοχή γιατρών, για τις παράνομες εκτρώσεις εκτός νοσοκομείων, για τα σεξουαλικά όργια γιατρών σε ώρα υπηρεσίας στα νοσοκομεία ( ακόμα τα βίντεο παίζουν στο ιντερνετ), για το θησαυρισμό γιατρών εις βάρος της υγείας των ασθενών, για τις γνωματεύσεις χρήσης ορθοπεδικών πρόσθετων για να παίρνουν μίζα,( Αγγλική δικαιοσύνη ), για τη μίζα από ΟΛΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΕΙΔΗ που συνταγογραφούν.

Οι κύριοι “επιστήμονες” των Ιατρικών Συλλόγων Αθήνας Πειραιά, δεν έχουν δει τίποτε από όλα αυτά, ούτε φυσικά τις βίλλες, τα αυτοκίνητα τις καταθέσεις των φοροφυγάδων γιατρών.

http://irasot.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=29552&blid=25

Το πόσο έχουν αποθρασυνθεί ορισμένοι γιατροί, που στο μυαλό τους έχουν μόνο τα λεφτά και την καλοπέρασή τους, μπορείτε να διαβάσετε και στο:

http://kokkinigrammi.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=29575&blid=414

Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς στην “Καθημερινή”:

Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματά μας είναι το γεγονός ότι ανθρωπάκια, πολύ μικρά ανθρωπάκια βρέθηκαν σε κρίσιμες θέσεις ευθύνης στην ελληνική κοινωνία. Μετριότατοι ακαδημαϊκοί έγιναν πρυτάνεις. Οχι λόγω λαμπρής ακαδημαϊκής καριέρας, αλλά λόγω της υποστήριξης φοιτητικών παρατάξεων, συνδικαλιστών «μονιμάδων» και δημοσίων σχέσεων. Ανθρωποι φοβισμένοι, θέλουν να περάσει η θητεία τους χωρίς μπελάδες, χωρίς αντιπαραθέσεις και, ει δυνατόν, χωρίς να αλλάξει τίποτα στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Μετριότατοι δικηγορίσκοι ή άνθρωποι που δεν είχαν κολλήσει ούτε ένα ένσημο, εκτός από παρουσίες σε φοιτητικά αμφιθέατρα, βρέθηκαν επίσης σε υπουργικές καρέκλες. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να διορίζουν κανένα δικό τους, να τα έχουν καλά με τους συνδικαλιστές, να μοιράζουν κανένα παραπολιτικό σε καμιά φυλλάδα και να προσεύχονται μην τους τύχει καμιά στραβή.

Τα ανθρωπάκια βρέθηκαν σε ανώτατες θέσεις όμως και στον στρατό και την αστυνομία, στην καρδιά, δηλαδή, του κράτους όπου, θεωρητικά, δεν χωρούν εκπτώσεις. Θυμάμαι ακόμη και ανατριχιάζω έναν ανώτατο αξιωματικό του στρατού που έπαιξε κάποιον ρόλο στα Ιμια να τρέμει και να μου λέει: «Kι εγώ δεν ξέρω πώς έφτασα στη θέση που είχα τότε, αλλά καλά να ’ναι το ΠΑΣΟΚ…». Η ξεφτίλα ήταν τέτοια, που στις προαγωγές δεν είχε σημασία αν ήξερες αγγλικά ή αν είχες σπουδάσει κάτι παραπάνω, αλλά το αν ήσουν του Σκουλαρίκη ή του Γκελεστάθη.

Τα ανθρωπάκια έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Είναι όλοι «καλοί άνθρωποι» και δεν νιώθουν ότι είναι τόσο μικρά σε σχέση με τις προσδοκίες του θεσμού που υπηρετούν. Υποθέτω, είναι σαν να είναι κάποιος ο έκτος από τους επτά νάνους· δεν νιώθει ιδιαίτερα κοντός…

Το άλλο τους χαρακτηριστικό είναι πως όταν έρχονται τα δύσκολα, καταρρέουν. Δεν ξέρουν τι να κάνουν, δεν θέλουν μπελάδες, θέλουν την ησυχία τους. Τους είναι αδύνατον να πάρουν μιαν απόφαση με κόστος, να βρουν το θάρρος και να κάνουν αυτό που απαιτεί η θέση τους. Τα ανθρωπάκια είναι τόσο εθισμένα στην ίντριγκα, στη διαπλοκή και στις δημόσιες σχέσεις, που αδυνατούν να σκεφθούν, έστω και για ένα δευτερόλεπτο, σαν ηγέτες ενός συγκροτημένου κράτους.

Από την άλλη μεριά έχεις τις φωτεινές εξαιρέσεις, τους πολλούς ανώνυμους λεβέντες του χρέους, που κάνουν τη δουλειά, τιμούν τη θέση τους και κρατούν αυτήν τη χώρα όρθια ακόμη. Μπορεί να είναι πιλότοι που πετούν στις πιο αντίξοες συνθήκες, με λίγα λεφτά, πάνω από το Φαρμακονήσι όταν εμφανίζονται προκλητικά τα τουρκικά αεροσκάφη. Μπορεί να είναι πρυτάνεις και καθηγητές σε διάφορα πανεπιστήμια, που τα προστατεύουν από τις μαφίες και τις συμμορίες χωρίς να κάνουν πολλή φασαρία. Μπορεί να είναι ένας αξιωματικός της αστυνομίας που κοιμάται στο γραφείο του, παίρνει 1.300 ευρώ τον μήνα, αλλά προστατεύει την κοινωνία από βαρεμένους, παράφρονες που θέλουν να τα κάψουν όλα αν μπορούν. Μπορεί, τέλος, να είναι ένας ικανός, έντιμος δημόσιος υπάλληλος που κρατάει μια ολόκληρη υπηρεσία, ενώ γύρω του η πλειοψηφία… πλέκει ή παίζει τέτρις και η πολιτική ηγεσία ασχολείται με ρουσφέτια.

Είναι πολλοί οι άνθρωποι που κάνουν τη δουλειά τους, πληρώνονται λίγο και μας επιτρέπουν ακόμη να λέμε ότι υπάρχει κράτος στην Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι πώς θα αλλάξουμε οριστικά και αμετάκλητα τους μηχανισμούς και θεσμούς που επιτρέπουν σε «νούμερα», σε ανθρωπάκια, να φτάνουν στην κορυφή διαφόρων θεσμών του δημοσίου βίου. Η αλήθεια είναι πως σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως π. χ. στην αστυνομία ή στον στρατό, σπανίζουν πια τα «νούμερα» και συναντάς όλο και περισσότερο επαγγελματίες με άποψη και θάρρος. Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε το ίδιο για τα πανεπιστήμια…

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_04/02/2011_1294328

Διαβάζοντας τα παραπάνω, μου ήρθε στο μυαλό το τραγούδι “Το ανθρωπάκι”, με την Ελένη Ροδά.

Η θέση του τερματοφύλακα ήταν και είναι η πιο δύσκολη στο ποδόσφαιρο. Το παραμικρό λάθος δεν συγχωρείται. Οι υπόλοιποι παίκτες κάνουν αρκετά λάθη κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Το λάθος του τερματοφύλακα όμως είναι αυτό που μένει στη μνήμη όλων.

Κάποιοι βρήκαν αφορμή από το λάθος του Καρνέζη στον αγώνα ΑΕΚ-ΠΑΟ: 2-3, και έφτιαξαν το παρακάτω σατιρικό βίντεο. Ας δούμε λοιπόν την αστεία πλευρά της ζωής και να μην ξεχνάμε ότι το ποδόσφαιρο πάνω απ’ όλα είναι ένα ΠΑΙΓΝΙΔΙ.

Στο κάτω κάτω υπάρχουν τερματοφύλακες πιο διάσημοι και πολύ πιο έμπειροι που έχουν κάνει τραγικότερα λάθη.

Ο Παντελής Θαλασσινός τραγουδάει: “Ο Φλεβάρης των φλεβών”, σε μουσική δική του και στίχους Ηλία Κατσούλη. Από το δίσκο “Το Καλαντάρι” (2006).

Την πρωτοχρονιάτικη πίτα του έκοψε τη Δευτέρα 31 Ιανουαρίου ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Αμαλιάδας. Η εκδήλωση έγινε στο ξενοδοχείο Amalias, στην Κουρούτα.

Την πίτα έκοψε ο πρόεδρος του συλλόγου μας Παναγιώτης Κλειδέρης. Το φλουρί, το οποίο αντιστοιχούσε σε ένα λογοτεχνικό βιβλίο, κέρδισε η νηπιαγωγός Σοφία Καραδήμα.

Με την ευκαιρία να αναφέρουμε ότι δημιουργήθηκε και η ιστοσελίδα του συλλόγου μας: http://www.sepea.gr/.

Είναι μια ωραία και χρήσιμη πρωτοβουλία της νέας διοίκησης του συλλόγου και απ’ ότι μαθαίνουμε θα ακολουθήσουν και άλλες ευχάριστες εκπλήξεις.

Πολλές φορές ακούμε τη φράση: ψώνισε από σβέρκο.

Η συγκεκριμένη έκφραση που σημαίνει ότι κάποιος έκανε τη χειρότερη δυνατή επιλογή χρησιμοποιείτο με τη σωστή της έννοια, όταν ακόμη η γεωργία στηρίζονταν στα αλέτρια και τη δύναμη των ζώων. Λόγω της συνεχούς τριβής του σβέρκου των ζώων με το αλέτρι το δέρμα στο συγκεκριμένο σημείο γινόταν ιδιαίτερα σκληρό και δύσκολο στην κατεργασία (γι’ αυτό, βέβαια, χρησιμοποιείτο συχνά για την κατασκευή υποδημάτων).
Αντιθέτως, σήμερα ο σβέρκος των ζώων αποτελεί το νοστιμότερο μέρος και χρησιμοποιείται στη σούπα. Παρεμπιπτόντως, η λέξη σβέρκος προέρχεται από την αλβανική Zverk, που σημαίνει τράχηλος.

http://procatarktiko.blogspot.com/2010/12/blog-post_19.html

Τη φράση αυτή θυμήθηκα όταν έμαθα ότι ο Πανιώνιος (αλήθεια τι έγινε το Νέος στην ονομασία του), απέκτησε το διεθνή Τσέχο επιθετικό Βάτσλαβ Σβέρκος.

Στον αγώνα της Κυριακής με την Καβάλα, ο Πανιώνιος δέχτηκε την ισοφάριση στο 90ό λεπτό, αφού η μπάλα χτύπησε στην πλάτη (ή μήπως στο …σβέρκο) του Σβέρκος.