Μια μεγάλη φίλη της Ελλάδας, μια γυναίκα που αφιέρωσε όλη της τη ζωή στην προώθηση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού, η Ζακλίν ντε Ρομιγί, έφυγε χθες από τη ζωή πλήρης ημερών, σε ηλικία 97 ετών, ανακοίνωσε σήμερα ο φίλος και εκδότης της Μπερνάρ ντε Φαλουά.
Η μεγάλη ελληνίστρια και ακαδημαϊκός έσβησε χθες το απόγευμα στο νοσοκομείο Ambroise-Pare de Boulogne-Billancourt, κοντά στο Παρίσι.
Ακαδημαϊκός η Ζακλίν ντε Ρομιγί άφησε πίσω της εκτός των άλλων ένα σημαντικό έργο για την Αθήνα του 5ου αιώνα απ’ όπου “ξεκίνησαν όλα”:η φιλοσοφία, η ιστορία, η τραγωδία, η κωμωδία, οι σοφιστές.
Γεμάτη θαυμασμό για την εποχή εκείνη, μελέτησε πολύ Θουκυδίδη, που τη γοήτευσε με την ωραιότητα και την ευαισθησία του λόγου του, τον οποίο αποκαλούσε “έναν από τους άνδρες της ζωής της”, καθώς επίσης τον Ομηρο, τον Αισχύλο, τον Ευριπίδη.
Οσοι συνάντησαν αυτή τη μικροκαμωμένη γυναίκα με τα μπλε μάτια και τα λευκά μαλλιά, διαπίστωσαν ότι τα ελληνικά την έκαναν ευτυχισμένη, ότι τη διέκρινε μια βαθειά εσωτερική γαλήνη και ότι ήταν ένας άνθρωπος παθιασμένος και με χιούμορ παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ήταν τυφλή.
Η Ζακλίν ντε Ρομιγί γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1913 στην πόλη Σαρτρ. Ο εβραίος πατέρας της σκοτώθηκε στο μέτωπο όταν η Ζακλίν ήταν ενός έτους. Τη μεγάλωσε η μητέρα της, μυθιστοριογράφος.
Η Ζακλίν ντε Ρομιγί σπούδασε Λατικινά και Αρχαία Ελληνικά στο “Lycee Moliere”.Σε ηλικία μόλις 17 ετών, το 1933, γίνεται η πρώτη γυναίκα υποψήφια στο Concours General της Γαλλίας (γενικές εξετάσεις για αριστούχους), ύστερα η πρώτη γυναίκα καθηγητής στο περίφημο College de France και η δεύτερη γυναίκα ακαδημαϊκός στη Γαλλική Ακαδημία, μετά την Μαργκερίτ Γιουρσενάρ.
Μεταφράστρια των Ελλήνων κλασικών στα γαλλικά η Ζακλίν ντε Ρομιγί, δημοσίευσε πλήθος μελετών για την αρχαία ελληνική γραμματεία και ιστορία ενώ δίδαξε ως καθηγήτρια της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στα πανεπιστήμια της Λιλ, της Σορβόνης και στο College de France.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της διατέλεσε διδάκτωρ σε μερικά από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, ανάμεσα στα οποία αυτά της Οξφόρδης, των Αθηνών, του Δουβλίνου, του Μόντρεαλ και του Γέιλ.
Το 1995 της δόθηκε η ελληνική υπηκοότητα και το 2001 ανακηρύχθηκε πρέσβειρα του Ελληνισμού.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=47248948