Οι εκλογές έφτασαν.
23 κόμματα τελικά ζητούν την ψήφο μας.
Ποιό όμως από όλα αυτά την αξίζει;
Η Νέα Δημοκρατία ζητάει την ψήφο μας, όπως έκανε και πριν από 2 χρόνια, όπως έκανε και πριν από 5,5 χρόνια. Ο κ. Καραμανλής ανέλαβε την εξουσία για πρώτη φορά λέγοντας ότι δεν θα ανεχτεί τους “νταβατζήδες”. Και μας προέκυψαν οι κουμπάροι. Έδωσε εντολή στο επιτελείο του να κυβερνήσουν “σεμνά και ταπεινά”. Και άρχισαν οι σπατάλες, τα πολυτελή ταξίδια, η αλαζονεία της εξουσίας. Είπε ότι θα καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή και ζητάει να τον ψηφίσουμε για να κάνει αυτό που έπρεπε να έχει κάνει. Πολλές φορές ο πρωθυπουργός έδινε την εντύπωση ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Παρακολουθούσε αμέτοχος να καίγεται η Αθήνα, να πηγαινοέρχονται οι μίζες του Χριστοφοράκου, να αλωνίζουν οι “Βατοπεδινοί” και έδινε την εντύπωση ότι δεν υπήρχε.
Το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί την εξουσία και όπως φαίνεται θα την κερδίσει. Οι περισσότερροι θα το ψηφίσουν για να φύγει η Νέα Δημοκρατία και όχι γιατί έχει να δώσει κάτι καλύτερο. Ο πρόεδρός του κ. Παπανδρέου δεν έχει αποδείξει ακόμη ότι μπορεί να κυβερνήσει καλύτερα από τον κ. Καραμανλή. Πολλές από τις εξαγγελίες είναι ασαφείς. Τι θα κάνει με τον ΟΤΕ; Να διώξει τους Γερμανούς δεν μπορεί. Να τον ξαναγοράσει μέσω χρηματιστηρίου; Που θα βρει τα χρήματα; Δει δη χρημάτων. Χρήματα υπάρχουν μας λέει. Η χώρα όμως είναι χρεωμένη μέχρι το λαιμό. Θέλει την Ολυμπιακή στο Δημόσιο. Να την κάνει τι; Να τη γεμίσει με ρουσφετολογικές προσλήψεις, για να πληρώνουμε εμείς; Δυστυχώς πολλά από τα στελέχη του ετοιμάζονται για το φαγοπότι που είχαν αφήσει πριν από χρόνια. Πολύ καλά έκανε και τους έκοψε τη φόρα να μην ράβουν κοστούμια. Θα καταφέρει να αποκόψει τα “λαμόγια” από τη διαχείριση της εξουσίας; Ας το ελπίσουμε.
Το ΚΚΕ τόσα χρόνια αγωνίζεται για το δίκιο του εργάτη. Ξεσηκώνει τους εργαζόμενους ώστε να διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Ζητάει (και δίκαια) μεγαλύτερους μισθούς για τους εργαζόμενους, αλλά αρνείται να τους δώσει στους εγαζόμενους στο “Ριζοσπάστη”. Είναι όμως προσκολλημένο στο παρελθόν. Η ηγεσία του δεν έχει καταλάβει ότι η κοινωνία έχει αλλάξει. Η ενωμένη Ευρώπη είναι αναγκαία για να αντιμετωπίσουμε οικονομικά την Αμερική, τη Ρωσία και τη ραγδαία ανερχόμενη Κίνα. Το ΚΚΕ μάλλον έχει μείνει προσκολλημένο “στο μεγαλείο” της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης. Δεν κατάλαβε ότι και αυτή απαρνήθηκε τον κομμουνισμό.
Ο ΛΑΟΣ διεκδικεί τους απογοητευμένους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας ως συγγενές κόμμα, της ίδιας πολυκατοικίας όπως αναφέρεται. Σε ορισμένα θέματα έχει δίκιο, γι’ αυτό και η κυβέρνηση έσπευσε να τα εφαρμόσει αμέσως μετά τη μεγάλη αύξηση του ποσοστού του κατά τις ευρωεκλογές. Οι ακραίες θέσεις όμως σε άλλα θέματα το καθιστούν αναξιόπιστο. Αν θέλει να παίξει ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας θα πρέπει να περιορίσει τις ακραίες θέσεις του παρελθόντος και να αποκόψει εκείνα τα στελέχη που νοσταλγούν άλλα καθεστώτα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από ένα συνονθύλευμα αριστερών, αριστερίστικων ή αναρχικών γκρουπούσκουλων. Ο Συνασπισμός παλαιότερα με τις ιδέες του έδινε μια ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό όμως που βλέπουμε σήμερα είναι να μη μπορούν να συννενοηθούν μεταξύ τους και να θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Η υποστήριξή τους στους καταστροφείς των περιουσιών στα επεισόδια που γίνονται στις μεγάλες πόλεις, είχε σαν αποτέλεσμα την καθίζησή τους στις ευρωεκλογές. Οι θέσεις τους στο θέμα των παράνομων μεταναστών θα τους οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Το σταμάτημα της ανέγερσης του γηπέδου του Παναθηναϊκού με τη δικαιολογία της προστασίας του γύρω χώρου τους έφερε αντιμέτωπους και με τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού. Και μην καμαρώνει ο κ. Τσίπρας ότι κατάφερε να σώσει τον γύρω χώρο γιατί το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έχει βγάλει ακόμα απόφαση και το γήπεδο δεν είναι σίγουρο ότι θα χτιστεί. Έτσι όπως πάει, ΣΥΡΙΖΑ θα περάσει από τη Βουλή. Αλλά απέξω.
Οι Οικολόγοι-Πράσινοι διεκδικούν τον τίτλο των προστατών του περιβάλλοντος. Λες και τα άλλα κόμματα θέλουν να το καταστρέψουν. Όμως το χτίσιμο πάνω σε καμένες περιοχές ή δίπλα σε παραλίες και γενικά αυθαίρετων κτισμάτων δεν έχει ιδεολογία. Με τον όρο οικολόγοι υπάρχουν και άλλα κόμματα. Οι ακραίες δηλώσεις ορισμένων στελεχών τους όπως ο κ. Τρεμόπουλος, για εθνικά θέματα, ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων. Γι’ αυτό και δύσκολα θα καταφέρουν να πιάσουν το ποσοστό των ευρωεκλογών και να εκπροσωπηθούν στη Βουλή.
Υπάρχουν βέβαια και άλλα μικρότερα κόμματα σοβαρών αλλά και γραφικών ανθρώπων. Συνήθως η ψήφος προς αυτά τα κόμματα είναι ψήφος διαμαρτυρίας αλλά και απογοήτευσης.
Βλέπουμε λοιπόν πόσο δύσκολη είναι η απόφασή μας. Ας σκεφτούμε λοιπόν ποιον θα ψηφίσουμε. Και να ψηφίσουμε όχι αυτόν που θα κάνει το μεγαλύτερο καλό, αλλά αυτόν που θα κάνει το μικρότερο κακό.