ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ

ΟΡΙΣΜΟΣ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ:

Η Βιοποικιλότητα είναι το σύνολο των γονιδίων, των βιολογικών ειδών και των οικοσυστημάτων μιας περιοχής, η βιοποικιλότητα είναι σημαντική διότι μας προσφέρει καθαρό αέρα, φρέσκο νερό, έδαφος καλής ποιότητας και μετατρέπει την επικονίαση των καλλιεργειών μας. Επιπλέον μας βοηθά να καταπολεμήσουμε και να προσαρμοστούμε στην κλιματική αλλαγή.

ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ: Τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας η οποία προκαλεί την κλιματική αλλαγή και την ρύπανση, η βιοποικιλότητα του πλανήτη μας μειώνετε με ανησυχητικούς ρυθμούς. Οι κύριες αιτίες για την απώλεια της βιοποικιλότητας είναι η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση, η αλλαγές στην χρήση της Γης (π.χ. αποψίλωση, εντατική μονοκαλλιέργεια, αστικοποίηση), η άμεση εκμετάλλευση όπως το κυνήγι και η υπεραλίευση. Σύμφωνα με έρευνες, η επιπτώσεις της παρουσιάζονται στην αλιεία, την παραγωγή ξυλείας, την παροχή νερού, την επεξεργασία και την αποτοξικοποίηση των λυμάτων, τον καθαρισμό των υδάτων, την προστασία από φυσικές καταστροφές και την ρύθμιση της ποιότητας της ατμόσφαιρας.

 ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΑ ΕΙΔΗ:  Η απώλεια της βιοποικιλότητας αποτελεί τον κύριο παράγοντα για την εξαφάνιση χιλιάδων ειδών. Στην Ευρώπη μεγάλο κίνδυνο εξαφάνισης έχουν τα μαλάκια του γλυκού νερού – χερσαία (μύδια και σαλιγκάρια), τα ενδημικά δέντρα και τα ψάρια του γλυκού νερού. Σε μικρότερο ποσοστό κινδύνου υπό εξαφάνιση, ακολουθούν τα ερπετά, τα αμφίβια, τα θηλαστικά κ.α.

 

Επιμέλεια εργασίας: Μαρία Τ., Ιωάννης Π.

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Ιωάννης Π.

 

ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

 

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι μορφές ενέργειας που προέρχονται από διάφορες φυσικές διαδικασίες, όπως ο άνεμος, ο ήλιος, η γεωθερμία, η κυκλοφορία του νερού και άλλες. Συγκεκριμένα σύμφωνα με την οδηγία 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως ενέργεια από ανανεώσιμες μη ορυκτές πηγές θεωρείται η αιολική, ηλιακή, αεροθερμική, γεωθερμική, υδροθερμική και ενέργεια των ωκεανών, υδροηλεκτρική, από βιομάζα, από τα εκλυόμενα στους χώρους υγειονομικής ταφής αέρια, από αέρια μονάδων επεξεργασίας λυμάτων και από βιοαέρια.

Ο όρος «ήπιες» αναφέρεται σε δυο βασικά χαρακτηριστικά τους. Καταρχάς, για την εκμετάλλευσή τους δεν απαιτείται κάποια ενεργητική παρέμβαση, όπως εξόρυξη, άντληση ή καύση, όπως με τις μέχρι τώρα χρησιμοποιούμενες πηγές ενέργειας, αλλά απλώς η εκμετάλλευση της ήδη υπάρχουσας ροής ενέργειας στη φύση. Δεύτερον, πρόκειται για «καθαρές» μορφές ενέργειας, πολύ «φιλικές» στο περιβάλλον, που δεν αποδεσμεύουν υδρογονάνθρακες, διοξείδιο του άνθρακα ή τοξικά και ραδιενεργά απόβλητα, όπως οι υπόλοιπες πηγές ενέργειας που χρησιμοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα. Έτσι θεωρούνται από πολλούς μία αφετηρία για την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Γη.

 «Ανανεώσιμες πηγές» θεωρούνται γενικά οι εναλλακτικές των παραδοσιακών πηγών ενέργειας (π.χ. του πετρελαίου ή του άνθρακα), όπως η ηλιακή ενέργεια και η αιολική ενέργεια. Ο χαρακτηρισμός «ανανεώσιμες» είναι κάπως καταχρηστικός, αφού ορισμένες από αυτές τις πηγές, όπως η γεωθερμική ενέργεια, δεν ανανεώνονται σε κλίμακα χιλιετιών. Οι ΑΠΕ αποτελούν τη βάση του μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης της πράσινης οικονομίας και κεντρικό σημείο εστίασης της σχολής των οικολογικών οικονομικών, η οποία έχει κάποια επιρροή στο οικολογικό κίνημα.

Επιμέλεια εργασίας:  Σταύρος Σ. , Ειρήνη Σ. , Ευάγγελος Τ.

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ : Μαρία Τ.

 

 

ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

 

Εκατοντάδες μεγάλες πυρκαγιές συνεχίζουν να καταστρέφουν πολλά μέρη του πλανήτη μεταξύ των οποίων στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και τη Ρωσία. Μέχρι στιγμής ο αριθμός των πυρκαγιών το 2021 σε πολλές χώρες έχει ξεπεράσει τον μέσο όρο του προηγούμενου έτους

Σε δορυφορικό χάρτη της NASA φαίνεται η έκταση των πυρκαγιών που μετατρέπουν εκατομμύρια εκτάρια σε στάχτη.

Οι μεγαλύτερες φωτιές, που απεικονίζονται με κόκκινο χρώμα, βρίσκονται στη δυτική ακτή των ΗΠΑ, στη Σιβηρία, στη Νότια Αμερική, στην Κεντρική και Νότια Αφρική, στον Αραβικό Κόλπο, στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα σε Ελλάδα, Ιταλία, Ρουμανία και Αλβανία.

Με πολύ υψηλές θερμοκρασίες και μεγάλη ξηρασία, η φωτιά στα δάση απελευθέρωσε 343 μεγάτονους άνθρακα, ποσό αυξημένο κατά 20% σε σχέση με την αντίστοιχη προηγούμενη ποσότητα ρεκόρ που είχε σημειωθεί το 2014

“Ο αριθμός αυτός ξεχωρίζει με διαφορά”, ανέφερε ο Mark Parrington, επιστήμονας στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Παρακολούθησης Ατμόσφαιρας Copernicus, η οποία μετρά τις εκπομπές άνθρακα. “Φέτος, το σύνολο του Ιουλίου παγκοσμίως είναι το υψηλότερο από το 2003 όταν και ξεκίνησαν οι καταγραφές”.

Πάνω από το μισό διοξείδιο του άνθρακα προέρχεται από δύο περιοχές – τη Βόρεια Αμερική και τη Σιβηρία.

Η πυρκαγιά Ντίξι καίει από τα μέσα Ιουλίου στα δάση της βόρειας Καλιφόρνιας, ενώ επεκτείνεται λόγω των πολύ υψηλών θερμοκρασιών, της ξηρασίας και των ισχυρών ανέμων. Για την κατάσβεσή της έχουν κινητοποιηθεί 5.400 πυροσβέστες.

Ήδη φέτος οι 38.707 πυρκαγιές που έχουν καταγραφεί στις ΗΠΑ έχουν ξεπεράσει τον ετήσιο μέσο όρο της χώρας που είναι στις 36.260 πυρκαγιές

Επιμέλεια Εργασίας : Αθανάσιος Χ. , Ευάγγελος Χ. , Μαρίνα Τ.

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ : Μαρία Τ.

 

ΑΜΑΖΟΝΙΟΣ

Το όνομα «Αμαζόνιος» το έδωσε ο Ισπανός κατακτητής Φρανθίσκο ντε Ορεγιάνα (Francisco de Orellana), ο οποίος διέπλευσε τον ποταμό το 1541-1542.  Ο Αμαζόνιος είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Γης σε όγκο νερού ενώ υπάρχει μια αντιπαράθεση για το εάν είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος. Γενικά θεωρείται ο δεύτερος μακρύτερος ποταμός στη Γη μετά τον Νείλο. Αρχικά το μήκος του είχε υπολογιστεί γύρω στα  6.400 χιλιόμετρα, αλλά μετά από μελέτες αποδείχτηκε ότι πηγές του ορίζονται στην περιοχή Απασέτα, με αποτέλεσμα το συνολικό μήκος του να ανέρχεται στα 6.992 χιλιόμετρα, οπότε είναι ο μεγαλύτερος ποταμός στη Γη. Ο Αμαζόνιος όμως είναι με διαφορά ο μεγαλύτερος ποταμός σχετικά με την μέση παροχή, που ανέρχεται στα 219.000 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Υπολογίζεται ότι το 1/5 τού συνόλου του γλυκού νερού που κυλάει στην επιφάνεια της γης μεταφέρεται από τον Αμαζόνιο. Έχει αναγνωριστεί το όρος Μίσμι ως η πηγή του  στο νότιο Περού. Την εποχή της Κατάκτησης, κοντά στις όχθες του Αμαζονίου και των παραποτάμων του, κατοικούσαν δασύς πληθυσμοί, που εφάρμοζαν γεωργικές καλλιέργειες.  Στους κάμπους, δηλαδή τις περισσότερο υψωμένες περιοχές ανάμεσα στους ποταμούς και τις πεδιάδες τους, κατοικούσαν και εξακολουθούν και σήμερα να κατοικούν, σκορπισμένες φυλές Ινδιάνων. Ο Αμαζόνιος είναι πολύ διάσημος για την τεράστια ζούγκλα από την οποία περιβάλλεται. Το Τροπικό δάσος του Αμαζονίου αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα δάση του πλανήτη. Το δάσος εκτείνεται από τα ανατολικά, κοντά στον Ατλαντικό, μέχρι το ανώτατο υψόμετρο που αναπτύσσονται τα δέντρα στις Άνδεις. Οι εξερευνητές προσελκύστηκαν απ’ τα διαμάντια και το χρυσό, εξίσου σημαντικοί όμως είναι οι διάφοροι πολύτιμοι λόφοι που έχουν βρεθεί στην περιοχή καθώς και η εξαιρετική ξυλεία που παρέχει η Σουιτενία.

 

Επιμέλεια Εργασίας: Κατερίνα Σ., Αθανασία Σ.

Αρχισυντάκτρια: Αθανασία Σ.

 

   ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

 

 Με τον όρο κλιματική αλλαγή αναφερόμαστε στη μεταβολή του παγκοσμίου κλίματος και ειδικότερα σε μεταβολές των μετεωρολογικών  συνθηκών που εκτείνονται σε μεγάλη χρονική κλίμακα. Τέτοιου τύπου μεταβολές περιλαμβάνουν στατιστικά σημαντικές διακυμάνσεις ως προς τη μέση κατάσταση του κλίματος ή τη μεταβλητότητά του, που εκτείνονται σε βάθος χρόνου δεκαετιών ή περισσότερων ακόμα ετών. Δασικές πυρκαγιές που δεν έχουν προκληθεί από τον άνθρωπο είναι φυσικές διεργασίες που συμβαίνουν ακανόνιστα και αναλαμβάνουν σημαντικές λειτουργίες στο δασικό οικοσύστημα. Λόγω του είδους της χρήσης των δασών και της καταστολής των μεγάλων πυρκαγιών κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα, σε πολλά δάση, ειδικά στις ΗΠΑ, η ποσότητα της βιομάζας του ξύλου στο δάσος έχει αυξηθεί. Εάν ξεσπάσει πυρκαγιά, αυτό οδηγεί σε βαρύτερες και ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, όχι σπάνια με θανάτους και υψηλές υλικές ζημιές.

Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι επίσης πιθανό να συμβάλει στην αύξηση. Συχνότητας των δασικών πυρκαγιών. Για παράδειγμα, στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες υπήρξε μια αύξηση στον αριθμό, τη σοβαρότητα και τη διάρκεια των δασικών πυρκαγιών στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Αυτή η αύξηση σημειώθηκε σε περιοχές σχετικά ανέγγιχτες από τη αξιοποίηση των δασών, και σχετίζεται στενά με τις παρατηρούμενες αυξανόμενες θερμοκρασίες την άνοιξη και το καλοκαίρι και μια νωρίτερη χιονόπτωση.

Στο μέλλον αναμένεται περαιτέρω μεταβολή των θερμοκρασιών κάτι το οποίο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις ανέγγιχτες δασικές περιοχές. Σε περιοχές με αναμενόμενη αύξηση των ημερών βροχόπτωσης, από την άλλη πλευρά, είναι πιθανό να εμφανιστούν λιγότερο σοβαρές δασικές πυρκαγιές εάν οι συνθήκες παραμείνουν αμετάβλητες. Το υπόβαθρο του αυξανόμενου κινδύνου πυρκαγιάς, ειδικά στα δάση, είναι το αυξανόμενο έλλειμμα κορεσμού του αέρα καθώς θερμαίνεται, γεγονός που διεγείρει την εξάτμιση του νερού. Αυτό οδηγεί σε αυξημένη ξήρανση πιθανών καυσίμων όπως το ξύλο, το οποίο με τη σειρά του αυξάνει εκθετικά τον κίνδυνο πυρκαγιάς μεγάλης κλίμακας. Για παράδειγμα, μια καμένη δασική περιοχή στην Καλιφόρνια είχε καεί οκτώ φορές μεταξύ 1972 και 2018 και σχεδόν ολόκληρη η αύξηση στην καμένη περιοχή οφείλεται στο αυξημένο έλλειμμα κορεσμού του αέρα ως αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας. Η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη έχει ήδη αυξήσει σημαντικά τις πυρκαγιές στην Καλιφόρνια και πιθανότατα θα την αυξήσει ακόμη περισσότερο στο μέλλον.

Επιμέλεια: Θεώνη Τ. , Στέφανος Π.

Αρχισυντάκτης: Ιωάννης Π.