Η Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού, γνωστή και ως Διεθνής Ημέρα Εθελοντών (International Volunteer Day – IVD), καθιερώθηκε το 1985 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Δεκεμβρίου. Στόχος της ημέρας αυτής είναι να αναγνωρίσει και να αναδείξει την ανεκτίμητη συνεισφορά των εθελοντών σε κοινωνικό, περιβαλλοντικό και οικονομικό επίπεδο σε όλο τον κόσμο. Παράλληλα, ενθαρρύνει τη συμμετοχή περισσότερων ανθρώπων στις εθελοντικές δράσεις.

Ο εθελοντισμός αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές μορφές κοινωνικής δράσης, καθώς βασίζεται στην αλληλεγγύη, την προσφορά και τη συλλογική προσπάθεια. Οι εθελοντές αφιερώνουν χρόνο, ενέργεια και δεξιότητες για την υποστήριξη διαφόρων κοινωνικών ομάδων, την προστασία του περιβάλλοντος, την καταπολέμηση της φτώχειας και των ανισοτήτων, αλλά και για την προώθηση της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μέσα από τη δράση τους, συμβάλλουν στη δημιουργία πιο δίκαιων, συμπεριληπτικών και βιώσιμων κοινωνιών. Ειδικά σε περιόδους κρίσεων, όπως φυσικές καταστροφές, υγειονομικές κρίσεις ή ανθρωπιστικές ανάγκες, οι εθελοντές διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην παροχή βοήθειας και υποστήριξης.

Η συμβολή του εθελοντισμού στην επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (Sustainable Development Goals – SDGs) είναι καίρια. Οι εθελοντές παγκοσμίως εργάζονται για την προώθηση της εκπαίδευσης, της ισότητας των φύλων, της υγειονομικής περίθαλψης, της προστασίας του περιβάλλοντος και της ειρήνης. Μέσα από τοπικές και διεθνείς δράσεις, συνεισφέρουν ενεργά στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου για όλους.

Ο εθελοντισμός δεν ωφελεί μόνο τις κοινωνίες, αλλά και τους ίδιους τους εθελοντές. Προσφέρει μια αίσθηση σκοπού και προσωπικής ικανοποίησης, ενώ ενισχύει την αυτοεκτίμηση και την κοινωνική τους ένταξη. Μέσα από τη συμμετοχή σε εθελοντικές δραστηριότητες, οι άνθρωποι αποκτούν νέες γνώσεις, δεξιότητες και εμπειρίες, ενώ αναπτύσσουν την αίσθηση της συνεργασίας και της κοινωνικής ευθύνης.

Παρόλο που η προσφορά του εθελοντισμού είναι αδιαμφισβήτητη, υπάρχουν και προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Σε ορισμένες περιοχές, η έλλειψη πόρων ή υποδομών μπορεί να περιορίσει την αποτελεσματικότητα των εθελοντικών προσπαθειών. Επιπλέον, η ανάγκη για μακροπρόθεσμη υποστήριξη και διαχείριση των εθελοντών είναι συχνά κρίσιμη για την επίτευξη βιώσιμων αποτελεσμάτων.

Παρά τις δυσκολίες, ο εθελοντισμός προσφέρει ευκαιρίες για θετικές αλλαγές σε παγκόσμια κλίμακα. Οι διεθνείς οργανισμοί, οι ΜΚΟ, αλλά και τοπικές κοινότητες συνεχίζουν να προωθούν και να ενισχύουν την εθελοντική δράση, προσκαλώντας όλο και περισσότερους ανθρώπους να συμμετάσχουν.

Πώς μπορούμε να συμμετάσχουμε;

Ο καθένας μπορεί να γίνει εθελοντής, ανεξάρτητα από ηλικία, επαγγελματική εμπειρία ή επίπεδο εκπαίδευσης. Υπάρχουν πολλές μορφές εθελοντικής προσφοράς, όπως η συμμετοχή σε τοπικές δράσεις, η υποστήριξη ευάλωτων ομάδων, η περιβαλλοντική προστασία, αλλά και η διαδικτυακή εθελοντική εργασία. Με την τεχνολογία να εξελίσσεται, ακόμα και από απόσταση μπορεί κάποιος να προσφέρει πολύτιμη βοήθεια σε οργανισμούς που το έχουν ανάγκη.

Η Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού είναι μια ευκαιρία για να τιμήσουμε τους εθελοντές σε όλο τον κόσμο και να αναλογιστούμε την αξία της κοινωνικής προσφοράς. Ο εθελοντισμός είναι ένας από τους πιο άμεσους τρόπους για να συνεισφέρουμε στη βελτίωση της κοινωνίας μας και να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο μέλλον για όλους.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου, έχει καθιερωθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών το 1992, με στόχο την ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας γύρω από τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία. Στόχος της ημέρας αυτής είναι να ενισχύσει την κατανόηση των ζητημάτων που αφορούν την αναπηρία, να προωθήσει τα δικαιώματα και την ευημερία των ατόμων αυτών και να ενθαρρύνει την ένταξή τους σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας.

Η αναπηρία δεν είναι απλώς μια ιατρική κατάσταση. Είναι και μια κοινωνική κατάσταση, καθώς τα άτομα με αναπηρία συχνά έρχονται αντιμέτωπα με περιορισμούς που προκύπτουν από κοινωνικούς αποκλεισμούς και προκαταλήψεις. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι, δηλαδή περίπου το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού, ζουν με κάποια μορφή αναπηρίας. Αυτός ο αριθμός καταδεικνύει πόσο σημαντικό είναι να διασφαλιστεί η ίση συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία σε όλους τους τομείς της ζωής.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία αναδεικνύει τη σημασία της πλήρους και ίσης απόλαυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από όλους. Στόχος είναι η εξάλειψη των διακρίσεων και η δημιουργία ενός κόσμου που θα προάγει την ένταξη, με έμφαση στη δυνατότητα πρόσβασης στην εκπαίδευση, στην απασχόληση, στις μεταφορές και στις τεχνολογίες.

Προκλήσεις και διακρίσεις

Παρά τις προσπάθειες για την ενίσχυση της ένταξης, τα άτομα με αναπηρία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σημαντικά εμπόδια και διακρίσεις. Συχνά βιώνουν ανισότητες στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας. Οι δομές και οι πολιτικές που θα έπρεπε να στηρίζουν τα δικαιώματά τους πολλές φορές είναι ανεπαρκείς, αφήνοντάς τους εκτεθειμένους σε κοινωνικό αποκλεισμό και οικονομική δυσχέρεια.

Επιπλέον, η πανδημία του COVID-19 ανέδειξε ακόμη περισσότερο αυτές τις ανισότητες. Τα άτομα με αναπηρία, σε πολλές περιπτώσεις, αντιμετώπισαν μεγαλύτερες προκλήσεις λόγω έλλειψης προσαρμοσμένων υπηρεσιών υγείας και υποστηρικτικών δομών.

Προώθηση της ένταξης και της προσβασιμότητας

Η προσβασιμότητα και η ένταξη αποτελούν κεντρικά ζητήματα στη συζήτηση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία. Οι κοινωνίες καλούνται να διασφαλίσουν ότι τα άτομα με αναπηρία θα έχουν ίσες ευκαιρίες να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνική και οικονομική ζωή. Αυτό περιλαμβάνει τη διαμόρφωση κατάλληλων υποδομών, την προσαρμογή των χώρων εργασίας και την προώθηση πολιτικών που διευκολύνουν την πρόσβαση στις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνίας.

Η σημασία της εκπαίδευσης και της ευαισθητοποίησης

Η εκπαίδευση παίζει καθοριστικό ρόλο στην καταπολέμηση των προκαταλήψεων και των στερεοτύπων που σχετίζονται με την αναπηρία. Μέσω της εκπαίδευσης, μπορεί να επιτευχθεί η κατανόηση ότι τα άτομα με αναπηρία δεν είναι “ανίκανα”, αλλά έχουν διαφορετικές ικανότητες και προοπτικές που πρέπει να αναγνωρίζονται και να αξιοποιούνται. Η ευαισθητοποίηση του κοινού γύρω από τα ζητήματα της αναπηρίας μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία ενός πιο δίκαιου και ανοιχτού κοινωνικού περιβάλλοντος.

Διεθνείς Συμβάσεις και τοπικές πρωτοβουλίες

Σημαντικό βήμα προς την προώθηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία ήταν η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, η οποία υπογράφηκε το 2006. Η σύμβαση αυτή αναγνωρίζει ότι όλα τα άτομα με αναπηρία έχουν ίσα δικαιώματα και αξίζει να απολαμβάνουν πλήρη συμμετοχή σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής.

Επιπλέον, πολλές χώρες προωθούν τοπικές πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων με αναπηρία. Τέτοια μέτρα περιλαμβάνουν την αναβάθμιση των δημοσίων κτιρίων για να είναι προσβάσιμα, τη βελτίωση της δημόσιας συγκοινωνίας και την ενίσχυση της πρόσβασης στην εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία είναι μια ευκαιρία να προβληματιστούμε για τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία και να αναζητήσουμε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να συμβάλουμε στη δημιουργία μιας πιο δίκαιης και συμπεριληπτικής κοινωνίας. Η αναπηρία δεν είναι εμπόδιο για τη συμμετοχή, όταν η κοινωνία εξασφαλίζει προσβασιμότητα και ευκαιρίες για όλους.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης κατά του AIDS τιμάται κάθε χρόνο την 1η Δεκεμβρίου και αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία για την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση σχετικά με τον HIV/AIDS. Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε το 1988 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), με στόχο να τονίσει την αναγκαιότητα της πρόληψης, της έγκαιρης διάγνωσης και της κατάλληλης θεραπείας για τον ιό HIV.

Παρά την πρόοδο της ιατρικής και την ανάπτυξη αντιρετροϊκών θεραπειών που επιτρέπουν στους ανθρώπους με HIV να ζουν μακροχρόνια και υγιή ζωή, ο ιός παραμένει μια σοβαρή απειλή για τη δημόσια υγεία. Υπολογίζεται ότι πάνω από 38 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με τον HIV, ενώ περίπου 1,5 εκατομμύριο νέες μολύνσεις καταγράφονται κάθε χρόνο.

Η φετινή θεματολογία δίνει έμφαση στην καταπολέμηση του στιγματισμού και των διακρίσεων, καθώς και στη στήριξη όσων ζουν με τον ιό. Η έλλειψη ενημέρωσης και η κοινωνική προκατάληψη αποτελούν σημαντικά εμπόδια στη μείωση των νέων μολύνσεων και στην πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.

Η Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης κατά του AIDS μας υπενθυμίζει ότι η ενότητα, η αλληλεγγύη και η συνεχής εκπαίδευση είναι βασικά εργαλεία για την καταπολέμηση αυτής της πανδημίας, και πως όλοι έχουμε ρόλο στην εξάλειψη του HIV/AIDS.

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών τιμάται κάθε χρόνο στις 25 Νοεμβρίου και αποτελεί μία ημέρα με ιδιαίτερη σημασία, αφιερωμένη στην ευαισθητοποίηση για ένα ζήτημα που εξακολουθεί να πλήττει εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ το 1999, με στόχο να αναδείξει τη συστηματική κακοποίηση που βιώνουν γυναίκες κάθε ηλικίας, κοινωνικής τάξης και πολιτισμικού υπόβαθρου και να προωθήσει δράσεις για την εξάλειψή της.

Η βία κατά των γυναικών είναι μία παγκόσμια πανδημία που παίρνει πολλές μορφές, από τη σωματική, ψυχολογική και σεξουαλική βία μέχρι την οικονομική κακοποίηση, την εμπορία ανθρώπων, τους καταναγκαστικούς γάμους και την έμφυλη βία στον χώρο της εργασίας. Το πιο τραγικό είναι ότι πολλές φορές η κακοποίηση προέρχεται από ανθρώπους του στενού οικογενειακού ή φιλικού περιβάλλοντος, γεγονός που δυσκολεύει την αποκάλυψή της.

Η ανάγκη για ανάληψη δράσης είναι επιτακτική, καθώς οι στατιστικές είναι συγκλονιστικές: σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μία στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία κάποια στιγμή στη ζωή της, συνήθως από σύντροφο ή γνωστό της. Η κακοποίηση των γυναικών όχι μόνο καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά έχει επίσης σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, την ψυχολογία και την κοινωνική ένταξη των θυμάτων.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Βίας κατά των Γυναικών δεν είναι απλώς μια ημέρα μνήμης, αλλά μια αφορμή για δράση. Είναι μια ευκαιρία για τις κυβερνήσεις, τους οργανισμούς και την κοινωνία των πολιτών να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την προστασία των γυναικών και την πρόληψη της κακοποίησης. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οργανώνονται εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και ενημερωτικές καμπάνιες, ενώ προωθούνται νομοθετικές αλλαγές που ενισχύουν την προστασία των θυμάτων.

Η 25η Νοεμβρίου σηματοδοτεί επίσης την έναρξη της καμπάνιας “16 Ημέρες Ακτιβισμού”, που ολοκληρώνεται στις 10 Δεκεμβρίου, την Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αυτές οι 16 ημέρες ενθαρρύνουν τη δράση και την ευαισθητοποίηση σε διεθνές επίπεδο, ενδυναμώνοντας τις φωνές των θυμάτων και προωθώντας αλλαγές σε θεσμικό και κοινωνικό επίπεδο.

Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών απαιτεί συστημική αλλαγή και συνεργασία από όλους. Εκτός από τη νομική προστασία και τη βοήθεια που παρέχεται στα θύματα, είναι σημαντικό να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον μηδενικής ανοχής απέναντι στη βία, να καταρριφθούν τα έμφυλα στερεότυπα και να προωθηθεί η ισότητα των φύλων σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Αυτή η ημέρα μας υπενθυμίζει ότι η αληθινή δικαιοσύνη και ισότητα δεν μπορεί να επιτευχθεί όσο η βία κατά των γυναικών εξακολουθεί να υφίσταται. Το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας ενάντια στην Κακοποίηση των Γυναικών είναι σαφές: πρέπει να δράσουμε όλοι, ατομικά και συλλογικά, για να σπάσουμε τη σιωπή, να στηρίξουμε τα θύματα και να οικοδομήσουμε έναν κόσμο χωρίς βία.

Η Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Νοεμβρίου, με στόχο την προώθηση και την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών σε όλο τον κόσμο. Αυτή η ημέρα καθιερώθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 1954 και συνδέεται με την υπογραφή της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού το 1989, η οποία αποτελεί το πιο ευρέως επικυρωμένο διεθνές σύμφωνο για τα δικαιώματα του παιδιού.

Τα δικαιώματα που περιλαμβάνονται στη Σύμβαση καλύπτουν πολλούς τομείς, όπως το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση, την υγεία, την προστασία από τη βία και την εκμετάλλευση, καθώς και το δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους και να συμμετέχουν στις αποφάσεις που τους αφορούν. Η ημέρα αυτή μας υπενθυμίζει πόσο σημαντικό είναι να εξασφαλίζουμε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον για όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως καταγωγής, θρησκείας ή κοινωνικής θέσης.

Παρά τις προόδους που έχουν γίνει, πολλά παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν φτώχεια, πολέμους, βία και ανισότητες. Η Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού αποτελεί μια ευκαιρία για ευαισθητοποίηση, συζήτηση και δράση ώστε να διασφαλιστεί ότι κάθε παιδί απολαμβάνει τα δικαιώματα που του αξίζουν.

Η επέτειος του Πολυτεχνείου, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρίου, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Η ημέρα αυτή τιμά την εξέγερση των φοιτητών και του λαού ενάντια στη δικτατορία των Συνταγματαρχών, που κυβερνούσε την Ελλάδα από το 1967 έως το 1974.Η κορύφωση της εξέγερσης συνέβη το 1973, όταν οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο του Πολυτεχνείου στην Αθήνα, απαιτώντας ελευθερία, δημοκρατία και την πτώση του αυταρχικού καθεστώτος. Το σύνθημα “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία” έγινε το σύμβολο της αντίστασης, ενώ χιλιάδες άνθρωποι συσπειρώθηκαν γύρω από το Πολυτεχνείο σε ένδειξη συμπαράστασης. Τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου, η εξέγερση καταπνίγηκε βίαια, με την επέμβαση στρατιωτικών δυνάμεων και την είσοδο ενός τανκ στον χώρο του Πολυτεχνείου. Αν και οι ακριβείς αριθμοί των θυμάτων ποικίλλουν, η βίαιη καταστολή της εξέγερσης άφησε πίσω της νεκρούς και τραυματίες, αποτελώντας σύμβολο της θυσίας για την ελευθερία. Η επέτειος του Πολυτεχνείου αναγνωρίζεται σήμερα ως ημέρα μνήμης και σεβασμού προς εκείνους που αγωνίστηκαν για τη δημοκρατία, ενώ εξακολουθεί να εμπνέει νέες γενιές για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αξίες της ελευθερίας.

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) είναι μια χρόνια μεταβολική πάθηση που χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Αυτό συμβαίνει είτε λόγω έλλειψης παραγωγής ινσουλίνης από το πάγκρεας είτε λόγω αδυναμίας του σώματος να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την ινσουλίνη που παράγει.

Τύποι Σακχαρώδη Διαβήτη
1. Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1:
– Αυτοάνοση διαταραχή στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα καταστρέφει τα β-κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη.
– Συνήθως εμφανίζεται σε νεαρή ηλικία.
2. Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2:
– Σχετίζεται με αντίσταση στην ινσουλίνη και σταδιακή μείωση της παραγωγής της.
– Συνδέεται με την παχυσαρκία, την καθιστική ζωή και την κληρονομικότητα.
3. Διαβήτης Κύησης:
– Εμφανίζεται κατά την εγκυμοσύνη και συνήθως υποχωρεί μετά τον τοκετό.
4. Άλλοι τύποι:
– Π.χ. διαβήτης λόγω γενετικών διαταραχών ή παθήσεων του παγκρέατος.

Τα  συμπτώματα είναι:
1. Πολυουρία (συχνή ούρηση).
2. Πολυδιψία(έντονη δίψα).
3. Πολυφαγία(αυξημένη όρεξη).

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
– Απώλεια βάρους (ειδικά στον τύπο 1).
– Κόπωση.
– Θολή όραση.
– Συχνές λοιμώξεις, όπως μυκητιάσεις και ουρολοιμώξεις.
– Καθυστερημένη επούλωση πληγών.
– Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα άκρα (κυρίως στον τύπο 2).

Η θεραπεία διαφέρει ανάλογα με τον τύπο και τη βαρύτητα της κατάστασης, αλλά βασικοί πυλώνες περιλαμβάνουν:

1. Διατροφή
– Υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή με έλεγχο της πρόσληψης υδατανθράκων.
– Αποφυγή τροφών με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη.
– Κατανάλωση περισσότερων φυτικών ινών, λαχανικών και υγιεινών λιπαρών.

2. Σωματική Άσκηση
– Τακτική φυσική δραστηριότητα που βοηθά στη ρύθμιση του σακχάρου και στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη.

3. Φαρμακευτική Αγωγή
– Ινσουλίνη: Απαραίτητη στον τύπο 1 και σε κάποιες περιπτώσεις τύπου 2.

4. Τακτική Παρακολούθηση
– Έλεγχος γλυκόζης αίματος (καθημερινά ή ανά τακτά διαστήματα).
– Μέτρηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c) κάθε 3-6 μήνες.

5. Εκπαίδευση
– Οι ασθενείς πρέπει να εκπαιδεύονται για τη διαχείριση της νόσου, όπως για την αναγνώριση συμπτωμάτων υπογλυκαιμίας ή υπεργλυκαιμίας.

Επιπλοκές
Αν δεν ελεγχθεί σωστά, ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει:
– Οξείες επιπλοκές: Υπογλυκαιμία, διαβητική κετοξέωση.
– Χρόνιες επιπλοκές: Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, νεφροπάθεια, νευροπάθεια, καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβητικό πόδι. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή διαχείριση είναι κρίσιμες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την πρόληψη των επιπλοκών.

Η Παγκόσμια Ημέρα Κοριτσιού γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Οκτωβρίου, κατόπιν απόφασης της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 2011. Η καθιέρωση αυτής της ημέρας αναδεικνύει τις προκλήσεις και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα κορίτσια παγκοσμίως, από τη βία και τον εξαναγκαστικό γάμο έως την έλλειψη πρόσβασης στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη.

Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα Κοριτσιού το 2012 εστίασε στον τερματισμό των γάμων σε παιδική ηλικία, ένα φαινόμενο που συνεχίζει να επηρεάζει εκατομμύρια κορίτσια. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, περίπου 700 εκατομμύρια γυναίκες παντρεύτηκαν πριν από τα 18, ενώ σχεδόν 130 εκατομμύρια έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων. Τα στατιστικά αυτά δείχνουν ότι πολλά κορίτσια ζουν σε συνθήκες ακραίας καταπίεσης.

Η Παγκόσμια Ημέρα Κοριτσιού καλεί σε δράση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κοριτσιών, εξασφαλίζοντας ίσες ευκαιρίες σε εκπαίδευση, υγεία και αξιοπρέπεια. Η διασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για τα κορίτσια είναι απαραίτητη για την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης.