Αρχείο ημέρας 6 Ιανουαρίου 2013

Ιανουάριος 2013
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

Πιάσε το Ουράνιο Τόξο...

Ο καιρός στην Αθήνα

stock-vector-vector-weather-widgets-100285553

88ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

88ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

European School Radio

European School Radio

W.W.F.

W.W.F.

Ο δρόμος της φύσης

Ο δρόμος της φύσης

Μια αιωνιότητα και μία ημέρα

Μια αιωνιότητα και μια ημέρα

Η “τρελή” λίμνη των κύκνων

Η “τρελή” λίμνη των κύκνων

ΗΛΙΟΣ…1

ΗΛΙΟΣ…1

ΗΛΙΟΣ… 2

ΗΛΙΟΣ… 2

Ο πιο καλός μαθητής…

Ο πιο καλός μαθητής…

Οι άνθρωποι είναι παράξενοι…

Οι άνθρωποι είναι παράξενοι…

Ένα βήμα μπροστά

Ένα βήμα μπροστά

Πάντα είναι καιρός στη ζωή μας για ένα νέο βήμα προς τα μπρος, όπως και να είναι αυτό το βήμα. Μικρό ή μεγάλο, είναι το ήμισυ του παντός για να πετύχουμε το στόχο μας. Αρκεί να μας βγάλει από την στατικότητα, να αναδείξει τις κρυμμένες μας δυνάμεις και να μας ανοίξει νέους ορίζοντες. Σίγουρα έχουμε να κερδίσουμε από αυτό.

Ο Ιορδάνης εστράφει εις τα οπίσω.

  

   Θεοφάνεια. Μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας. Είναι  μια μέρα με ουσιαστικό αλλά και συμβολικό περιεχόμενο που εμπεριέχει πολλά μηνύματα. Είναι μια μέρα ορόσημο, η απαρχή του διδακτικού και λυτρωτικού  έργου του Χριστού με την ταυτόχρονη εμφάνιση της Αγίας Τριάδας και την επιβεβαίωση της Θεότητάς Του. Η Βάπτιση, ο μεγάλος Αγιασμός των υδάτων αλλά και του εαυτού μας ως προαπαιτούμενα για την προσωπική μας  ανανέωση, κάθαρση αλλά και του συνόλου της φύσης με όλους τους ζωντανούς οργανισμούς που βρίσκονται εντός της. 

   Και τέλος η στροφή μας, η αλλαγή πορείας μας.  “Ο Ιορδάνης εστράφει εις τα οπίσω” ακούμε από τα εκκλησιαστικά κείμενα σήμερα. Και δεν είναι τυχαίο. Ο Χριστός ήρθε να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων, να φέρει τα απάνω κάτω, και τα κάτω επάνω. Σταματά την πορεία μας προς την νέκρωση, την απώλεια. Η κατάληξη του Ιορδάνη ποταμού είναι η “Νεκρά Θάλασσα”, μια λίμνη η οποία βρίσκεται 400 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και στην οποία δεν μπορεί να επιβιώσει κανείς ζωντανός οργανισμός λόγω της πολύ υψηλής περιεκτικότητάς της σε αλάτι. Δεν αναταράσσει λοιπόν μόνο τα στάσιμα ύδατα ο Χριστός, αλλά αλλάζει και την κατεύθυνσή τους, κάνει δυνατό το ακατόρθωτο, μας γυρίζει πίσω και μας επαναφέρει στη θέση που πρέπει να είμαστε, στην πηγή που μας δημιούργησε, στην αξία που πρέπει να έχουμε, στο σκοπό για τον οποίον δημιουργηθήκαμε.

Ο ποταμός Ιορδάνης

Πάμε λοιπόν κόντρα στο ρεύμα! Μπορούμε!

Οδυσσέας Ελύτης

elytis2

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου...

Εκεί σπάροι και πέρκες
ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια
όσα είδα στα σπλάχνα μου ν' ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες

με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων

όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη...

Εκεί ρόδια, κυδώνια
θεοί μελαχροινοί, θείοι κ' εξάδελφοι
το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια.
Και πνοές από τη ρεμματιά ευωδιάζοντας
λυγαριά και σχίνο

σπάρτο και πιπερόριζα

με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων

ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι!..

Εκεί δάφνες και βάγια
θυμιατό και λιβάνισμα

τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια

στο χώμα το στρωμένο με τ' αμπελομάντιλα ,

κνίσες, τσουγκρίσματα

και Χριστος Ανέστη

με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων!
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του "Υμνου !..

Οδυσσέας Ελύτης

Αναρωτιέμαι μερικές φορές: είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;

Μούτρα. Ν' αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα. Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις. Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές. Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές. Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.

Και να μη βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους. Σ' εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται. Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους. Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.

Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά. Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα. Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς. Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.

Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου. Κάθε μέρα αποτυγχάνω. Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους. Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους. Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.

Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ. Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν. Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
πάντα, πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

(από Το Παράπονο, του Οδ. Ελύτη)

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ – ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ήλιε νοητέ * και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη * μη λησμονάτε τη χώρα μου!

Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά * στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά * στου γλαυκού το γειτόνεμα!

Της Ασίας αν αγγίζει από τη μια * της Ευρώπης λιγο αν ακουμπά
στον αιθέρα στέκει να * και στη θάλασσα μόνη της!

Και δεν είναι μήτε ξένου λογισμός * και δικού της μήτε αγάπη μια
μόνο πένθος αχ παντού * και το φως ανελέητο!

Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό * τα γυρίζω πίσω απ' τον Καιρό
τους παλιούς φίλους καλώ * με φοβέρες και μ' αίματα!

Μα 'χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί * κι οι φοβέρες αχ λατομηθεί
και στον έναν ο άλλος μπαι * νουν ενάντιον οι ανέμοι!

Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ * και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη * μη λησμονάτε τη χώρα μου !

Κωστής Παλαμάς

palamas

Τα σκολειά χτίστε

Τα σκολειά χτίστε, υψώστε τα πλατάνια
για το δροσό στης ρεματιάς τη χάρη,
για τον καρπό σπάρτε τα αμπέλια, ας είναι
τ’ αγαθά τους αγνά κρασιά, και ας είναι γούρμα σταφύλια,

λογής, κεχριμπαρένια, άλικα, μαύρα.Όπου απλωσιά, όπου ψήλωμα, όπου υγεία,
στα πέλαα ν’ αγναντεύουν τα καράβια
και τους αϊτούς να λαχταράν και τ’ άστρα
στα ουράνια πλάτια.

Και βαθιούς τάφρους γύρω γύρω σκάφτε
και πύργους πολεμόχαρους υψώστε
και βαρδιατόρους βάλτε να κρατάνε
μακριά μακριά τον ψεύτη και τον πλάνο
της Ρωμιοσύνης.

Ξόβεργα και καρφιά κρατά και πάει
και πιάνει και καρφώνει και σκοτώνει
του φτερωτού πιο απ’ όλα κυνηγάρης,
αρχίζοντας από τις πεταλούδες,
φτάνει στη Σκέψη.

Κωστής Παλαμάς

Αλόννησος – Σε όλα τα νησιά…

Σε όλα τα νησιά.

Ουράνιο τόξο

Wonderful-Rainbow10

Η αίθουσα του θρόνου

MP900432756

Προς τον Ουρανό…

Προς τον Ουρανό…

Αμοργός – Παναγία Χοζοβιώτισσα

SONY DSC

Σίκινος

SONY DSC
SONY DSC
SONY DSC

Αστυπάλαια

SONY DSC

Λίμνη Δόξα – Κορινθία

Λίμνη Δόξα - Κορινθία

Λίμνη Πλαστήρα

Λίμνη Πλαστήρα

Τύμφη – Δρακόλιμνη

SONY DSC
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση