Η Βόρεια Αμερική βρίσκεται κυρίως στην Εύκρατη Ζώνη. Το βορειότερο μέρος “αγγίζει” το Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό (Αρκτική Ζώνη), ενώ το νοτιότερο φτάνει κοντά στον Ισημερινό (Τροπική Ζώνη).
Στο πολικό τμήμα της Αμερικής βρίσκονται και τα πλησιέστερα σημεία της ηπείρου με την Ευρώπη και την Ασία. Πρόκειται για την Γροιλανδία και την Ισλανδία με την Ευρώπη και ο Βερίγγειος πορθμός με την Ασία . Αυτές οι περιοχές λόγω του πολικού κλίματος είναι αραιοκατοικημένες, και δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση.
Βρέχεται βόρεια από τον Αρκτικό Ωκεανό, στα ανατολικά από τον Ατλαντικό Ωκεανό και την Καραϊβική θάλασσα και στα δυτικά από τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Η περιοχή που βρίσκεται στην Αρκτική Ζώνη παρουσιάζει έντονο οριζόντιο διαμελισμό με βαθύτατους κόλπους και πολλά νησιά, όπως η Γροιλανδία, η Γη Μπάφιν και τα νησιά στη θάλασσα Μποφόρτ.
Ο κατακόρυφος διαμελισμός της Βόρειας Αμερικής, χαρακτηρίζεται από τα Βραχώδη Όρη, που εκτείνονται στις δυτικές ακτές και τα Απαλάχια Όρη στις ανατολικές ακτές. Ανάμεσα στις δυο αυτές οροσειρές υπάρχουν δύο μεγάλες πεδιάδες.
Η πεδιάδα του Καναδά στο Βορρά και η Αμερικανική πεδιάδα στο Νότο. Η δεύτερη είναι και η πιο εύφορη της Γης, έχει έκταση εκατομμυρίων τ. χλμ., φτάνει έως τον κόλπο του Μεξικού και στα εδάφη της διαμορφώνεται το μεγαλύτερο ποτάμιο σύστημα στη Γη, το πασίγνωστο Μισούρι – Μισισιπή.
Αυτές τις εύφορες πεδιάδες εκμεταλλεύτηκαν οι κάτοικοι της Βόρειας Αμερικής και ανέπτυξαν την παραγωγή γεωργικών προϊόντων. Βελτίωσαν τις τεχνολογίες γεωργικής παραγωγής, της κτηνοτροφίας και του ορυκτού πλούτου(πετρέλαιο κλπ). Η χρήση όμως της τεχνολογίας έχει προκαλέσει σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως μείωση αποθεμάτων υπόγειων υδάτων από τη χρήση νερού για αρδευτικούς σκοπούς, μόλυνση της ατμόσφαιρας από τα εργοστάσια και του νερού από τα απόβλητα, το φαινόμενο του ευτροφισμού από τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα κλπ
Η μεγαλύτερη ποσότητα γλυκού νερού στη Γη είναι συγκεντρωμένη στο σύστημα των Μεγάλων Λιμνών, που βρίσκεται μεταξύ του Καναδά και των Η.Π.Α. Οι μεγαλύτερες λίμνες είναι η Σουπίριορ, η Μίτσιγκαν, η Ήρι και η Οντάριο.
Τα νερά της λίμνης Ήρι, όταν εκβάλλουν στη λίμνη Οντάριο σχηματίζουν τους καταρράκτες του Νιαγάρα, που αποτελούν ένα από τα πιο ωραία αξιοθέατα της Βόρειας Αμερικής. Δημιουργήθηκαν πριν από 12.000 χρόνια και χωρίζονται σε δύο τμήματα. Το αριστερό ανήκει στον Καναδά και το δεξί στις Η.Π.Α. και τα νερά πέφτουν από 50 περίπου μέτρα. Κοντά στους καταρράκτες έχουν κατασκευαστεί υδροηλεκτρικά εργοστάσια για να εκμεταλλευτούν τη δυναμική ενέργεια του νερού.
Τέλος, το υδρογραφικό δίκτυο της Βόρειας Αμερικής συμπληρώνεται από τεχνητά κανάλια που ενώνουν τις λίμνες που υπάρχουν. Οι λίμνες, τα κανάλια και ο ποταμός του Αγίου Λαυρεντίου διαμορφώνουν ένα πλωτό σύστημα που συνδέει το εσωτερικό της ηπείρου με τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Εικόνες από τη Β. Αμερική
