Ό,τι είχα να κάνω στον κόσμο
το έκανα. Tο μήνυμα το έστειλα.
Την μποτίλια την πέταξα ήδη
στου χρόνου το ατέρμονο πέλαγος
(Μπορεί μερικοί να το έλαβαν κιόλας).
(Είμαι ένας γέρος (απόσπ.) Η συνάντηση με τη θάλασσα)
Στο λυκαυγές του έτους Βρεττάκου, ο σπουδαίος λάκωνας ποιητής παίρνει τη σκυτάλη από το μεγάλο νομπελίστα. Κοινό γνώρισμα των δύο: η ποιητική ευαισθησία του μύστη, που καταξιώνει το φαινομενικά ασήμαντο, επαναφέροντάς το στις αληθινές του διαστάσεις. Έτσι, αυτός ο κόσμος μπορεί να είναι ταυτόχρονα και μικρός και μέγας
Η σταγόνα
Δε θα γνώριζα τις διαστάσεις
μιας σταγόνας νερού
χωρίς την αγάπη.
Δεν θα γνώριζα ποιες
ζυμώσεις χρωμάτων
συντελούνται στο βάθος της,
πόσοι σπινθήρες
εμβιούνε κινούμενοι
μέσα στο ελάχιστο κι όμως
ως το δέος βαθύ
ηλιακό σύστημά της.
Το παραπάνω ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου προέρχεται από τη συλλογή “Ηλιακός Λύχνος” (1984, Τρία φύλλα) ( “Με το λύχνο του άστρου” γράφει ο Ελύτης στο “Άξιον Εστί”).
Καλό ταξίδι μας, λοιπόν, στην ποίηση του Βρεττάκου αυτή τη φορά…
- Στην ιστοσελίδα του Πειραματικού Γυμνασίου Σπάρτης θα δημοσιεύουμε αποσπάσματα από το έργο του ποιητή.
- Ο μαθητής Νικόλαος-Σπυρίδων Κουτρουμάνης ετοίμασε στο πλαίσιο της Λέσχης Ανάγνωσης παρουσίαση prezi για τη ζωή και το έργο του ποιητή.
- Η μαθήτρια Ντελαλή Δήμητρα, μετά από σχετική συζήτηση που είχαμε στη Λέσχη Ανάγνωσης του σχολείου μας, ετοίμασε την παρακάτω παρουσίαση:
http://youtu.be/RpYjFmXDjgM