Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Τέχνης, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Απριλίου, οι μαθητές του σχολείου μας συμμετείχαν σε μια πρωτότυπη δράση που ανέδειξε τη βαθιά και διαχρονική σχέση ανάμεσα στη Μουσική, τα Μαθηματικά και τα Αρχαία Ελληνικά.
Ξεκινώντας ένα ταξίδι από την αρχαιότητα έως το σήμερα, οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με τη φύση του ήχου, την έννοια της αρμονίας και του ρυθμού, και τη σύνδεσή τους με τους αριθμούς. Παράλληλα γνώρισαν την έννοια των fractals (μορφοκλασματικών συνόλων), τα χαρακτηριστικά τους και την αισθητική τους αξία, όπως αυτά αναδεικνύονται μέσα από τη Γεωμετρία.
Μέσα από κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό, δημιούργησαν το Πυθαγόρειο Δέντρο — μια φράκταλ κατασκευή με επαναλαμβανόμενα μοτίβα — συνοδεία μουσικής εμπνευσμένης από μορφοκλασματικά μοτίβα (Mandelbrot – Μουσική με fractals), δημιουργώντας έτσι ένα ζωντανό αμάλγαμα Τέχνης και Επιστήμης.
Στη συνέχεια, κατασκεύασαν το πρώτο μουσικό όργανο στην ιστορία, το Μονόχορδο (ή Μαθηματικός Κανών), και ανέλυσαν τη μαθηματική σχέση που διέπει το λόγο των μουσικών διαστημάτων κατά τον Πυθαγόρα, μεταφράζοντας αριθμούς σε ήχους και μουσικές νότες.
Η κορύφωση της δράσης ήρθε με τη σύνθεση και εκτέλεση, μέσω του Μονόχορδου, του αρχαιότερου σωζόμενου δείγματος μουσικής σύνθεσης — τον Επιτάφιο του Σείκιλου (2ος-1ος αι. π.Χ.), βασισμένο στα τέσσερα οντολογικά στοιχεία της φύσης (πυρ, αήρ, γη, ύδωρ) που σύμφωνα με την Πυθαγόρεια φιλοσοφία συγκροτούν την Τετρακτύν, ένα ακόμη fractal σχήμα.
Η δράση στόχευσε να αναδείξει ότι τα Μαθηματικά, τα Αρχαία Ελληνικά και η Μουσική αποτελούν μορφές Τέχνης και Επιστήμης με κοινή καταγωγή· είναι γλώσσες που ενώνουν τους ανθρώπους και γεφυρώνουν τα όρια ανάμεσα στον Λόγο και το Συναίσθημα. Ένας δεσμός που γεννήθηκε πριν από 2.500 χρόνια από τον φιλόσοφο Πυθαγόρα, ο οποίος οραματίστηκε τα Μαθηματικά ως Μουσική Επιστήμη.
Τη δράση οργάνωσαν και συντόνισαν οι εκπαιδευτικοί Νταλλή Κλεοπάτρα (ΠΕ02.50) και Σπυροπούλου Φωτεινή (ΠΕ03.50).
