Σήμερα οι μαθητές της Ε2 τάξης ολοκλήρωσαν τη δράση του project Αγαπάμε τα σκυλιά
Οι μαθητές αφού ασχολήθηκαν με το θέμα των αδέσποτων ζώων αλλά και το πρόβλημα των ακαθαρσιών των σκύλων στις γειτονιές, τις επιπτώσεις στην πόλη αλλά και στη διαμόρφωση της κουλτούρας απέναντι στα σκυλιά-ζώα, αποφάσισαν να ευαισθητοποιήσουν τη γειτονιά τους! Έφτιαξαν αφίσες και γύρισαν τη γειτονιά για να τις αναρτήσουν σε εμφανή σημεία αλλά και σε σημεία που συγκεντρώνονται χαλαρά οι γείτονες μας! όπως στο πάρκο και τα καφέ!!!
Κάτω από τις αφίσες,που προτρέπουν τους ιδιοκτήτες σκύλων να μαζεύουν τις ακαθαρσίες των ζώων τους , άφησαν σακουλίτσες για το πρώτο βήμα!
Τι σημαίνει “σέβομαι” τα ζώα; Τι σημαίνει όταν λέμε ότι τα αγαπάμε και τα φροντίζουμε ή ότι είναι φίλοι μας; Γιατί κάποιοι άνθρωποι λένε ότι τα αγαπούν όμως η συμπεριφορά τους δείχνει το αντίθετο; Κι εμείςτι μπορούμε να κάνουμε; Αυτά και πολλά άλλα θα συζητήσουμε μέσα στην τάξη με το Πρόγραμμα Συμβιώνω με τα Ζώα Γύρω μου του Φιλοζωικού Συλλόγου Χανίων «Η Προστασία των Ζώων» που μέσω της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας έχει ταξιδέψει στην Κρήτη, στα νησιά των Κυκλάδων και του Β. Αιγαίου συναντώντας μέχρι σήμερα 19.000 μαθητές με την άδεια του Υπουργείου Παιδείας,Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων σε συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Πρόγραµµα ενηµέρωσης και ευαισθητοποίησης στα σχολεία μια πρωτοβουλία του Δήμου Χανίων
Οι μαθητές της Τ.Ε σε συνέχεια του εκπαιδευτικού τους προγράμματος για τη ΘΑΛΑΣΣΑ , ασχολήθηκαν με τα θαλάσσια ζώα προς εξαφάνιση και τους τρόπους που κι εκείνοι με τη σειρά τους θα συμβάλλουν στην προστασία τους.
Έκαναν μια έρευνα στον υπολογιστή για το θέμα τους , είδαν σχετικά βίντεο από το blog του σχολείου( κλικ εδώ κι εδώ), διάβασαν βιβλία , έγραψαν τις σκέψεις τους , ζωγράφισαν και στο τέλος δημιούργησαν ένα θαλάσσιο ταμπλό για να παρουσιάσουν και στους συμμαθητές τους την έρευνα τους και να τους στείλουν το οικολογικό τους μήνυμα!
Γνωστή σαν μονάχους μονάχους η μεσογειακή φώκια εξαφανίζεται καθημερινά απο την ασυδοσία και την αλλαζονεία των ανθρώπων… Η σχέση μας με τη Φύση δεν αφορά ένα ή περισσότερα ζωικά είδη, αλλά το μέλλον του Ανθρώπου και του Πλανήτη .
Το βίντεο αυτό παράχθηκε στα πλαίσια της ενημερωτικής εκστρατείας “Θάλασσα”, με σκοπό την ευαισθητοποίηση του ελληνικού κοινού για την ανάγκη προστασίας των θαλάσσιων θηλαστικών που ζουν στις ελληνικές θάλασσες. Μέσα από το βίντεο αυτό θα γνωρίσετε τη μεσογειακή φώκια, ένα από τα 9 θαλάσσια θηλαστικά που ζουν στη χώρα μας!
H MOm/Εταιρεία για τη Μελέτη & Προστασία της Μεσογειακής φώκιας και το WWF Ελλάς υλοποιούν το ευρωπαϊκό πρόγραμμα “Θάλασσα: Μάθε, Δράσε, Προστάτεψε: Ενημερωτική, Εκπαιδευτική, Συμμετοχική εκστρατεία για τα θαλάσσια θηλαστικά στην Ελλάδα”, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος και το Tethys Research Institute.
H “Θάλασσα” χρηματοδοτείται κατά 50% από την Ευρωπαϊκή Ένωση και εντάσσεται στο χρηματοδοτικό εργαλείο της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος, LIFE Information & Communication.
Κύριος στόχος του προγράμματος “Θάλασσα” είναι η αντιμετώπιση ενός σημαντικού περιβαλλοντικού προβλήματος για το θαλάσσιο περιβάλλον της Ελλάδας, το οποίο αφορά στη διατήρηση όλων των σπάνιων και απειλούμενων θαλάσσιων θηλαστικών που φιλοξενούνται στα ελληνικά νερά. Πιο συγκεκριμένα το πρόγραμμα “Θάλασσα” στοχεύει να καθιερώσει στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας την ανάγκη για την προστασία των θαλάσσιων θηλαστικών, παρουσιάζοντας τη σπουδαιότητα της ύπαρξής τους στο θαλάσσιο περιβάλλον.
CARETTA CARETTA
H θαλάσσια χελώνα Καρέτα (caretta caretta) εμφανίστηκε στη γη
πριν από δεκάδες εκατομμύρια χρόνια και αποτελεί μια από τις πιο επιτυχημένες μορφές ζωής
στoν ιστορία του πλανήτη μας.
Είναι το μόνο είδος θαλάσσιας χελώνας που αναπαράγεται στην Ελλάδα.
Για πρώτη φορά εδώ και εκατομμύρια χρόνια,
η Καρέτα – καρέτα απειλείται με εξαφάνιση.
Ο κύκλος της ζωής της εξαρτάται απόλυτα από τη στεριά, για τη διαιώνισή της,
αφού εκεί ολοκληρώνεται ο βιολογικός της κύκλος.
Ξεκινά με την ωοτοκία (επιστρέφουν κάθε δύο χρόνια στον τόπο, όπου γεννήθηκαν οι ίδιες,
για να εναποθέσουν τα αβγά τους) και την εκκόλαψη που διαρκεί δύο μήνες και οι νεοσσοί,
περίπου 100 σε κάθε φωλιά, έχουν μήκος πέντε εκατοστά και ζυγίζουν 17 γραμμάρια.
Μόλις εκκολαφθούν, ανεβαίνουν όλοι μαζί στην επιφάνεια της άμμου και τρέχουν αμέσως προς την θάλασσα.
Αυτό το πρώτο ταξίδι είναι το σημαντικότερο της ζωής τους, γιατί βοηθά τα χελωνάκια
να προσανατολιστούν και να μπορέσουν να ξαναγυρίσουν στον ίδιο τόπο μερικές δεκαετίες αργότερα.
Οι νεοσσοί έχουν να αντιμετωπίσουν πολλούς φυσικούς εχθρούς
αλλά και όχι μόνο.
Τέλος, κάποιες χελώνες τραυματίζονται, μερικές φορές θανάσιμα, από ταχύπλοα σκάφη
που πλέουν κοντά στις παραλίες ωοτοκίας.
Με αφορμή, αυτό το καταπληκτικό παραμύθι που άπτεται της διαφορετικότητας, η καθηγήτρια των Αγγλικών κ. Πασχαλίδου με τους μαθητές της Δ1 τάξης έφτιαξαν τα δικά τους ελμεροβιβλιαράκια! Διαβάζοντας την ιστορία στ΄ αγγλικά , έφτιαξαν ο καθένας το δικό του βιβλίο με τη δική του εικαστική ματιά -άποψη!
«[…] κάποιοι μοναχοί που έρχονταν από την Ινδία […] εμφανίστηκαν μπροστά του […] του εξήγησαν πως παρασκευαστές της μετάξης είναι κάτι σκουλήκια, και δάσκαλο έχουν τη φύση που τα αναγκάζει να εργάζονται συνεχώς. Και ενώ είναι αδύνατο να μεταφερθούν τα σκουληκια ζωντανά, είναι πολύ πιο πρακτικό και εύκολο να μεταφερθεί ο γόνος τους. Το γόνο, είπαν, τον αποτελούν χιλιάδες αβγά. Κάθε χρόνο οι άνθρωποι θάβουν τα αβγά αυτά σε κοπριά, κι έτσι όπως κρατιούνται ζεστά, μετά από κάποιο διάστημα παράγουν τα νέα ζωύφια. […] Αυτοί τότε επέστρεψαν στην Ινδία […] και γύρισαν στο Βυζάντιο με αβγά. Και με τον τρόπο που αναφέραμε παραπάνω τα μετέτρεψαν σε σκουλήκια, τα οποία τάιζαν με φύλλα μουριάς».
Προκόπιος, Περί Πολέμων, από το βιβλίο της Παρής Καλαμαρά, Κόκκινη κλωστή δεμένη…, εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
Ανήμερα του Ευαγγελισμού, βάζανε οι νοικοκυρές τους μεταξόσπορους μέσα σε καθαρές άσπρες πετσέτες και τους πήγαιναν στην εκκλησία για να διαβάσει ο παπάς ευχή, να ευλογηθεί ο σπόρος και να πετύχει το κουκούλι. Ύστερα βάζανε το σπόρο στα κρεβάτια και άρχιζε η τροφή με τα φύλλα της μουριάς. Όλη μέρα με κάρα, με ζώα, ακόμα και με την πλάτη κουβαλούσαμε από τους μπαχτσέδες, τα φύλλα, για να ταΐσουμε τα σκουλήκια. Σιγά-σιγά οι κάμπιες παίρνανε ένα χρυσαφί χρώμα και από το στόμα τους έβγαινε ένα σάλιο σα χρυσή κλωστή. Τότε έφτανε η ώρα για να γίνουν τα κουκούλια. Φέρνανε από τα χωράφια κλαδιά από βαλανιδιές, τα βάζαμε όρθια στα κρεβάτια κι ανεβαίνανε οι κάμπιες και πλέκανε το κουκούλι τους. Τελευταία δουλειά ήταν να βγει το κουκούλι από τα κλαδιά, να καθαριστεί και τότε πιο ήταν έτοιμο για το εμπόριο.
Μαρτυρία του Σαράντη Αλαγκιοζίδη από το Σιριάνι Μιχαλιτσίου. Από το βιβλίο της Σούλας Μπόζη, Τα Μεταξωτά της Προύσας
Το μετάξι από την Κίνα
το ’φεραν Βυζαντινοί
το περάσαν σε ραβδί
άγιοι και μοναχοί
Βυζαντινά μεταξωτά
μεταξωτά όλο νερά
σαντάλι, ζεντουνί
βλαττί και καμουχά.
Θοδωρής Γκόνης, Μεταξωτή αγάπη,από το βιβλίο Τραγούδια, εκδόσεις Άγρα
Μερικές φορές η φύση αφηγείται τις πιο θαυμαστές ιστορίες: ένα αυγό που γίνεται σκουλήκι τρώγοντας ακατάπαυστα αποκλειστικά φύλλα μουριάς, φρεσκοκομμένα και τρυφερά, κοιμάται τρείς φορές με το κεφάλι ψηλά, πριν ξεκινήσει να φτιάχνει μια «χρυσή» κλωστή που μέσα της τυλίγεται, δημιουργώντας ένα κουκούλι, το οποίο τελικά τρυπάει πετώντας, μεταμορφωμένο σε πεταλούδα. Και καθώς η πεταλούδα πετάει για να ολοκληρώσει το σύντομο κύκλο της ζωής της αφήνοντας τα αυγά της, ξετυλίγοντας αυτή τη χρυσή κλωστή του κουκουλιού απ’ όπου δραπέτευσε, ξεκινάμε να αφηγούμαστε μια άλλη θαυμαστή ιστορία ταξιδιών, εμπορίου, κλοπών, ιστορικών γεγονότων, ηρωικών προσώπων και εξαιρετικών χρωμάτων, ποικιλότροπα υφασμένη που ξετυλίγεται μέχρι τις μέρες μας: την ιστορία μιας μεταξωτής κλωστής.
Αυτές τις ιστορίες μας δίνουν την ευκαιρία να μιλήσουμε στα παιδιά για πολλά και διαφορετικά θέματα. Να παρατηρήσουμε, να περιγράψουμε, να αφηγηθούμε, να παρακολουθήσουμε σε έναν χάρτη ταξιδεύοντας και διασχίζοντας πολλές χώρες, να αγγίξουμε και να ξεχωρίσουμε διαφορετικές υφές.
Είναι μια εξαιρετικά απλή κι όμως τόσο σύνθετη πρόταση κυρίως για μια σχολική τάξη αλλά και για κάθε παιδί στο σπίτι του (οι παλιότεροι όλοι θυμούνται πως ένα από «τα παιχνίδια τους» ήταν η εκτροφή μεταξοσκωλήκων, το καθημερινό μάζεμα των φύλλων της μουριάς, το να αφουγκράζονται τον ήχο των σκουληκιών καθώς ροκανίζουν τα φύλλα, η παρατήρηση της κατασκευής του κουκουλιού).
Την ιδέα γι’αυτό το θέμα μας έδωσε ο Χάρης Παπαδόπουλος που κουβάλησε μια μέρα μια μεγάλη κούτα με μεταξοσκώληκες για να μοιράσει στους μαθητές του. Μοιραστήκαμε μαζί του τη χαρά να προκαλείς την παρατηρητικότητα των παιδιών, να κεντρίζεις τα ενδιαφέροντά τους και να κερδίζεις έστω και για λίγο τον ενθουσιασμό τους.
www.bookbook.gr
Όμως αυτή την ιδέα ο κ. Παπαδόπουλος συνεχίζει να τη μοιράζεται και ως σχολικός σύμβουλος με τα παιδιά των σχολείων της περιφέρειάς του . Κάθε χρόνο μοιράζει σε όλα τα σχολεία , στην Γ΄τάξη σ όλα τα παιδιά και από τις υπόλοιπες σε όσα παιδιά θέλουν,μεταξοσκώληκες και τα μουρόφυλλά τους φυσικά!
Τα παιδιά περίμεναν με τα χαρτόκουτα τους και φέτος με μεγάλη ανυπομονησία !και υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά τον κ. Παπαδόπουλο και τους μικρούς μεταξοσκώληκες!
Σε μια από τις ”βόλτες” μου στο διαδίκτυο βρήκα μια φωτογραφία της παρακάτω ταΐστρας, φτιαγμένη από ένα πλαστικό μπουκάλι. Ωραία ιδέα! Τον τελευταίο καιρό πολύ συχνά, κάθονται πουλάκια στο μπαλκόνι μου έτσι έφτιαξα πολύ εύκολα μια ταΐστρα από ένα μικρό πλαστικό μπουκάλι!
Χρησιμοποίησα ένα μικρό πλαστικό μπουκάλι.
Το τρύπησα με τη βοήθεια ενός αναπτήρα.
Πέρασα μια ξύλινη κουτάλα.
Το γέμισα με σποράκια.
Και το έδεσα στο κάγκελο του μπαλκονιού μου.
Έτοιμο!
Ο Μίδας (ο γάτος μου) κάθεται στο παράθυρο
και παρατηρεί τα πουλάκια που τρώνε τα σποράκια τους
Αν σας άρεσε, μοιραστείτε το,
με αυτούς που αγαπάτε!
Σε μια αγέλη ελεφάντων, όλοι είναι διαφορετικοί!
Άλλος είναι νέος και άλλος γέρος!
Άλλος είναι γεροδεμένος και άλλος αδύνατος,
άλλος πιο ψηλός
και άλλος πιο χοντρός.
Όλοι διαφορετικοί…χαρούμενοι και το ίδιο χρώμα…
Εκτός από έναν ..τον Έλμερ!
Ο Έλμερ είναι διαφορετικός.. είναι πολύχρωμος!!
Ο Έλμερ έκανε τους άλλους χαρούμενους.
Δημιουργούσε γέλια, παιχνίδια και χαρές.
Ένα βράδυ σκεφτόταν ότι βαρέθηκε
να είναι διαφορετικός!
Νόμιζε ότι οι υπόλοιποι ήταν χαρούμενοι
επειδή γελούσαν μαζί του.
Έτσι έτριψε πάνω στο σώμα του βατόμουρα
και έγινε γκρι χρώμα,
όπως οι άλλοι ελέφαντες.
Κανείς δεν τον αναγνώρισε!
Ο Έλμερ ήταν όπως όλοι οι ελέφαντες!
Ίδιος ..όμως κάτι ήταν διαφορετικό!!
Ήταν όλοι πολλοί ήσυχοι.. και ο Έλμερ
ήθελε να γελάσει.
Βλέπετε η διαφορετικότητα του Έλμερ
δεν ήταν το χρώμα του..
ήταν η προσωπικότητα του!
Ήταν αυτό που χάριζε απλόχερα
στους γύρω του.
Χρώμα, ύψος, βάρος.. η εξωτερική εμφάνιση
δεν είναι τόσο σημαντική
όσο οι προθέσεις και η προσφορά
του κάθε ελέφαντα… ανθρώπου!! Συγγραφέας και εικονογράφος του βιβλίου
είναιο David Mckee.
Εδώ μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου στο πρωτότυπο από το Amazon.com κ
αι παρακάτω να παρακολουθήσετε ένα video
με μια συνέντευξη του συγγραφέα.
Και τώρα ελάτε να φτιάξουμε τον Έλμερ!Θα χρειαστούμε..
Ένα πλαστικό μπουκάλι από κάποιο
απορρυπαντικό που μας τελείωσε.
προσοχή.. πολύ καλά πλυμμένο!!
Ψαλίδι, κόλλα, ένα ζευγάρι ματάκια
Χρωματιστά φύλλα χαρτιού!
Η κατασκευή είναι δανεισμένη από το sparklepetal.wordpress.com
Το χεράκι του μπουκαλιού θα είναι η
προβοσκίδα του Έλμερ!
Σχηματίζουμε τις γραμμές και
πάνω εκεί θα κόψουμε το μπουκάλι.
Αυτή θα είναι η μορφή του όταν το κόψουμε.
Κολλάμε πάνω στο μπουκάλι τα χρωματιστά τετράγωνα χαρτάκια με κόλλα.
Κόβουμε δύο οβάλ χαρτάκια για τα αυτάκια του Έλμερ.
Αν θέλουμε μπορούμε με το δεύτερο
μισό του μπουκαλιού
να φτιάξουμε ένα γκρι ελέφαντα.
Κολλάμε ματάκια, αλλά αν δεν έχουμε
μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε
δύο χάρτινους στρογγυλούς μαύρους κύκλους.
Είναι πολύ όμορφοι!!
Αν φτιάξετε τέσσερις ελέφαντες
(θα χρειαστείτε δυο μπουκάλια),
μπορείτε να παίξετε το παραμύθι χρησιμοποιώντας
τον ένα ελέφαντα για τον Έλμερ
και τους άλλους για την αγέλη.
Ζητήστε από το παιδί να αφηγηθεί την ιστορία!!
Αν σας άρεσε, μοιραστείτε το,
με αυτούς που αγαπάτε!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
.jpg)
