Ευχές για ένα 2016 γεμάτο χαμόγελα και ελπίδα!
Πάντα δίπλα σ όλους εκείνους που η ζωή σταμάτησε,προσωρινά,να τους χαμογελά
Τα καλύτερα….., ας ευχηθούμε για την χρονιά που έρχεται ότι θα προσπαθήσουμε να τα φέρουμε!γιατί μπορούμε ,γιατί γινόμαστε καθημερινά περισσότεροι!
Αυτό το πάρκο έγινε εθνικό πάρκο το 1890. Είναι παγκοσμίως γνωστό για το δύσκολο έδαφος, τον καταρράκτη και τα αιωνόβια πεύκα. Καλύπτει 1.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο καταρράκτης “φωτιά” του El Capitan είναι ένας από τους πιο θεαματικούς σε όλο το τοπίο.
Η καταπληκτική θέα του καταρράκτη δημιουργείται από την αντανάκλαση του φωτός του ήλιου που χτυπά το νερό όταν εμπίπτει με μια συγκεκριμένη γωνία. Το σπάνιο αυτό θέαμα μπορεί να ειδώθεί μόνο σε ένα διάστημα 2 εβδομάδων προς το τέλος του Φεβρουαρίου. Για να φωτογραφίσουν αυτό το σπάνιο γεγονός, οι φωτογράφοι θα πρέπει να περιμένουν και να υπομένουν χρόνια. Ο λόγος είναι επειδή η εμφάνισή του, εξαρτάται από μερικά φυσικά φαινόμενα που συμβαίνουν ταυτόχρονα και την τύχη.
1ο, είναι ο σχηματισμός καταρράκτη: Το νερό σχηματίζεται από την τήξη του χιονιού και του πάγου στην κορυφή του βουνού. Λιώνει μεταξύ του μήνα Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου και μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου δεν θα μπορούσε να υπάρχει πολύ χιόνι για να λιώσει.
2ο, είναι η ειδική γωνία των ηλιακών ακτίνων που θα χτυπήσουν στα νερά: Η θέση του ήλιου πρέπει να είναι ακριβώς σε ένα συγκεκριμένο σημείο στον ουρανό. Αυτό συμβαίνει μόνο κατά το μήνα Φεβρουάριο και για λίγη ώρα το σούρουπο. Αν είναι μια μέρα γεμάτη από σύννεφα ή κάτι μπλοκάρει τον ήλιο, μπορείτε να πάρετε μόνο τις εικόνες των δικών σας θλιμμένων πρόσωπων στον καταρράκτη. Συμπίπτει με το γεγονός ότι οι καιρικές συνθήκες στο Εθνικό Πάρκο εκείνη την εποχή του έτους είναι συνήθως ασταθείς και απρόβλεπτες. Είναι επομένως δύσκολο να πάρεις αυτές τις φωτογραφίες.
Κάποιοι όμως το έκαναν και θα το δείτε…
Πηγή http://clopyandpaste.blogspot.gr/
Με αφορμή τα εκπαιδευτικά προγράμματα που εκπονούνται με θέματα Το παιδί συναντά τη μοντέρνα τέχνη και Γεύσεις και μνήμη με πολύ κέφι και χαρά οι εκπαιδευτικοί Πρωτόπαπα Στέλλα και Στύλου Κατερίνα έφτιαξαν ημερολόγια με έργα μεγάλων ζωγράφων.
Τα θέματά τους Κήποι στην τέχνη ,Το παιδί και το παιχνίδι και οι Γεύσεις που μπορούν ανακαλούν ευχάριστες ή δυσάρεστες μνήμες.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ που μπορείτε να εκτυπώσετε και τα ημερολόγια
1.Η Γη είναι το σπίτι μας
2.Αυτό το βίντεο είναι μέρος ενός διδακτικού υλικού σχετικά με την αλλαγή του κλίματος για τα μικρότερα παιδιά. Η ταινία είναι αρκετά μεγάλη, και ο λόγος για αυτό είναι να δώσει στον δάσκαλο την ευκαιρία να εξηγήσει το περιεχόμενο για τους μαθητές, και να συζητήσει μαζί τους ό, τι συμβαίνει σε όλη την ταινία.
Τι γίνεται με τις ακτίνες του ήλιου; Τι συνέβη με τα δέντρα; Ποιες είναι αυτές οι μαύρες σακούλες; (Waste!) Τι συμβαίνει με τη θερμοκρασία; Πού είναι τα πουλιά; Και ούτω καθεξής. Αφήστε τα παιδιά να ανακαλύψουν τι συμβαίνει, τότε να τους βοηθήσει να κατανοήσουν το πλήρες νόημα σε όλα αυτά.
“Το να είσαι ένας φτωχός άνθρωπος είναι δύσκολο, αλλά το να είσαι μια φτωχή φυλή σε έναν τόπο γεμάτο δολάρια είναι το πιο σκληρό απ” όλα.”
W.E.B. DuBois
 |
Original Airdate: Tετάρτη, 27 Φεβρουαρίου 2013, 23:00 – ΝΕΤΔΙΑΡΚΕΙΑ: 48 min.Η Γκάνα, σύμφωνα με το ΔΝΤ, είναι μια ιστορία επιτυχίας! Η κυβέρνηση, ακολουθώντας πιστά τις υποδείξεις του για συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, πλήρη απελευθέρωση της αγοράς και αποκρατικοποιήσεις, έχει «επιτύχει τους στόχους». Πλέον η οικονομία της χώρας συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 20 ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες του κόσμου και είναι πρώτη στην Αφρική!
Την ίδια στιγμή, όμως, 4.000 σχολεία δεν έχουν κτίρια και οι μαθητές κάνουν μάθημα κάτω από τα δέντρα. Στις κλινικές στα βόρεια της χώρας αντιστοιχεί ένας γιατρός για 161.000 κατοίκους! Και οι μικροκαλλιεργητές, χωρίς καμιά υποστήριξη από το κράτος, έχουν αφεθεί να λιμοκτονούν, παλεύοντας μόνοι τους στον ωκεανό της ελεύθερης αγοράς. Ανάπτυξη… για ποιον; ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Σενάριο / Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος / Επιτόπια Έρευνα & Οργάνωση Θέματος: Αχιλλέας Κουρεμένος / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Βασίλης Μουρίκης / Οργάνωση & Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Συντονισμός έρευνας: Γεωργία Ανάγνου / Μοντάζ: Άννα Πρόκου, Βασίλης Μάγκος / Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Μια παραγωγή της Small Planet για την ΕΡΤ © 2012-2013 ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Original shooting format: HD 1080p25 / Ήχος: Dolby Stereo / Γλώσσα: Αγγλικά, Ελληνικά, Γκρούνε, Τάλεν, Κουσαάλ, Νταγκμπάνι |
||
| ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ |
H οικονομία της Γκάνας καλπάζει! Στην πρωτεύουσα Άκκρα, δεκάδες γερανοί υψώνονται στον ορίζοντα, κατασκευάζοντας νέα σύγχρονα κτίρια που θα στεγάσουν γραφεία τραπεζών, πολυεθνικών και ντόπιων εταιρειών. Η έκρηξη στον κατασκευαστικό τομέα είναι κάτι που μπορεί να δει κανείς στις νέες καλές γειτονιές που περικυκλώνονται από φράχτες και συρματοπλέγματα, καθώς και στα εμπορικά κέντρα που ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο.
Από το 2000, η Γκάνα αναπτυσσόταν με ένα ετήσιο μέσο όρο της τάξης του 5%, για να εκτοξευτεί το 2011 στο 14,4%. Με κινητήριο δύναμη τα έσοδα από το χρυσό (είναι η δεύτερη παραγωγός χρυσού στην Αφρική και πέμπτη στον κόσμο), το κακάο και πρόσφατα απ” το πετρέλαιο, με τη βοήθεια του ΔΝΤ και με τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, η Γκάνα έγινε – τουλάχιστον στους αριθμούς – μία χώρα μεσαίου εισοδήματος, η ένατη της Αφρικής που κατακτά αυτή τη θέση.
«Οι πολιτικές είναι επιτυχημένες!», βεβαιώνει ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Γκάνα, Σαμίρ Τζάτζα. «Ξεκάθαρα η Γκάνα τα τελευταία χρόνια τα έχει πάει πολύ καλά, όσον αφορά στην δημιουργία ενός περιβάλλοντος με μακροοικονομική σταθερότητα, το οποίο είναι απαραίτητο για να υπάρχουν επενδύσεις, ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας».
Πώς, όμως, βιώνει ο πληθυσμός της χώρας αυτή την ανάπτυξη;
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Γκάλοπ το 2012, το 53% του πληθυσμού, περίπου 12,7 εκατομμύρια άνθρωποι, δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος των τροφίμων. Μόνο το 4% δήλωσε ότι ζει άνετα με το εισόδημά του. Σχεδόν το 30% ζει ακόμα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
“Έχουμε ανάπτυξη στον γεωργικό τομέα, έχουμε ανάπτυξη στη βιομηχανία παροχής υπηρεσιών, στα νοσοκομεία και στην εκπαίδευση”, επισημαίνει ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Γκάνα, Σαμίρ Τζάτζα.
ΚΑΘΕ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΑΞΗ
Οι βόρειες επαρχίες της Γκάνας είναι οι πιο υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας. Τεράστιες αφίσες με διαφημίσεις εταιριών κινητής τηλεφωνίας καλύπτουν τοίχους σπιτιών από λασπότουβλα. Οι δρόμοι είναι άσχημοι. Σε πολλές κοινότητες δεν υπάρχει πόσιμο νερό, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα. Άνθρωποι αναγκάζονται να ταξιδεύουν από τις κοινότητες προς τις πόλεις, ξοδεύοντας ολόκληρη τη μέρα τους, μόνο και μόνο για να φορτίσουν τα κινητά τους. Οι υποδομές αποχέτευσης είναι σπάνιες ακόμα και στις μεγάλες πόλεις, πολλαπλασιάζοντας έτσι τους κινδύνους ασθενειών και μολύνσεων.
Λίγο έξω από την Μπολγκατάνγκα, υπάρχει ένα δημοτικό σχολείο όπου μαθαίνουν γράμματα 291 παιδιά.
Κάθε δέντρο είναι και τάξη.
Δεκάδες παιδιά κάθονται σε μια σειρά παγκάκια που είναι τοποθετημένα κάτω από ένα δέντρο. Στον κορμό του είναι ακουμπισμένος ένας πίνακας. Ένας γονιός, εθελοντής δάσκαλος, προσπαθεί να διδάξει στα παιδιά την αγγλική αλφάβητο.
“Όποτε βρέχει, ακόμα και όταν υπάρχει απλώς η απειλή της βροχής, λέμε στα παιδιά να φύγουν και να πάνε στα σπίτια τους. Και όταν έρχεται ο Φεβρουάριος-Μάρτιος, δεν υπάρχει καθόλου σκιά και όλοι μαζευόμαστε στην μοναδική αίθουσα, μέσα στην οποία ιδρώνουμε πολύ”, περιγράφει η Κόμφορτ, η μοναδική δασκάλα του σχολείου. Θέλοντας να βελτιώσει κάπως την κατάσταση, με δικά της χρήματα και με τη βοήθεια των γονέων, έφτιαξε μια αίθουσα, η οποία όμως δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των 291 μαθητών της. “Ο ήλιος καίει πολύ και πρέπει να καθόμαστε κάτω από τα δέντρα. Ο αέρας πολλές φορές εκτοξεύει τον πίνακα πάνω μας και μας τραυματίζει”, περιγράφει η δεκάχρονη μαθήτρια Ζεϊνάμπ.
Οι περικοπές στον δημόσιο τομέα που ήταν μία από τις προυποθέσεις του ΔΝΤ για την σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης του 2009, έχουν πλήξει καίρια τον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης της Γκάνας. Και αυτό γιατί η κυβέρνηση προκειμένου να πιάσει τους στόχους για μείωση του ελλείμματος, αποφάσισε να κόψει περίπου 31 εκατομμύρια ευρώ και από την εκπαίδευση.
Η δεύτερη παραγωγός χρυσού στην Αφρική και πέμπτη στον κόσμο, αδυνατεί να παράσχει σε χιλιάδες παιδιά αίθουσες διδασκαλίας. Σ’ ολόκληρη τη Γκάνα, 4.000 σχολεία δεν έχουν εγκαταστάσεις. “Συνήθως όταν παραπονιόμαστε, η απάντηση που παίρνουμε είναι ότι τα σχολεία είναι πολλά και οι πόροι για τα σχολεία της Γκάνας δεν είναι αρκετοί για να καλύψουν όλα τα σχολεία που είναι κάτω απ’ τα δέντρα”, εξηγεί η Κόμφορτ.
Η έλλειψη κτιρίων, όμως, δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα για τα παιδιά.
Το πάγωμα των προσλήψεων στο δημόσιο, άλλος ένας όρος που έθεσε το ΔΝΤ για την δανειακή σύμβαση, είχε άμεση επίπτωση στην ποιότητα της εκπαίδευσης στη Γκάνα. Σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία Εκπαίδευσης της χώρας, για να καλυφθούν τα κενά σε διδακτικό προσωπικό μόνο στα δημοτικά σχολεία, χρειάζονται 33.185 δάσκαλοι, κάτι που δεν έχει καμία πιθανότητα να εγκριθεί. Εδώ στο Βορρά της Γκάνας αντιστοιχεί ένας εκπαιδευμένος δάσκαλος, όπως η Κόμφορτ, για 175 μαθητές.
Και τα προβλήματα δεν τελειώνουν εδώ. Στην πρώτη σε ανάπτυξη χώρα της Αφρικής, τα παιδιά πολλές φορές περπατάνε έως και 5 χιλιόμετρα με τα πόδια για να φτάσουν στα σχολεία, ενώ πίσω στα σπίτια τους το ηλεκτρικό ρεύμα είναι συνθήκη πολυτελείας. “Διαβάζω με φακό, καθώς η κοινότητα δεν έχει ρεύμα. Είναι δύσκολο να διαβάσεις έτσι, γιατί πολλές φορές κάποιος άλλος από την οικογένεια χρειάζεται τον φακό και πρέπει να περιμένω μέχρι να τελειώσει”,μας περιγράφει η μικρή μαθήτρια Ζεϊνάμπ.
ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ 161.000 ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Βορειότερα, στην πόλη Ζεμπιλά που στέκει κοντά στα σύνορα με την Μπουρκίνα Φάσο, συναντήσαμε μια νεαρή νοσοκόμα, την Γκίφτι. Είναι μόλις 26 χρονών και είναι η μία από τους δύο νοσοκόμους της κλινικής, η οποία καλύπτει τις ανάγκες 7 κοινοτήτων και περίπου 3.000 ανθρώπων. Πέρα από τις φροντίδες που παρέχει σε όσους επισκέπτονται την κλινική, πολλές φορές ταξιδεύει με το μηχανάκι της στις κοινότητες για να περιποιηθεί, κυρίως, τις εγκύους. “Έχουμε μηχανάκια και αυτά χρησιμοποιούμε για να πάμε. Μερικές φορές όταν χαλάνε, συνειδητοποιούμε ότι οι περισσότερες γυναίκες γεννάνε στο σπίτι τους, επειδή δεν μπορούμε να πάμε εκεί.”
Η έλλειψη κλινικών και γιατρών, η δύσκολη προσβασιμότητα σε αυτές, η ανεπάρκεια σε υποδομές και φάρμακα, καθώς και τα προβλήματα στην εκπαίδευση που έχουν ως αποτέλεσμα την άγνοια του πληθυσμού για τις ασθένειες, κάνουν πολύ δύσκολη την υγειονομική φροντίδα. “Γνωρίζω ότι αλλού ένας θάνατος μητέρας συνιστά μια κρίση, είναι μια επείγουσα κατάσταση. Αλλά εδώ, σε μια περιοχή, στις 40 εβδομάδες του χρόνου έχουμε καταγράψει 93 θανάτους γυναικών στη γέννα. Αυτό είναι αναμφίβολα απαράδεκτο!”, αποκαλύπτει ο επαρχιακός διευθυντής Υγείας στη Βόρεια Γκάνα, Αλ Χάτζι Αμπντουλραχμάν Γιακούμπου.
Απλά προβλήματα λοιμώξεων ή συνηθισμένες ασθένειες μπορεί να οδηγήσουν στο θάνατο. Και όμως, μερικές φορές είναι απλά ζήτημα αντιβιοτικών, είναι ζήτημα απλής περιποίησης από έναν γιατρό ή νοσοκόμο. “Οι νοσοκόμες, είναι μία για 2.600 ανθρώπους. Όταν μιλάμε για τις μαίες, το ποσοστό είναι μεγαλύτερο. Επίτρεψέ μου να σου πω, επίσης, ότι έχουμε έναν γιατρό για πληθυσμό πάνω από 161.000 ανθρώπους, το οποίο προφανώς δεν είναι και ότι καλύτερο. Ένας γιατρός για πάνω από 161.000 ανθρώπους!”, εξανίσταται δικαίως ο κύριος Γιακούμπου.
Ο κυβερνητικός αξιωματούχος δεν κάνει, όμως, το ίδιο, όταν τον ρωτάμε για τα αίτια των ανεπαρκειών ή τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να δοθεί λύση στο πρόβλημα. Αρκείται στο να μας υπερτονίσει την καμπάνια με κουνουπιέρες που έκανε το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση, χαρίζοντας μάλιστα στους χωρικούς πρόκες και σφυριά για να τις καρφώσουν γύρω από τα κρεβάτια τους. Προσθέτει, επίσης, ότι οι πολλοί μετανάστες που καταφθάνουν από τις γύρω χώρες μεταφέροντας ασθένειες, κάνουν τη δουλειά της κυβέρνησης πιο δύσκολη.
Παρόλο που δεν πρέπει να υποτιμάται η χρησιμότητα των κουνουπιέρων στην αντιμετώπιση της μαλάριας, ο εντοπισμός των ζητημάτων από τη νεαρή νοσοκόμα, την Γκίφτι, είναι μάλλον πιο εύστοχος: «Πιστεύω ότι υπάρχουν χρήματα και θα έπρεπε να επενδυθούν στην Υγεία. Γιατί αν δεν είσαι υγιής, δεν πιστεύω ότι οι κοινότητές μας μπορούν να αναπτυχθούν. Αν πχ το πιεσόμετρό μας χαλάσει σήμερα, γιατί έχουμε μόνο ένα πιεσόμετρο, αν λοιπόν χαλάσει, οι ασθενείς που θα έρθουν δεν θα λάβουν αυτή την υπηρεσία, εκτός αν περιμένουμε να μας φέρουν ένα άλλο. Δεν μπορείς να τους περιποιηθείς, χωρίς να πάρεις την πίεσή τους. Επίσης, το κτίριο είναι άσχημο. Οι σοβάδες πέφτουν διαρκώς. Νομίζω είναι λόγω της βροχής. Αν δεν έχεις εγκαταστάσεις, πώς να δουλέψεις; Αυτό είναι σημαντικό για μένα.
Τι ζητάμε απ” την κυβέρνηση; Εμείς ζητάμε πόσιμο νερό, όχι μόνο για μας, αλλά και για την κοινότητα».
Απέναντι στην απλότητα που τίθενται τα παραπάνω προβλήματα, ο κυβερνητικός αξιωματούχος ευγνωμονεί τον Θεό που υπάρχει οικονομική κρίση στην Ευρώπη και έτσι οι νέοι γιατροί και νοσοκόμοι μεταναστεύουν λιγότερο προς τα εκεί. “Ο αριθμός των γιατρών και των νοσοκόμων μειώθηκαν, επειδή υπήρχε φυγή από τη Γκάνα προς τον ανεπτυγμένο κόσμο, την Ευρώπη και την Αμερική. Αλλά δόξα τω Θεώ, η κυβέρνηση της Γκάνας το συνειδητοποίησε αυτό και, δόξα τω Θεώ, υπάρχει οικονομική κατάρρευση στην Ευρώπη και συνεπώς οι νοσοκόμες μας δεν βρίσκουν εκεί πια θέσεις όπως πριν”.
ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΓΩΝ ΤΟΥ ΠΟΕ
Η γεωργία είναι ένας από τους σημαντικότερους παραγωγικούς τομείς της Γκάνας. Εδώ στο βορρά όμως, είναι ο μοναδικός τρόπος επιβίωσης. Στο κέντρο της πρωτεύουσας της Βόρειας Γκάνας, το Ταμάλε, δεκάδες γυναίκες είναι συγκεντρωμένες και επεξεργάζονται το ρύζι. “Είναι πολύ δύσκολο το ρύζι μας να φτάσει στην αγορά”, λένε, αποδίδοντας τα αίτια στην εισαγωγή ρυζιού από τις γειτονικές χώρες. “Προσευχόμαστε η κυβέρνηση να σταματήσει να εισάγει ρύζι από το εξωτερικό. Όταν σταματήσει να εισάγει, το δικό μας θα βρει έδαφος στην αγορά”,παραπονιέται η Αουαμπού.
“Σύμφωνα με τους όρους του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου δεν μπορούμε να περιορίσουμε την εισαγωγή συγκεκριμένων προϊόντων. Αν υπήρχε νόμος που θα περιόριζε την εισαγωγή αυτών των προϊόντων, οι αγρότες μας θα πουλούσαν ανταγωνιστικά”,επισημαίνει ο Τζέιμς Ουάμα, υπεύθυνος της ActionAid για την αγροτική ανάπτυξη.
Αυτό, όμως, δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα. «Το Υπουργείο Γεωργίας παλιά μας προμήθευε με λιπάσματα, αλλά τώρα το έκοψαν. Δεν μας επισκέπτονται ποτέ όπως έκαναν πριν. Δεν καταλαβαίνω γιατί η κυβέρνηση δεν μας υποστηρίζει»,λέει με απορία η αγρότισσα Σοκ Κάμπε.
Οι κανονισμοί του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου έχουν καταστήσει μη ανταγωνιστικά τα προϊόντα των μικρών παραγωγών. Η κυβέρνηση, στο πλαίσιο των περικοπών στον δημόσιο τομέα, έχει κόψει τις επιδοτήσεις. Οι αγρότες είναι μόνοι τους. «Η κυβέρνηση περικόπτει τα μέσα, περικόπτει τις επιδοτήσεις, τις έρευνες, τις τεχνολογικές εξελίξεις, όλα περικόπτονται», λέει ο Γκιένγκιε Τάνο από το Third World Network Africa. «Και όλα αυτά υπάρχουν στις τιμές της αγοράς. Ο μικρός αγρότης δεν μπορεί να αγοράσει αυτά τα πράγματα, και δεν μπορεί να παράξει, έχει αποκλειστεί.»
Η κυρία Αουαμπού είναι γλαφυρή: “Όταν δεν πουλάς και δεν έχεις κέρδος, πώς να ταΐσεις την οικογένειά σου; Δεν έχεις χρήματα. Και αν δεν έχεις χρήματα, πώς να ταΐσεις την οικογένειά σου; Υποφέρουμε και δεν λαμβάνουμε χρήματα. Πάντα υποφέρουμε και στο τέλος δεν πετυχαίνουμε!”
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ;
Η Γκάνα είναι βετεράνος στα «σχέδια διάσωσης» από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Από το 1957 που απέκτησε την ανεξαρτησία της από τους Άγγλους, μέχρι σήμερα, έχει σχέσεις αγάπης και μίσους με το ΔΝΤ. Από το 1966 έχουν πάρει δάνεια πέντε κυβερνήσεις που εναλλάσσονταν, όπως εναλλάσσονταν τα πραξικοπήματα που γίνονταν στη χώρα.
Η τελευταία δανειακή σύμβαση που υπέγραψε, ήταν το 2009 για 602 εκατομμύρια δολάρια. Το δημόσιο χρέος της Γκάνας εκτινάχθηκε σε ιστορικά ύψη φτάνοντας τα 14,6 δισ. δολάρια (23,4 δισ. γκανέζικα σίντις).
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά τα χρήματα βοήθησαν τη οικονομία της χώρας να εκτιναχθεί και να μοιάζει με οικονομικό άτι που καλπάζει. Επί της ουσίας, όμως, τα οφέλη της ανάπτυξης δεν έχουν γίνει αισθητά από την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού που μένει να παλεύει καθημερινά για την επιβίωσή του, ενώ ταυτόχρονα καλείται να αποπληρώνει τα διαδοχικά δάνεια που η κυβέρνηση έλαβε από το ΔΝΤ.
Στην πραγματική ζωή, τα νούμερα σίγουρα δεν συμβαδίζουν με το περιχαρές κλίμα που υπάρχει στους επίσημους οικονομικούς και πολιτικούς φορείς της χώρας, λόγω των επιτυχημένων οικονομικών δεικτών.
“Κανένα απ’ τα παιδιά μας να μην είναι υποσιτισμένο, κανένα απ’ τα παιδιά μας να μην πηγαίνει στο κρεβάτι πεινασμένο, όλα τα παιδιά να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, αυτά είναι τα πράγματα που πρέπει να κοιτάμε για να μετράμε τι σημαίνει πραγματική ανάπτυξη”, επιμένει η διευθύντρια της ActionAid Γκάνας, Άντζουα Κλούβιτσε. “Στις κακές περιόδους, οι γυναίκες τρώνε τελευταίες και τη λιγότερη μερίδα. Και όταν τα πράγματα είναι πολύ άσχημα τρώνε μια φορά τη μέρα ή μια φορά στις δύο μέρες, ώστε να μπορούν να φάνε τα παιδιά τους. Αυτό πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι ο πραγματικός δείκτης του τι σημαίνει μια οικονομία μεσαίων εισοδημάτων. Υπάρχει γυναίκα που να πεθαίνει στη γέννα; Δυστυχώς, αυτός θα έπρεπε να είναι ένας δείκτης. Οι γυναίκες έχουν πρόσβαση στην υγεία, την εκπαίδευση, στην αγορά; Αυτό θα έπρεπε να είναι ο πραγματικός δείκτης για το τι ανάπτυξηέχουμε!”
Το αριστούργημα του Δ.Αβδελιώτη
Δυο συμμαθητές και στενοί φίλοι, «τσακώνονται» λίγο πριν κλείσουν τα δημοτικά σχολεία στη Χίο του 1960.
Μέσα στο φως του ελληνικού θέρους , δεν θα αργήσουν να «ξαναφιλιώσουν» και να περάσουν μαζί ένα αξέχαστο παιδικό καλοκαίρι όπου η ανεμελιά, η φιλία, οι αταξίες, οι παρέες και ο έρωτας θα διακοπούν μόνο από τον ερχομό του φθινοπώρου.
Διακρίσεις
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1986
* Ειδική μνεία ΠΕΚΚ (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου)
Βραβεία Ποιότητας Υπουργείου Πολιτισμού 1986
* Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη
* Διάκριση ποιότητας ταινίας μεγάλου μήκους
Φεστιβάλ Βερολίνου 1987
* Βραβείο CIFEJ (Διεθνές Κέντρο Ταινιών για τα Παιδιά και τους Νέους)
Φεστιβάλ Νέου Δελχί (Ινδία) 1987
* «Χρυσός Ελέφαντας» (καλύτερης ταινίας)
* «Ασημένιος Ελέφαντας» (καλύτερης σκηνοθεσίας)
Ηθοποιοί
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΜΕΙΩΤΕΡΗΣ, ΜΑΡΙΝΑ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΥΡΙΑΚΩΔΗ, ΔΗΜΟΣ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗΣ, κ.α
Σήμερα ένα πυροσβεστικό όχημα ήρθε στο σχολείο μας!
Όχι δεν πιάσαμε φωτιά! Μάθαμε πως να σβήνουμε τις φωτιές και φυσικά πως να μην τις ανάβουμε!
Στα πλαίσια των εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας μετά από πρόσκληση του 45-73 Νηπιαγωγείου με το οποίο συστεγαζόμαστε οι μικροί μας μαθητές μαζί με τους μικρότερους ,ενημερώθηκαν για τις φωτιές και τα ολέθρια αποτελέσματα τους, άκουσαν απλές συμβουλές για την πρόληψη των πυρκαγιών, εξερεύνησαν ένα πυροσβεστικό όχημα, έριξαν νερό με τη μάνικα και μας ξεκούφαναν με τη σειρήνα που συνεχώς πατούσαν!
Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία για τους μικρούς μαθητές!
ΕΔΩ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ Υλικό για την εκπαίδευση παιδιών σε ζητήματα πυροπροστασίας και αντιμετώπισης πυρκαγιών και καταστροφών από το ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Γνωρίζετε ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την ηλιακή ενέργεια σε κατασκευές χαμηλού κόστους για να μαγειρέψετε τα φαγητά σας;
Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη εφευρετικότητα και μερικά απλά υλικά.
Ο τρόπος λειτουργίας όλων των τύπων ηλιακών φούρνων είναι απλός.
Οι ακτίνες του φωτοδότη Ήλιου συγκεντρώνονται με…..
τη βοήθεια ανακλαστήρων και θερμαίνουν το σκεύος που περιέχει το φαγητό, ενώ ένα γυάλινο (ή πλαστικό) καπάκι που σφραγίζεται καλά φροντίζει να μη χάνονται η ζέστη και οι υδρατμοί.
Σε μια ηλιόλουστη ημέρα, η θερμοκρασία του φούρνου ξεπερνά συνήθως τους 150 β. Κελσίου, αν και οι 90 β. είναι ήδη αρκετοί για το μαγείρεμα.
Ολες οι συνταγές που απαιτούν υψηλή θερμοκρασία στον ηλεκτρικό φούρνο εκτελούνται χωρίς πρόβλημα και στον ηλιακό, χρειάζονται όμως περίπου τον διπλάσιο χρόνο.
Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα μπορούμε να μαγειρεύουμε ηλιακά ακόμη και τον χειμώνα, καθώς 20′ ηλιοφάνειας ανά ώρα είναι αρκετά για να διατηρηθεί η απαραίτητη θερμοκρασία, ενώ ακόμη και αν ξεχάσουμε να βγάλουμε το φαγητό, αυτό σιγοβράζει στους ατμούς του και δεν καίγεται ποτέ.
Ένα ενδιαφέρον εγχειρίδιο (στην αγγλική βέβαια) για να
Το ρεύμα της ηλ. κουζίνας είναι στατιστικά η μεγαλύτερη κατανάλωση ρεύματος στα σπίτια μας. Μόνο το μεσαίο μάτι καταναλώνει απο 600W ως 800W και το μεγάλο από 1200W ως 1400W, ενώ όλα τα φώτα του σπιτιού μαζί δεν είναι πάνω από 500W.
Φανταστείτε την οικονομία που θα κάναμε αν χρησιμοπούσαμε εναλλακτικές μορφές μαγειρέματος καθαρές για το περιβάλλον, αλλά και σε περίπτωση που μείνουμε από ρεύμα ή μήπως και σε κατάσταση πολέμου όπου δε θα λειτουργεί τίποτα.
Κι όμως ο ήλιος μπορεί να μας μαγειρέψει με τις ακτίνες του μέχρι και πάνω απο τους 250 βαθμούς Κελσίου ή ακόμα και σε ένα χαρτόκουτο πίτσας(ναι ναι, καλά διαβάσατε) λίγο πάνω από τους 100 βαθμούς. (Σημείο βρασμού του νερού : 100 Κελσίου)
Οι κατασκευές είναι πολύ απλές και πολυ φτηνές με υλικά όπως καθρέφτες, αλουμινόχαρτα, χαρτόκουτα και κουτιά ξύλου που τα καπακόνουμε με τζάμια ή νάυλον μεμβράνες και σακούλες μαγειρέματος. Υπάρχουν επίσης και πιο άμεσοι κι εύκολοι τρόποι με καθρέφτες ή αλουμινόχαρτα που ανακλούν τις ακτίνες του ήλιου πάνω σε ένα μαύρο κλειστού τύπου (όπως γάστρα, μαύρο τηγάνι με καπάκι κ.α.). Όσο περισσότερη είναι η ανακλόμενη ακτινοβολία (δλδ μεγαλύτεροι καθρέφτες ή επιφάνειες με αλουμινόχαρτο) γύρω απο το σκεύος μας, τόσο περισσότερη ενέργεια συγκεντρώνουμε πάνω σε αυτό, άρα επιτυγχάνουμε και μεγαλύτερες θερμοκρασίες. Οι καθρέφτες ανακλούν σχεδόν το 100% των ακτίνων ενώ το αλουμινόχαρτο αρκετά λιγότερο.
Βέβαια υπάρχουν και οι πιο καλές κατασκευές που πάλι είναι φθηνές αλλά θέλουν και πιο πολύ δουλειά (βλ. στο τέλος).
Τέλος ένας μεγενθυτικός φακός να εστιάζει την ακτινοβολία σε ένα σημείο του μαύρου σκεύους (όπως παίζαμε μικροί καίγοντας χόρτα ξερά και ξυλαράκια) θα βάλλει τουρμπίνες στην άνοδο της θερμοκρασίας.
Πιό κάτω θα δώσουμε όλες τις μορφές ηλιακών φούρνων που υπάρχουν σήμερα στο ίντερνετ και πιο πολύ στο γιουτιούμπ αλλά βρήκαμε και έτοιμους τέτοιους φούρνους που υπάρχουν στο εγχώριο εμπόριο με συνδέσμους που θα πρέπει να τα δείτε. Οι καιροί είναι περίεργοι.
Η όλη φιλοσοφία: Η ηλιακή ενέργεια hv που μεταφέρεται μεσω των ακτίνων του ήλιου, δεν είναι άλλο από φωτεινά κύματα που μεταφέρουν εκτός από το φώς και θερμική ενέργεια, Calories. Για να πάρουμε αυτή τη θερμική ενέργεια θέλουμε ένα φίλτρο να την ρουφήξει και αυτό είναι το μαύρο χρώμα. Ακόμα και αν βάψουμε μαύρο ενα σκεύος μας κάνει ακριβώς το ίδιο.(Με ΜΗ τοξικά χρώματα σε υψηλές θερμοκρασίες). Όσο πιο καλή μεταφορά θερμότητας έχει το υλικό μας που ζεσταίνουμε (θερμικά αγώγιμο) τόσο πιο πολύ θερμική ενέργεια (θερμότητα) θα μεταφέρει στο φαγητό μας. Νο 1: σκεύη αλουμινίου, Νο 2: χάλκινα, Νο 3: κράματα σιδήρου, λαμαρίνες (τα πιο πολλά σκεύη σήμερα), όλα σε μαύρο χρώμα.
Επειδή η θερμότητα έχει την φυσική τάση να πηγαίνει από το πιο θερμό στο πιό ψυχρό αν το σκεύος μας το αφίσουμε μόνο του χωρίς κάλυψη, η μεγαλύτερη θερμότητα από αυτό θα διοχετεύεται στο περιβάλλον και όχι εσωτερικά που είναι το φαγητό μας. Δηλαδή θέλουμε Μόνωση από υλικά που είναι κακοί αγωγοί θερμότητας (θερμικά μη αγώγιμα), όπως χαρτόνια, ξύλο, πλαστικά, ακόμα και ναύλον σακούλες μαγειρέματος που αντέχουν στους 300 βαθμούς αλλά και νάυλον μεμβράνες. Έτσι η θερμότητα θα μένει μέσα σε αυτόν το μονωμένο χώρο (χαρτόκουτο, σακούλα) και θα αυξάνεται.
Ο προσανατολισμός είναι γενικά να κοιτάει πρός το νότο αλλά το καλύτερο είναι ευθυγραμμίσουμε τις σκιές που θα μας κάνει η κατασκευή μας απέναντι στον ήλιο. (Η θέση του ήλιου αλλάζει περίπου κάθε είκοσι λεπτά).
Οι κατηγορίες ηλιακών φούρνων είναι δύο..
Πρώτη κατηγορία: Με άμεση ανάκλαση των ηλιακών ακτίνων από τον ήλιο με κυρτό παραβολικό κάτοπτρο ή 2-3-4 καθρέφτες υπό γωνία και κάθετα μεταξύ τους ή επιφάνειες με αλουμινόχαρτο πάνω σε μαύρο σκεύος που είναι μέσα σε διαφανή μόνωση για να περνάνε οι ηλιακτίνες (γυάλινο πυρέξ, σακούλα μαγειρέματος ή νάυλον μεμβρανη). Πυρέξ τυλιγμένο με μεμβράνη είναι το καλύτερο γιατί είναι πιο διαφανές και περνάει περισσότερη ηλιακή ενέργεια για να καταλήξει στο μαύρο σκεύος που είναι μέσα. Όσο πιο διαφανές είναι τόσο περισσότερη ηλιακή ενέργεια περνάει. σ.σ. Καλό είναι για περισσότερη μόνωση να τοποθετήσουμε νάυλον μεμβράνη στο χείλος του πυρέξ όπου έφαρμόζεται το καπάκι του.
Ένας τρόπος να κατασκευάσουμε ένα παραβολικό ανακλαστήρα είναι να κολλήσουμε μικρά κομμάτια καθρέφτη σε ένα δορυφορικό πιάτο τηλεόρασης ή να κατασκευάσουμε ένα από χαρτόνι και να του κολλήσουμε αλουμινόχαρτο.
Ο ευκολότερος και φθηνός ανακλαστήρας ειναι να ντύσουμε εσωτερικά (στην κυρτή πλευρά) μία ομπρέλα με αλουμινόχαρτο και να στηρίξουμε πάνω στον άξονα της (χειρολαβή) το σκεύος μας έστω και αν αυτο κάθεται σε ένα σκαμπό. Ο άξονάς της να κοιτάει προς τον ήλιο.
Ακόμα και ένα αντιηλιακό πάνελ που χρησιμοποιούμε στα παρμπριζ των αυτοκινήτων μας κάνει, αρκεί να το στερεώσουμε σαν ανοιγμένο χωνί που κοιτάει στον ήλιο, γύρω-γύρω από το σκεύος μας. Προσοχή θέλει να μην το ξεχάσουμε εκτεθιμένο στον ήλιο γιατί μπορεί να ανάψει φωτιά σε αντικείμενα που εστιάζει την αντανάκλαση του ή να βάλει φωτιά σε δέντρα.
Σε όλες τις πιό πάνω περιπτώσεις ένας μεγενθυτικός φακός στηριγμένος στην κατάλληλη απόσταση απο το σκεύος μας πάνω απο την μεμβράνη ή το πυρέξ στην πλευρά του ήλιου και απέναντι απο τον ανακλαστηρα θα ανεβάσει πολυ περισσότερο τη θερμοκρασία, τόσο που ο ανακλαστήρας δεν χρειάζεται ή γίνεται βοηθητικός (όσο περισσότερη ανάκλαση έχουμε τόσο και περισσότερη ενέργεια/θερμοκρασία). Γιατί όχι και δύο μεγ/κοί φακοί!
Δεύτερη κατηγορία: Με ανάκλαση των ηλιακών ακτίνων μέσα σε κουτιά από χαρτόνι ή ξύλο με καθρέφτες που βρίσκονται γύρω-γύρω στο πάνω μέρος του κουτιού. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε δύο κουτιά το ένα μέσα στο άλλο (με μικρή διαφορά ύψους) που τα καπακώνουμε το κάθε ένα ξεχωριστά με γυαλί ή διάφανες μεμβράνες, έτσι ώστε το εξωτερικό κουτί να λειτουργεί ως μόνωση που βοηθάει το μέσα κουτί που τοποθετούμε το σκεύος μας για να ανεβάσει θερμοκρασία.
Μερικές φωτογραφίες…
Το μέσα κουτί το βάφουμε μαύρο στο εσωτερικό του για να φιλτράρει τη θερμότητα αλλά και το σκεύος πρέπει να είναι μαύρο.
Οι καθρέφτες (ή ανακλαστήρες από αλουμινόχαρτο) τοποθετούνται γύρω-γύρω στο πάνω μέρος του κουτιού υπό γωνίες τέτοιες ώστε να ανακλούν τον ήλιο μέσα στο μικρό κουτί που είναι το σκεύος μας. Μαύρη μεταλική λαμαρίνα στον πάτο αλλά και στα πλευρικά του μικρού κουτιού θα ανεβάσουν την θερμοκρασία πολύ περισσότερο (ακόμα και σκέτα κομμάτια σίδερου ή άλλα μέταλλα βαμμένα μαύρα θα βοηθήσουν). Η μόνωση θα γίνει ακόμα πιο αποδοτική αν γεμίσουμε τον χώρο μεταξύ των δύο κουτιών με χαρτιά/χαρτόνια ή ακόμα καλύτερα με μονωτικά υλικά οικοδομής και σωληνώσεων για υψηλές θερμοκρασίες ή και να καλύψουμε τις επιφάνειες έξω από το χώρο μαγειρέματος με νάυλον μεμβράνες (δλδ. το εξωτερικό του μέσα κουτιού και τις δύο πλευρές του εξωτερικού κουτιού).
Ο αποδοτικότερος ηλιακός φούρνος: Συνδυάζει την κατασκευή του ηλιακού με αυτή του ξυλόφουρνου. Δηλαδή είναι χτιστός φούρνος με πυρότουβλα και λάσπη με άμμο από την εξωτερική του πλευρά ενώ το σχήμα του είναι παραλληλόγραμμο με κλίση στην πάνω πλευρά που είναι το τζάμι μας τέτοια ώστε να κοιτάει τον ήλιο στις 12 η ώρα. Από την μεριά της άμμου καλύπτεται με διπλά χοντρά φύλλα ξύλου και μονωτικό υλικό ανάμεσα μαζί με φύλλα από χαρτόνι, ενώ πλαστικοποιούμε την εξωτερική πλευρά με ειδικό ρευστό πλαστικό όπως τα πλαστικά χρώματα για τοίχους για ακόμα καλύτερη μόνωση αλλά και προστασία από τη βροχή, ενώ από την εσωτερική του πλευρά που είναι τα πυρότουβλα εφαρμόζουμε μαύρες λαμαρίνες έτσι ώστε να σχηματίζουν το κουτί που θα βάζουμε μέσα το σκεύος μας. Στην πίσω εσωτερική του πλευρά που πέφτει και ο περισσότερος ήλιος εφαρμόζουμε απο άκρη σε άκρη κάπου στο μέσο ύψος μαύρες ψύκτρες από υπολογιστή ή άλλα αλουμινένια μαύρα κυματοειδή κομμάτια(κομμένα κουτάκια αναψυκτικού) έτσι ώστε να εστιάσουμε πάνω σε αυτά τις ακτίνες από τους μεγενθυτικούς φακούς που θα εφαρμόσουμε στην εξωτερική πλευρά του τζαμιού. Επειδή ο φούρνος είναι χτιστός και δεν γυρίζει, εξωτερικά έχει καθρέφτες μεταβαλλόμενης γωνίας που ανακλούν το φώς του ήλιου μέσα στο μεταλικό κουτί ανάλογα με τη θέση του ήλιου.
Σύμφωνα με τον κατασκευαστή του οι θερμοκρασίες που μπορεί να αναπτύξει φτάνουν τους 500 βαθμούς δηλαδή διπλάσιο από το μέγιστο μιας ηλεκτρικής κουζίνας και σίγουρα τα πυρότουβλα πίσω από τη λαμαρίνα θα μας δίνουν θερμότητα για ώρες μετά την δύση του ήλιου. Αν αυτό σας φάνηκε πολύ, καλό είναι, σε περίπτωση που σφίξουν τα πράγματα να έχετε μια ομπρέλα λίγο αλουμινόχαρτο και κόλα, γιατί όπως είπαμε… ο ήλιος ξέρει.
 |
| Το ψωμί μας ζεστάθηκε με τον ηλιακό φούρνο ! |
 |
| Τοποθετήσαμε τους ηλιακούς μας φούρνους στο παράθυρο για μια ώρα |
Υλικά για το πείραμα
1 άδειο κουτί πίτσας ή γλυκών
μαύρο χαρτόνι
μεμβράνη κουζίνας ή ζελατίνα
αλουμινόχαρτο ή καθρέφτης
σύρμα ή ξυλάκια από σουβλάκι
ψαλίδι ή κοπίδι
κόλλα
σελοτέιπ
1. Τοποθετούμε μαύρο χαρτόνι στο εσωτερικό του κουτιού μας. Το μαύρο χρώμα απορροφά την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του Ήλιου και έτσι ανεβάζει την θερμοκρασία στο εσωτερικό του.
2. Κόβουμε όπως στη φωτογραφία το πάνω μέρος του χαρτονιού για να κάνουμε μία πόρτα στο φουρνάκι μας.
 |
| Κόβουμε με κοπίδι ένα τετράγωνο παράθυρο ώστε να φτιάξουμε τον ανακλαστήρια |
3. Τοποθετούμε μεμβράνη κουζίνας στο ανοιχτό μέρος του κουτιού ώστε να γίνει ένα μικρό θερμοκήπιο στο εσωτερικό και να παγιδεύσουμε τη θερμότητα .
4. Για να ανακλαστεί η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του Ήλιου , χρησιμοποιούμε αλουμινόχαρτο που λειτουργεί ως ανακλαστήρας. Το τοποθετούμε στο εσωτερικό του παραθύρου από την μέσα πλευρά.
 |
| Το παράθυρο στηρίζεται με σύρμα ή ξυλάκι από σουβλάκι |
5. Χρησιμοποιούμε ένα κομμάτι σύρμα για να ρυθμίζουμε το ύψος του παραθύρου έτσι ώστε η ηλιακή ακτινοβολία να ανακλάται και να την κατευθύνουμε στο εσωτερικό του φούρνου μας.
6. Τοποθετούμε τον φούρνο μας στον ήλιο για τουλάχιστον μία ώρα. Φροντίζουμε να τοποθετήσουμε έτσι την κατασκευή μας ώστε το αλουμινόχαρτο να ανακλά την ηλιακή ακτινοβολία και να την οδηγεί στο εσωτερικό του φούρνου.
Η θερμοκρασία που αναπτύσσεται είναι περίπου 70 βαθμοί Κελσίου γιατί εγκλωβίζεται η θερμότητα στο εσωτερικό του φούρνου μας και έτσι ανεβαίνει η θερμοκρασία. Το σύστημά μας είναι σαν ένα μικρό θερμοκήπιο. Οι πολλαπλές ανακλάσεις στο αλουμινόχαρτο και το μαύρο χαρτόνι ανεβάζουν την θερμοκρασία στο εσωτερικό του οπότε αν έχουμε υπομονή μπορούμε να μαγειρέψουμε.
Ο φούρνος μας είναι ιδανικός για να ζεσταίνεις το φαγητό σου ή το κολατσιό σου . Καλή όρεξη!
Για να μαγειρέψεις πρέπει να αφήσεις τον φούρνο στον Ήλιο για τουλάχιστον μία ώρα.
Πηγή http://tinanantsou.blogspot.gr/
ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΘΑ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΕΙΤΕ ! ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΕΤΕ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ!
Tags: Εναλλακτικές προτάσεις για περιβάλλον, Κατασκευές-χειροτεχνία, Ο πλανήτης στέλνει sos, Φυσική
Όλοι τους είναι διάσημοι φωτογράφοι που οπλισμένοι με μια φωτογραφική μηχανή οργώνουν τις χώρες του κόσμου προκειμένου να απαθανατίσουν τη μαγευτική ομορφιά μιας πλατείας, μιας γειτονιάς, της παλιάς πόλης, ενός πλακόστρωτου, μιας αυλής ή ενός παραθυρόφυλλου. Ψάχνουν για όλες εκείνες τις κρυφές πανέμορφες γωνιές που κρύβει μια μεγαλούπολη στο εσωτερικό της, άγνωστες στους περισσότερους αλλά καθόλου απαρατήρητες…
Ο Massimo Vitali, ο Peter Luxem, η Diane Tuft, ο David Herreman είναι διάσημοι φωτογράφοι τοπίων που ξέρουν, όμως, καλά από… περπάτημα! Τι σημαίνει αυτό; «Οι πόλεις και τα χωριά δεν είναι μόνο αυτό που γνωρίζουν οι πολλοί. Τα κλασικά αξιοθέατα, και τίποτα άλλο. Πρέπει να μπεις στην ψυχή της, να βρεις την καρδιά και ν’ ακούσεις τους παλμούς της. Εκεί με έναν τρόπο μαγικό θα βρεις το καλύτερο για να φωτογραφίσεις… Με χρώμα, άποψη, στιλ και προπάντων ιστορία!», επεξηγούν τη διαδρομή τους σε 15 από τις ωραιότερες αστικές γωνιές του κόσμου, αν και η λίστα τους είναι ατελείωτη…
Πηγή kafeneio-gr.blogspot.gr
Οι περισσότεροι από εμάς, όταν ακούμε τη φράση «Βόρειος Πόλος», σκεφτόμαστε πάγο, τον Άγιο Βασίλη και απόκοσμα τοπία. Ξέρετε όμως ότι αυτός ο τόπος αποτελεί επίσης το επίκεντρο διεθνούς διαμάχης, ότι φιλοξενεί έναν ιδιαίτερο μαραθώνιο και ότι δεν είναι το πιο παγωμένο μέρος του κόσμου;
Μπορείτε να επισκεφθείτε την περιοχή με κάποιο οργανωμένο πακέτο και να περάσετε τη νύχτα σε ένα ξενοδοχείο κατασκευασμένο εξ’ ολοκλήρου από πάγο –όπως το Icehotel στο Jukkasjärvi της Σουηδίας- ή να επισκεφθείτε το Aurora Ice Museum ( www.chenahotsprings.com/ice-museum/ ) στο Fairbanks, στην Αλάσκα, για μια μοναδική νύχτα μέσα σε ιγκλού.
Ακολουθούν μερικές ακόμη πληροφορίες για το Βόρειο Πόλο (όπως αναφέρει το budgettravel.com), που μπορεί να σας εκπλήξουν…
Υπάρχουν… δύο Βόρειοι Πόλοι
 |
| Η θέση του βόρειου μαγνητικού πόλου σε σχέση με τον γεωγραφικό (wikipedia) |
Σε αντίθεση με το Νότιο Πόλο, που βρίσκεται στην ήπειρο της Ανταρκτικής, δεν υπάρχει έδαφος κάτω από το Βόρειο Πόλο, αλλά ένα πλωτό φύλλο πάγου της Αρκτικής, που επεκτείνεται κατά τους ψυχρότερους μήνες και συρρικνώνεται στο μισό μέγεθος το καλοκαίρι. Για να περιπλέξουμε τα πράγματα ακόμη περισσότερο, υπάρχουν δύο διαφορετικοί ορισμοί του Βόρειου Πόλου. Ο πρώτος είναι ο βόρειος μαγνητικός πόλος, ο οποίος είναι, κυριολεκτικά, ένα μαγνητικό φαινόμενο που αλλάζει καθημερινά ανάλογα με τις αλλαγές κάτω από το φλοιό της Γης. Επίσης υπάρχει ένας επίγειος Βόρειος Πόλος, που είναι το σταθερό σημείο αναφοράς της κορυφής της Γης. Ανεξάρτητα από το πώς ορίζεται πάντως ο Βόρειος Πόλος, η υπερθέρμανση του πλανήτη εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα εδώ –καθώς οι πάγοι λιώνουν και η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, συρρικνώνεται η «γη» όπου ζουν πολικές αρκούδες και άλλα άγρια ζώα και έτσι γίνεται δυσκολότερη η επιβίωσή τους.
Βρίσκεται στο επίκεντρο διεθνούς διαμάχης
 |
| Φωτογραφία: http://en.wikipedia.org |
Γνωρίζετε ότι το 30% των ανεκμετάλλευτων αποθεμάτων πετρελαίου στον κόσμο, βρίσκονται στον Αρκτικό Κύκλο; Γεωλογικές έρευνες αναφέρουν ότι το ποσό θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι υψηλότερο, δεδομένου ότι μεγάλο μέρος της περιοχής δεν έχει ακόμη ερευνηθεί.
Το θέμα περιπλέκεται εξαιτίας του ότι πολλές χώρες διεκδικούν τα εδάφη του Αρκτικού Κύκλου –η Ρωσία, ο Καναδάς, η Νορβηγία, η Δανία (μέσω της Γροιλανδίας) και οι ΗΠΑ (μέσω της Αλάσκας). Κάθε χώρα έχει τη δυνατότητα να διερευνήσει πιθανά αποθέματα πετρελαίου σε απόσταση 200 μιλίων από τις ακτές της, αλλά αρκετές φορές έχουν γίνει ακραίες κινήσεις από διάφορες πλευρές, που δυσκολεύουν τα πράγματα για μια κοινή λύση.
Ο Βόρειος Πόλος έχει εποχές
 |
Ακριβώς όπως και οπουδήποτε αλλού στη Γη, η θερμοκρασία έχει διακυμάνσεις εδώ, ανάλογα με την εποχή του έτους. Ο Βόρειος Πόλος είναι θερμότερος τον Ιούλιο –ουσιαστικά όχι περισσότερους από 0 βαθμούς Κελσίου! Αν… παγώνετε και μόνο που το ακούτε, έχει κι άλλο: Οι θερμοκρασίες το χειμώνα φτάνουν πολύ κάτω από το μηδέν, ενώ το φως του ήλιου κάθε ημέρα, εξαρτάται επίσης από την εποχή. Η Αλάσκα, η Νορβηγία και οι άλλες χώρες του Αρκτικού Κύκλου, έχουν για έξι μήνες ημέρα και για έξι μήνες σχεδόν απόλυτο σκοτάδι, λόγω της γωνίας υπό την οποία αυτό το σημείο της Γης, «βλέπει» τον ήλιο.
Κι όμως, δεν είναι το πιο παγωμένο μέρος του κόσμου
 |
Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά ακόμη και με υψηλότερη θερμοκρασία τους 0 βαθμούς Κελσίου, ο Βόρειος Πόλος δεν είναι το πιο κρύο μέρος στη Γη. Είναι όμως ο Νότιος Πόλος, με θερμοκρασίες που το χειμώνα έχουν μέσο όρο -60 βαθμούς Κελσίου. Σε αντίθεση με το Βόρειο Πόλο, ο Νότιος Πόλος αποτελείται από ένα παχύ στρώμα πάγου, το οποίο με τη σειρά του βρίσκεται σε ένα κομμάτι Γης, την Ανταρκτική. Σε υψόμετρο πάνω από 2.740 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, η Ανταρκτική είναι επίσης η υψηλότερη ήπειρος του κόσμου. Ο Βόρειος Πόλος, από την άλλη, αποτελείται από ένα λεπτό στρώμα πάγου της Αρκτικής, που βρίσκεται λιγότερο από μισό μέτρο πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, γεγονός που επιτρέπει στο τοπίο να απορροφά θερμότητα από το περιβάλλον του Αρκτικού Ωκεανού.
Υπάρχει ζωή εκεί πάνω
 |
Αν και οι συνθήκες ζωής εκεί μπορεί να θεωρούνται πολύ δύσκολες για τους περισσότερους ανθρώπους, υπάρχουν φυλές ιθαγενών Inuit που ζουν στο βόρειο Καναδά και την Αλάσκα. Τα εξωτερικά όρια του Αρκτικού Κύκλου είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να δείτε πολικές αρκούδες στο φυσικό τους περιβάλλον, αλλά και φάλαινες, αρκτικές αλεπούδες ταράνδους κ.ά.. Ένα ζώο που δεν θα δείτε στο Βόρειο Πόλο είναι ο πιγκουίνος, που ζει στο Νότιο Πόλο. Υπάρχουν όμως πολλά άλλα είδη πουλιών που μοιάζουν με πιγκουίνους.
Ο Άγιος Βασίλης δεν είναι ο μόνος θρυλικός… χαρακτήρας στο Βόρειο Πόλο
 |
| Φωτογραφία: http://en.wikipedia.org |
Ξέρετε ότι το πλάσμα που ενέπνευσε μύθους για μονόκερους, προέρχεται από το Βόρειο Πόλο; Η μονόδοντας, μια μικρή φάλαινα που ζει στα ψυχρά νερά του Αρκτικού Κύκλου, έχει έναν 2-3 μέτρων χαυλιόδοντα, γεγονός που της έχει δώσει το παρατσούκλι «μονόκερος της θάλασσας».
Τον 16ο αιώνα, πιστευόταν ότι κατέχουν μαγικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία ασθενειών. Η ζήτηση ήταν υψηλή και ο θρύλος λέει ότι η βασίλισσα Ελισάβετ Ι, έδωσε £ 10.000 για να πάρει έναν χαυλιόδοντα. Σήμερα, έχουν απομείνει μικροί πληθυσμοί αυτής της φάλαινας, λόγω του ψαρέματός της (οι Inuit χρησιμοποιούν το κρέας, τους χαυλιόδοντες και το πλούσιο σε βιταμίνη C δέρμα της, στην καθημερινή τους ζωή), της κλιματικής αλλαγής καθώς και του ψαρέματος της ιππόγλωσσας, της κύριας τροφής τους.
Το μαγικό εργαστήρι του Αϊ-Βασίλη, δεν βρίσκεται στο Βόρειο Πόλο, αλλά πολύ κοντά
 |
| Φωτογραφία: www.santapark.com |
Σσσς! Μην το πείτε τα παιδιά, αλλά το εργαστήρι του Αϊ-Βασίλη δεν βρίσκεται στον Βόρειο Πόλο, αλλά στη φινλανδική Λαπωνία. Μπορείτε να επισκεφθείτε το χωριό του Άϊ Βασίλη στη φινλανδική πόλη Ροβανιέμι όλο το χρόνο, να στείλετε γράμματα προς και από το ταχυδρομείο του (με την επίσημη σφραγίδα του Αρκτικού Κύκλου) και να εξερευνήσετε το Santa Park ( www.santapark.com/en/santapark ), όπου θα δείτε το σχολείο των ξωτικών, την κουζίνα της γυναίκας του Αϊ Βασίλη κ.ά.. Μπορείτε να επισκεφθείτε ακόμη και τους ταράνδους του Αϊ-Βασίλη στη φάρμα Sirmakko Reindeer Family Farm. Ο Άγιος Βασίλης έχει επίσης ένα δορυφορικό εργαστήριο στην πόλη του Βόρειου Πόλου, στην Αλάσκα (www.northpolealaska.com ).
Μπορείτε να κάνετε διακοπές εκεί
 |
| Φωτογραφία: http://www.northpolevoyages.com/ |
Αν και δεν είναι ένας οικονομικός προορισμός, θα μπορούσε να είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και περιπετειώδες ταξίδι. Πολλές εταιρείες προσφέρουν κρουαζιέρες, από και προς διάφορα σημεία του Αρκτικού Κύκλου.
Πηγαίνετε από τον Ιούνιο έως τα μέσα Ιουλίου, για να δείτε πολικές αρκούδες και θαλάσσιους ελέφαντες να κυνηγάνε στο φυσικό τους περιβάλλον, από τα μέσα Ιουλίου έως τα μέσα Αυγούστου για να δείτε τα λουλούδια και την πλούσια αρκτική χλωρίδα σε όλο της το μεγαλείο ή από τα μέσα Αυγούστου μέχρι το Σεπτέμβριο, όταν τα πουλιά αρχίζουν να μεταναστεύουν προς τα νότια.
Υπάρχουν ιαματικές πηγές
 |
| Φωτογραφία: http://www.chenahotsprings.com |
Αν βρεθείτε στον παγωμένο Αρκτικό Κύκλο, θα πρέπει να ψάξετε έναν τρόπο για να ζεσταθείτε. Περίπου μία ώρα έξω από το Fairbanks, στην Αλάσκα, υπάρχει φυσική γεωθερμική θερμή πηγή, σε μια λίμνη που περιβάλλεται από βράχια. Οι ιαματικές πηγές είναι επίσης το καλύτερο μέρος για να απολαύσετε το Βόρειο Σέλας χαλαρώνοντας (η καλύτερη εποχή για να το δείτε είναι από τον Αύγουστο, μέχρι το Μάιο).
Θερμές πηγές υπάρχουν και στα νησιά Svalbard της Νορβηγίας, στην Ισλανδία (γνωστές είναι οι Landmannalaugar Hot Springs), αλλά και στη Ρωσία -στο Oymyakon της Σιβηρίας, την πιο κρύα πόλη στον πλανήτη.
Στον Βόρειο Πόλο, διοργανώνεται μαραθώνιος κάθε χρόνο
 |
| Φωτογραφία: http://www.npmarathon.com/ |
Ο μαραθώνιος δρόμος στο Βόρειο Πόλο ( www.npmarathon.com ), είναι ο πιο παγωμένος μαραθώνιος δρόμος του κόσμου και με μέση θερμοκρασία -30 βαθμούς και ψυχρό αέρα, καταλαβαίνουμε γιατί. Διοργανώνεται κάθε χρόνο από το 2002 -το 2011, 255 άνθρωποι από 38 χώρες σε όλο τον κόσμο, αψήφησαν τις δύσκολες συνθήκες και αγωνίστηκαν στον 42 χλμ. μαραθώνιο, πάνω σε ένα επιπλέον παγωμένο στρώμα της Αρκτικής. Οι αγωνιζόμενοι φορούσαν ειδικά ρούχα, αντιανεμικά παντελόνια, γάντια, δύο ζευγάρια κάλτσες, αλλά και γυαλιά. Ο επόμενος μαραθώνιος θα λάβει χώρα στις 9 Απριλίου του 2013 και η συμμετοχή σε αυτόν κοστίζει περίπου 15.561 δολάρια και περιλαμβάνει διαμονή στο Spitsbergen της Γροιλανδίας πριν και μετά τον αγώνα, πτήσεις προς και από το σημείο εκκίνησης στο Βόρειο Πόλο, πτήσεις ελικοπτέρου στην πολική περιοχή, μετάλλια, και ένα αναμνηστικό DVD του αγώνα.
ΠΗΓΗ alfavita
Tags: Γεωγραφία
Δείτε αυτό το υπέροχο, animated φιλμάκι που μιλάει για τον πόλεμο του νερού στην Βολιβία, όταν οι πολυεθνικές αγόρασαν το νερό και απαγόρευσαν στους ανθρώπους να μαζεύουν ακόμα και το νερό της βροχής.
Το Abuela Grillo, προέκυψε από τη συνεργασία μεταξύ της Βολιβίας και του Animation Workshop Δανίας και παρ’ όλο που βασίζεται σ’ ένα μύθο, αφηγείται την ιστορία μιας ιστορικής στιγμής της βολιβιανής πολιτικής για τη στέρηση του πολυτιμότερου αγαθού, του νερού, από τον άνθρωπο.
Σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής, στη Βολιβία, η βροχή έρχεται απο το τραγούδι της γιαγιάς Grillo , η οποία κινείται (γιαγιά Grasshopper),ανάμεσα σε αγροτικά και αστικά τοπία με μια διαφαινόμενη συννεφιά-μελαγχολία συνεχώς πάνω από τον ώμο της.
Ανθρώπινη αλλά και υπερφυσική η ηρωίδα , θυμώνει, τραγουδά, αντιστέκεται , οπισθοχωρεί, επαναστατεί , ξεσηκώνει… υφαίνοντας μια θλιβερή και συνάμα μια βαθιά συμβολική ιστορία της περιβαλλοντικής εκμετάλλευσης και της διαφθοράς της κυβέρνησης της χώρας της.
Η ταινία είναι αφιερωμένη σ’ όλους εκείνους που αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται για το νερό, όπως καταγράφεται και στους τίτλους τέλους του animation , “dedicado a todos los que lucharon y siguen luchando por el agua”.
Ας ρίξουμε μια ματιά στα ξένα site για να διαβάσουμε και να μάθουμε περισσότερα για το φιλμάκι της γιαγιάς Grillo
Το «Abuela Grillo» είναι η προσαρμογή του μύθου της πεδινής περιοχής Ayoreo της Βολιβίας.
Η κινούμενη εκδοχή αυτής της ιστορίας γίνεται ένας μύθος , που είναι ένα θεμελιώδες ζήτημα στο σύγχρονο κόσμο: η πάλη των λαών ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού.
Η ταινία έγινε το 2009 στο The Animation Workshop που είναι η μεγαλύτερη σχολή κινουμένων σχεδίων στη Δανία και ένα από τα πιο αναγνωρισμένου κύρους στην Ευρώπη. Για τη δημιουργία της δόθηκαν υποτροφίες σε οκτώ Βολιβιανούς εμψυχωτές για πέντε μήνες για να μάθουν την τέχνη των κινουνένων σχεδίων και να μπορούν να συμμετάσχουν στην εκτέλεση της ταινίας.
(Παραγωγοί Alejandro Salazar, Σουζάνα Villegas, Cecilia Delgado, Joaquin Cuevas, Miguel Mealla, Νίνα Ρωμαϊκή, και Pomar Σαλβαδόρ Μαουρίσιο Sejas.)
Όλα αυτά υπό την καθοδήγηση της γαλλικής εταιρίας Denis Chapon .
συνέθεσε το σύντομο τραγούδι της ταινίας που ονομάζεται «Chillchi Parita «, και δάνεισε τη φωνή της στο χαρακτήρα της γιαγιάς Grillo και στο τραγούδι .
Αυτή η μικρού μήκους ταινία γίνεται ένα νέο υψηλό σημείο στην τέχνη του animation στη Βολιβία και είναι ο πρώτος καρπός μιας μεγάλης κλίμακας έργου που περιλαμβάνει τη μελλοντική υλοποίηση των διαφόρων παραγωγών κινουμένων σχεδίων και της κατάρτισης περισσοτέρων καλλιτεχνών της Βολιβίας σε διάφορους τομείς των κινουμένων σχεδίων .
Πηγή http://www.hispashare.com/
Σχεδιασμός χαρακτήρων , το σενάριο και το χρώμα.
Η γιαγιά Grillo
Όλοι οι ήρωες της ταινίας
Η ταινία έχει δύο σειρές κινουμένων σχεδίων για ένα μανδύα των Άνδεων
(κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα)
Πηγή http://abuegrillo.blogspot.com/
http://www.youtube.com/AbuelaGrillo
Πηγή http://www.wayqui.pe/
Πηγή ehttp://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/
Διαχείριση,επιμέλεια υλικού Σ. Πρωτόπαπα
Στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος One step forward to save the earth
οι μαθητές της Ε΄τάξης με τη δασκάλα των Αγγλικών Αντωνία Πασχαλίδη , στέλνουν τα οικολογικά τους μηνύματα με χρώματα και λέξεις!
Απολαύστε τα !
Με αφορμή το περιβαλλοντικό πρόγραμμα με τίτλο One step forward to save the earth που εκπόνησαν τα παιδιά της Ε1 τάξης με την καθηγήτρια των Αγγλικών Αντωνία Πασχαλίδη
δημιουργήθηκε μια ωραία ιδέα!
Να φτιάξουμε έναν πίνακα από τα σκουπίδια που είχαμε μαζέψει
Φτιάξαμε “ένα δέντρο που έδωσε ενέργεια στον πλανήτη ” γι αυτό το ονομάσαμε
ΔEΝΤΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Είναι ανάγλυφο για να μπορούν να το “δουν” και τα παιδιά που δε
βλέπουν και τον τίτλο του τον γράψαμε και στην braille
γυρίσαμε και ένα βιντεάκι με την ιστορία στη νοηματική που θα σας το παρουσιάσουμε όταν το ολοκληρώσουμε.
Η ιδέα μας που στόχο είχε να αναδείξει
υλοποιήθηκε και σας την παρουσιάζουμε με πολύ χαρά!
ΚΑΝΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΓΗ
One step forward to save the earth
ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ,
ΠΑΙΔΙΑ Μ΄ΑΓΑΠΗ Μ ΈΦΤΙΑΞΑΝ
ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΑΠΟ Τ΄ΑΛΛΑ.
ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙΣ
ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ…..
…. ΘΑ Μ΄ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙΣ
ΔΕΝΤΡΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΦΗΣ
ΝΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΙΣΕΙΣ
ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ
ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΡΜΟ ΜΟΥ
ΚΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ Μ΄ΑΛΟΥΜΙΝΟΧΑΡΤΑ
ΣΤΟΛΙΣΑΝ ΤΟΝ ΑΝΘΟ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ
ΕΚΑΝΑΝ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ
ΕΒΑΛΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΡΙΖΑ!
TI ΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ;
Τάξη Ε1
Περιβαλλοντικό πρόγραμμα Αντωνία Πασχαλίδη
Εκμάθηση Νοηματικής Αικατερίνη Βασιλειάδου
Εικαστική Επιμέλεια-Σενάριο,braille Πρωτοπαπά Στέλλα
 |
| εικόνα από http://image. |
Ένα μικρό χωριό στα ανατολικά της Κρήτης , η Σίτανος αποκαλύπτει στην πράξη την εικόνα ενός κρητικού χωριού που «αναπτύχθηκε» μέσα από τις επενδύσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Με ταχύτητα φωτός ντύθηκε στα φωτοβολταικά χωρίς οι κάτοικοι να γνωρίζουν κάτι και σήμερα κάποιοι να καμώνονται για επίτευγμα ανάπτυξης .
Έτσι η Σίτανος, άλλοτε ιστορικό χωριό στο ιδιόμορφο τοπίο του «οροπεδίου των βράχων» κοντά στο Καρύδι, με το εντυπωσιακό σπήλαιο Όξω Λατσίδι στα βορειοδυτικά του και περικυκλωμένο από σημαντικά μνημεία-σταθμούς για την τοπική ιστορία, σήμερα αποτελεί μικρογραφία της αντίληψης των εταιρειών και των τοπικών φορέων για τη μελλοντική έννοια της ανάπτυξης της υπαίθρου…
Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ! χωρίς σχέδια, χωρίς μελέτες , με στόχο μόνο το κέρδος μεταμορφώνουν τα βουνά και τους κάμπους σε τέρατα ανάπτυξης. Αυτό το περιβάλλον προσδοκάμε;
Δείτε το παρακάτω βιντεάκι και τα σχόλια δικά σας!
Πηγή zouzounews.blogspot.gr
Τον Μάρτιο δίνουμε το νέο μας ραντεβού για την ώρα της γης. Πιο συγκεκριμένο το ραντεβού έχει οριστεί στις 23 Μαρτίου, ώρα 8 και μισή το απόγευμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, πέρυσι σημειώθηκε ρεκόρ συμμετοχής σε επίπεδο χωρών. Συμμετείχαν 147 χώρες και 55.000 πόλεις από όλο τον κόσμο με έναν και μοναδικό στόχο, να σβήσουν για μια ώρα τα φώτα τους.
.jpg)
