Μετά το Σάββατο του Λαζάρου είναι η Κυριακή των Βαΐων που αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών.
Δηλαδή οι ημέρες της εβδομάδα προτού την Ανάσταση που ειναι πενθημες γιατί ο Χριστός βασανίστηκε .
Τα σημαντικότερα γεγονότα από την εβδομάδα των Παθών είναι:
- Ο μυστικός δείπνος- θεία κοινωνία
- Ο κήπος της Γεσθημανής- προδοσία ,το φιλί του Ιούδα
3.Η δική του από τον Άννα στον Καϊάφα και από εκεί στον πόντιο Πιλάτο
4.Η Σταύρωση στον λόφο του Γολγοθά.
5.Ο Επιτάφιος.
Κυριακή των Βαΐων
Την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου Του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου οι Ιουδαίοι Τον υποδέχθηκαν κρατώντας βάια ή βάγια (κλάδους φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα ρούχα τους ζητωκραύγαζαν «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».
Ο Χριστός ζήτησε να του φέρουν ένα γαϊδουράκι και όχι κάποιο δυνατό άλογο,δείχνοντας την ταπεινότητα του. Η πόλη της Ιερουσαλήμ δεν ήταν πολύ μακριά από τη Βηθανία, όπου αναστήθηκε ο Λάζαρος, όλοι είχαν μάθει για το θαύμα του και τον υποδέχτηκαν στρώνοντας κλαδιά από φοίνικες (βάγια στα εβραϊκά) και φορέματα, ψάλλοντας «Ωσαννά»!!!
1.Ο Μυστικός Δείπνος
Ο Μυστικός δείπνος διεξήχθη ανάμεσα στον Ιησού και τους Δώδεκα Αποστόλους στην Ιερουσαλήμ μία μέρα πριν τη Σταύρωσή του. Σήμερα, η μέρα αυτή ονομάζεται Μεγάλη Πέμπτη. Κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου:
ο Χριστός έπλυνε στους μαθητές του τα πόδια τους
Τους πρόσφερε κρασί και ψωμί δηλαδή τους κοινώνησε το Σώμα και το Αίμα του, λέγοντάς τους: Λάβετε φάγετε τοῦτό μου ἐστι τὸ σῶμά τοῦτό ἐστι τὸ αἷμά μου .Εκείνη την ημέρα ο Χριστός μας χάρισε τη θεία κοινωνία.
είπε στους μαθητές του ότι ένας από αυτούς θα τον παραδώσει στους εχθρούς του.
Ο καθένας από εκείνους αναρωτιόταν μήπως είναι ο ίδιος που θα τον προδώσει και ο Ιησούς τους απάντησε ότι ο προδότης είναι αυτός που θα βουτήξει μαζί το χέρι του στην πιατέλα με το ζωμό. Στη συνέχεια, ο Ιούδας ρώτησε, αν είναι αυτός ο ίδιος που θα τον προδώσει και ο Κύριος του απάντησε «σὺ εἶπας
Γιατί όμως λέγεται Μυστικός δείπνος ;
Η λέξη μυστικός δεν σημαίνει ότι έγινε μυστικά, κρυφά, ότι δηλαδή ο Ιησούς και οι μαθητές Του κρύβονταν από Γραμματείς, Φαρισαίους ή Ρωμαίους. Παράγεται από το «μύστης» και αυτό από το «μυώ». Άρα ο Δείπνος αυτός δεν έγινε κρυφά και απομονωμένα, αλλά για να αποκαλύψει ότι θα θυσιαστεί πάνω στον σταυρό .
Ο κήπος της Γεθσημανης
Γεθσημανή είναι κήπος στους πρόποδες του όρους των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ, ο οποίος είναι γνωστός ως τόπος που:
Α.Προσευχήθηκε για τελευταία φορά..Ο Χριστός απομακρύνθηκε από τους μαθητές του για να προσευχηθεί λέγοντας: Πατέρα μου, αν δεν μπορώ ν’ αποφύγω αυτό το ποτήρι αλλά πρέπει να το πιω, ας γίνει το θέλημά σου»
Β.Αρχισε το μαρτύριο του Ιησού Χριστού, δηλαδή η προδοσία του από τον Ιούδα και η σύλληψή Του
Μιλούσε ακόμα ο Ιησούς όταν έφτασε ο Ιούδας, ένας από τους δώδεκα. Μαζί του ερχόταν κι ένα πλήθος από ανθρώπους οπλισμένους με ξίφη και ρόπαλα, σταλμένους από τους αρχιερείς . Αυτός που θα τον πρόδιδε τους είχε δώσει τούτο το συνθηματικό σημάδι: «Όποιον φιλήσω, αυτός είναι· πιάστε τον». Αμέσως, λοιπόν, πλησίασε τον Ιησού, του είπε:
«Χαίρε, Διδάσκαλε!» και τον φίλησε.
Ο Ιησούς του λέει:
«Ιούδα, με φίλημα προδίνεις τον Υιό του Ανθρώπου;»
Τότε πλησίασαν, συνέλαβαν τον Ιησού και τον έδεσαν. Ένας όμως απ’ τη συντροφιά του Ιησού έσυρε το μαχαίρι του, χτύπησε το δούλο του αρχιερέα και του έκοψε το αυτί. Τότε του λέει ο Ιησούς:
«Βάλε το μαχαίρι σου ξανά στη θήκη του, γιατί όλοι όσοι τραβούν μαχαίρι, από μαχαίρι θα πεθάνουν. Ή θαρρείς πως δεν μπορώ να παρακαλέσω τον Πατέρα μου και αυτός να μου στείλει για συμπαράσταση πάνω από δώδεκα λεγεώνες αγγέλους; Πώς όμως θα βγουν αληθινές οι Γραφές, ότι έτσι πρέπει να γίνει;»
Τότε οι μαθητές του τον εγκατέλειψαν όλοι και έφυγαν
Γ.Είναι το μέρος ταφής της Παναγίας
3.Η δική του από τον Άννα στον Καϊάφα και από εκεί στον πόντιο Πιλάτο
Οι Εβραίοι αρχιερείς προσπαθούσαν να βρουν κατηγορίες για να τον καταδικάσουν αλλά δεν μπορούσαν να βρουν κάτι .
τότε ὁ ἀρχιερέας τοῦ εἶπε:
Σέ ἐξορκίζω στό ὄνομα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, νά μᾶς πεῖς ἄν ἐσύ εἶσαι ὁ Μεσσίας, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ?
Τοῦ εἶπε ὁ Ἰησοῦς: Εἶμαι, ὅπως μόνος σου τό εἶπες. Καί σᾶς λέω πώς σύντομα θά δεῖτε τόν Υἱό τοῦ Ἀνθρώπου νά κάθεται στά δεξιά τοῦ Θεοῦ καί νά ἔρχεται πάνω στά σύννεφα τοῦ οὐρανο
Έσχισε τότε τά ρούχα του ἀπό ἀγανάκτηση ὁ ἀρχιερέας καί εἶπε: Αὐτό εἶναι βλασφημία στό Θεό. Τί μᾶς χρειάζονται τώρα πιά οἱ μάρτυρες; Νά, τώρα δά ἀκούσατε τά βλάσφημα λόγια του. Τί ἀπόφαση παίρνετε;
Κι αὐτοί ἀποκρίθηκαν: Εἶναι ἔνοχος καί πρέπει νά θανατωθεῖ
. Τότε τόν ἔφτυσαν στό πρόσωπο καί τόν χτύπησαν.
Αποφάσισαν νά τόν καταδικάσουν σέ θάνατο
Τοῦ λοιπόν τόν ἔδεσαν, τόν πῆγαν καί τόν παρέδωσαν στόν Πόντιο Πιλάτο, τό Ρωμαῖο διοικητή.
Ὅταν ἔμαθε ὁ Ἰούδας πού τόν εἶχε προδώσει πώς καταδικάστηκε ὁ Ἰησοῦς, μεταμελήθηκε· ἐπέστρεψε τά τριάντα ἀργύρια στούς ἀρχιερεῖς καί εἶπε: Ἁμάρτησα, γιατί ἔστειλα στό θάνατο ἕναν ἀθῶο. Αὐτοί ὅμως τοῦ ἀποκρίθηκαν: Κι ἐμᾶς τί μᾶς νοιάζει; Δικό σου εἶναι τό κρίμα. Ὁ Ἰούδας τότε πέταξε τά ἀργύρια στό ναό, ἔφυγε καί πῆγε καί κρεμάστηκε
” ο Πιλάτος Επιδιώκει θεωρεί ότι είναι αθώος ο Ιησούς και προσπαθεί να αποφύγει την προσωπική ευθύνη για τον θάνατο του Ιησού. Έτσι εκμεταλλεύτηκε το έθιμο που είχαν κάθε Πάσχα νά ἐλευθερώνει ὁ Ρωμαῖος διοικητής ἕναν φυλακισμένο, ὅποιον θά τοῦ ζητοῦσε ὁ λαός. Στίς φυλακές βρισκόταν τότε ἕνας πασίγνωστος φυλακισμένος, πού λεγόταν Βαραββᾶς. Ὅταν συγκεντρώθηκε λοιπόν τό πλῆθος, ὁ Πιλάτος τούς ρώτησε:
Ποιόν θέλετε νά ἐλευθερώσω;
Τό Βαραββὰ ἤ τόν Ἰησοῦ, πού τόν λένε Μεσσία; Γιατί εἶχε καταλάβει πώς ἀπό φθόνο καί μόνο τοῦ εἶχαν παραδώσει τόν Ἰησοῦ. Κι ἐνῶ καθόταν στή δικαστική του ἕδρα, ἡ γυναίκα του τοῦ ἔστειλε μέ κάποιον ἐτοῦτο τό μήνυμα: Μήν κάνεις τίποτα ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ ἀθώου, γιατί πολύ ταλαιπωρήθηκα ἀπόψε στ’ ὄνειρό μου ἐξαιτίας του.
Ὅταν λοιπόν τούς ξαναρώτησε ὁ διοικητής: Ποιό ἀπό τούς δύο θέλετε νά σᾶς ἐλευθερώσω;
τό πλῆθος ἀποκρίθηκε: Τόν Βαραββᾶ!» Τούς λέει ὁ Πιλάτος: Καί τί νά τόν κάνω τόν Ἰησοῦ, πού τόν λένε Χριστό;
Ὅλοι τοῦ λένε: Νά σταυρωθεῖ!
Ὁ Πιλάτος ξαναρωτᾶ: Γιατί; Τί κακό ἔκανε;
Τό πλῆθος ὅμως κραύγαζε μέ περισσότερη δύναμη: Νά σταυρωθεῖ!
Ὅταν εἶδε ὁ Πιλάτος πώς ἔτσι Ὅταν εἶδε ὁ Πιλάτος πώς ἔτσι δέν πετυχαίνει τίποτα, ἀλλά ἀντίθετο γίνεται περισσότερη ἀναταραχή, πῆρε νερό καί ἔνιψε τά χέρια του μπροστά στό πλῆθος, λέγοντας:
Ἐγώ εἶμαι ἀθῶος γιά τό αἷμα αὐτοῦ τοῦ δικαίου· τό κρίμα πάνω σας και πάνω στα παιδιά σας
ὁ Πιλάτος νά ἐλευθέρωσε τό Βαραββᾶ, ἐνῶ τόν Ἰησοῦ τόν μαστίγωσε καί τόν παρέδωσε νά σταυρωθεῖ. Οἱ στρατιῶτες ἔφεραν τόν Ἰησοῦ στήν ἐσωτερική αὐλή, ἐκεῖ καί φώναξαν ὅλη τή φρουρά·
Τόν ἔντυσαν μέ κόκκινο μανδύα,
ἔπλεξαν ἕνα ἀγκάθινο στεφάνι καί τοῦ τό φόρεσαν στό κεφάλι σάν στέμμα.
Κατόπι ἄρχισαν νά τόν χαιρετοῦν: Ζήτω ὁ βασιλιάς τῶν Ἰουδαίων!
Τόν χτυποῦσαν στό κεφάλι μέ καλάμι, τόν ἔφτυναν καί γονατιστοί τόν προσκυνοῦσαν. Κ
ι ἀφοῦ τόν περιγελασανε , τοῦ ἔβγαλαν τόν κόκκινο μανδύα, τόν ἔντυσαν μέ τά ροῦχα του καί τόν πῆγαν νά τόν σταυρώση
σε
Του φόρτωσαν το βαρύ σταυρό του να τον κουβαλήσει μέχρι τον τόπο της σταύρωσης που ήταν ο Γολγοθάς
. Ο Ιησούς ήταν πολύ εξαντλημένος και δεν μπορούσε να σηκώσει το σταυρό του. Οι στρατιώτες ανάγκασαν κάποιον περαστικό που τον έλεγαν Σίμωνα Κυρηναίο να σηκώσει το σταυρό στους ώμους του
. Πλήθος ανθρώπων ακολουθούσαν και γυναίκες που έκλαιγαν.
Στον τόπο της σταύρωσης έφεραν κι άλλους δυο κακούργους για να τους σταυρώσουν μαζί του.
Εκεί στο Γολγοθά σταύρωσαν τον Κύριο και τους δυο ληστές, έναν στα δεξιά του κι έναν στ’ αριστερά του. Πάνω στο σταυρό του Κυρίου ο Πιλάτος έδωσε εντολή να γράψουν: «Ιησούς Ναζωραίος, βασιλιάς των Ιουδαίων»
Ο Ιησούς πάνω από το σταυρό είπε: «Πατέρα μου, συγχώρεσέ τους, δεν ξέρουν τι κάνουν».
Οι στρατιώτες που σταύρωσαν το Χριστό έπαιξαν στα ζάρια τα ρούχα του.
Ένας από τους σταυρωμένους κακούργους βλασφημούσε το Χριστό κι έλεγε: «Εάν είσαι ο Μεσσίας, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς». Ο άλλος όμως ληστής στράφηκε και του είπε επιτιμητικά: «Ούτε τον Θεό δεν φοβάσαι; Εμείς τιμωρούμαστε δίκαια για όσα φοβερά κάναμε. Αυτός όμως δεν έκανε κανένα κακό». Κι ύστερα γύρισε προς τον Κύριο και του είπε: «Θυμήσου με , Κύριε, στη Βασιλεία σου» (. Ο Ιησούς του απάντησε: «Σε βεβαιώνω πως σήμερα κιόλας θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο».
Κοντά στο σταυρό ήταν η μητέρα του Ιησού και ο αγαπημένος του μαθητής, ο Ιωάννης. Όταν ο Ιησούς τους είδε, είπε στη μητέρα του: «Μητέρα, να ο γιος σου!» και στον Ιωάννη είπε: «Να, η μητέρα σου!» κι από εκείνη τη στιγμή ο Ιωάννης πήρε κοντά του την Παναγία και τη φρόντιζε.
Πολλοί τον Ιησού λέγοντας: «Αν είσαι γιος του Θεού, κατέβα από το σταυρό». Κι οι αρχιερείς τον περιέπαιζαν: «Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δεν μπορεί να σώσει. Αν είναι ο εκλεκτός του Θεού, ας κατεβεί από το σταυρό για να τον πιστέψουμε».
Ήταν δώδεκα το μεσημέρι αλλά σ’ όλη τη γη έπεσε σκοτάδι μέχρι τις τρεις το απόγευμα. Τότε ο Ιησούς φώναξε δυνατά: «Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί» δηλαδή «Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες;».
Έπειτα είπε «Διψώ!» κι αμέσως ένας στρατιώτης πήρε ένα σφουγγάρι, το βούτηξε στο ξύδι, το έβαλε σ’ ένα καλάμι και το έφερε στα χείλη του Κυρίου, αλλά εκείνος αφού το δοκίμασε δεν θέλησε να πιει.
Κι ύστερα είπε: «Πατέρα μου, στα χέρια σου παραδίνω το πνεύμα μου» και σε λίγο: «Τετέλεσται» (:όλα τελείωσαν). Έγειρε το κεφάλι και παρέδωσε το πνεύμα.
Τότε το καταπέτασμα του ναού σχίστηκε στη μέση και πολλά μνήματα άνοιξαν. Ο Ρωμαίος εκατόνταρχος είδε όσα έγιναν και δόξασε το Θεό λέγοντας: «Αληθινά, αυτός ο άνθρωπος ήταν γιος του Θεού!». Αλλά και όλος ο κόσμος που παρακολουθούσε τη σταύρωση όταν είδαν το σκοτάδι και το σεισμό έφυγαν τρομαγμένοι για την πόλη και μετανιωμένοι χτυπούσαν τα στήθη τους
.
