Όσο ήμασταν στη χώρα των γλωσσοδετών ασχοληθήκαμε με το ρήμα είμαι και την ορθογραφία του και, στη συνέχεια, επισκεφτήκαμε τη χώρα των Αινιγμάτων, για να φτάσουμε τελικά στη Χωχαρούπα. Είπαμε δικά μας αινίγματα, κάναμε μια προσπάθεια να φτιάξουμε δικά μας και γνωρίσαμε την Χωχαρούπα, την Χώρα των Χαρούμενων Παιδιών.
Αφού ολοκληρώσαμε την επετειακή ενότητα χτες, επιστρέψαμε σήμερα στο πρώτο τεύχος της γλώσσας και ξαναβρήκαμε τους φίλους μας στη διαδρομή για τη Χωχαρούπα.
Πρώτη στάση η Λιλιμέρα, μια χώρα όπου όλοι μιλούν με γλωσσοδέτες. Γελάσαμε πολύ με τους γλωσσοδέτες, προσπαθήσαμε κι εμείς να τους πούμε πολύ γρήγορα και “μπερδέψαμε” τη γλώσσα μας.
Με ανάποδη σειρά, ασχοληθήκαμε περισσότερο με τα ουσιαστικά και τι πρέπει να γνωρίζουμε γι’ αυτά.
Επιστροφή από τις διακοπές των Χριστουγέννων και ολοκληρώσαμε την επετειακή ενότητα κάνοντας εξάσκηση στη γραμματική. Αντίθετες λέξεις και κλίση θηλυκών ουσιαστικών.
Με διάθεση χριστουγεννιάτικη και στη γλώσσα από την Παρασκευή που μας πέρασε μιας και ξεκινήσαμε την επετειακή ενότητα. Λίγες μέρες μας χωρίζουν από τις διακοπές των Χριστουγέννων, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν πρόκειται να συγκρατήσουμε και πολλά από γραμματική και ό,τι άλλο έχουμε να μάθουμε με τη βοήθεια των κειμένων. Αυτές τις μέρες ασχολούμαστε με απλή αναφορά στα γραμματικά φαινόμενα και κάνουμε απλώς τις εργασίες του βιβλίου. Γυρίζοντας με ξεκούραστο μυαλό θα κάνουμε και περισσότερη εξάσκηση.
Στο τελευταίο μέρος της ενότητας “Πώς λέμε όχι;” μας απασχόλησε η δομή μιας ιστορίας και η συγγραφή δικών μας ιστοριών.
Αφού παρατηρήσαμε ό,τι μας λέει το βιβλίο και κάναμε τις εργασίες στο τετράδιο εργασιών, ασχοληθήκαμε λίγο περισσότερο. Την επόμενη μέρα, κάθε ομάδα είχε από ένα παραμύθι κι έπρεπε σε αυτό, με βάση όσα είπαμε για τις ιστορίες, να βρει τα δομικά του στοιχεία (τίτλος, αρχή, μέση, τέλος). Δεν δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα.
Ακολούθησε ένας καταιγισμός ιδεών σχετικά με βασικά στοιχεία ενός παραμυθιού ή μιας ιστορίας. Ποιοι μπορεί να είναι οι ήρωες, πού συμβαίνουν όσα μας λέει η ιστορία, τι πρόβλημα μπορεί να παρουσιαστεί, πώς μπορεί να λυθεί αυτό το πρόβλημα.
Οι ιδέες των παιδιών γράφτηκαν σε γλωσσοπίεστρα διαφορετικού χρώματος και την επόμενη μέρα κάθε ομάδα είχε να διαλέξει δύο ήρωες, έναν τόπο, ένα πρόβλημα και μια βοήθεια, για να γράψει την δική της ιστορία. Παρά το γεγονός ότι σε κάποιους έτυχαν στοιχεία που -ίσως- θα ήταν δύσκολο να συνδυαστούν, κατάφεραν και βρήκαν τρόπο να τα συνδέσουν και να γράψουν από μια ιστορία ο καθένας.
Λίγο καλύτερη γνωριμία με το ερωτηματικό και τις λέξεις με τις οποίες κάνουμε ερωτήσεις μάς απασχόλησαν στο ένα από τα δύο μαθήματα. Στο άλλο είχαμε να γνωρίσουμε λέξεις με τις οποίες μπορούμε να πούμε όχι. Εύκολο θέμα και ήταν ευκαιρία να έχουμε μια πρώτη επαφή με αρνητικές και καταφατικές προτάσεις.
Ο διπλός τόνος σε κάποιες λέξεις μας απασχόλησε σήμερα και η αλήθεια είναι ότι δεν φάνηκε να μας δυσκολεύει ιδιαίτερα.
Όλη η εβδομάδα που μας πέρασε θα μπορούσε να ονομαστεί εβδομάδα σημείων στίξης. Συνεχίζοντας την ενότητα «Πώς λέμε όχι;», μιας και το πρώτο κείμενο το είχαμε κάνει για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, ασχοληθήκαμε αρχικά με τη γνωριμία των σημείων στίξης και τον τρόπο που τα διαβάζουμε. Στο ΤΕ υπάρχει ο μύθος του Αισώπου «Ο λαγός και η χελώνα» κι εμείς καλούμαστε να βάλουμε τα σημεία στίξης.
Αρχίσαμε προκαλώντας τα παιδιά να διαβάσουν το κείμενο. Βέβαια δεν είναι δυνατόν να διαβαστεί κατευθείαν χωρίς κανένα σημείο στίξης.
Το τελευταίο μέρος της ενότητας “Είμαστε έτοιμοι;” δεν μας δυσκόλεψε ιδιαίτερα. Ασχοληθήκαμε με δίφθογγους και απόστροφο κάνοντας αρκετή εξάσκηση τόσο στην τάξη όσο και στο σπίτι.
Εύκολη η γλώσσα την Παρασκευή και σήμερα, αφού είχαμε να θυμηθούμε τα διαλυτικά και να δούμε το ενωτικό σε συνδυασμό με λέξεις όπως Άι, κυρά κ.τ.λ.
