Όλοι έχουμε πάθει κάμποσες φορές αυτόν τον σπασμό που μοιάζει να πηγάζει ανάμεσα στον θώρακα και στην κοιλιά και συνοδεύεται από το χαρακτηριστικό «χικ».
Ο σπασμός αυτός κάποτε θεωρούνταν αντανακλαστικός οφειλόμενος σε ακουσία σύσπαση του διαφράγματος (εξού και ο πλήρης ιατρικός όρος: συγχρονισμένος διαφραγματικός πτερυγισμός), του μεγάλου μυός που χωρίζει τον θώρακα από την κοιλιά και αποτελεί τον κύριο μυ της αναπνοής. Ωστόσο η σύγχρονη ιατρική έρευνα έχει αποκαλύψει ότι ο λόξυγγας είναι πολύπλοκη διαδικασία, η οποία αρχίζει με την αιφνίδια ισχυρή σύσπαση όλων των μυών που συμμετέχουν στην αναπνοή και όχι μόνο του διαφράγματος.
Τη μαζική αυτή σύσπαση ακολουθεί σχεδόν αμέσως το κλείσιμο της γλωττίδας, που είναι το στενότερο τμήμα του λάρυγγα και στα άκρα της έχει τις φωνητικές χορδές. Μόλις κλείσει η γλωττίδα και ενωθούν οι φωνητικές χορδές (συνήθως χρειάζονται 35 msec για να συμβεί αυτό), δημιουργείται το χαρακτηριστικό «χικ».
Στη συνέχεια, το άνω τμήμα του στόματος και το πίσω μέρος της γλώσσας κινούνται προς τα πάνω προκαλώντας μερικές φορές τον ήχο του ρεψίματος, ενώ έπεται νέα σύσπαση του διαφράγματος και των άλλων μυών.
Την ίδια στιγμή η καρδιά τείνει να επιβραδύνεται, γεγονός που αποδίδεται στη διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου. Το νεύρο αυτό αρχίζει από τον εγκέφαλο, δίνει κλάδους σε όλα τα όργανα που παρεμβάλλονται ανάμεσα στον αυχένα και στο παχύ έντερο (συνεπώς στην καρδιά και στο διάφραγμα) και οι λειτουργίες του είναι δαιδαλώδεις και διαπλέκονται μεταξύ τους.
Η επιστήμη δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα πού ακριβώς οφείλεται αυτή η ακούσια σύσπαση των αναπνευστικών μυών που ενεργοποιεί την αλληλουχία του λόξυγγα. Αυτό που ξέρει, όμως, είναι ότι ο λόξυγγας είναι ένα αντανακλαστικό που ενεργοποιείται από ορισμένα ερεθίσματα.
Όπως αναφέρουν επιστήμονες από την Κλινική Μάγιο στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, στους παράγοντες αυτούς συμπεριλαμβάνονται η υπερκατανάλωση φαγητού, η κατανάλωση πικάντικων φαγητών και ροφημάτων με ανθρακικό, οι αιφνίδιες αλλαγές στη θερμοκρασία του στομάχου (όπως συμβαίνει λ.χ. όταν κάποιος τρώει κάτι καυτό και το καταπίνει με παγωμένο αναψυκτικό), η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ, ο αιφνίδιος ενθουσιασμός και το συναισθηματικό στρες.
Μπορείτε να διαβάσετε εδώ τη συνέχεια των προηγούμενων στο Γιατί έχω λόξιγκα; της Ρούλας Τσουλέα από το ένθετο Weekend|ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑ της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ (σελ. 18-19, Παρασκευή 16 Μαΐου-Κυριακή 18 Μαΐου 2014).
Επίσης, εάν είστε άνετοι με την αγγλική, αξιόλογα posts σχετικά με τις ενδιαφέρουσες φυλογενετικές υποθέσεις για την εξέλιξη του λόξυγγα, θα βρείτε στα:
http://mindblog.dericbownds.net/2009/01/why-we-hiccup.html και http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/2730251.stm
