Βιο-λογούμε…

Juno: ειδική πρωτεΐνη-υποδοχέας στην επιφάνεια (διαφανή ζώνη) του ωαρίου! [το όνομα της πρωτεΐνης εμπνεύστηκαν ερευνητές στη Βρετανία από την ομώνυμη ρωμαϊκή θεότητα της γονιμότητας].

Izumo: ειδική πρωτεΐνη εκτιθέμενη στην επιφάνεια του σπερματοζωαρίου, αναγκαία για να επιτευχθεί η αναγνώριση και η προσκόλληση του αρσενικού γαμέτη στον θηλυκό στόχο του! [το όνομα της πρωτεΐνης εμπνεύστηκαν ιάπωνες ερευνητές από τον σιντοϊστικό ναό Izumo Taisha που είναι αφιερωμένος στον γάμο].

Αντιγράφω από τη σελ. 68 στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, Επιστήμη (Μ. Παρασκευή 18 Απριλίου-20 Απριλίου, 2014) σε επιμέλεια του Γιάννη Δεβετζόγλου:

Έλυσαν τον γρίφο της σύλληψης

Μια πρωτεΐνη εξασφαλίζει τη συνάντηση του σπερματοζωαρίου με το ωάριο

Βρετανοί επιστήμονες ανα­κάλυψαν μια πρωτεΐνη της οποίας βασική λειτουργία είναι να κλείνει το… ραντεβού του σπερματοζωαρίου με το ωάριο εξα­σφαλίζοντας βέβαιη συνάντηση, άρα και επιτυχή σύλληψη. Τα ευρήματα αναμένεται να ανοίξουν τον δρόμο για νέες θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, την ανάπτυξη νέου τύπου αντισυλληπτικών και νέων τεστ εγκυμοσύνης.

Αν και νομίζαμε ότι γνωρίζαμε τα περισσότερα μυστικά της αναπαρα­γωγής, πολλά θέματα παραμένουν ανεξερεύνητα και μάλιστα μείζονος σημασίας. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ότι μέχρι σήμερα δεν ήταν γνωστό για ποιους λόγους κά­ποια σπερματοζωάρια καταφέρνουν να «κολυμπήσουν» με δύναμη, να εισχωρήσουν στο ωάριο και να το γο­νιμοποιήσουν και κάποια άλλα όχι.

Σύμφωνα με έρευνα βρετανών επιστημόνων, η επιφάνεια του ωο­κυττάρου (ωαρίου) είναι καλυμμέ­νη από μια πρωτεΐνη, η οποία είναι απαραίτητη για να είναι μια γυναί­κα γόνιμη. Οι ειδικοί την ονόμασαν Τζούνο (η θεά Ήρα) από το όνομα της ρωμαίας θεάς της γονιμότητας και της σύλληψης. Μάλιστα, όπως είχαν βρει παλαιοτέρα, υπάρχει ακόμα μία πρωτεΐνη, η Ιζούμο, την οποία έχουν τα σπερματοζωάρια. Αυτές οι δύο λειτουργούν σαν αντίθετοι πόλοι μαγνητών και έλκονται μεταξύ τους, μέχρι τα βιολογικά υγρά να ενωθούν και να ξεκινήσει η αναπαραγωγή.

«Έχουμε καταφέρει να επιλύσουμε έναν γρίφο που απασχολεί τους βιολόγους και τους γενετιστές εδώ και πολλά χρόνια. Ανακαλύψαμε τα μόρια που πρέπει να βρίσκονται στις επιφάνειες του σπερματοζωαρίου και του ωαρίου, ώστε να υπάρξει έντονη έλξη μεταξύ τους και να προκληθεί το λεγόμενο θαύμα της σύλληψης» σχολιάζει ο Γκάβιν Ράιτ, γενετιστής από το Ίδρυμα Σάνγκερ στη Βρετανία και υπεύθυνος της έρευνας. Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, χωρίς την έλξη αυτών των δύο πρωτεϊνών απλώς δεν μπορού­με να επιτύχουμε γονι­μοποίηση.

Από το 2005 ειδικοί από την Ιαπωνία έχουν ανακαλύψει ότι υπάρχει πρωτεΐνη στην επιφάνεια του σπερματοζωαρίου και την ονόμασαν Ιζούμο. Εντούτοις, δεν μπορούσαν να ανακαλύψουν την αντίστοιχή της πάνω στο ωάριο. Αυτό που έκαναν οι ειδικοί από το Ίδρυμα Σάνγκερ ήταν να δημι­ουργήσουν μια τεχνητή εκδοχή της Ιζούμο και να τη χρησιμοποιήσουν ώστε να «ψαρέψουν» στοιχεία για το αν υπάρχει και ποια πρωτεΐνη στην επιφάνεια των ωαρίων. Για να επιβεβαιώσουν ότι βρήκαν τη σωστή πρωτεΐνη, οι ειδικοί δοκίμασαν να φέρουν σε επαφή ποντίκια τα οποία δεν την παρήγαν. Αυτό που συνέβη ήταν τα ποντίκια να παράγουν ωά­ρια, αλλά στην επιφάνεια τους να μην υπάρχει η Τζούνο. Αυτά λοιπόν τα ποντίκια ήταν στείρα.

Επιπλέον, όπως φάνηκε στη μελέ­τη, μόλις γινόταν η ένωση ωαρίου και σπερματοζωαρίου, οι πρωτεΐνες εξαφανίζονταν από την επιφάνειά τους, κάτι που δείχνει ότι ο οργα­νισμός τις χρειάζεται αποκλειστικά και μόνο για την έλξη της γονιμο­ποίησης.

Οι ειδικοί εκτιμούν πως πλέον στις γυναίκες που είναι υπογόνιμες θα πρέπει να κάνουμε και εξέταση για τη συγκεκριμένη πρωτεΐνη, και στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει θα χρειάζονται απλώς τη μεταφορά ενός γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα τους και καμία άλλη θεραπεία με ορμόνες κ.λπ.

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε περισσότερα (στα αγγλικά) στον σχετικό σύνδεσμο του Ινστιτούτου Sanger:

 http://www.sanger.ac.uk/about/press/2014/140416.html

ή να παρακολουθήσετε το ολιγόλεπτο βίντεο παρακάτω:

Ετικέτες: γονιμοποίηση, σπερματοζωάριο, υπογονιμότητα, ωάριο

Θηλάζει για να είναι το παιδί της πιο έξυπνο, αμυντικά πιο θωρακισμένο στις λοιμώξεις, για να μειώσει στο ελάχιστο το ενδεχόμενο να εκδηλώσει κάποια μορφή παιδικού καρκίνου… ουκ ολίγα τα εγνωσμένα οφέλη του θηλασμού! [βλ. Βιολογία Α΄Λυκείου, σελ. 224] Παρόλα αυτά, και ο θηλασμός αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης: Σαφώς αυξάνεται το ποσοστό των γυναικών που θεωρούν τον θηλασμό αυτονόητη πρακτική για το νεογνό τους, αλλά το ζήτημα είναι μέχρι πότε ο θηλασμός (μέχρι και την προσχολική ηλικία για κάποιες «υπερ-μάνες»); Μήπως κι εδώ κρύβονται τα συμφέροντα των εταιρειών που παράγουν τις διάφορες φόρμουλες για τα νεογνά;

Μπορείτε να διαβάσετε διάφορα ενδιαφέροντα στο άρθρο της Έρης Βαρδάκη που δημοσίευσε μόλις χτες το ένθετο BHMAgazino του Βήματος (σελ. 28-31, τεύχ. Νο 703, 6 Απριλίου 2014), αφού το κατεβάσετε από τον ακόλουθο σύνδεσμο:

http://www.mediafire.com/view/5nhix4x7167si61/thilasmos_Tsolakis.pdf

Update 28/12/2104:

Το μητρικό γάλα μεταφέρει “μηνύματα” στο μωρό, Carl Zimmer, The New York Times, αναδημοσίευση στην Καθημερινή, σελ. 21, 28/12/2104, εδώ .

Ετικέτες: θηλασμός, μητρικό γάλα

Εν τέλει υπάρχει μερίδα κόσμου που πιστεύει [είτε από άγνοια είτε καθοδηγούμενοι από εναλλακτικούς ιατρούς] πως τα εμβόλια είναι περιττά, άχρηστα, ύποπτα ή ένοχα για ποικίλες μακροπρόθεσμες συνέπειες στην υγεία του εμβολιαζόμενου παιδιού, οπότε  αποτάσσεται τον προληπτικό εμβολιασμό. Παράλληλα, ο προαπαιτούμενος (για την εισαγωγή στη βασική εκπαίδευση) εμβολιασμός στην παιδική ηλικία δημιουργεί έναν γενικότερο προστατευτικό τοίχο εναντίον σοβαρών (και θανατηφόρων) μεταδοτικών ασθενειών ακόμη και για τα άτομα που δεν έχουν προληπτικά εμβολιαστεί ποτέ (πρόκειται για τη λεγόμενη ανοσία της αγέλης)!

Σαφώς κάποια εμβόλια δεν είναι αποτελεσματικά, και σίγουρα επιδέχονται βελτίωσης σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, είναι όμως τα εμβόλια άξια για το πυρ το εξώτερον;

Μπορείτε να διαβάσετε τις αντιλεγόμενες απόψεις των ειδικών εδώ στο ωραίο άρθρο της Μαρίας Αθανασίου στο πρόσφατο τεύχος του «Κ» της κυριακάτικης Καθημερινής (τεύχος 565, σελ. 30-33, 30 Μαρτίου 2014), και να διαμορφώσετε κι εσείς κάποια προσωπική άποψη [το άρθρο συνιστά ένα καλό ερέθισμα ενημέρωσης, προκειμένου να προχωρήσετε σε δική σας σχετική διαδικτυακή έρευνα].

Ετικέτες: εμβόλια

Οι επιστήμονες συμφωνούν πλέον ότι για τη γέννηση παιδιών με προβλήματα υγείας υπαίτια δεν είναι μόνο η προχωρημένη ηλικία της μητέρας, αλλά και του πατέρα! Επίσης, ο σύγχρονος τρόπος διαβίωσης, ανθυγιεινός και στρεσογόνος, επηρεάζει την ποιότητα του σπέρματος. Τι μας συμβουλεύουν και προτείνουν οι ειδικοί που ενοχοποιούν πλέον και το ανδρικό βιολογικό ρολόι στα θέματα υπογονιμότητας ενός ζευγαριού; Μπορείτε να διαβάσετε πολλά ενδιαφέροντα στο άρθρο που σας έχω εδώ από το χτεσινό κυριακάτικο ένθετο BHMAScience (σελ. 6-8, Κυριακή 30 Μαρτίου 2014).

Τελικά η βιολογία του ανθρώπινου οργανισμού δεν κάνει αστεία…

Ετικέτες: ηλικία μητέρας, ηλικία πατέρα, κιρσοκήλη, μεταλλάξεις και σπέρμα, πατρότητα, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, σπέρμα, σπερματοζωάρια, υπογονιμότητα

Πώς επηρεάζει η ακινησία την  υγεία;

Το ανθρώπινο σώμα δεν είναι σχεδιασμένο να κάθεται ολημερίς σε μια καρέκλα. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο σύγχρονος καθιστικός τρόπος ζωής προκαλεί προβλήματα στα πάντα – από τα γόνατα έως τα έντερα!

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι περνούν ατέλειωτες ώρες καθη­μερινά καθιστοί. Κάτι τέ­τοιο όμως έχει σοβαρές συνέπειες στην υγεία, όπως αποκαλύπτουν η μία μελέτη μετά την άλλη.

Το γενικό συμπέρασμά τους είναι ότι όταν κάποιος κάθεται πίσω από το γραφείο του επί 6 ή 7 συνεχόμενες ώρες βλάπτει σοβαρά την υγεία του, διατρέχοντας αυξημένο κίνδυνο καρ­διοπάθειας, προβλημάτων στον αυ­χένα και τη μέση, εμφάνισης διαβήτη και πολλών άλλων δεινών, ακόμη και κάποιων μορφών καρκίνου.

Ακόμα κι αν διαθέτει καθημερινά κάποια ώρα για να γυμνάζεται, δεν φαίνεται να αντισταθμίζει τη βλάβη που υφίσταται από την πολύωρη ακινησία σε μια καρέκλα.

“Ο μέσος άνθρωπος περνά πλέον όρθιος μόλις το 35% της ημέρας του, όταν κάποτε έμενε όρθιος το 90%. Αυ­τό δεν θα μπορούσε να είναι άμοιρο συνεπειών”, λέει ο επιδημιολόγος Δρ Ανάπ Κανόντια, από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο, ο οποίος μελετά επισταμένα τις συνέπειες της ακινησίας στην υγεία.

Τον περασμένο μήνα δημοσιεύ­θηκε στο επιστημονικό περιοδι­κό Journal of Physical Activity & Health μελέτη του Πανεπιστημίου Northwestern που έδειξε ότι μία έξτρα ώρα καθιστό την ημέρα στις ηλικίες άνω των 60 ετών σχετίζεται με αύξηση του κινδύνου αναπηρίας κατά 50% τα επόμενα χρόνια. Πριν από δύο χρόνια, μελέτη που δημο­σιεύθηκε στην Επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας (JAMA) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δύο πρόσθετες ώρες ακινησίας στο γραφείο ή μπροστά στην τηλεόραση αυξάνουν κατά το ένα πέμπτο τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη και κατά 15% τον κίνδυνο καρδιοπάθειας.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Μία πιθανή εξήγηση έδωσε το 2012 μελέτη που δημοσιεύθηκε στο καρδιολογικό πε­ριοδικό Circulation. Όπως έδειξε, όλοι οι δείκτες της φλεγμονής είναι αυξημένοι σε όσους διάγουν καθιστι­κή ζωή- και η αύξηση αυτή μεταφρά­ζεται σε τάση εκδήλωσης σοβαρών καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Επιπλέον, η υπερβολική ακινη­σία μπορεί να οδηγήσει σε αυξη­μένη αντοχή στην ινσουλίνη – μία διαταραχή που θεωρείται πρόδρομη κατάσταση στον διαβήτη τύπου 2, κατά τον λέκτορα ενδοκρινολογίας Δρα Μαρκ Βάντερπαμπ από το Νοσοκομείο Royal Free του Λονδίνου.

Πόδια και μέση.

Οι συνέπειες της ακινησίας δεν τελειώνουν εδώ. Όπως εξηγεί ο Δρ Μαρκ Ουάιτλι, επισκέπτης καθη­γητής αγγειοχειρουργικής στο Πα­νεπιστήμιο του Σάρεϊ και ιδρυτής της Κλινικής Whiteley, στο Δυτικό Λονδίνο, η πολύωρη, συνεχής ακινη­σία σε μία καρέκλα πιέζει τις φλέβες των ποδιών, με συνέπεια πρήξιμο των αστραγάλων βραχυπρόθεσμα – και μακροπρόθεσμα σκλήρυνση του δέρματος και πληγές στα πό­δια. Η πολύωρη ακινησία θεωρείται επίσης παράγοντας κινδύνου για τη δημιουργία θρόμβων στις φλέβες που βρίσκονται βαθιά στα πόδια.

Η ακινησία επιβαρύνει επίσης τα γόνατα, επειδή εξασθενεί τους μυς των ποδιών, και ευνοεί την οστεο­αρθρίτιδα, κατά τον Δρα Φίλιπ Κό­ναχαν, καθηγητή μυοσκελετικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Λιντς. “Η δυσκολία στην έγερση από την καρέκλα δίχως στήριξη στα χέρια αποτελεί ένδειξη εξασθένησης των τετρακέφαλων μηριαίων μυών”, λέει.

Από την καθιστική ζωή επιβαρύ­νεται και η σπονδυλική στήλη, που χάνει την ευλυγισία της και γίνεται επιρρεπής στην εμφάνιση βλάβης με την παραμικρή κίνηση – ακόμα και όταν κάποιος σκύψει για να δέσει τα κορδόνια του. “Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι συμπιέζονται όταν καθόμαστε και η συνεχής συμπίεση μπορεί να εκτοπίσει προσωρινά το ζελατινοειδές κέντρο τους” εξηγεί η Δρ Σκάρλετ Μακ Νάλι, ορθοπεδικός χειρουργός στο Νοσοκομείο Eastbourne. “Έτσι, με μία απότομη κίνηση μπορεί να δη­μιουργηθεί μία κήλη ή άλλη βλάβη”.

Πονοκέφαλος και καούρες.

Η πολύωρη παραμο­νή μπροστά στα κομπιούτερ μπορεί να οδηγήσει και στον πονοκέφαλο, επειδή προκαλεί προβλήματα στα νεύρα του αυχένα, κατά τον Δρα Άντι Ντόσον, διευθυντή της Κλινι­κής Κεφαλαλγίας στο Νοσοκομείο King’s College του Λονδίνου. Από την πλευρά του ο Δρ Άντον Εμάνουελ, γαστρεντερολόγος στο Νοσοκομείο του University College στο Λονδίνο, προειδοποιεί ότι μπορεί ακόμα να επιβραδύνει την πέψη και να οδηγήσει σε καούρες, ενώ δη­μιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη δυσκοιλιότητας. Έχει επίσης σχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του παχέος εντέρου.

Τι να κάνετε.

Για να προστατευθεί κάποιος από τις συνέπειες της ακινησίας, πρέπει να φροντίσει να σηκώνεται κάθε 20 λεπτά έως μισή ώρα από την καρέ­κλα και να περνά λίγα λεπτά όρθιος, τονίζει ο Δρ Μάικ Τρενέλ, καθηγη­τής Κίνησης και Μεταβολισμού στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ. Το ιδανικό είναι όση ώρα στέκεται όρ­θιος να κρατά ολόισιο το σώμα του, ώστε να κινητοποιούνται οι μεγάλες μυϊκές ομάδες (κοιλιακοί, τετρακέ­φαλοι μηριαίοι, ραχιαίοι μύες). Για την προστασία του κυκλοφορικού από την ακινησία, όταν καθόμαστε πρέπει να κινούμε όσο το δυνατόν συχνότερα τα δάκτυλα των ποδιών, κατά τον καθηγητή Μαρκ Ουάιτλι.

Για την προστασία της λειτουργίας του πεπτικού, ο γαστρεντερολόγος Άντον Εμάνουελ συνιστά 10 λεπτά χαμηλής έντασης γυμναστικής την ημέρα (όπως λ.χ. το να ανεβοκατε­βαίνει κάποιος τη σκάλα με τα πό­δια), ενώ καλή ιδέα είναι και ένας περίπατος μετά το φαγητό.

Όλο το προηγούμενο κείμενο προέρχεται από άρθρο της Ρούλας Τσουλέα στο Weekend|ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑ της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ (σελ. 14, Σαββατοκύριακο 15-16 Μαρτίου 2014).

Ετικέτες: ακινησία, καθιστική ζωή

Αντιγράφω από ΤΑ ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ [επιμέλεια ΣΤΕΦ. ΚΡΙΚΚΗΣ & ΕΥΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ] στη σελ. 60 της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ, Παρασκευή 28 Φεβ.- Κυριακή 2 Μαρτίου 2014:

 Έπλεξαν τον πιο ισχυρό και φθηνό τεχνητό μυ

Με μια πετονιά από πολυαιθυλένιο και ένα κουβάρι από νάιλον κλωστή είναι έτοιμος να βγει στο εμπόριο.

Μια πετονιά από πολυαιθυλένιο και ένα μεγάλο κουβάρι από νάιλον κλωστή ραψίματος ήταν αρκετά, ώστε με το κατάλληλο πλέξιμο μεταξύ τους να δημιουργηθεί ο πιο ισχυρός αλλά και φθηνός ως προς το κόστος κατασκευής τεχνητός μυς.

Τη δημιουργία του τεχνητού μυός με αυτά τα υλικά έκανε μια διεθνής ομάδα επιστημόνων η οποία με μεγάλη ικα­νοποίηση είδε ότι το προϊόν της ήταν τόσο ισχυρό όσο 100 ανθρώπινοι μύες αντίστοιχου μεγέθους.

Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, την Αυ­στραλία, τον Καναδά, τη Νότια Κορέα, την Κίνα και την Τουρκία, με επικεφαλής τον Ρέι Μπάουμαν, καθηγητή Χημείας και διευθυντή του Ινστιτούτου Νανοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου του Τέξας, στο Ντάλας, τύλιξαν με τέτοιον τρόπο την πετονιά από πολυαιθυλένιο και τη νάιλον κλωστή ώστε πέτυχαν να μετατρέψουν αυτά τα κοινά υλικά σε μυς.

Αντίθετα με τα περισσότερα υλικά, οι ίνες από πολυμερή υλικά όπως το πολυαιθυλένιο διαθέτουν ορισμένες αξιοπρό­σεκτες φυσικές ιδιότητες. Τείνουν να μικραίνουν σε μήκος και να μεγαλώνουν σε πάχος, όταν θερμανθούν. Οι ερευνητές κατάφεραν να «πλέξουν» το υλικό με τέ­τοιον τρόπο που οι τεχνητοί μύες συστέλλονται ή διαστέλλονται σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι οι μύες του ανθρώπινου οργανισμού.

Όπως ανέφεραν τα μέλη της διεθνούς επιστημονικής ομάδας, εφόσον οι τεχνητοί μύες που έφτιαξαν θερμανθούν, τότε το μήκος τους μπορεί να μειωθεί μέχρι και κατά 50%. Αντιθέτως, εφόσον οι ίδιοι μύες δημιουργηθούν με διαφορετική ύφανση των συστατικών μερών τους, τότε το μήκος τους μπορεί να αυξηθεί έως και κατά 67%.

Συγκριτικά, οι ανθρώπινοι σκελετικοί μύες μπορούν να συσταλούν ή να διασταλούν το πολύ έως το 20% του μήκους τους.

Τεχνητοί μύες έχουν φτιαχτεί κι από άλλες ερευνητικές ομάδες με τη χρήση διαφορετικών υλικών, όπως νανοαγωγοί από άνθρακα ή μεταλλικές ίνες. Όμως οι συγκεκριμένοι μύες, σύμφωνα με τους ει­δικούς, είναι και ακριβοί αλλά δεν έχουν και την ικανότητα να αποθηκεύουν ση­μαντικά ποσά ενέργειας, όπως συμβαίνει με την… πετονιά και την κλωστή.

Οι νέοι τεχνητοί μύες (ο όρος καλύπτει γενικά εκείνα τα υλικά που μπορούν να συστέλλονται ή να διαστέλλονται, και μετά να επιστρέφουν στο αρχικό σχήμα τους) είναι ήδη έτοιμοι για εμπορική αξιοποίηση και μπορούν να παραχθούν μαζικά με χαμηλό κόστος.

Οι δυνητικές πρακτικές εφαρμογές τέτοιων συνθετικών μυών, εκτός από την ιατρική (όπως η κατασκευή προσθε­τικών άκρων) περιλαμβάνουν τη ρομπο­τική (όπως εξωσκελετοί) και τα έξυπνα ρούχα. Τα τελευταία λειτουργούν ως εξής: όταν αυξάνεται η θερμοκρασία οι πόροι τους ανοίγουν, ώστε η σωματική θερμότητα να διαφεύγει, ενώ όταν η θερμοκρασία πέφτει, οι πόροι κλείνουν για να συγκρατεί το ρούχο τη θερμότητα.

“Οι ευκαιρίες για εφαρμογές αυτών των μυών από πολυμερή υλικά είναι τεράστιες”, δήλωσε ο Ρέι Μπάουμαν και πρόσθεσε: “Μπορούν ακόμη να χρησι­μοποιηθούν στην κατασκευή ανθρωπόμορφων ρομπότ, ώστε να αποδίδουν με παραστατικότερο τρόπο τις εκφράσεις του προσώπου τους”.

Μέχρι σήμερα για τη δημιουργία τε­χνητών μυών χρησιμοποιούνται συνή­θως κράματα με “μνήμη” του αρχικού σχήματος τους, όπως μείγμα νικελίου και τιτανίου. Όμως τέτοια κράματα είναι ακριβά, και η τιμή τους φθάνει έως τα 5.000 δολάρια το κιλό.

Ακόμη πιο ακριβοί – και πιο δυνατοί -είναι τεχνητοί μύες από νήματα, τα οποία έχουν δημιουργηθεί από κούφιες ίνες άνθρακα (λέγονται και νανοσωλήνες μονού τοιχώματος), που όμως κοστίζουν μια περιουσία για να παραχθούν σε βιο­μηχανική κλίμακα. Γι’ αυτό ακριβώς η νέα λύση με τους μυς από πολυμερές υλικό (με κόστος μόλις 5 ευρώ το κιλό), που επιτρέπει τη φθηνή μαζική παραγωγή τους, προβάλλει ως μια πολλά υποσχό­μενη εναλλακτική επιλογή.

Γεγονός εξάλλου ενδεικτικό για τις πιθανές στρατιωτικές εφαρμογές τέτοιων μυών είναι ότι η έρευνα χρηματοδοτή­θηκε, μεταξύ άλλων, από την πολεμική αεροπορία και το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ.

Δείτε και τα σχετικά βιντεάκια:

Ετικέτες: τεχνητές μυϊκές ίνες