Διεθνώς διάσημος ο ακριβός και πολύτιμος κρόκος Κοζάνης (ελληνική ζαφορά, Greek red saffron, προϊόν Π.Ο.Π. από το 1999), αλλά κάμποσα μέλη των μαθητικών ομάδων μας σήμερα τον πρωτογνώρισαν και τον πρωτογεύτηκαν! Ξεκινήσαμε με μια εισαγωγική συζήτηση για τις βιοδραστικές ουσίες των στιγμάτων του άνθους, όπως την πικροκροκίνη (πικάντικη και κάπως πικρή γεύση), την α-κροκίνη (ένα από τα ιδιαίτερα καροτενοειδή για το χρώμα του) και τη σαφρανάλη (για το χαρακτηριστικό άρωμά του). Αναφερθήκαμε επίσης στα ευεργετικά οφέλη του κρόκου: προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος, τον αντικαταθλιπτικό ρόλο του, τις αντικαρκινικές επιδράσεις του σε εργαστηριακές καλλιέργειες, και την εντυπωσιακή επίδρασή του κατά του Αλτσχάιμερ.
Εννοείται δεν παραλείψαμε να χρησιμοποιήσουμε τον κρόκο μαγειρικά στο εργαστήριό μας: το διάσημο risotto alla Milanese είχε την τιμητική του! Σε μισή ώρα είχαμε μεταμορφώσει μισό κιλό ρύζι carnaroli σε ένα πλούσια κρεμώδες έδεσμα με ελληνική πλέον ταυτότητα στα συστατικά του: πρωταγωνιστής ο κρόκος ως προς το χρώμα και το άρωμα, παρέα με ένα αρωματικό ηπειρώτικο αιγοπρόβειο βούτυρο και με ένα πικάντικο αρσενικό Νάξου στη θέση της ιταλικής παρμεζάνας.
Καλύψαμε επίσης τη ζαχαροπλαστική ανησυχία μας αναφορικά με τον κρόκο με μία πανάλαφρη vegan πουτίγκα αμυγδάλου από (βολιώτικα) αμύγδαλα και γάλα αμυγδάλου στο πνεύμα της οθωμανικής κρέμας keşkül, αλλά με τον κρόκο πρωταγωνιστή στο χρώμα και διακριτικό συναγωνιστή των αρωματικών αμυγδάλων.
Τα προαναφερθέντα εδέσματα συμπληρώθηκαν με ένα εμπορικό ρόφημα κρόκου προκειμένου να υπογραμμίσουμε τον πιο άμεσο και εύκολο τρόπο πρόσληψης του πολύτιμου βοτάνου/μπαχαρικού.
Αφήστε μια απάντηση