Στην τελευταία, αποχαιρετιστήρια συνάντησή μας ως μαθητικός Όμιλος σήμερα, δώσαμε χαρακτήρα επίσημο με έναν τόνο πολυτέλειας! Γνωρίσαμε το αξεπέραστο αβγοτάραχο από τις θάλασσες του Μεσολογγίου και του Αιτωλικού, τη μοναδική ελληνική υπερτροφή την οποία λίγοι γνωρίζουν γευστικά, ίσως λόγω του κόστους του, και συνάμα απαιτητική λιχουδιά ως προς τα συνοδευτικά με τα οποία θα την καταναλώσεις!

Αρχικά παρακολουθήσαμε το επόμενο διαφωτιστικότατο ντοκιμαντέρ,

και ακολούθως βυθιστήκαμε στα αρώματα της θάλασσας που είναι εγκλωβισμένα στις κερωμένες ωοθήκες και το τρίμα αβγοτάραχου από αυτούς τους παραγωγούς εδώ και εδώ. Έμπνευση για τους μεζέδες μας οι προχωρημένες γευστικές προτάσεις από τις ιστοσελίδες των παραγωγών με μικροτσαχπινιές από εμάς: πουρές σελινόριζας & γλυκοπατάτας αρωματισμένος με εστραγκόν και μαραθόσπορο με την οξύτητα του λεμονιού διακριτικά·

φετούλες χαρουπόψωμου με κατίκι Δομοκού, αποξηραμένο βερίκοκο και σταγόνες μελιού-παλαιωμένου βαλσαμικού ξυδιού πάνω στο αβγοτάραχο·

φετούλες μπαγκέτας με κατίκι-φράουλα (να ’τη και η εποχικότητα) και ψημένα φύλλα nori,

ή με μους αγκινάρας-άνηθου (πάλι η εποχικότητα), σχοινόπρασο και φρέσκο λαδολέμονο με ελαιόλαδο μάκρης·

χοντρός φιδές από αλεύρι φαγόπυρου και καλαμποκάλευρο μέσα σε σάλτσα κίτρινης ντομάτας-βασιλικού μαγειρεμένης με αγουρέλαιο από την ποικιλία μανάκι.

Είναι αλήθεια ότι κάποια μέλη του Ομίλου δεν τα κατάφεραν άνετα με το αβγοτάραχο ως γευστική πρόκληση. Πιστεύω οι 2 γεύσεις παγωτού στο τέλος, μαζί με την ελιά της μάκρης ως γλυκό του κουταλιού (δώρο προς εμάς από τον Κύκλωπα) και τα γνώριμά μας & πετυχημένα σοκολατένια δαμάσκηνα γεμιστά με καρύδι από τη συνάδελφο Αλεξάνδρα Παπακυρίλλου να αποζημίωσαν τον όποιο δύσκολο ουρανίσκο.

Σχετικά με τα ευεργετικά οφέλη του αβγοτάραχου, λεπτομέρειες εδώ.