Είναι επίσης γνωστό και ως φυσιολογική συμβιωτική μικροχλωρίδα, και συμβάλλει κυρίως στην άμυνα του ανθρώπινου οργανισμού. Στη μεταγονιδιωματική εποχή μας, το επιστημονικό ενδιαφέρον εστιάζεται στο πώς αυτό το μικροβίωμα συνυπάρχει λειτουργικά με τον ξενιστή του, δηλαδή η έρευνα αποσκοπεί στο να αποσαφηνισθούν οι άμεσες μοριακές αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπου και των συμβιωτικών μικροβίων του. Από πρόσφατη δημοσίευση μάθαμε ότι ακολουθήθηκε μια συστηματική προσέγγιση κατά την οποία αναλύθηκαν σε χιλιάδες δείγματα ανθρώπινου μικροβιώματος συναθροίσματα γονιδίων (gene clusters) τα οποία κωδικοποιούν μικρά πεπτίδια ικανά να μεσολαβούν στις αλληλεπιδράσεις ξενιστή-μικροβίων και μικροβίων-μικροβίων. Από τη μελέτη αυτή αναγνωρίστηκε η αξιόλογη αντιβιοτική δράση της lactocillin, και κατέστη σαφές ότι το ίδιο το μικροβίωμα μπορεί να αποτελεί πλούσια πηγή ουσιών με θεραπευτική δράση. Οπότε, ας αναζητήσουμε ένδον μικροβιακά μόρια πολλά υποσχόμενα για τον σύγχρονο άνθρωπο , αφού διαθέτουμε τα μέσα για τέτοιες αναζητήσεις!
Μπορείτε να αντλήσετε περισσότερες λεπτομέρειες στο:
ή στο πρωτότυπο: http://www.cell.com/cell/fulltext/S0092-8674(14)01102-7
Αφήστε μια απάντηση