Σαφώς μας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα ζώα, αλλά δεν χρειάζεται να είσαι καλλιτέχνης για να την διαθέτεις: απλές καθημερινές τετριμμένες δραστηριότητες, πράξεις και έργα στηρίζονται σε αυτήν, είναι προϊόντα αυτής! Δεν την θέλουμε μόνο για να ονειροπολούμε, για να εμπνεόμαστε εικόνες ή ήχους που πρόκειται να αποτυπωθούν ως έργα τέχνης, αλλά και για να επινοούμε λύσεις σε πρακτικά ζητήματα (λ.χ. θα βρω τρόπο να μην δακρύζουν τα μάτια μου όταν καθαρίζω κρεμμύδια, ή θα απαλλαγώ από τα άλατα στο μπάνιο μου χωρίς να αγοράσω το κατάλληλο χημικό προϊόν). Τελικά οι επιστήμονες έχουν βρει μεθόδους να προσεγγίσουν “την καρδιά” της ανώτερης λειτουργίας που ονομάζεται φαντασία και είναι σε θέση να την καταγράφουν ακόμη και τη στιγμή που επιστρατεύεται! Μάλιστα ισχύει και για αυτήν ό,τι ισχύει και σε άλλες σύνθετες εγκεφαλικές λειτουργίες (π.χ. επιστημονική/μαθηματική σκέψη): για χάρη της συμμετέχουν, συνεργάζονται, αλληλοεπικοινωνούν ποικίλες περιοχές του εγκεφάλου (βλ. το μετωπιαίο-βρεγματικό δίκτυο). Μπορείτε να διαβάσετε ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σε σχετικό άρθρο της Λ. Φαφούτη από το ένθετο BHMAScience [σελ. 4-5] της 5ης Ιανουαρίου 2014 το οποίο φιλοξενείται στον ακόλουθο σύνδεσμο:
http://www.mediafire.com/view/dqt6b9c46kyp9j2/Fantasy%20Tsolakis.pdf
Ένα μόνο περνάει από τον φαντασιόπληκτο νου μου: λέτε στο μέλλον να είναι εφικτή και η (επιστημονική) χειραγώγηση της φαντασίας μου από άλλους και όχι μόνο από μένα;
Αφήστε μια απάντηση