Ανακοινώσεις
Βραβεύθηκαν οι νεαροί και οι νεαρές συγγραφείς που διακρίθηκαν στον 6ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Συγγραφής Θεατρικού Μονόπρακτου Έργου «Γράφουμε Θέατρο!»
Την Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2025 στο Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου (αίθουσα Μικρού Θεάτρου) πραγματοποιήθηκε, με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης, η τελετή απονομής των βραβείων στους/στις μαθητές/τριες που διακρίθηκαν στον 6ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Συγγραφής Θεατρικού Μονόπρακτου Έργου «Γράφουμε θέατρο!».
Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός αποτελεί θεσμό, καθώς διοργανώνεται για 6η συνεχή χρονιά και αποσκοπεί στο να γνωρίσουν οι συμμετέχοντες/ουσες το θεατρικό έργο ως λογοτεχνικό είδος, να κατανοήσουν τα χαρακτηριστικά του, να αξιοποιήσουν και να εφαρμόσουν τις τεχνικές της δημιουργικής γραφής και να γίνουν εν τέλει εμπνευσμένοι/ες αναγνώστες/στριες και συστηματικοί/ές θεατές.
Στον φετινό διαγωνισμό απεστάλησαν 30 συμμετοχές, που υποβλήθηκαν ατομικά ή ομαδικά από μαθητές/τριες Γυμνασίων και Λυκείων, προερχόμενων από διαφορετικές περιοχές της χώρας μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε την Κομοτηνή, την Αλεξανδρούπολη, την Καβάλα, τη Θεσπρωτία, την Κοζάνη, τη Λέσβο, την Λάρισα, τον Βόλο, την Εύβοια, την Αττική, την Ηλεία, την Αχαΐα και την Κρήτη.
Κατά τη διάρκεια μιας σεμνής τελετής και μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού και συγκίνησης απονεμήθηκαν τα εξής βραβεία:
Στην κατηγορία του Γυμνασίου την 1η θέση κατέλαβε το έργο «Τα μούσμουλα» της Κάργα Φωτεινής από το Καλλιτεχνικό Σχολείο Κοζάνης. Στην 2η θέση ισοψήφησαν δύο έργα: πρόκειται για το μονόπρακτα «Της Ηθικής το Δικαστήριο» της Γεωργοπούλου Αγγελικής από το Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο – Λ.Τ. Γέρακα και το «Η Πηνελόπη Μονολογεί» της Κούτσιου Δήμητρας από το 1ο Γυμνάσιο Πύργου Ηλείας. Τέλος, στην 3η θέση διακρίθηκε το έργο «Το ταξίδι της Εβίτας» της Βοϊνίδη Λουκίας από το 4ο Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης.
Στην κατηγορία του Λυκείου στην 1η θέση διακρίθηκε το έργο «Σφάλμα Συστήματος» του Τσακαλίδη Παύλου από το Γενικό Λύκειο Ελευθερούπολης Καβάλας, στη 2η θέση το έργο «Καθρέφτες» της Γκούτζιου Αλεξάνδρας-Μαρίας από το Καλλιτεχνικό Σχολείο Κοζάνης, ενώ την 3η θέση κατέλαβε το μονόπρακτο «Μην ανησυχείς ή το Απρόβλεπτο» του Μουλά Μιχαήλ από το Πρότυπο Γενικό Λύκειο Λάρισας.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και απηύθηναν χαιρετισμό η Αντιδήμαρχος Εθελοντισμού του Δήμου Ηρακλείου Φιλαρέτη Χρονάκη-Δαφέρμου, ο Πρόεδρος του Επιστημονικού Εποπτικού Συμβουλίου Προτύπων και Πειραματικών Κρήτης Σπύρος Αναστασιάδης, η Διευθύντρια του Πρότυπου ΓΕΛ Ηρακλείου Μαρία Πολυχρονάκη, ο Διευθυντής του Πειραματικού ΓΕ.Λ. Ρεθύμνου Πανεπιστημίου Κρήτης Μανώλης Παπαδάκης και η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Πρότυπου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου Ελισάβετ Φωτιάδου. Επίσης, την εκδήλωση παρακολούθησαν οι Σύμβουλοι Εκπαίδευσης Φιλολόγων Βασιλεία (Λιάνα) Καλοκύρη και Άννα Σφακιανάκη και η Σύμβουλος Εκπαίδευσης Γαλλικής Γλώσσας Αντωνία Κοκοτσάκη.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν και τρία από τα μέλη της Κριτικής Επιτροπής: η Παναγιώτα Κωνσταντινάκου θεατρολόγος, δραματολόγος, μέλος ΕΕΠ του Τμήματος Θεάτρου του ΑΠΘ και η Αγνή Στρουμπούλη, αφηγήτρια λαϊκών παραμυθιών και διδάσκουσα και επιστημονική συνεργάτης στο ΕΚΠΑ (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών), οι οποίες φανερά συγκινημένες εξήραν τη δημιουργικότητα των μαθητών/τριών που συμμετείχαν στον διαγωνισμό και μίλησαν για τη σημασία και το ρόλο του θεάτρου στην εκπαίδευση. Επίσης, η κριτής Αθηνά Σοκόλη, εκδότης, επεσήμανε το υψηλό επίπεδο των κειμένων που υποβλήθηκαν και τη σημασία του θεσμού του Διαγωνισμού.
Οι βραβευμένοι/ες μαθητές/τριες με τις οικογένειές τους, που είτε παρευρέθηκαν δια ζώσης και παρέλαβαν τα βραβεία και τα έπαθλά τους, είτε παρακολούθησαν ζωντανά εξ αποστάσεως την τελετή, φανερά συγκινημένοι/ες δήλωσαν υπερήφανοι/ες για τη διάκριση και απόλυτα ικανοποιημένοι/ες για την ευκαιρία που τους έδωσε ο διαγωνισμός να εκφραστούν μέσα από το θεατρικό λόγο.
Τόσο οι μαθητές/τριες – θεατρικοί συγγραφείς όσο και όλοι/ες όσοι/ες παρευρέθηκαν στην αίθουσα του Μικρού Θεάτρου του Πολιτιστικού Κέντρου είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την δραματοποίηση μέρους από επιλεγμένα βραβευθέντα κείμενα από τους/τις μαθητές/τριες του Ομίλου Θεάτρου του Πρότυπου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου.
Οι διοργανωτές/τριες ευχαριστούν θερμά τα Μέλη της Κριτικής Επιτροπής που ανιδιοτελώς αφιέρωσαν χρόνο και ανέλαβαν να διαβάσουν και να αξιολογήσουν τα έργα. Πρόκειται για τους/τις (με αλφαβητική σειρά): Μιχάλη Βιρβιδάκη, σκηνοθέτη, καλλιτεχνικό διευθυντή του θεάτρου ΚΥΔΩΝΙΑ στα Χανιά, Ελένη Δάγκα, σκηνοθέτη, ιδρύτρια του θεάτρου «The Garage», Κατερίνα Καρρά, διδάκτορα θεατρολογίας, μέλος ΕΕΠ του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, Παναγιώτα Κωνσταντινάκου, θεατρολόγο, δραματολόγο, μέλος ΕΕΠ του Τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ, Ειρήνη Μουντράκη, διδάκτορα θεατρολογίας, υπεύθυνη Δραματολογίου του Εθνικού Θεάτρου, ιδρύτρια του Greek Play Project, Αλεξάνδρα Σίμου, διδάκτορα του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ, εκπαιδευτικό, ηθοποιό, μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης, Αγνή Στρουμπούλη, αφηγήτρια λαϊκών παραμυθιών, διδάσκουσα και επιστημονική συνεργάτιδα στο ΕΚΠΑ (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών), Αθηνά Σοκόλη, εκδότη και Βαλάντη Φράγκο, σκηνοθέτη, ηθοποιό, θεατροπαιδαγωγό.
Να σηνειωθει ότι για δεύτερη συνεχή χρονιά, στο πλαίσιο του Διαγωνισμού, υλοποιήθηκε ένα επιμορφωτικό σεμινάριο που απευθυνόταν σε μαθητές/τριες Γυμνασίων και Λυκείων από όλη την Ελλάδα. Το σεμινάριο περιλάμβανε τρεις εξ αποστάσεως τρίωρες συναντήσεις και υλοποιήθηκε από την σκηνοθέτρια και θεατροπαιδαγωγό Σοφία Βγενοπούλου, η οποία είχε την ιδέα και τον σχεδιασμό του. Κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου, οι συμμετέχοντες/ουσες είχαν την ευκαιρία να εξοικειωθούν με τις βασικές αρχές της θεατρικής γραφής, να κατανοήσουν τη δομή ενός θεατρικού έργου, να εργαστούν πάνω στη δημιουργία χαρακτήρων και στην ανάπτυξη διαλόγου και να εκφραστούν δημιουργικά, αντλώντας έμπνευση από προσωπικά βιώματα και κοινωνικά ερεθίσματα.
Ευχαριστούμε θερμά την Περιφέρεια Κρήτης, για την υποστήριξή της και τη σημαντική συμβολή της στην πραγματοποίηση της τελετής.
Θερμές ευχαριστίες και στους Συλλόγους Διδασκόντων του Πειραματικού ΓΕ.Λ. Ρεθύμνου Παν/μίου Κρήτης και του Πρότυπου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου καθώς και στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Πρότυπου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου.
Τέλος, ευχαριστούμε τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, που υποστηρίξαν εμπράκτως για 6η συνεχή χρονιά τον Διαγωνισμό χορηγώντας τα βιβλία-έπαθλα των διακριθέντων μαθητών/τριών καθώς και τα δύο ξενοδοχεία του Ηρακλείου: Astoria Capsis και Olympic που φιλοξένησαν αφιλοκερδώς τους δύο μαθητές/τριες που παρευρεθήκαν στην εκδήλωση.
Τον διαγωνισμό συνδιοργανώνουν το Εργαστήριο Θεάτρου Κινηματογράφου και Μουσικής του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, το Πειραματικό ΓΕ.Λ. Ρεθύμνου Παν/μίου Κρήτης (Όμιλος Θεατρικής & Μουσικής Παιδείας – dramamusiclub.blogspot.com ) και το Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο Ηρακλείου (Ομάδα Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής – https://blogs.sch.gr/fiolitaki).
Η Οργανωτική Επιτροπή
Σειραγάκης Μανώλης, Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Κρήτης – Διευθυντής του εργαστηρίου Θεάτρου, Κινηματογράφου και Μουσικής, σκηνοθέτης, ηθοποιός.
Αβραάμ Μέλπω, φιλόλογος-εκπαιδευτικός του Πειραματικού Λυκείου Ρεθύμνου – Παν/μίου Κρήτης.
Μανιουδάκη Μαρία, Φιλόλογος, υπεύθυνη του Ομίλου Θεατρικής και Μουσικής Παιδείας του Πειραματικού Λυκείου Ρεθύμνου – Παν/μίου Κρήτης.
Μπεϊκάκη Κασσάνδρα, ΜΑ Φιλοσοφίας, Φιλόλογος, υπεύθυνη του Ομίλου Θεατρικής και Μουσικής Παιδείας του Πειραματικού Λυκείου Ρεθύμνου – Παν/μίου Κρήτης.
Πολυχρονάκη Μαρία, δρ. Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, Διευθύντρια του Πρότυπου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου.
Φιολιτάκη Μαρία, δρ. Φιλοσοφίας, Φιλόλογος, υπεύθυνη της Ομάδας “Δημιουργική Έκφραση και Γραφή” του Πρότυπου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου.
Τελετή Απονομής Βραβείων: 6ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Συγγραφής Θεατρικού Μονόπρακτου Έργου
Ο διαγωνισμός διοργανώνεται από:
- το Πανεπιστήμιο Κρήτης, Εργαστήριο Θεάτρου Κινηματογράφου Μουσικής του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής,
- το Πειραματικό Γενικό Λύκειο Ρεθύμνου Πανεπιστημίου Κρήτης (Όμιλος Θεατρικής και Μουσικής Παιδείας),
- και το Πρότυπο Γενικό Λύκειο Ηρακλείου (Ομάδα Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής),
και πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης μαθητές του Σχολείου μας και μέλη του Ομίλου Θεάτρου θα παρουσιάσουν μέρος των βραβευμένων θεατρικών κειμένων.
Για τους συμμετέχοντες που αδυνατούν να παρευρεθούν αλλά και για όσους/όσες επιθυμούν να παρακολουθήσουν, υπάρχει η δυνατότητα διαδικτυακής παρακολούθησης της τελετής μέσω του συνδέσμου:
|
Topic: University of Crete’s Zoom Meeting
Time: Nov 2, 2025 10:00 AM Athens
|
|
Join Zoom Meeting
https://uoc-gr.zoom.us/j/6277472356?pwd=Wrqeog0jcF7IalyijuXvgHKIoLnLQE.1&omn=88205359326 |
|
Meeting ID: 627 747 2356
|
| Passcode: 851604 |
Ευχαριστούμε θερμά τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, που για 6η συνεχή χρονιά στηρίζουν έμπρακτα την προσπάθειά μας παρέχοντας δωρεάν βιβλία ως μέρος των Επάθλων που θα δοθούν στους διακριθέντες μαθητές.
Θερμές ευχαριστίες και στα ξενοδοχεία της πόλης μας Capsis Astoria Heraclion και Hotel Olympic που φιλοξενούν αφιλοκερδώς τους μαθητές που διακρίθηκαν και θα παρευρεθούν στην τελετή.
Θα χαρούμε ιδιαίτερα να τιμήσετε με την παρουσία σας τη γιορτή αυτή της μαθητικής δημιουργίας και του σχολικού θεάτρου.
Σκέψεις και Όνειρα: ηλεκτρονικά βιβλία των μαθητών του Ομίλου Δημιουργικής Γραφής
Άλλη μια όμορφη και δημιουργική χρονιά, η τέταρτη συνεχής, έφτασε στο τέλος της. Οι μαθήτριες και οι μαθητές του Ομίλου με ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια παρουσιάζουν τρία ηλεκτρονικά βιβλία, στις σελίδες των οποίων οι αναγνώστες θα βρουν διηγήματα, ποιήματα, εικαστικά έργα των παιδιών του Σχολείου μας που για άλλη μια χρονιά άνοιξαν τα φτερά της φαντασίας τους και ταξίδεψαν σε άλλους κόσμους.
Ξεφυλλίζοντάς τα ο κάθε αναγνώστης έχει την ευκαιρία να ακολουθήσει τη σκέψη μας, να μπει στα όνειρά μας, να δει ένα μέρος της ψυχής μας.
Είμαστε υπερήφανοι όχι μόνο για τα κείμενά μας αλλά για τη δύναμη που κρύβει αυτή η πράξη “έκθεσης”.
Σας ευχόμαστε να απολαύσετε και εσείς το ταξίδι μας…
Διηγήματα: https://www.storyjumper.com/book/read/174075191/666a1b93cc1ca
Ποιήματα: https://www.storyjumper.com/book/read/174110201/666d9ad51c457
Μαντινάδες: https://www.storyjumper.com/book/read/155701411/666bc547e3012
Φωτογραφίες: https://www.storyjumper.com/book/read/174211941/66741414cf396
Εκ μέρους του Ομίλου Δημιουργικής Γραφής
Μαρία Φιολιτάκη
Βράβευση 6 μαθητών του Ομίλου Δ.Γ. στον 9ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Δήμου Βύρωνα
Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση παρευρεθήκαμε και φέτος στην τελετή Απονομής του 9ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Λογοτεχνικής Έκφρασης Έφηβων και Νέων “Στο βλέμμα του Μπάιρον” με τίτλο “Μη σταματάς να ονειρεύεσαι”, η οποία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 28/12/2023, στο αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης», στην Ακαδημία Αθηνών.
- Μπαλλά Βασιλική, μαθήτρια του Πρότυπου ΓΕΛ Ηρακλείου (1ο Βραβείο Πρωτότυπης Λογοτεχνικής Δημιουργίας στη Λογοτεχνική Συντροφιά του Δήμου Βύρωνα)
- Μπριλάκη Ροδάνθη, μαθήτρια του Πρότυπου ΓΕΛ Ηρακλείου (2ο Βραβείο στην Κατηγορία Ποίηση-Εφήβων)
- Κώστας Ψαρομήλιγκος, μαθητής του 2ου Γυμνασίου Ηρακλείου (Τιμητικό Βραβείο Λογοτεχνικής Δημιουργίας στη Λογοτεχνική Συντροφιά του Δήμου Βύρωνα)
Στον ίδιο διαγωνισμό διακρίθηκαν αλλά για λόγους αντικειμενικής δυσκολίας δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν στην εκδήλωση και οι μαθητές:
- Σπυριδάκη Στέλλα, μαθήτρια του Πρότυπου ΓΕΛ Ηρακλείου (1ο Βραβείο στην Κατηγορία Ποίηση-Εφήβων)
- Δαδής Δημήτρης, μαθητής του Πρότυπου ΓΕΛ Ηρακλείου (3ος Τιμητικός Έπαινος στην Κατηγορία Ποίηση-Εφήβων)
- Τοχταμή Κωνσταντίνα, μαθήτρια του Πρότυπου ΓΕΛ Ηρακλείου (Τιμητικό Βραβείο Λογοτεχνικής Δημιουργίας στη Λογοτεχνική Συντροφιά του Δήμου Βύρωνα).
Για ακόμη μια χρονιά εκφράζουμε τις θερμές ευχαριστίες μας στο Δήμο Βύρωνα και στην Οργανωτική Επιτροπή του Διαγωνισμού για την άψογη διοργάνωσή του.
Εκ μέρους του Ομίλου Δημιουργικής Γραφής
Μαρία Φιολιτάκη
Τα βραβευθέντα κείμενα των μαθητών του Διαγωνισμού μπορείτε να τα διαβάσετε σε παλαιότερη ανάρτηση πατώντας ΕΔΩ.
Το Δελτίο Τύπου του Δήμου Βύρωνα καθώς και φωτογραφικό υλικό από την βράβευση θα το βρείτε ΕΔΩ.
Διακρίσεις στον 9ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνικής Έκφρασης του Δήμου Βύρωνα
Ξεκίνημα μιας ακόμα δημιουργικής χρονιάς για τον “Όμιλο Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής” του Πρότυπου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου με τον πιο αισιόδοξο τρόπο…
Σήμερα, Πέμπτη 19 Οκτωβρίου, ανακοινώθηκαν από τον Δήμο Βύρωνα τα ονόματα των μαθητών που διακρίθηκαν στον 9ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνικής Έκφρασης Δήμου Βύρωνα 2022 στο πλαίσιο της Δράσης με τίτλο «στο βλέμμα του Μπάιρον».
https://www.dimosbyrona.gr/article.php?id=11992#
Έφηβοι μαθητές, ηλικίας 13-18 ετών και νέοι, ηλικίας 18-30 ετών, από όλη την Ελλάδα συμμετείχαν με λογοτεχνικό κείμενο, πεζό ή ποίημα και προσπάθησαν να εκφράσουν σκέψεις, προβληματισμούς και στοχασμούς με αφορμή ένα επίκαιρο θέμα: “Ειρήνη η μόνη επιλογή”. Πιο συγκεκριμένα, οι μαθητές κλήθηκαν να απαντήσουν λογοτεχνικά σε μια από τις παρακάτω φράσεις:
- «στον πόλεμο οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους, στην ειρήνη τα παιδιά θάβουν τους γονείς» (Ηρόδοτος)
- «Ποτέ πια πόλεμος, ποτέ πια φασισμός» (Σύνθημα κατά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου)
- «Ο πόλεμος δεν μπορεί να γίνει ανθρώπινος, μόνο να καταργηθεί μπορεί» (Άλμπερτ Αϊνστάιν)
- «Μεσ’ στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του» (Γιάννης Ρίτσος)
- «Η ειρήνη δεν χαρίζεται, κερδίζεται» (Θεοδόσης Πιερίδης).
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην έκθεση αξιολόγησής της η Κριτική Επιτροπή του Διαγωνισμού, «Για άλλη μια φορά το θέμα του διαγωνισμού ήταν συνδεδεμένο με την επικαιρότητα του πολέμου και την ανάγκη για ειρήνη. Οι αναφορές των κειμένων, που έγραψαν τα παιδιά, στην Ουκρανία και τα αραβικά κράτη, θα αποτελούν για το μέλλον τη μαρτυρία της νεανικής σκέψης για τις σύγχρονες προκλήσεις».
Το ποίημα με τίτλο “Χρωματίζοντας” της Στέλλας Σπυριδάκη και το ποίημα με τίτλο “Εσωτερικός Μονόλογος” της Ροδάνθης Μπριλάκη (μαθητριών του Πρότυπου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου και μελών του Ομίλου Δημιουργικής Γραφής), απέσπασαν το 1ο και 2ο Βραβείο Ποιητικών Κειμένων αντιστοίχως στην κατηγορία Έφηβοι. Στην ίδια κατηγορία 3ο Τιμητικό Έπαινο έλαβε το ποίημα “Όνειρο Ιλαρό” του Δημήτρη Δαδή, ενώ Επαίνους Συμμετοχής έλαβαν οι μαθητές Κουτσάκης Αντώνης και Κουτεντάκη Εβελίνα με τα ποιήματά τους “Ώσπου να βγει ο ήλιος” και “Τόσο η ειρήνη…”.
Θερμά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά του που συμμετείχαν στον Διαγωνισμό. Εκφράζουμε τις θερμές ευχαριστίες μας προς τον Δήμο Βύρωνα, που με άψογο τρόπο διοργάνωσε για ακόμα μια χρονιά τον συγκεκριμένο διαγωνισμό, ο οποίος ιδιαίτερα φέτος αποτέλεσε πηγή σκέψης και προβληματισμού.
Ακολουθούν τα κείμενα των παιδιών που διακρίθηκαν:
Στέλλα Σπυριδάκη: «Χρωματίζοντας»
Ασπρόμαυρος κόσμος
κι οι άνθρωποι θηρευτές.
Θηρευτές όπλων,
θηρευτές κραυγών,
θηρευτές νεκρών.
Όχι.
Χρώματα.
Χρώματα αναζητώ.
Πρώτα…γαλάζιο
-ναι γαλάζιο.
Έντονο γαλάζιο.
Να βάψω τη θάλασσα,
τη μαύρη πλέον θάλασσα.
Κι έπειτα άσπρο,
με μανία να ζωγραφίζω την Ειρήνη.
Με κεφαλαία γράμματα, με ιριδίζοντα χρώματα φωτός·
σε κάθε γωνιά
σε κάθε προκυμαία
σε κάθε μαχαίρι.
Να το βλέπουν οι δολοφόνοι.
Μετά θα φωνάζω.
Θα βγω και θα φωνάζω.
Θα φωνάζω “Ειρήνη”.
Κι όλο και κάποιο σύννεφο θ’ ακούσει
-δε μπορεί.
Θα σταματήσει να βρέχει πόλεμο.
Μονάχα τα περιστέρια θα μιλούν.
Και τότε τα όνειρα θα γίνουν έγχρωμα.
Μπριλάκη Ροδάνθη: «Εσωτερικός μονόλογος»
Ποιον να κατηγορήσω
για τα χρόνια της άπνοιας;
Γενιές παλιές ή τωρινές
Την μάνα μου;
Τον γείτονα;
Το φωτεινό κουτί των άδειων ιδεών;
Τα τρένα που μ’ αφήνουν πίσω;
Τον πύρινο ήχο
του ουρανού.
Πρώτα φυτρώνουν τα λουλούδια.
Ύστερα ανθίζουν τα μπουμπούκια.
Όλα δελεαστικά
ανάποδα,
σε τούτη τη χώρα.
Στην γη των αγγέλων μην πας.
Νωρίς είναι…
Σε παρακάλεσα.
Μην πας.
Δεν έχω εισιτήριο.
Δεν έχεις εισιτήριο.
Μην πας.
Ξέρω μια χώρα που ο απόηχος της σύγχυσης
κόπασε
χρόνια τώρα.
Έλα μαζί μου.
Άγουρα τα φρούτα που σου έδωσαν.
Πάλι καλά
να λες.
Ψάχνουν εισιτήρια όλοι.
Να φύγουν
Θα φύγουν.
Για που;
Ο νους φυλακή
το σώμα ανήμπορο.
Για που;
(αν απόλαυσες την νιότη
μην τους πεις…)
Δημήτρης Δαδής: «Όνειρο ιλαρό»
Κι η ελπίδα
έρημη πλανιέται
ψάχνοντας να βρει τη λύτρωση
και να σωθεί.
Διάπλατα πόρτες
της ανοίγονται,
μα καμιά δεν μα καμιά δεν οδηγεί
εκεί που ίδια ποθεί.
Και κει,
στο τέρμα του βουβού δωματίου
μια πόρτα που άδεια μοιάζει
περιμένει.
Μα σαν την ανοίξει
λάβαρο υψωμένο και ζωσμένο σε φλόγες
θ’ αντικρίσει.
Μα όλα αυτά
εκείνη,
τα αγνοεί
γιατί αυτό που λαχταρά
είναι η πόρτα που κρύβει
το όνειρο,
που πάντα λησμονούσε.
Κι αν τελικά τις φλόγες παραμερίσει,
κι άλλες πόρτες πίσω τους
λουσμένες στο φως
θ’ ανοίξουν.
Και τότε ακτίνες λαμπερές
θα πλημμυρίσουν
την ψυχή της.
Κι όταν όλα αυτά
με κόπο θα ‘χει αποκτήσει
ήσυχη
θα μπορέσει να ψάξει
και για άλλες πόρτες!
Παραλαβή Επάθλων για την Τιμητική Διάκριση στον 15ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό των Εκδόσεων Πατάκη
Με πολύ μεγάλη χαρά οι μαθητές του Πρότυπου Γενικού Λυκείου παρέλαβαν και φέτος το έπαθλό τους για τη συμμετοχή τους στον 15ο Διαγωνισμό Γραπτού Λόγου των Εκδόσεων Πατάκη, ο οποίος διοργανώθηκε κατά το προηγούμενο Σχολικό Έτος 2022-23.
Στο συγκεκριμένο διαγωνισμό η ομάδα μαθητών του Πρότυπου Γενικού Λυκείου εργάστηκε στο πλαίσιο του Ομίλου Δημιουργικής Γραφής και έλαβε Τιμητική Διάκριση. Οι Εκδόσεις Πατάκη δώρισαν στη βιβλιοθήκη του Σχολείου μας 17 λογοτεχνικά βιβλία.
Την τιμητική διάκριση έφεραν στο Πρότυπο Γενικό Λύκειο οι μαθητές και οι μαθήτριες του Ομίλου:
- Κουτσάκης Αντώνης (Π.Λ.Η. Τάξη Α): Ποίηση “Ζωή Παντοτινή”
- Κουτεντάκη Εβελίνα (Π.Λ.Η. Τάξη Α): Ποίηση “Χαμένη ματιά”
- Κολυδάκης Ιάσονας (Π.Λ.Η. Τάξη Α): Ποίηση “Απόγευμα”
- Κοσμά Ανθή (Π.Λ.Η. Τάξη Β΄): Ποίηση “Αγάπης φλόγες”
- Γαγγιολάκη Καίτη (Π.Λ.Η. Τάξη Β): Ποίηση “Καταστροφή”
- Καραγιαννοπούλου Νάγια (Π.Λ.Η. Τάξη Β): Ποίηση “Στα σύννεφα”
- Φασουλά Λένα (Π.Λ.Η. – Τάξη Β): Ποίηση “3 π.μ.”
Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού έχουν αναρτηθεί στη διεύθυνση:
https://www.patakis.gr/ekdotikos-oikos/post/21096/APOTELESMATA-15ou-DIAG%CE%9FNISMOU-GRAPTOU-LOGOU/
Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης “100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή”: 1o Βραβείο για μαθήτρια του Ομίλου
Την Κυριακή 23/4/2023, στις 8.00 μ.μ., στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου πραγματοποιήθηκε η Τελετή Απονομής Βραβείων και Επαίνων του 10ου Πανελλήνιου Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης των Εκπαιδευτηρίων Παναγία Προυσιώτισσα.
Με αφορμή το θέμα του διαγωνισμού «Εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή. Ο ξεριζωμός και η προσφυγιά με τη ματιά της ποίησης», μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου από όλη την Ελλάδα είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν με τα ποιήματά τους συναισθήματα και σκέψεις για μια από τις πιο μελανές σελίδες της Ιστορίας του Ελληνισμού.
Στον διαγωνισμό διακρίθηκε στην Β΄ Κατηγορία (έργα μαθητών Γ΄ Γυμνασίου και Λυκείου), η Δέσποινα Αεράκη, μαθήτρια του Πρότυπου Γυμνασίου Ηρακλείου, η οποία παρακολουθεί τα μαθήματα του Ομίλου Δημιουργικής Γραφής του Πρότυπου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου. Η Δέσποινα με το ποίημά της “Θρήνος Πατρίδας” απέσπασε το 1ο Βραβείο και παρευρέθηκε διαδικτυακά στην Τελετή, την οποία κάλυψε η ΕΡΤ.
Πολλά συγχαρητήρια στη Δέσποινα αλλά και σε όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος. Θερμές Ευχαριστίες στα Εκπαιδευτήρια “Παναγία Προυσιώτισσα” για την άψογη διοργάνωση του Διαγωνισμού και στις συνεργαζόμενες εκπαιδευτικούς από τα Σχολεία, στα οποία φοιτούν οι μαθητές του Ομίλου.
Τα αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε στην ιστοσελίδα των Εκπαιδευτηρίων: https://ppschool.gr/index.php/en/our-location/45-academics/531-poetry-2023
Ακολουθεί το ποίημα της Δέσποινας:
Πανδώρα
“Θρήνος πατρίδας”
Καταιγίδα είμαι σε πέλαγος μαύρο
αφρός ψυχών και κρεβάτι άδειο.
Χώμα φρέσκο με χόρτο χλωρό,
πέτρα λιωμένη, ξεχασμένη καιρό.
Μαντήλι είμαι, από χέρι μικρό ραμμένο,
νήμα γαλάζιο, απ’ τον καιρό φθαρμένο.
Του Αϊδινίου ρόδο, του αιώνιου καημού
και πιόνι χαμένο παρτίδας σκακιού.
Σκοτάδι είμαι, φωνή του μυαλού
ανάσα τρεμάμενη του δισταγμού.
Δωμάτιο άγνωστο μα και γυμνό
δηλητήριο μέσα σε κρασί πικρό.
Κανέλα είμαι, της “άπιστης πόλης”
διαμάντι λαμπρό της πλάσης όλης.
Κέντημα περίτεχνο, δαντελένιο
στολίδι σε τάφο βαθύ τσιμεντένιο.
Αστέρι είμαι, για χρόνια χαμένο
σπίτι παλιό, γκρίζο, ρημαγμένο.
Ποτάμι κόκκινο, μ’ ορμή που ρέει,
φωτιά που στο διάβα της τα πάντα καίει.
Πληγή είμαι, σε δέρμα σκισμένο,
πέπλο σε μπαούλο καλά κρυμμένο.
Καφές βαρύγλυκος, λικέρ κεράσι
φόρεμα παλιό από απαλό μετάξι.
Σύννεφο είμαι, νεφέλη θολή,
μελωδία σε σπασμένο, άηχο βιολί.
Καπνός σκούρος μα και αχνός
του ανέμου ο αιώνιος εχθρός.
Θάνατος είμαι, μαύρη σκιά
δεμένη σφιχτά σε λαιμό μια θηλιά.
Κυδωνιά με κομμένο λεπτό κλαδί
στο κενό αντηχεί σπαρακτική κραυγή.
Η Μικρασία είμαι, η μάνα του πόνου
φυλακισμένη αιώνια του χρόνου.
Για μια πλάνη, για την Ελλάδα
“κόρη” καμιά ποτέ δεν ξανάδα.
1ο βραβείο για μαθήτρια του Ομίλου σε Διεθνή Διαγωνισμό: Υπόθεση Noratlas- η Ιστορία μέσα από τη λογοτεχνική ματιά μιας δημιουργικής μαθήτριας
Ανακοινώθηκαν χθες, 30 Μαρτίου 2023, τα αποτελέσματα του 9ου Διεθνούς Μαθητικού Διαγωνισμού που συνδιοργανώθηκε από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών, το Υπουργείο Εσωτερικών (Μακεδονίας-Θράκης), την Πρεσβεία της Κύπρου στην Ελλάδα – Μορφωτικό Γραφείο – Σπίτι της Κύπρου και το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης και Ψηφιακών Μέσων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδος. Ο διαγωνισμός είχε τίτλο “Κύπρος-Ελλάδα-Ομογένεια: εκπαιδευτικές γέφυρες” και έλαβαν μέρος μαθητές από σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, της Κύπρου, της Ελλάδας και της Ομογένειας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που εστάλησαν από την οργανωτική επιτροπή υποβλήθηκαν συνολικά 1359 μαθητικές δημιουργίες (διηγήματα, εικαστικά έργα, εφημερίδες, παραμύθια, ταινίες, πρότζεκτ, ιστοσελίδες, μουσικές συνθέσεις). Στον διαγωνισμό αυτό απεστάλησαν από το Σχολείο μας δύο διηγήματα μαθητών του Ομίλου, δύο εικαστικά έργα μαθητριών της Β΄ Τάξης καθώς και ένα project, το οποίο υπήρξε αποτέλεσμα σύμπραξης ανάμεσα στο Σχολείο μας και στο 11οο Γυμνάσιο Ηρακλείου (συμμετείχαν 3 μαθητές της Α΄ Τάξης του Πρότυπου ΓΕΛ και 3 μαθητές του 11ου Γυμνασίου).
Από τα 56 διηγήματα που κατατέθηκαν από Σχολεία Δευτεροβάθμιας και Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ξεχώρισε το διήγημα με τίτλο “Άραγε χάνεται ο πόνος;” της μαθήτριας του Ομίλου Δημιουργικής Γραφής και της Α΄ Τάξης του Πρότυπου Γενικού Λυκείου, Εβελίνας Κουτεντάκη, το οποίο και απέσπασε το 1ο Βραβείο στην κατηγορία Διηγήματα-Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ελλάδας.
Συγχαίρουμε θερμά την Εβελίνα μας γι αυτή τη διάκριση και για το τόσο ωραίο διήγημά της, το οποίο εμπνεύστηκε από ιστορικό γεγονός και μέσω αυτού προσπάθησε να περάσει πολλαπλά μηνύματα (το διήγημα παρατίθεται στην παρούσα ανάρτηση).
Πολλά μπράβο σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν και ένα μεγάλο ευχαριστώ στις συναδέλφους από το 11ο Γυμνάσιο Ηρακλείου: Μαρία Αθανασάκη (Διευθύντρια του 11ου Γυμνασίου), Χρυσή Χουρσάν (Φιλόλογο), Κλειώ Χρηστάκη (Εικαστικών).
Οι συνεργαζόμενοι καθηγητές στο πλαίσιο
του συγκεκριμένου Πολιτιστικού Προγράμματος
Μαρία Φιολιτάκη-Νίκος Ψαρομήλιγκος
Ευαγγελία Κουτεντάκη
“Άραγε χάνεται ο πόνος;”
Η αυγουστιάτικη ηλιαχτίδα ενός όμορφου πρωινού του 2015 μπήκε στο δωμάτιο και με ξύπνησε. Αν ήταν μια οποιαδήποτε άλλη μέρα θα με γέμιζε ελπίδα και όρεξη για να ζήσω. Όμως αυτή η ηλιαχτίδα με γέμισε άγχος, φόβο και άρνηση.
Σηκώθηκα για να φτιάξω καφέ αλλά, πριν προλάβω να πιάσω την κούπα από το ντουλάπι, χτύπησε το τηλέφωνό μου και σήμερα, όπως κάθε μέρα. Από την άλλη μεριά της γραμμής ήταν η Ναταλία, η κόρη μου. Προσπάθησα να της μιλήσω όσο πιο φυσικά και ήρεμα γινόταν (όπως θα έκανα οποιαδήποτε άλλη μέρα). Δεν ήθελα να ξέρει… Με μεγάλη προσπάθεια μπόρεσα να συγκρατηθώ, ώστε να μην αρχίσω να κλαίω με λυγμούς και της είπα “Όλα καλά. Σε λίγο θα βγω για κάνα δύο πράγματα που θέλω για το σπίτι”.
Ετοιμάστηκα μηχανικά και σχεδόν δεν ένιωθα τα πόδια μου. Τα χέρια μου να είχαν μουδιάσει καθώς η ανάμνηση ήταν εκεί πιο ζωντανή από ποτέ. Τόσος πόνος, τόσα ερωτήματα που είχαν μείνει αναπάντητα.
Θυμάμαι τη μέρα που ήρθε το “χαρτί”. Αυτό το χαρτί που μου στιγμάτισε όλη την ζωή. Εκείνος άνοιξε τον φάκελο, το ξεδίπλωσε και το διάβασε σιωπηλός. Αμέσως μετά με αγκάλιασε, έσκυψε να φιλήσει την κοιλιά μου και προχώρησε στην κρεβατοκάμαρά μας. Εγώ έμεινα σαστισμένη, να τον κοιτώ χωρίς να καταλαβαίνω τι είχε συμβεί. Όμως το βλέμμα του που είχε σκοτεινιάσει, σαν το σήκωσε για να με αντικρίσει, με έκανε να καταλάβω ότι θα μας έφερνε πολύ πόνο. Στην αρχή δίστασα να το διαβάσω, αλλά τελικά το ξεδίπλωσα: «Καλείσθε πρός κατάταξιν εις Α’ Μοίραν Καταδρομέων, εις τήν Σούδαν Χανίων…».
Έκανα δύο βήματα πίσω και σωριάστηκα στην ξύλινη σκαλιστή πολυθρόνα με το βελούδινο πράσινο μαξιλαράκι, όπου πάντα μου άρεσε να κάθομαι και να κοιτάω τα ξύλα να καίγονται στο τζάκι. Το βλέμμα μου στάθηκε πάνω στο σκαλιστό τραπέζι από ξύλο συκιάς, το οποίο μου θύμισε το γάμο μας· το ‘χε παραγγείλει ο πατέρας μου για δώρο γάμου. Δεν ήταν διόλου όμορφο, δεν ήταν καν στο ύφος του σπιτιού μας. Μας το έφερε μια μέρα μετά τον γάμο, γεμάτος χαρά για το δώρο του. Κοίταξα τον Νίκο με απορία και αμηχανία και εκείνος μου ανταπέδωσε το ίδιο βλέμμα. Μίλησε, πριν προλάβω εγώ: «Ευχαριστούμε πατέρα, είναι πολύ όμορφο και ταιριάζει τέλεια με το σαλονάκι μας. Έλα να το μεταφέρουμε!». Ήταν καλόψυχος και δεν ήθελε να στενοχωρεί κανέναν.
Πέντε χρόνια μετά, το τραπεζάκι ήταν στην θέση που το τοποθέτησαν τότε και μου θύμιζε την χαρά εκείνης της μέρας. Το βαρύ περπάτημα που άκουσα πίσω μου διέκοψε τη θύελλα των σκέψεών μου. Σήκωσα το βλέμμα και τον αναζήτησα. Τον είδα να σηκώνει τον χακί σάκο με το σήμα των Καταδρομέων. Κι άλλες αναμνήσεις. Την τελευταία φορά που κρατούσε αυτόν τον σάκο, ήταν τόσο χαρούμενος και τόσο υπερήφανος. Υπερήφανος που είχε υπηρετήσει τη θητεία του. Χαρούμενος που θα ξεκινούσαμε την ζωή μας. Την ημέρα εκείνη όμως, η χαρά δεν υπήρχε και είχε αντικατασταθεί από αγωνία για την οικογένεια που άφηνε πίσω του. Ωστόσο, διέκρινα ανέγγιχτη την υπερηφάνεια να τον κατακλύζει καθώς πίστευε ότι είχε έρθει η ώρα να υπηρετήσει την πατρίδα του και πάλι.
– Πήρες ό,τι σου χρειάζεται; Ρώτησα και προσπάθησα ν’ ακουστώ ψύχραιμη.
– Ναι, απάντησε κοφτά και αυτό το “ναι” αντήχησε σαν βροντή στο μέχρι πριν λίγο ήρεμο σαλόνι μας.
– Θα τα καταφέρεις Νίκο μου… Θα γυρίσεις πίσω και θα μεγαλώσουμε την κορούλα μας δεν, δεν…Είπα και κύλησε ένα δάκρυ στο μάγουλό μου.
– Μην κλαις…. Αφού είπαμε, θα πάνε όλα καλά. Θα γυρίσω. Θα το δεις…
Λίγες ώρες μετά είχε έρθει η στιγμή να τον αποχαιρετήσω. Σηκώθηκε και πλησίασε προς το μέρος μου, αγκαλιαστήκαμε για τελευταία φορά και ακούγοντας τον χτύπο της καρδιάς του ένιωσα ό,τι ένιωθε: φόβο, αγωνία, θάρρος, υπερηφάνεια, δύναμη και αγάπη. Έσκυψε και φίλησε την κοιλιά μου, το μικρό μας κοριτσάκι. Έπειτα σηκώθηκε, έκανε δύο βήματα πίσω κοιτώντας με στα μάτια και μετά γύρισε και βάδισε αποφασιστικά κατά μήκος του διαδρόμου. Το επόμενο λεπτό, έκλεισε πίσω του την πόρτα και μαζί και την ζωή μας. Τα όνειρά μας έφυγαν μαζί του και η ελπίδα μου να τον ξαναδώ καταρρίφθηκε μαζί με το Noratlas. Τρεις μέρες μετά, σε ένα άλλο “χαρτί”, αυτή τη φορά -φύλλο εφημερίδας- διάβασα «Καταρρίφθηκε το ‘Νίκη 4’ από φίλια πυρά». Και όλη η ζωή μου σκόρπισε στον άνεμο…
Πέρασαν 42 χρόνια από τότε… Μεγάλωσα την κόρη μου με θυσίες και κόπο, χωρίς να μπορώ να της απαντήσω που ήταν ο πατέρας της. Στην μεγαλούπολη χανόμασταν στο πλήθος και ήμουν πάντα μια “κακομοίρα μάνα” που μεγάλωνε μόνη της την κόρη της. Όσοι μας ήξεραν μας αντιμετώπιζαν πάντα με οίκτο “Κρίμα, έχασε τον άντρα της τόσο νωρίς”. Προσπαθούσαν να μας βοηθήσουν αλλά εγώ ήμουν πολύ υπερήφανη για να δεχτώ οποιαδήποτε βοήθεια. Μέρα με τη μέρα γινόμουν και πιο σκληρή. Ίσως γιατί είχα μόνο ερωτήσεις, ερωτήσεις όχι μόνο της κόρης μου μα και δικές μου. Όλες ξεκινούσαν με ένα “γιατί”. Στην αρχή: “γιατί να φύγει;, γιατί να συμβεί αυτό σε εμένα;”… Στην πορεία: “γιατί να είμαι μόνη μου;” “γιατί να μην έχει ο πόνος ένα “τέλος” ή έστω ένα μνήμα που να μπορώ πάνω του να κλάψω;”
Και τότε, 42 χρόνια μετά ένα πρωί χτύπησε το τηλέφωνο:
– Κυρία Παπαδάκη, μετά από εκταφή στην περιοχή Μακεδονίτισσας, εντοπίσαμε μεταξύ και άλλων σορών, τα οστά του συζύγου σας. Πρέπει να έρθετε για αναγνώριση και παραλαβή των οστών ώστε να προχωρήσετε σε ταφή.
– Καλώς. Ήταν το μόνο που μπόρεσα να αρθρώσω.
Έκλεισα το τηλέφωνο «Αυτό ήταν λοιπόν; Με ένα τόσο ψυχρό τηλεφώνημα δόθηκαν οι απαντήσεις στα ερωτήματά μου;»
Ένα ακόμα ταξίδι προς τη Λευκωσία. Ένα ταξίδι που ήλπιζα αυτή την φορά να δώσει απαντήσεις. Δεν είπα τίποτα στην Ναταλία. Μπήκα στο αεροπλάνο χωρίς να το ξέρει κανείς, με μόνη αποσκευή κάποια έγγραφα και την ανάμνηση από τις τελευταίες ώρες πριν τον Αποχωρισμό. Σκεφτόμουν ότι ίσως τώρα να λυτρωθώ.
Οκτώβριος 2016: βρίσκομαι στo C-130. Γύρω μου όλα είναι τόσο γνωστά, αλλά και τόσο άγνωστα. Κοιτώ απ’ το παραθυράκι του αεροπλάνου την θάλασσα και συλλογίζομαι. Συλλογίζομαι, όσα ζήσαμε, όσα δεν ζήσαμε, όσα χάσαμε και μετράω… Μετράω πληγές και πόνο. Μέσα στην αντάρα των συναισθημάτων μου όμως, υπάρχει μια γεύση λύτρωσης. Επιτέλους, μετά από τόσα χρόνια είμαι πάλι κοντά με τον άντρα μου.
«Θα γυρίσω, θα το δεις…», είχε πει.
Και έστω και έτσι, σε λειψανοθήκη, με την ελληνική σημαία σκεπασμένος, τήρησε την υπόσχεσή του.
21 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με “τερματισμό” στη Σκυταλοδρομία Ποίησης
Τερματισμός και φέτος για την 4η Σκυταλοδρομία Ποίησης με πολλές όμορφες εμπειρίες και πολλά χαμόγελα….
25 μαθητές του Ομίλου μετά από μια όμορφη περιήγηση σε ποιητικά μονοπάτια, «διένυσαν» ποιητικές αποστάσεις, άλλαξαν σκυτάλες και τέλος με τα φτερά της φαντασίας τους τερμάτισαν στον δικό τους ποιητικό κόσμο, τον οποίο μας περιέγραψαν μέσα από τα δικά τους έργα.
Θέλουμε για ακόμα μια χρονιά να ευχαριστήσουμε την κα Μαρία Δασκαλάκη, συγγραφέα και υπεύθυνη του «Εργαστηρίου Δημιουργικής Σκέψης-Ελεύθερης Έκφρασης», για την άψογη διοργάνωση και γι αυτή την όμορφη εμπειρία.
Θερμά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που τερμάτισαν στη Σκυταλοδρομία και ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά του Ομίλου που διακρίθηκαν:
|
Καλλιόπη Ρηγάκη “Πνευματικό Παραλήρημα” |
Στέλλα Σπυριδάκη
“Εμφύλιος” |
| Μη μου λες ψέματα.
Πώς να κρύψεις την βροχή, αν το μυαλό επιβιώνει με πλημμύρες και πώς… Πώς η χαρά του νεκρού έγινε η δική μου στεναχώρια; Δεν περιμένω πια τίποτα. Αρνούμαι να ελπίζω, αρνούμαι ν’ αφήσω τα γυμνά μου χέρια, να θεραπευτούν από τα τραύματα. Κοίτα. Κοίτα πόσα έχω υποστεί, από πόσα έχω επιβιώσει. Στον κόσμο των αισθήσεων ζούμε, τίποτα δεν είναι αληθινό, μην μου λες ψέματα. Δεν πρόλαβες να φορτώσεις στην πλάτη μου όσους δεν ένιωσαν το ρίγος, την κρίσιμη εκείνη μέρα που άνοιξες σε όλους την καρδιά μου. Δεν θέλω ν’ ακούσω τίποτα, μη μου λες δικαιολογίες για όνειρα που οι εφιάλτες μου τα κάλυψαν και για παράθυρα κλειστά που έλιωσαν από την σκόνη. Καλύτερα να μην μιλάς καθόλου. Κάθισε στην μοναδική καρέκλα του σπιτιού μου, ανίκανος από πόνο και πες μου κάτι που ποτέ ξανά δεν έχει ειπωθεί. |
Μωβ λουλούδια
πλάγιασαν αντίκρυ στο καθρέφτη. Τραγουδάνε πένθιμα. Αλλόκοτη σειρήνα πολέμου. Θνητή η σκιά του τρόμου. Κρατά τον καθρέφτη σιωπηλά. Κοιτάζω με φόβο,τρέμω. Η ψυχή κηρύττει εμφύλιο· πόλεμο σ’ ένα σώμα που μετρά πνοές κι εγώ δακρύζω, ποτίζοντας βαθιά τον πόνο. Σκοτεινός λαβύρινθος ο εαυτός κι οι καθρέφτες μονάχα αμυχές να χαράζουν ξέρουν. Δύσκολη μάχη, άνιση. Μια εικόνα μου, μα όχι εγώ -όχι συντριμμένη αλήθεια. Νιώθω βάρος μα όχι εμένα. Στα λουλούδια αναγγέλλω μυστικά. Σιωπούν… Ξάφνου γελούν. Ανακωχή ανεμίζει στα πέταλά τους. Αχαρτογράφητες συντεταγμένες ελπίδας, ναυαρχίδες ονείρου. Μάλλον χαμογελώ κι εγώ.
|
| Μπαλλά Βίκυ
“Ώρα μηδέν” |
Μπριλάκη Ροδάνθη
“Οι θαμώνες του Καφενείου” |
| Οκτώ και πέντε. Μην αγχωθείς!
Σσς, θα το δεις· θα περάσει. Στο αρχαίο φως του ηλίου αφήσου. Μη φοβηθείς για μένα…ήδη απέτυχα. Εννέα και τρία. Πάψε! Δεν αντέχω τις φωνές. Άρρωστο μυαλό και τέρας, γίνομαι. Δέκα και δύο. Οι πρώτες σταγόνες του ποτού μόλις στα χείλη μου· χάπια στα δάχτυλα μου. Φωτογραφία μικρή, σκισμένη και δύο πρόσωπα γνωστά μα τώρα ξεχασμένα, θαυμάζουν το πέλαγος. Δέκα και τέταρτο. Μόλις δέκα λεπτά… Αργότερα ίσως δεν θυμάμαι να στα πω, για αυτό άκου. Τρέξε και συ· και χάσου Μα προσευχή σε ένα θεό για μένα, κάνε. Έντεκα παρά δέκα. Πέρασαν οι ζωές μας… Η ζωή μου· το νερό της λησμονιάς σου, πιές το. Ας υπάρχω σαν σκιά, μες τη ψυχή σου. Κράτα με. Έντεκα και έντεκα. Χάθηκα πιά… Δεν ζω με έναν εαυτό· το καλό και το κακό μου. Τη θέση μου την παίρνουνε σκιές, και στα γόνατα, σαν μετάνοια, σε προσκυνούν. Φωλιάζει η θλίψη μέσα σου. Μην κλάψεις! Δώδεκα ακριβώς. Το γυαλί ράγισε, Το ρολόι, τικ-τακ, δείχνει το τέλος. Συγγνώμη… |
Σα νύχτωσε
ξεχύθηκε ο αχός καλοκαιρινού εσπερινού γεμάτου θλίψη για να μην παραπονιούνται μες στην απογοήτευσή τους πως λείπει το μπαχάρι της ζωής οι θαμώνες παλιού καφενείου. Ξημέρωσε κι από μια σχισμή της πόλης μπήκε φως και ζάλισε περιπλανώμενους διαβάτες που φαίνεται… θυμήθηκαν ξανά πως πριν φανούν δροσοσταλίδες τυφλοί ήσαν και κυνηγούσαν της ζωής την αληθινή μέθη. Ξένοι μες στην πόλη τους πληγωμένοι απ’ τα σημάδια που αφήσαν τα φιλιά. Στερημένοι (πως ερωτεύεσαι με μια ψυχή παλιά και τυφλωμένη;) Κουνούν το κεφαλι με μάτια θλιμμένα οι θαμώνες παλιού καφενείου με γερασμένα μάγουλα μη τύχει και τους δουν το αμαρτάνειν να επιδοκιμάζουν.
|
| Αεράκη Δέσποινα | Κώστας Ψαρομήλιγκος |
| “Στοιχειό”
Πέλματα γυμνά, βαριά σιωπή μάρμαρο παγωμένο. Μάτια κλειστά, αιμάτινη βροχή ρολόι σταματημένο. Χαρά σκοτεινή, χέρι λεπτό, νερό θολωμένο. Ζάλη τρελή, βαθύ το κενό, άστρο πεσμένο. Φως αδειανό, λάμψη αρνείται πανί σκισμένο. Δείκτης λεπτός, δέσμιος κρατείται γραφτό σβησμένο. Ρούχα θαμπά, νεκροί νιώσαν, σώμα θαμμένο. Όνειρα κενά, δαίμονες διώξαν, μυαλό μουδιασμένο. Γεύση πικρή, θολό το γυαλί βάζο ραγισμένο. Άνεμος ψυχρός, πνιχτή η κραυγή άνθος μαραμένο. Παιδί μικρό, νύχτας θρέμμα, δεν προλαβαίνει όψη κρύα, γκρίζο βλέμμα, κι αργοπεθαίνει.
|
“Σκιές βαριές” Θνητό το βάρος της ψυχής και δύσκολο για μια σκοτεινή σκιά να το κρατήσει γερά, χωρίς να σπάσει. Μύρια τα μυστικά κι άλλοι τόσοι οι άνθρωποι που βαθιά τους, φυλακίζονται· στα μελαγχολικά και αδιάβατα νερά της μεγάλης θάλασσας, πνίγονται. Άνεμοι τα στροβιλίζουν στα δυστυχή κλαδιά του πικροφόρου αέρα και μαζί μ’ αυτά φέρνουν το κρύο. Κι εσύ σαν στιβαγμένος σε κλουβί νιώθεις κι ελεύθερος πια δεν είσαι. Καθώς μονάχος πικρόχολα βαδίζεις τους αλλοτινούς καιρούς αναπολείς, με δυστυχία· αφού έχουν τώρα πια περάσει και πίσω δεν γυρίζουν μη λογαριάζοντας των θνητών τα θέλω…
|
Βραβεία σε 3 μαθήτριες του Ομίλου: Αποτελέσματα 39ου Παγκρήτιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού του Συνδέσμου Φιλολόγων Ν. Χανίων
Tα αποτελέσματα του 39ου Παγκρήτιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού ανακοίνωσε με Δελτίου Τύπου ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Νομού Χανίων (https://sfnchanion.blogspot.com/2023/03/39.html) και τα παιδιά του Ομίλου Δημιουργικής Γραφής και φέτος τα υποδέχτηκαν με ιδιαίτερη χαρά, καθώς τρεις μαθήτριες του Ομίλου διακρίθηκαν με το 1ο και 3ο Βραβείο στην κατηγορία Ποίηση-Λυκείου.
Η επίσημη τελετή Ανακοίνωσης των Αποτελεσμάτων θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 21/3/2023 και ώρα 19.00 στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου. Κατά τη διάρκεια της τελετής θα παρουσιαστεί το έργο του Γιάννη Ρίτσου “Η Σονάτα του Σεληνόφωτος” και στη συνέχεια θα απονεμηθούν στους διακριθέντες μαθητές τα Βραβεία και τα έπαθλά τους.
Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλα τα παιδιά που πήραν μέρος στον 39ο Παγκρήτιο Διαγωνισμό του Σύνδεσμου Φιλολόγων Νομού Χανίων και ένα μεγάλο μπράβο στις τρεις μαθήτριες του Πρότυπου ΓΕΛ Ηρακλείου και μέλη του Ομίλου Δημιουργικής Γραφής για τη διάκρισή τους:
- Μπριλάκη Ροδάνθη (Π.Λ.Η. -Τάξη Γ): Ποίηση “Χάρτες Ανθρώπων” – 1ο Βραβείο στην κατηγορία Ποίηση-Λυκείου
- Κοσμά Ανθή (Π.Λ.Η. Τάξη Β): Ποίηση “Ανύψωση” – 3ο Βραβείο στην κατηγορία Ποίηση-Λυκείου
- Μπαλλά Βασιλική (Π.Λ.Η. Τάξη Γ): Ποίηση “Εκείνη” – 3ο Βραβείο στην κατηγορία Ποίηση-Λυκείου
Ακολουθούν τα ποιήματα των μαθητριών που διακρίθηκαν:
|
Μπριλάκη Ροδάνθη “Χάρτες ανθρώπων” Χάρτης, τα χρώματα ρέουν, αναμειγνύονται• μαζί με τις σκιές των ανθρώπων. Που τελειώνει η ιδέα μου και που αρχίζει η δική σου; Πως να σηκώσεις τον βαρύ χιτώνα που άλλοι σου φόρεσαν; Πως να σε βοηθήσω; Σκύβεις να προστατεύσεις τις ρίζες· μα ρίζες δεν βρίσκεις. Μόνο κλαδιά (Θα ξεραθούν, θα ξεραθούν) και κλαις Τι να κάνω; Τα δικά μου λουλούδια δεν ανθίζουν στον τόπο σου. Δεν έχεις άλλο αίμα να τα ποτίσεις.
Ο τρόπος που μιλάς, τ’ αγνάντεμα στις συνήθειές σου, ο Θεός που ακουμπάς την καρδιά σου… Πως άθικτα να τα κρατήσεις;
Είσαι άνθρωπος ζεις μες στους ανθρώπους. Είσαι άνθρωπος -κι αλίμονο ανήκεις στους ανθρώπους. Φόρεσες τα χρώματα σου. Και περίμενες να τα αγαπούν οι άλλοι… όπως τ’ αγάπησες κι εσύ.
|
Μπαλλά Βίκυ «Εκείνη» Μπροστά στον καθρέφτη· Βλέμμα θολό. Πένθησα πάλι, εκείνη που ήξερα κάποτε. Δίχως φωνή, δίχως μιλιά κι αναπνοή που πνίγει.
Θηλυκός αέρας· υπήρξε για μια στιγμή. Και τώρα χάθηκε! Μαλλιά, κόκκινο κρασί, χύνονταν στο σώμα της… Μέθη κανέλας έλεγαν. Μια ματιά πληθωρική, μία… Μια άγνωστη. Κοφτερό μαχαίρι στο λαιμό, το άδικο με αίμα χρωματίζει.
Εκείνη ήμουν εγώ. Ακροβάτης στο δικό μου σχοινί… Πέφτω στο πάτωμα. Ουρλιάζω! Άτσαλα χαϊδεύω τις πληγές μου. Έμαθα με αυτές, μεγάλωσα… Μέσα σε αυτές. Ένιωσα τον πόνο σε κάθε μήκος του κορμιού, της ψυχής και του μυαλού μου. Από το χέρι εκείνου· άντρας. Ήταν άντρας· ο πατέρας μου.
Κι ύστερα; Άδηλος πόθος· τυφλή αγάπη. Εθελοτυφλούσα πατώντας σε όνειρα. Ήταν μια κλοτσιά, ένα χέρι και δυο φωνές· γκρεμίστηκαν όλα. Μαζί και εγώ… Ήταν κάποιος· άντρας. Ήταν άντρας· ο πατέρας σου.
Κόρη, μ’ ακούς; Μην μοιάσεις σε μένα. Όμως, από το σώμα μου βγήκες. Πριν σε γνωρίσω, ήσουν ήδη εγώ· η συνέχεια μου. Το ωραίο κομμάτι που έχασα τότε. Κρύψου απ’ τις αναμνήσεις μου. Και ξαναγέννα τη ζωή μου μέσα απ’ τη δίκη σου. Μα πρόσεξε, μην κάνεις τα λάθη μου, στη συμφορά μην μπλέξεις. Μίλα! |
| Ανύψωση
Γερά βαστά νεκρή καρδιά, πεσμένη μές το χιόνι. Ψυχή πονά στα σκοτεινά· πορεύεται όμως μόνη.
Ψηλά πετά, στη συννεφιά, ταξίδια στον αιθέρα, πύλες χρυσές, ανάγλυφες, φωτίζουν τον αγέρα.
Πυράς φτερά, αγαπητά, κοπάζει η οργή της κι εγκάρδια υποδοχή θερμαίνει το κορμί της.
Βαριά σιωπή, πικρό φιλί το σώμα της παγώνει Ακίνητη κι αμίλητη, σαν το Θεό ανταμώνει. |
Πρόσφατα σχόλια