Δ/βάθμια Τεχν. Επαγγελματική Εκπαίδευση

Η παρούσα εισήγηση επιχειρεί να αναδείξει γνωστά αλλά επιμελώς υποβαθμισμένα κριτήρια τα οποία, κατά τη γνώμη μας,  θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στις περιπτώσεις αλλαγών στη Δευτεροβάθμια Επαγγελματική Εκπαίδευση (ΔΤΕΕ), με τελικό στόχο την επαναφορά της επιστημονικής συζήτησης και του ορθολογισμού στο σχεδιασμό της.

Τεκμηριώνεται γιατί η Δευτεροβάθμια Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την κάλυψη πραγματικών κοινωνικών αναγκών (εκπαιδευτική επανένταξη, περιορισμό κοινωνικών φραγμών στη μόρφωση κλπ) αλλά και για την προετοιμασία των μαθητών για το επάγγελμα και τη ζωή, με στόχο μια  βιώσιμη ανάπτυξη. Στη συνέχεια, τίθενται τα κριτήρια τα οποία, κατά τη γνώμη μας,  πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη στο σχεδιασμό των αλλαγών στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση. Επιχειρείται μια ενδεικτική εφαρμογή των παραπάνω στις ειδικότητες των Μηχανολόγων.

Η γενική προσέγγιση για το σχεδιασμό της εκπαίδευσης

Προφανώς, ο σχεδιασμός της εκπαίδευσης δεν μπορεί παρά να υπακούσει τελικά σε πολιτικές επιλογές. Αυτό όμως που επιχειρούμε σε αυτήν την εισήγηση είναι να αναδείξουμε την απαίτηση για έναν  ορθολογικό τρόπο σκέψης και να επιμείνουμε σε μια ελάχιστη επιστημονική τεκμηρίωση η οποία πρέπει απαραίτητα να συνοδεύει τις αλλαγές στην εκπαίδευση, ανεξάρτητα από τις πολιτικές επιλογές. Λέμε δηλαδή το 1^ο αυτονόητο: Για κάθε αλλαγή στην εκπαίδευση να τίθενται με σαφήνεια οι πολιτικοί στόχοι και να τεκμηριώνεται επιστημονικά ο τρόπος επίτευξής τους.

Θεωρούμε ιδιαιτέρως αναγκαία την παραπάνω προσέγγιση καθώς οι αλλαγές που έχουμε γνωρίσει ακολούθησαν έναν ιδιαίτερα εμπειρικό τρόπο σχεδιασμού ο οποίος βασιζόταν άλλοτε στους διατιθέμενους πόρους (ΚΠΣ, ΕΣΠΑ), άλλοτε σε έρευνες κοινής γνώμης  και πάντοτε σε δοξασίες και δογματισμούς που καμία σχέση δεν έχουν με επιστημονική προσέγγιση (πχ περί κατατρεγμένης Τεχνικής Εκπαίδευσης έναντι της Γενικής) . Η έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης για τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν κατά το παρελθόν  επέτρεπε επίσης την  έλλειψη σαφούς στρατηγικής και επιδιωκόμενων στόχων ή, σε πολλές περιπτώσεις, την επιτυχή απόκρυψή τους. Σε ένα τέτοιο ανορθολογικό περιβάλλον δεν είναι τυχαίο που, κυρίως στην ΔΤΕΕ, ευδοκίμησε σε πολύ έντονο βαθμό η  παντοκρατορία των συντεχνιών των ειδικοτήτων, σε τέτοιο βαθμό που να καθορίζουν  τα ωρολόγια αλλά και τα αναλυτικά προγράμματα των μαθημάτων.