Elkab

Ακούν στα ονόματα Ζονγκ Ζονγκ και Χούα Χούα και είναι δύο νεαρές, θηλυκές μαϊμούδες του γένους μακάκο. Φαίνονται πανομοιότυπες, σαν να ήταν ομοζυγωτικές δίδυμες, κάτι που δεν αληθεύει: η μία έχει ηλικία οκτώ και η άλλη έξι εβδομάδων. Εκείνο που τις κάνει τόσο ξεχωριστές είναι ότι δημιουργήθηκαν με την ίδια τεχνική που «γέννησε» πριν από δύο δεκαετίες την παγκοσμίως διάσημη προβατίνα Ντόλι. Με άλλα λόγια, η Ζονγκ Ζονγκ και η Χούα Χούα είναι κλώνοι και η έλευσή τους στη ζωή έσπασε το αποφασιστικό τεχνικό φράγμα που μέχρι χθες καθιστούσε ατελέσφορη κάθε προσπάθεια για κλωνοποίηση του ίδιου του ανθρώπου. Μια επαναστατική εξέλιξη, που συνοδεύεται από μύριες όσες ελπίδες για νέες, πρωτοποριακές θεραπείες σοβαρών νόσων, όπως ο καρκίνος και το Αλτσχάιμερ, αλλά και με ισάριθμα ηθικά διλήμματα.

Για την κλωνοποίηση των δύο μαϊμούδων συνεργάστηκαν ερευνητές από την κινεζική ακαδημία επιστημών και από το ινστιτούτο νευροεπιστημών της Σαγκάης. Τα πορίσματα των ερευνών τους, που πιστοποιούν τη γρήγορη πρόοδο της Κίνας σε επιστήμες αιχμής, δημοσιεύθηκαν στο χθεσινό φύλλο του επιστημονικού περιοδικού Cell. Η μέθοδος που χρησιμοποίησαν οι Κινέζοι ερευνητές, πανομοιότυπη με εκείνη που οδήγησε στη δημιουργία της Ντόλι στη Σκωτία, το 1996, λέγεται Μεταφορά Πυρήνα Σωματικού Κυττάρου (SCNT): ο πυρήνας ενός κυττάρου, που περιλαμβάνει το DNA του, αφαιρείται από ένα κύτταρο κάποιου οργανισμού και «φυτεύεται» στο ωάριο ενός άλλου οργανισμού, από το οποίο έχει αφαιρεθεί ο δικός του πυρήνας.…….

Ο Sir Jagadish Chandra Bose τιμάται σήμερα από τη google με doodle με αφορμή τα 158 χρόνια από τη γέννησή του στις 30 Νοεμβρίου του 1858.

Ο Jagadish Chandra Bose ήταν μία πολυσχιδής προσωπικότητα, φυσικός, βιολόγος, βιοφυσικός, βοτανολόγος και αρχαιολόγος και συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας. Ζούσε τη βρετανοκρατούμενη ινδία και ήταν ο πρωτοπόρος στον τομέα της εφεύρεσης των ραδιοκυμάτων και των μικροκυμάτων.

Η ΙΕΕΕ ονόμασε τονJagadish Chandra Bose ως πατέρα της ραδιοεπιστήμης.

Ο Bose αποφοίτησε από  το κολλέγιο St. Xavier της Καλκούτα και στη συνέχεια πήγε στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου για να σπουδάσει ιατρική. Ωστόσο ο Jagadish Chandra Bose δεν μπορούσε να ακολουθήσει ανεμπόδιστα τις σπουδές του στην ιατρική καθότι αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Έτσι συνέχισε την έρευνά του μαζί με τον νομπελίστα Lord Rayleigh στο Κέιμπριτζ και επέστρεψε στην Ινδία. Στη συνέχεια ξεκίνησε να εργάζεται στο Προεδρικό Κολέγιο του Πανεπιστημίου της Καλκούτα ως καθηγητής φυσικής.

Εκεί έπεσε θύμα φυλετικής διάκρισης, ωστόσο αυτό δεν τον εμπόδισε στη μετέπειτα εξέλιξή του.

Sir Jagadish Chandra Bose: Τα φυτά δεν είναι μία απλή πράσινη μάζα

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Patrick Ged’s καθηγητή της βοτανολογίας στις Ινδίες, που έγραψε την Ζωή και το Εργο του Sir Jagadish ChandraBose, ήδη από το 1904, o Bose με ανακοίνωσή του προς την Βασιλική Εταιρία της Αγγλίας, υπογράμμισε πως τα φυτά δεν είναι μια απλή πράσινη μάζα, αλλά ένα ζωικό σύνολο προικισμένο με ευαισθησία. Χάρη στην χρήση λεπτεπίλεπτων μηχανισμών, που κατασκεύασε ο ίδιος, όπως το περίφημο “υπερμικροσκόπιο” (crescograph), που πήρε το όνομά του, για την μέτρηση των νευρικών παλμών στα ζώα, απέδειξε πως κάθε φυτό και κάθε όργανο του φυτού εμφανίζει μια ξεχωριστή αντίδραση σε κάθε μηχανικό ερεθισμό και πραγματοποιεί φυσιολογικές εναλλαγές, παρόμοιες με αυτές που εμφανίζουν οι ζωικοί ιστοί. Πειραματίστηκε με κοινά φυτά, όπως ραπανάκια, σέλινα και κουνουπίδια, κι ανακάλυψε πως εμφάνιζαν το αίσθημα της κούρασης και της θλίψης.

Ο Sir Jagadish Chandra Bose απέδειξε την ομοιότητα ανάμεσα σε φυτά και ζώα

Με την βοήθεια του “αντηχητικού παλμογράφου” του, που κατέγραφε την ταχύτητα μετάδοσης του παλμικού ερεθισμού, και του “σπινθηροπαλμογράφου” του, που κατέγραφε τις παλμικές δονήσεις του φυτού “τηλέγραφος” (desmodium motorium), ο Sir Jagadish Chandra Bose απέδειξε την καταπληκτική ομοιότητα ανάμεσα στους παλμούς του φυτού και σ’ εκείνους της καρδιάς των ζώων.

SirJagadishChandraBose: Ηλεκτρικός ερεθισμός στα φύλα της μιμόζας

Ο Sir Jagadish Chandra Bose απέδειξε πως ένας απειροελάχιστος ηλεκτρικός ερεθισμός στο εξόγκωμα, που βρίσκεται στη βάση των φύλλων της μιμόζας (και λειτουργεί στα φυτά όπως οι μυς στα άκρα των ζώων), προκαλεί συστολές και εκτάσεις. Ένας ισχυρότερος ερεθισμός με αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο έχει σαν αποτέλεσμα όχι μόνο την υπερέκταση του μίσχου, αλλά και την απόρριψη του φύλλου. Έτσι, καθόρισε τις θετικές αντιδράσεις σαν “ευχάριστες” ή “ανώδυνες”, και τις αρνητικές, σαν “δυσάρεστες” ή “επώδυνες”.

Ανάμεσα στους αναρίθμητους επισκέπτες του Ινδού επιστήμονα, ήταν και ο λογοτέχνης και χορτοφάγος Μπέρναρντ Σω, που παρακολούθησε ένα φύλλο λάχανου, μεγεθυμένο εκατοντάδες φορές στην οθόνη, να αντιδρά δυναμικά στον πόνο και τελικά να πεθαίνει όταν ραντίστηκε με ζεματιστό νερό.

Ο ανιδιοτελής Jagadish Chandra Bose και η αναγνώριση

Ο Jagadish Chandra Bose  πρόσφερε τις εφευρέσεις του στον επιστημονικό κόσμο, χωρίς κανένα προσωπικό όφελος. Δεν σκέφτηκε ποτέ του να τις εξασφαλίσει νομικά με διπλώματα ευρεσιτεχνίας, εφόσον τον ενδιέφερε η αλήθεια της φύσης πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε υλικό όφελος. Είπε στον Παραμχάνσα Γιογκανάντα: “Οι αρχές που ακολουθούμε στην εθνική μας παιδεία αποκλείουν την βεβήλωση του πνεύματος με την χρησιμοποίηση των γνώσεων για την απόκτηση πλούτου…”. Τόνισε, ακόμα, πως το Ινστιτούτο Jagadish Chandra Bose  στην Καλκούτα, θα έχει ανοιχτές τις πόρτες του για τους ερευνητές όλου του κόσμου, κι αυτό για να συνεχιστεί η παράδοση των Ινδιών, που αιώνες τώρα δέχονται επιστήμονες από κάθε άκρη της γης.

Ο Jagadish Chandra Bose απόκτησε τον τίτλο του Σερ, δηλαδή την ανώτατη διάκριση των υπηκόων του στέμματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, στα 1917, σαν δείγμα αναγνώρισης για τις μελέτες και τις εφευρέσεις του. Οι συμπατριώτες του τον θεωρούσαν έναν “ρίσι” (φωτισμένο σοφό).

Αναδημοσίευση από www.news.gr

Πέρα από υγιείς, μια διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά μας κάνει πιο γοητευτικούς και λαμπερούς, υποστηρίζει νέα σκοτσέζικη μελέτη.

Όπως διαπίστωσαν οι ειδικοί του Πανεπιστημίου St Andrews οι κίτρινες και κόκκινες χρωστικές ουσίες που εντοπίζονται σε φρούτα και λαχανικά όπως π.χ. τα καρότα, οι τομάτες και τα μάνγκο, μπορούν να αλλάξουν την απόχρωση του δέρματος, κατά την απορρόφηση τους από τα λιποκύτταρα.

Χρυσός στο πιάτο

Προς μεγάλη τους έκπληξη οι ερευνητές είδαν ότι η κατανάλωση δύο επιπλέον μερίδων φρούτων και λαχανικών την ημέρα για ένα διάστημα έξι εβδομάδων ήταν αρκετή για να χαρίσει στο δέρμα των εθελοντών μια χρυσαφένια λάμψη.

Περαιτέρω έρευνα μάλιστα έδειξε ότι τα άτομα που κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες φρούτων και λαχανικών αξιολογούνταν από άλλους ως πιο ελκυστικά, συγκριτικά με άτομα που κατανάλωναν μικρές ποσότητες.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η ανθρώπινη ματαιοδοξία θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει τον κόσμο στον δρόμο της υγιεινής διατροφής.

«Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ότι πρέπει να τρώμε πολλά φρούτα και λαχανικά, ωστόσο δεν διαθέτουμε επαρκή κίνητρα προκειμένου να υιοθετήσουμε και να ακολουθήσουμε μια υγιεινή διατροφή» εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης δρ Ρος Γουάιτχεντ.

«Ελπίζουμε ότι υπογραμμίζοντας τα ταχύτατα οφέλη που χαρίζει η υγιεινή διατροφή στην εμφάνισή μας, θα βοηθήσουμε τον κόσμο ώστε να αρχίσει να τρέφεται πιο υγιεινά. Το να γνωρίζουμε ότι μέσα σε λίγες εβδομάδες θα είμαστε πιο γοητευτικοί, ίσως είναι πιο πειστικό σε σχέση με την υπόσχεση ότι κάποια στιγμή στη μετέπειτα ζωή μας θα διαπιστώσουμε τα ευεργετικά για την υγεία μας οφέλη της υγιεινής διατροφής» καταλήγει ο ειδικός.

αναδημοσίευση από “Το ΒΗΜΑ” 08-03-2012

Με την αλλαγή του χρόνου δυο βίντεο για προβληματισμό.

Η μια όψη του νομίσματος

και η άλλη όψη

Μπορεί να μην ήταν μέχρι σήμερα ονομαστά για το… κοφτερό μυαλό τους, ωστόσο μια νέα μελέτη έρχεται να αποκαταστήσει την «πνευματική» φήμη τους, δείχνοντας ότι τα περιστέρια είναι εξίσου έξυπνα με τους πιθήκους – σε ό,τι τουλάχιστον αφορά την αριθμητική.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Οτάγκο στη Νέα Ζηλανδία έδειξαν σε περιστέρια εικόνες σε υπολογιστή στις οποίες φαίνονταν διαδοχικά, ένα, δύο ή τρία σχήματα και τα εκπαίδευσαν να βάζουν στη σειρά τα σήματα κατά αύξουσα σειρά. Για λίγο σιτάρι τα πουλιά έμαθαν να τοποθετούν τις εικόνες σε σωστή σειρά, όπως σημειώνουν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση «Science».

Στη συνέχεια τα περιστέρια έδειξαν ακόμη μεγαλύτερες αριθμητικές ικανότητες αφού διδάχθηκαν να τοποθετούν σε σειρά ζεύγη εικόνων οι οποίες περιείχαν ένα ως εννέα αντικείμενα.

Τα πρώτα μη πρωτεύοντα ζώα που μετρούν

Δύο ρέζους μακάκοι πίθηκοι ήταν τα πρώτα ζώα τα οποία έφεραν εις πέρας αυτό το αριθμητικό πείραμα το 1998. Τα περιστέρια αποδεικνύεται τώρα ότι είναι τα πρώτα μη πρωτεύοντα ζώα που το επιτυγχάνουν.

Όπως ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης, συγκριτικός ψυχολόγος Ντέιμιαν Σκαρφ «με το πείραμά μας δείξαμε ότι τα περιστέρια μπορούν αφού έχουν διδαχθεί πώς να ‘μετρούν’ από το ένα ως το τρία, να εφαρμόσουν την ίδια μέθοδο και για να καταγράψουν αριθμούς που δεν έχουν ξαναδεί. Η εκμάθηση των αφηρημένων αριθμητικών κανόνων αποδεικνύεται ότι δεν αποτελεί μοναδικό χαρακτηριστικό των πρωτευόντων ειδών».

Σύμφωνα με τον δρα Σκαρφ οι επιδόσεις των περιστεριών ήταν εφάμιλλες με εκείνες των ρέζους μακάκων πιθήκων. «Όπως φαίνεται ο μηχανισμός που απαιτείται για την αριθμητική υπάρχει και στον εγκέφαλο των περιστεριών,  παρότι εκείνος είναι πολύ διαφορετικός στη δομή από τον δικό μας». Ο ερευνητής κατέληξε τονίζοντας ότι τα νέα ευρήματα είναι άκρως πολύτιμα για τη διερεύνηση της εξελικτικής ιστορίας των γνωστικών ικανοτήτων του ίδιου του ανθρώπου.

Αναδημοσίευση από “ΤΟ ΒΗΜΑ”

Πολύ σοβαρότερες επιπτώσεις από όσες πιστεύαμε έως σήμερα, έχει η ατμοσφαιρική ρύπανση στη δημόσια υγεία. Έρευνα που δημοσιεύθηκε από τη Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και η οποία διεξήχθη στην Τσεχία, αποκαλύπτει ότι η έκθεση σε συγκεκριμένους ατμοσφαιρικούς ρύπους αυξάνει τον κίνδυνο πρόκλησης καρκίνου.

Οι Τσέχοι ειδικοί μελέτησαν επί πέντε χρόνια το DNA 950 αστυνομικών και οδηγών λεωφορείων, που εργάζονταν τουλάχιστον 8 ώρες στους δρόμους της Πράγας. Σε κάθε έναν είχε τοποθετηθεί ειδική συσκευή μέτρησης της έκθεσής του σε πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες, όπως το βενζοπυρένιο. Κατόπιν, οι γιατροί ήλεγχαν την κατάσταση του DNA τους, μελετώντας τα λευκά αιμοσφαίρια των ατόμων με τη βοήθεια νέων πιο ευαίσθητων τεχνικών.

Διαπίστωσαν ότι η εισπνοή ακόμη και μικρών ποσοτήτων πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων (PAHs) αυξάνει τις ενδείξεις καρκίνου, καθώς οι μικρές αυτές ενώσεις προσκολλώνται στην αλυσίδα του DNA προκαλώντας ανωμαλίες στην αλληλουχία των γενετικών βάσεων. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης, ότι οι ενδείξεις αυτές ήταν εντονότερες κατά τη διάρκεια του χειμώνα (1,58 ng/m3). Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα ευρήματά τους είναι ανησυχητικά, καθώς σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά στάνταρντς για την ποιότητα της ατμόσφαιρας η έκθεση σε τέτοιες ενώσεις, δεν πρέπει να ξεπερνά το 1 ng/m3. Η υπέρβαση αυτού του ορίου έχει παρατηρηθεί ότι αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου με την πάροδο των ετών.

Αναδημοσίευση από SKAI.gr

Ένα γενετικά τροποποιημένο ποντίκι που… κελαηδάει σαν πουλί, δημιούργησαν Ιάπωνες επιστήμονες του πανεπιστημίου της Οσάκα!

Όπως είπαν οι επιστήμονες, πρόκειται για ένα επίτευγμα μπορεί να ρίξει φως στην καταγωγή της ανθρώπινης γλώσσας, ενώ δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να ανοίξει το δρόμο για την εμφάνιση, με σάρκα και οστά, ενός αληθινού Μίκι Μάους!

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Αρικούνι Ουχιμούρα, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, έκαναν εδώ και χρόνια πειράματα με γενετικά μεταλλαγμένα ποντίκια, τα οποία ζευγάρωναν μεταξύ τους επί αλλεπάλληλες γενιές για να δουν τι θα προκύψει. Μια μέρα, προς μεγάλη έκπληξή τους, προέκυψε ένα ποντικάκι που… τραγουδάει σαν πουλάκι!

Οι ερευνητές δεν περίμεναν κάτι τέτοιο, καθώς από το ζευγάρωμα πίστευαν ότι μάλλον θα προέκυπταν ποντίκια διαφορετικά σε σωματική διάπλαση, καθώς, εκτός από το ποντίκι-πουλί, παράλληλα δημιούργησαν ένα ποντίκι με κοντά άκρα.

Οι επιστήμονες της Σχολής Προωθημένων Βιοεπιστημών του πανεπιστημίου της Οσάκα έχουν ήδη στη διάθεσή τους περισσότερα από 100 ποντίκια που κελαηδούν, με τα οποία προτίθενται να συνεχίσουν τα πειράματά τους. Μεταξύ άλλων, ελπίζουν ότι θα κατανοήσουν καλύτερα πώς εξελίχτηκε η ανθρώπινη γλώσσα, όπως ακριβώς ερευνητές σε άλλες χώρες μελετούν τα ωδικά πτηνά για τον ίδιο λόγο.

Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι τα πουλιά χρησιμοποιούν διαφορετικούς ήχους, τους οποίους τοποθετούν μαζί σαν να χρησιμοποιούν “λέξεις” και από αυτές δημιουργούν ολόκληρα “τραγούδια”. Τα ποντίκια θεωρούνται πιο κατάλληλα για γλωσσική μελέτη σε σχέση με τα ωδικά πτηνά, επειδή οι εγκεφαλικές δομές τους είναι πιο συγγενικές με αυτές των ανθρώπων.

Ο Ουχιμούρα δήλωσε ότι τα πειράματα “εξέλιξης” των ποντικιών θα μπορούσαν να οδηγήσουν κάποια μέρα -όσο κι αν αυτό ακούγεται παράλογο σήμερα- στη δημιουργία ενός πραγματικού Μίκι Μάους!

πηγή αναδημοσίευση από Skai.gr

Από την εφημερίδα  “ΤΟ ΒΗΜΑ” 10/10/2010

Μοναδικός παραλήπτης του βραβείου Νομπέλ Ιατρικής είναι ο 85χρονος βρετανός ζωολόγος- φυσιολόγος Robert G. Εdwards. Πρόκειται για τον άνθρωπο που συνέλαβε την ιδέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης ως θεραπεία για την ανθρώπινη στειρότητα και ο οποίος έκανε τα πάντα για την υλοποίησή της.

Σήμερα, 32 χρόνια μετά τη γέννηση του πρώτου «παιδιού του σωλήνα» και με 4 εκατομμύρια ανθρώπους να χρωστούν την ύπαρξή τους στo επίτευγμα του Εντουαρντς, η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή έχει περάσει στο συλλογικό υποσυνείδητο ως κλινική πρακτική ρουτίνας. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, όμως, όταν ο Εντουαρντς άρχιζε την ερευνητική σταδιοδρομία του, η ιδέα του ήταν τουλάχιστον ανεδαφική. Βλέπετε, ως τότε η πλειονότητα των γνώσεων των επιστημόνων σχετικά με την αναπαραγωγή και την εμβρυϊκή ανάπτυξη είχε προέλθει από μελέτες σε ζώα όπως ο βάτραχος, όπου η γονιμοποίηση των ωαρίων και η ανάπτυξη του εμβρύου γίνονται εκτός σώματος. Το τι συνέβαινε στα «έγκατα» του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος παρέμενε μέγα μυστήριο. Π.χ., κανείς δεν γνώριζε τις λεπτομέρειες της ωρίμανσης των ανθρώπινων ωαρίων.

Μια σημαντική πρόοδος είχε ωστόσο επιτευχθεί καθώς άλλοι επιστήμονες είχαν καταδείξει ότι η προσθήκη σπέρματος σε ωάρια κουνελιών που διατηρούνταν στον δοκιμαστικό σωλήνα μπορούσε να οδηγήσει στη γονιμοποίησή τους. Αρχικά ο Εντουαρντς αφοσιώθηκε στη διαλεύκανση της φυσιολογίας του γυναικείου αναπαραγωγικού κύκλου και με μια σειρά ευφυών πειραμάτων αποκάλυψε πότε ωριμάζουν τα ανθρώπινα ωάρια, ποιες ορμόνες ελέγχουν την ωρίμανσή τους και σε ποια χρονική στιγμή της ωρίμανσής τους μπορούν να γονιμοποιηθούν. Παράλληλα από τις εργασίες του διαλευκάνθηκαν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες τα ανθρώπινα σπερματοζωάρια είναι ικανά να γονιμοποιήσουν το ωάριο. Οι πρώιμες αυτές πρόοδοι οδήγησαν σε μια σημαντική επιτυχία: το 1969 ο Εντουαρντς και οι συνεργάτες του πέτυχαν να γονιμοποιήσουν στον δοκιμαστικό σωλήνα το πρώτο ανθρώπινο ωάριο.

Στη φύση η σύντηξη ενός ωαρίου με ένα σπερματοζωάριο σημαίνει την έναρξη των κυτταρικών διαιρέσεων από τις οποίες θα προκύψει το ανθρώπινο έμβρυο (από τη διαίρεση του γονιμοποιημένου ωαρίου δημιουργούνται δύο κύτταρα, από τη διαίρεση αυτών των δύο τέσσερα κύτταρα, από τη διαίρεση των τεσσάρων κυττάρων οκτώ κύτταρα κ.ο.κ.). Η γονιμοποίηση του πρώτου ανθρώπινου ωαρίου από τον Εdwards δεν έδωσε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα: οι κυτταρικές διαιρέσεις δεν άρχισαν ποτέ. Ο Εdwards, ο οποίος για τον πειραματισμό του είχε χρησιμοποιήσει ωάρια που είχαν ωριμάσει στον δοκιμαστικό σωλήνα, θεώρησε ότι το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο αν μπορούσε να χρησιμοποιήσει ωάρια που είχαν ωριμάσει σε ωοθήκες εθελοντριών τα οποία δεν μπορούσε βεβαίως να αποκτήσει. Η τύχη θέλησε ο Εντουαρντς να παρακολουθήσει μια διάλεξη του γυναικολόγου Ρatrick Steptoe, ο οποίος είχε αναπτύξει την τεχνική της λαπαροσκόπησης. Η τεχνική ήταν αμφιλεγόμενη, ωστόσο επέτρεπε την εξέταση των ωοθηκών με τη βοήθεια οπτικών οργάνων τα οποία εισάγονταν από πολύ μικρές τομές. Με τη βοήθεια του Steptoe (ο οποίος πέθανε το 1988) ο Εντουαρντς παρέλαβε τα ωάρια την κατάλληλη χρονική στιγμή και παρατήρησε με ικανοποίηση πως όταν αυτά γονιμοποιήθηκαν στον δοκιμαστικό σωλήνα (για την ακρίβεια, στο τρυβλίο petri, ένα μικρό γυάλινο πιάτο με καπάκι) διαιρούνταν και έφταναν στο στάδιο των οκτώ κυττάρων.

Από την εμφύτευση ενός τέτοιου εμβρύου οκτώ κυττάρων γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου 1978 η Louise Βrown, το πρώτο από τα «παιδιά» του Εντουαρντς. Μαζί της γεννήθηκε και το πεδίο της κλινικής εμβρυολογίας, το οποίο ανθεί και το οποίο σήμερα έχει επιλύσει πολλά θέματα γυναικείας αλλά και ανδρικής υπογονιμότητας.

Φως στα μυστηριώδη αίτια της σημαντικής μείωσης του αριθμού των μελισσών στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια έριξαν Αμερικανοί επιστήμονες ενοχοποιώντας έναν μύκητα από κοινού με έναν ιό.

Από το 2006 ο αριθμός των μελισσών στις αποικίες στις ΗΠΑ σημείωσε κάθετη πτώση που ξεπέρασε το 20% και έφτασε μέχρι και το 40% σε κάποιες περιπτώσεις. Αρχικά, τα αίτια παρέμεναν αβέβαια: η πτώση είχε αποδοθεί σε εντομοκτόνα ή στα γενετικά τροποποιημένα φυτά, αναφέρουν οι New York Times.

Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι οι μέλισσες δεν πέθαιναν στις κυψέλες αλλά τις εγκατέλειπαν και μετά πέθαιναν μόνες.

Στην έρευνά τους, επιστήμονες του στρατού των ΗΠΑ και εντομολόγοι από τη Μοντάνα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μύκητας N. ceranae που αλληλεπιδρά με ένα ιό ευθύνονται για τη ραγδαία πτώση του αριθμού των μελισσών.

Καθένας από τους δύο παράγοντες δεν είναι θανατηφόρος από μόνος του αλλά ο συνδυασμός είναι ικανός να σκοτώσει τα έντομα.

Αν και δεν έχουν εντοπίσει τον ακριβή μηχανισμό, οι επιστήμονες θεωρούν ότι υπάρχουν πολλές ενδείξεις για τη επιβλαβή δράση του μύκητα και του ιού στο πεπτικό σύστημα των εντόμων.

Είναι πιθανόν ότι οι μέλισσες χάνουν τις εντυπωσιακές δυνατότητες προσανατολισμού που έχουν ή για κάποιο λόγο αρχίζουν να φέρονται περίεργα μέσα στην κοινότητά τους με αποτέλεσμα να την εγκαταλείπουν, κάτι που τις οδηγεί στον θάνατο.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=359620&dt=09/10/2010#ixzz11yu7HnS7

Αμερικανοί αρχαιοβοτανολόγοι μπόρεσαν για πρώτη φορά να μελετήσουν και να αναλύσουν το περιεχόμενο χαπιών που έφτιαχναν οι γιατροί στην αρχαία Ελλάδα και τα οποία ανακαλύφθηκαν προ 20ετίας, σε ένα ναυάγιο ελληνικού πλοίου στα ανοιχτά της Τοσκάνης.
Το πλοίο από ξύλο καρυδιάς, το οποίο ναυάγησε το 130 π.Χ., μετέφερε γυαλικά από τη Συρία και φάρμακα, που τα περισσότερα δεν είχαν καθόλου μουσκέψει από το νερό. Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το ναυάγιο το 1989, αλλά μόλις τώρα κατέστη δυνατό να ανακοινωθεί η μελέτη των φαρμακευτικών σκευασμάτων που αυτό περιείχε.
Οι αναλύσεις DNA έδειξαν ότι κάθε χάπι ήταν ένα μίγμα από τουλάχιστον δέκα διαφορετικά εκχυλίσματα φυτών, όπως ο ιβίσκος και το σέλινο. «Για πρώτη φορά έχουμε, πια, φυσικά στοιχεία όσων περιέχονται στα γραπτά των αρχαίων Ελλήνων γιατρών Διοσκουρίδη και Γαληνού», δήλωσε ο Αλέν Τουγουέιντ του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν στην Ουάσιγκτον, σύμφωνα με το «New Scientist».
Η ανάλυση του DNA έγινε από τον Ρόμπερτ Φλάισερ του Εθνικού Ζωολογικού πάρκου του Σμιθσόνιαν, ο οποίος συνέκρινε τις γενετικές αλληλουχίες που βρήκε σε δύο χάπια, με τη γενετική βάση φυτών GenBank που έχουν τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ. Με τον τρόπο αυτό, μπόρεσε να εντοπίσει μέσα στα χάπια ίχνη από καρότο, ραπανάκι, σέλινο, άγριο κρεμμύδι, βαλανίδια, λάχανο, ήμερο τριφύλλι (αλφάλφα), αχίλλεια κ.α. Ακόμα εντόπισε ιβίσκο, που πιθανώς είχε εισαχθεί από την Ανατολική Ασία, την Ινδία ή την Αιθιοπία.
Σύμφωνα με τον Φλάισερ, τα περισσότερα από τα παραπάνω φυτά χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους για να θεραπεύουν τους αρρώστους. Η αχίλλεια π.χ. σταματούσε την αιμορραγία κάποιου τραύματος. Ο Πεδάνιος Διοσκουρίδης, ιατρός και βοτανολόγος (πρόδρομος των φαρμακοποιών), κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ., περιέγραφε
στα κείμενά του το καρότο ως πανάκεια για πολλά προβλήματα υγείας, θεωρώντας, για παράδειγμα, ότι αν κανείς το έχει φάει προκαταβολικά, δεν τον βλάπτουν τα ερπετά, ενώ παράλληλα βοηθά στη σύλληψη παιδιού.
Η ανάλυση των αρχαίων παρασκευασμάτων-χαπιών, εκτός από τις νέες πληροφορίες, έχει δημιουργήσει και νέα μυστήρια για τους αρχαιοβοτανολόγους. Η μελέτη του DNA δείχνει ότι τα χάπια πιθανότατα περιείχαν και ηλίανθους, ένα φυτό που οι επιστήμονες ως τώρα πίστευαν ότι δεν υπήρχε στον αρχαίο κόσμο, πριν οι Ευρωπαίοι το ανακαλύψουν στην Αμερική. Αν το εύρημα επιβεβαιωθεί, οι βοτανολόγοι θα πρέπει να αναθεωρήσουν την παραδοσιακή ιστορία του φυτού και την παγκόσμια διασπορά του, όπως δήλωσε ο Τουγουέιντ, αν και παραμένει ακόμα η πιθανότητα η παρουσία ηλίανθου στα αρχαία χάπια να προέρχεται από πρόσφατη γενετική «μόλυνση».
Τα βότανα και τα φάρμακα που περιγράφουν στα κείμενά τους ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης, έχουν συχνά θεωρηθεί ως «κομπογιαννίτικα» και αναποτελεσματικά.
Τώρα, οι αρχαιοβοτανολόγοι σκοπεύουν να λύσουν την επιστημονική διαμάχη γύρω από την θεραπευτική αξία των αρχαίων παρασκευασμάτων, μελετώντας κατά πόσο τα φυτικά εκχυλίσματα που βρέθηκαν στα χάπια, μπορούν να θεραπεύσουν ασθένειες.
Ο Τουγουέιντ θέλει να βρει τις ακριβείς μετρήσεις που έκαναν οι αρχαίοι έλληνες γιατροί για να παρασκευάσουν τα χάπια τους. «Ποιος ξέρει, αυτά τα αρχαία φάρμακα μπορεί να ανοίξουν νέους δρόμους στη φαρμακολογική έρευνα», σημείωσε.
Οι αναλύσεις της αμερικανικής ερευνητικής ομάδας παρουσιάστηκαν στο 4ο Διεθνές Συμπόσιο Βιομοριακής Αρχαιολογίας, που έγινε αυτή την εβδομάδα στην Κοπεγχάγη της Δανίας.

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ 10/9/2010