Δόξα Δεκέμβρη μήνα

Δόξα Δεκέμβρη μήνα

Άλμπουμ: Καλαντάρι

Συνθέτης: Παντελής Θαλασσινός

Στιχουργός: Κατσούλης Ηλίας

1 5

4 3

2

Στολίζω δέντρο με τα χιόνια του Χριστού
τραπέζι στρώνω με τα δώρα του χειμώνα
εσύ το φως ενός ορίζοντα κλειστού
που το φορώ του ταξιδιού μου αρραβώνα.
Ανάβω φώτα και λαμπιόνια ζωηρά
και μες στη φλόγα της γιορτής κεράκι λιώνω
φωτογραφίζω αναμνήσεις στη σειρά
να σε θυμάμαι όσο λείπω ένα χρόνο.

67

8 9

10    12  

Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω
και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ’ αφήσω
καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου
σαν παραμύθι να με βλέπεις στ’ όνειρό σου…

16 17

  18

31 37

36 35

34 33

32

Ζυμώνω δώδεκα Χριστόψωμα ζεστά
με της αγάπης τη μαγιά κι άσπρο αλεύρι
να τα μοιράσεις σε παιδάκια γελαστά
να’ χουν να λένε για τη δόξα του Δεκέμβρη.

27

Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω
και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ’ αφήσω
καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου
σαν παραμύθι να με βλέπεις στ’ όνειρό σου..

39 41 40

14

Χριστόψωμο

συνταγή

IMG 20211220 120357 2

Υλικά

  • 3 φλιτζάνια νερό χλιαρό
  • 2 φακελάκια μαγιά σκόνη
  • 4 κουταλιές σούπας μέλι
  • 2 κουταλιές σούπας ζάχαρη
  • 0,9 κιλά αλεύρι για τσουρέκια
  • 1/2 κουταλάκι γλυκού αλάτι
  • 4 αστέρια γλυκάνισο
  • 1 μαχλέπι
  • 1 κακουλέ
  • 1/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο 

Στόλισμα

  • 1 καρύδι ολόκληρο
  • μερικά καρφάκια γαρύφαλλου
  • σουσάμι

Επάλειψη

  • 1 κουτ. σούπας μέλι
  • 2 κουτ. σούπας νερό καυτό

IMG 20211220 114543 2

Εκτέλεση

Βράζουμε το γλυκάνισο με δυο φλιτζάνια νερό και κρατάμε το ζουμί.

Αφήνουμε να κρυώσει.

Κατόπιν ρίχνουμε τη ζάχαρη, το μέλι και τις μαγιές, ανακατεύουμε και αφήνουμε 10 λεπτά να ενεργοποιηθεί η μαγιά.
Σε μια λεκάνη ρίχνουμε το αλεύρι, το αλάτι, το κακουλέ, το μαχλέπι  και κάνουμε μια μικρή λακκούβα στο κέντρο.

Προσθέτουμε το μείγμα της μαγιάς, το λάδι και ένα φλιτζάνι χλιαρό νερό.
Ζυμώνουμε απαλά μέχρι να γίνει η ζύμη ελαστική και να μην κολλάει στα χέρια. 
Αφήνουμε τη ζύμη σε ζεστό μέρος να φουσκώσει. ( περίπου 2 ώρες )

Στη συνέχεια βουτυρώνουμε ένα ταψάκι και απλώνουμε λαδόκολλα.
Βάζουμε μέσα τη ζύμη, έχοντας κρατήσει λίγη από αυτήν, για να φτιάξουμε το στολισμό του Χριστόψωμου.

Την αφήνουμε να ξαναφουσκώσει για περίπου 30 λεπτά.

Από το ζυμάρι που έχουμε κρατήσει, φτιάχνουμε δύο κορδόνια τα οποία τοποθετούμε πάνω στο ψωμί σε σχήμα Σταυρού, καθώς και διάφορες παραστάσεις.

Αλείφουμε όλη την επιφάνεια με το μελόνερο, πιέζοντας ελαφρώς τα ζυμαρένια στολίδια ώστε να κολλήσουν.

Βάζουμε στο κέντρο του ψωμιού το καρύδι.

Σφηνώνουμε μερικά καρφάκια γαρύφαλλου και πασπαλίζουμε με σουσάμι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για μία ώρα.

Καλή επιτυχία!

Καλά Χριστούγεννα!

Μια γέρικη ελιά στη Φάτνη του Χριστού

Η ελιά, δέντρο ευλογημένο.

Το βράδυ που γεννήθηκε ο Χριστός έκανε πολύ κρύο. Η σπηλιά ήταν κρύα και η Παναγία δεν ήξερε τι να κάνει. Τότε ο Ιωσήφ σκέφτηκε να ανάψει φωτιά για να ζεσταθούν λίγο, μα δεν έβρισκε πουθενά ξύλα. Βγαίνει έξω από τη σπηλιά, κάνει μια βόλτα, μα τίποτα. Ξαναμπαίνει πάλι μέσα, παίρνει λίγα άχυρα από τη φάτνη και ανάβει φωτιά. Μόλις τα είδε η Παναγία δάκρυσε και είπε να είναι πάντα χρυσά.

Όμως ύστερα από λίγο τα άχυρα έσβησαν. Η σπηλιά ξαναπάγωσε. Βγήκε πάλι ο Ιωσήφ και τα πόδια του μπερδεύτηκαν σ’ ένα ξερό κλαδί. Ήταν δεντρολίβανο. Ο Ιωσήφ το άναψε και η Παναγία ευχήθηκε να μοσχομυρίζει και να στολίζει τις εικόνες των Αγίων. Μα η φωτιά κράτησε λίγο και η παγωνιά δυνάμωσε.
Τότε ο Ιωσήφ άκουσε μέσα από το σακούλι του φωνές που του έλεγαν: Πήγαινε Ιωσήφ στη μάνα μας την ελιά, πάνω απ’ τη σπηλιά και πες της πως κινδυνεύει ο Χριστός. Θα στενοχωρηθεί πολύ που το ξέραμε και δεν της είπαμε τίποτα. Ήταν μια χούφτα ελιές που τις είχε φυλάξει μαζί με λίγο ψωμί για ώρα ανάγκης.

Ο Ιωσήφ πήγε στην ελιά και εκείνη άρχισε να σπάει κομμάτια ξύλου από το γέρικο κορμό της και να τα σπρώχνει προς την είσοδο της σπηλιάς. Όλη τη νύχτα έκαιγε η φωτιά και η ζεστασιά απλώθηκε γύρω από τον νεογέννητο Χριστό.

Το πρωί το δέντρο δεν υπήρχε παρά μόνο ένα κούτσουρο ρίζας. Όταν το είδε η Παναγία δάκρυσε, έσκυψε, το χάιδεψε και είπε. Την ευχή μου να ’χεις και να μην ξεραίνεσαι ποτέ. Το λάδι σου να τρέφει και να φωτίζει τους ανθρώπους. Το βράδυ να φωτίζεις το καντήλι του Χριστού.Έτσι κι έγινε. Μέχρι το βράδυ η ελιά ξανάγινε μεγάλη όπως ήταν πριν. Από τότε η ελιά δε γερνά.

Ξεραίνεται, μα από τις ρίζες της ξαναβλασταίνει και ξανανιώνει.

 Ένα υπέροχο λαϊκό παραμύθι.

Το κείμενο είναι από τη σελίδα dogma.gr

Κόλιαντα

Κόλιαντα ( παραδοσιακό κοζανίτικο κέρασμα για τα κάλαντα )

DSC04888

ΚΟΛΙΑΝΤΑ

2 ΦΛΥΤΖΑΝΙΑ ΣΠΟΡΕΛΑΙΟ

2 ΦΛΥΤΖΑΝΙΑ ΣΤΑΧΤΟΝΕΡΟ

2 ΦΛΥΤΖΑΝΙΑ ΖΑΧΑΡΗ

2 ΚΟΥΤ. ΓΛΥΚΟΥ ΑΜΜΩΝΙΑ

2 ΚΟΥΤ. ΓΛΥΚΟΥ ΚΑΝΕΛΑ

2 ΚΟΥΤ. ΓΛΥΚΟΥ ΓΑΡΥΦΑΛΟ

1 ΜΠΕΪΚΙΝ

ΑΛΕΥΡΙ ΟΣΟ ΠΑΡΕΙ

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !

Χρόνια πολλά!

Και του χρόνου με υγεία!