ΜΑΝΑ Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Ήμουν μωρό, με τάιζες στο στόμα,

ήμουν παιδί, μου τίναζες το χώμα…
Πήγα σχολειό, μου μάθαινες το ποίημα,

στις διακοπές κοιτούσαμε το κύμα.
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα,

για τότε που για μένα, μόνο, νοιάστηκα,
Μάνα σ’ευχαριστώ!

Στον πυρετό, πάνω στο προσκεφάλι,

με τα φιλιά σου μου’ διωχνες τη ζάλη
Κι’όταν κυλούσανε τα δάκρυά μου,

η αγκαλιά σου ήταν η φωλιά μου…
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα,

για τότε που για μένα, μόνο, νοιάστηκα,
Μάνα σ’ευχαριστώ!

Τις Κυριακές παιχνίδια ως το γέμα,

στα γόνατα μου σκούπιζες το αίμα.
Στη γειτονιά μ’ έψαχνες το βραδάκι,

όταν ξεχνιόμουν, τόσο δα παιδάκι…
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα,

για τότε που για μένα, μόνο, νοιάστηκα,
Μάνα σ’ευχαριστώ!

Σαν ήρθαν έννοιες,

βάσανα μεγάλα,

μαζί, ξανά, τα λέγαμε στη σάλα
Σε κάθε ήττα ήσουν στο πλευρό μου,

ψηλά κοιτώ, και κάνω το Σταυρό μου!
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα,

για τότε που για μένα, μόνο, νοιάστηκα,
Μάνα σ’ευχαριστώ!

Το υπέροχο ποίημα,

(το δανείστηκα από τη σελίδα Μικρό Νηπιαγωγείο

του 1/θέσιου Νηπιαγωγείου Μικρόπολης Δράμας.)

Ευχαριστώ πολύ!

Της ξενιτιάς ( Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες )

Στίχοι: Ερρίκος Θαλλασινός

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες
και περπατώ στα ξένα
είναι το σπίτι ορφανό
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
ένα χελιδονάκι,
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπαλκονάκι,
στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο μαντίλι
προικιά στην αδερφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί στα χείλη

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες!