Μπορούμε να δώσουμε μια διάλεξη… να φτιάξουμε ένα power point… να δείξουμε ένα βίντεο… Σε όλες τις περιπτώσεις όμως οι μαθητές είναι απέναντι και…βλέπουν. Πως μπορούν λοιπόν να έρθουν μπροστά;
Αυτή την ερώτηση προσπάθησε να απαντήσει η Ελένη Κτιστάκη, βιολόγος στην Ελληνογαλλική Σχολή Αγίας Παρασκευής Ευγένιος Ντελακρουά… και έφτιαξε τυρί.
Έδειξε στους μαθητές τον τρόπο και πολύ γρήγορα πιάσανε δουλειά…
Λίγο γάλα ενισχυμένο με κρέμα γάλακτος, θέρμανση λίγο αλατάκι και λίγο λεμονάκι και να “το τυρί”.
Όχι ακόμα αλλά… αύριο. Το τυλίγουμε στο “τουλπάνι” και το αφήνουμε στο σουρωτήρι να στραγγίξει και μετά… το τρώμε.
Τρώγεται σκέτο αλλά και με μέλι και μπαγκέτες…
Η αλήθεια είνα ότι έγινε καλό “φαγοπότι” δίνοντας μια άλλη διάσταση στην βιωματική μάθηση…
Είχα τη τιμή και μου φέρανε να δοκιμάσω… Νοστιμότατο φρέσκο τυρί… Ομολογουμένως…
Τι είναι όμως αυτό που συμβαίνει; Θα προσπαθήσω να ανακαλέσω τις βασικές γνώσεις από τη Βιοχημεία και τη Χημεία τροφίμων : Οι πρωτεΐνες και τα λιπαρά οξέα του γάλακτος ανήκουν στα βιολογικά μεγαλομόρια. Με μέγεθος αρκετές δεκάδες χιλάδες φορές ( περίπου 100.000 φορές ) μεγαλύτερο από αυτό του μορίου, βρίσκονται σε μια ισορροπία πολύ ευαίσθητη δημιουργώντας ένα “κολλοειδές σύστημα διασποράς”. Η ύπαρξη του οφείλεται σε μια ισορροπία ηλεκτροστατικής φύσης ανάμεσα στα μόρια αυτά και τα μόρια του διαλύτη ( νερού). Όταν θερμανθεί και βάλουμε οξύ ( στη περίπτωση μας το λεμονάκι που περιέχει κιτρικό οξύ ), το ιόντα που δημιουργούνται προσελκύουν πάνω τους τα μόρια των πρωτεϊνών και των λιπών και έτσι γίνονται ( πολλά μαζί όταν κολλάνε ) βαρύτερα και πέφτουν… ( κροκκίδωση η επίσημη έκφραση, κόβει το γάλα η κοινή έκφραση ) και έτσι όλα αυτά τα θρεπτικά συστατικά πέφτουν στο πάτο του ποτηριού σαν “λάσπη”. Όσο περνάει ο χρόνος, αυτό το στερεό κατακάθεται στο πάτο και πάνω εμφανίζεται ένα “αραιό γάλα”. Εκεί το μαζεύουμε, το βάζουμε στο “τουλπάνι” που είναι ένα ύφασμα με πόρους αρκετά μεγάλους ώστε να περνάει το νερό αλλά όχι το στερεό ίζημα, αλατίζουμε και λιγάκι για γεύση… και περιμένουμε να στραγγίξει. Αν περιμένουμε πολύ θα γίνει μυζίθρα… αν περιμένουμε ακόμα περισσότερο και το κρεμάσουμε και σε ανοικτό χώρο, να στεγνώνει πιο εύκολα παίρνουμε μυζίθρα ( αλατίζουμε εννοείται περισσότερο ).
Λοιπόν θα κάνουμε πείραμα στη κουζίνα μας να φτιάξουμε τυρί; Το δικό μας τυρί… Δυστυχώς δεν μπορούμε να σας κεράσαμε… το φάγαμε όλο…
Τη καλησπέρα μου
Αυτές είναι οι φωτό από το εργαστήριο που κάναμε στη βιολογία για παρασκευή τυριού. Βασίστηκε στην αποδιάταξη πρωτεινων σε υψηλη θερμοκρασία και χαμηλο pH (βρασμος & λεμονι). Αν βρισκεις κατι ενδιαφερον για την ηλεκτρονικη εφημεριδα. Και οι πιο δυσπιστοι ευχαριστηθηκαν παντως το τυρι με μελι, καρυδια και μπαγκετες …
Αφήστε μια απάντηση