Υπάρχουν μαθήματα δύσκολα…όχι για τους μαθητές…αλλά για τους καθηγητές. Πότε ένα μαθημα χαρακτηρίζεται δύσκολο από ένα καθηγητή; Όταν οι μαθητές το αντιμετωπίζουν αρνητικά, παθητικά, αδιάφορα.  Το κριτήριο ποιο είναι; Συνήθως αν θα το χρησιμοποιήσουν στις εξετάσεις – δηλαδή όπως λέμε αν είναι μάθημα που εξετάζεται στηνΓ’ Λυκείου. Αν είναι… τότε κάποιοι από τους μαθητές το παρακολουθούν (της αντίστοιχης κατεύθυνσης) και έτσι συμπαρασύρουν και κάποιους άλλους και μπορούμε να κάνουμε μάθημα, έχοντας κοινό αλλά και την απαραίτητη ανάδραση. Αυτά όλα αναφέρονται στη παραδοσιακή διδασκαλία. Ένα από αυτά τα μαθήματα είναι η οργανική γενικής χημείας της Β’ Λυκείου.

Και πως αντιμετωπίζουμε μια τέτοια κατάσταση; Υπάρχουν διάφοροι τρόποι όχι όλοι καλοί ή με την ίδια δυναμικη. Εμείς επιλέξαμε, ένα κομάτι της ύλης που αφορά, οικολογικά θέματα, (καταλύτες, ατμοσφαιρική ρυπανση, τρύπα όζοντος, φαινόμενο θερμοκηπίου) να το κάνουμε σαν διαγωνισμό…όπερ και εγένετο…

Φέτος έτρεχε – για δεύτερη χρονιά – ο διαγωνισμός U4ENERGY. Με δυο λόγια, είχε τρεις άξονες που σκοπό είχαν να ευαισθητοποιήσουν τους μαθητές σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και οικολογικής συμπεριφοράς. Εμείς επιλέξαμε τον άξονα που έχει να κάνει με τη δημιουργία μιας διαφημιστικής καμπάνιας που θα δώσει στο κόσμο να καταλάβει πως μπορεί να εξοικονομήσει ενέργεια με απλούς τρόπους. Μετά από συνεννόηση με την διεύθυνση, ξεκινήσαμε δίνοντας τη μία από τις δύο ώρες της εβδομάδας στον διαγωνισμό. Αυτά έγινε για τρεις μήνες (από το Φεβρουάριο) και έτσι είχαμε 8 ώρες διαθέσιμες για το διαγωνισμό. Τώρα λοιπόν δυο ώρες πριν τη λήξη μπορούμε να πούμε δυο πράγματα.

Οι μαθητές χωρίστηκαν σε τέσερις ομάδες με αντικείμενα :

1. Τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα.

2. Η πράσινη στροφή για την αειφόρο εκμετάλλευση της ενέργειας

3. Οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τη σωστή αξιοποίηση της ενέργειας.

4. Προβλήματα που έχουν οι παραπάνω τεχνολογίες.

Μαζέψαν το υλικό, το αξιολόγησαν, και την επόμενη εβδομάδα, θα οργανώσουν τη παρουσίασή τους. Μια πρόταση είναι η αφίσα. Αλλά έχουν  και άλλες ιδέες. Όλη η δουλειά θα παρουσιαστεί στις 16 Μαΐου στο σχολείο σε μια κεντρική εκδήλωση που λέμε “Πόρτες ανοικτές” ( Portes Ouvertes) όπου το σχολείο είναι ανοικτό σε όλο το κόσμο και θα παρουσιαστούν όλες οι δραστηριότητες και τα προγράμματα που έτρεξαν όλο το χρόνο στο σχολείο. Μια γιορτή πραγματικά. Αν έχετε το χρόνο το απόγευμα 4.30 – 7.00 περάστε…θα είμαστε όλοι εκεί.

Το υλικό έχει ήδη υποστεί την πρώτη επεξεργασία και την ερχόμενη εβδομάδα, θα κατασκευαστούν οι αφίσες. Οι αφίσες θα φωτογραφηθούν και θα κάνουν ένα άλμπουμ – λεύκωμα και θα μπουν σε διαδικασία ψηφοφορίας στο διαδίκτυο, για να βραβευθεί η καλύτερη αφίσα και εργασία.

Τι περιμέναμε από αυτή τη κίνηση;  Αντι για μια ακόμα φορά να κάνουμε μια απαρίθμηση δεδομένων σχετικά με τα οικολογικά προβλήματα, βάλαμε τους μαθητές να τα βρούνε… ώστε να μπορέσουν να κατανοήσουν καλύτερα ποια είναι αυτά. Και τα βασικότερο να αναπτύξουν προβληματισμό για το τι μπορεί να κάνει ο καθένας τους για να τα αντιμετωπίσει.

Τι πετύχαμε; Ένας μεγάλος αριθμός από τους μαθητές συμμετείχε, ακόμα και αυτοί που δεν έδειχναν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο μάθημα, έδωσε ιδέες, ανέλαβε δραστηριότητες μέσα στην ομάδα για να μπορέσουν να προχωρήσουν την εργασία. Γενικά η συμμετοχή και η δημιουργικότητα ανέβηκε. Το αποτέλεσμα ακόμα δεν το ξέρω…μια και δεν έχουμε δει τις αφίσες αλλά όπως και να έχει θεωρώ ότι είχε επιτυχία.

Απαραίτητο όμως είναι να υπάρχει χρονοδιάγραμμα, με συγκεκριμένες δραστηριότητες, στόχος και να υπάρχει καταληκτική ημερομηνία αλλά και να δοθεί η δυνατότητα στουςμαθητές να δείξουν την εργασία τους στο κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει σχεδιασμός. Εμείς (δυο συνάδελφοι που κάνουμε στην Β’ Λυκείου), κάθε βδομάδα συζητάμε για το επόμενο βήμα που έχουμε να κάνουμε. Δηλαδή δεν είναι να έχουμε “την ώρα του παιδιού”…  οι μαθητές πρέπει να καταλάβουν ότι είναι εργασία. Στις παρακάτω φωτογραφίες φαίνεται το τμήμα που έχει χωριστεί σε ομάδες και συζητάνε τα αντικείμενα τους και όχι μόνο ( η αλήθεια είναι αλλά κυρίως τα αντικείμενά τους).

Βεβαια η μορφή της τάξης δεν είναι η συνηθισμένη, ούτε και η στάθμη θορύβου επίσης δεν ήταν η συνηθισμένη. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό και πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για μια τέτοια κατάσταση.

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ο τρόπος με τον οποίο μεταξύ τοιυς μοιράζονταν τις πληροφορίες και ο τρόπος που ο ένας εξηγούσε στον άλλο. Μια διαφορετική προσέγγιση και μια συνεργασία μεταξύ των μαθητών που δεν μπορεί να εκδηλωθεί μέσα σε μια κλασσική τάξη, με ένα ασφυκτικό αναλυτικό πρόγραμμα.

Μόλις έχουμε τα τελικά αποτελέσματα θα τα ανακοινώσω…μέχρι τότε όμως υπομονή και κοιτάξτε να δείτε με μποιο τρόπο θα μπορέσετε να δραστηριοποιήσετε τους μαθητές σας κάνοντας τους να συμμετέχουν.

Τη καλημέρα μου…