Μετά από μια πολυήμερη περιήγηση στο διαδίκτυο και λόγω της απουσίας μου στη Θεσσαλονίκη ( θα έχετε ανταπόκριση μια και το τμήμα εκπροσωπήθηκε με δύο εργασίες ) έφτασε επιτέλους και είναι εδώ μπροστά σας μια ανταπόκριση από την Ειρήνη. Απλή, ξεκάθαρη, χωρίς μασημένα λόγια και δήθεν. Απολαύστε την

” ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ Ρ/Σ FLASH
Eντυπώσεις …

Όταν μας ανακοινώθηκε  η προγραμματισμένη επίσκεψη μας στον ραδιοφωνικό σταθμό FLASH δεν νομίζω πως κανένας από εμάς θα μπορούσε να προβλέψει την επιτυχία της. Όλοι πάνω κάτω ήμασταν ικανοποιημένοι με την μια μέρα χωρίς σχολείο και τα υπόλοιπα αποτελούσαν για μας απλά ψιλά γράμματα  σε όρους συμβολαίου. Πολλές φορές όμως αυτά τα γράμματα είναι που έχουν σημασία και μπορούν να  φέρουν τα πάνω κάτω. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της επίσκεψης μας.

Η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε κάτι σκοτεινό! Επηρεασμένοι από όσα λέγονται για το επάγγελμα του δημοσιογράφου αλλά και όσα βλέπουμε μόνοι μας σήμερα, οι περισσότεροι έχουμε χωρίσει, άτυπα, τους δημοσιογράφους στο μυαλό μας σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που ασχολούνται με τα πολιτικά δρώμενα μεν, αλλά άκρως πολιτικοποιημένοι, συμφεροντολόγοι και διεφθαρμένοι, και στους «δημοσιογράφους»(κρατήστε τα εισαγωγικά) που κάνουν  ρεπορτάζ γύρω από φλέγοντα ζητήματα όπως «Όλη η αλήθεια για το διαζύγιο Μενεγάκη-Λάτσιου». Έτσι τους δημοσιογράφους που επρόκειτο να συναντήσουμε τους είχαμε κατατάξει στην πρώτη κατηγορία οπότε τους φανταζόμασταν κάπως έτσι.. Αγχωμένους, κοστουμαρισμένους τύπους με γυαλιά και ένα πάκο χαρτιά στον ώμο να τρέχουν αλαφιασμένοι μέσα στους διαδρόμους ρουφηγμένοι στο άγχος της δουλειάς τους. Ίσως όλα αυτά να ακούγονται λίγο παιδιάστικα όμως αυτές ήταν οι σκέψεις μας που όμως ευτυχώς αναιρέθηκαν κατευθείαν με την άφιξη μας στον σταθμό.

Μόλις φτάσαμε  στον ραδιοφωνικό σταθμό μας περίμεναν ο κ.Ηλίας Παπανικολόπουλος, υπεύθυνος διευθυντής του σταθμού και ο κ.Κωστής Παράς , μέλος της δημοσιογραφικής ομάδας του FLASH. Στην αρχή η επίσκεψη μας άρχισε με συζήτηση και οι δύο κύριοι μας κέρδισαν αμέσως  με την ζεστασιά και την αυθεντικότητα τους.

Αυτό που εκτιμήσαμε είναι ότι δεν επιχείρησαν με σοβαροφάνειες να μας προσεγγίσουν χρησιμοποιώντας κάποια επίσημη ξύλινη γλώσσα ώστε να προβάλουν «την σκληρή  δουλειά και  την μεγάλη προσφορά τους στην ενημέρωση…» Ήταν άνθρωποι αληθινοί , καθημερινοί που μίλησαν στην γλώσσα μας και προσπάθησαν να μας καταλάβουν και να μας προσεγγίσουν με αληθινό ενδιαφέρον. Αυτό μετρούσε.

Στην συνέχεια ύστερα από την πρώτη συζήτηση γνωριμίας μας , περιηγηθήκαμε ανά  ομάδες στους βασικούς χώρους του σταθμού. Στο στούντιο παραγωγής, όπου είχαμε και την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε από κοντά πώς στήνεται για να βγει στον αέρα  μια ραδιοφωνική εκπομπή και τι κρύβεται πίσω από τις ευχάριστες φωνές που ακούμε στο ραδιόφωνο .Ύστερα επισκεφτήκαμε την αίθουσα σύνταξης αλλά πριν από αυτό είχαμε την δυνατότητα να ηχογραφήσουμε και την δική μας εκπομπή ως τάξη. Αυτό νομίζω ήταν  και το πιο συναρπαστικό κομμάτι  της υπόθεσης. Μπήκαμε μέσα στο στούντιο, επιλέξαμε τα τραγούδια που μας άρεσαν και αυτή τη φορά εμείς βάζαμε τους όρους του παιχνιδιού. Μάλιστα είχαμε την δυνατότητα να μιλήσουμε και με τον ιδιοκτήτη του FLASH ,τον κ. Κυριακίδη ο οποίος μας δήλωσε ότι όλοι όσοι θέλουμε να ασχοληθούμε με την δημοσιογραφία στο μέλλον  είμαστε καλοδεχούμενοι στον σταθμό (η συγκεκριμένη δήλωση έχει καταγραφεί ως ηχητικό  ντοκουμέντο και έχει ανέβει στο διαδίκτυο. Ως μέλλουσα δημοσιογράφος είμαι διατεθειμένη να του την υπενθυμίσω σε λίγα χρόνια αν ποτέ την ξεχάσει …..).
Φεύγοντας, κάναμε πάλι μια στάση στο στούντιο παραγωγής την ώρα που ο γοητευτικότατος (νομίζω πως τα κορίτσια του Ε1 ξέρουν πολύ καλά για τι μιλάω), Σπύρος Χαριτάτος έκανε την εκπομπή του. Βγήκαμε και στον αέρα! Δηλαδή εγώ μίλησα ως η ξανθιά Ειρήνη που έγινα από άκρη σε άκρη γνωστή σε όλο το ραδιοφωνικό σταθμό ως η ξανθιά μαθήτρια και είχα την τιμητική μου. Απορώ αν βάψω τα μαλλιά μου στο φυσικό τους καστανό  θα με δέχονται για δουλειά η όχι; Φοβάμαι να το  επιχειρήσω μήπως και καταλήξω απλώς μια άνεργη καστανή.

Εντυπώσεις ; Μιλώντας για το μεγαλύτερο μέρος της τάξης πολύ θετικές. Για να είμαστε ειλικρινείς μια μεγάλη αλήθεια που πρέπει επιτέλους να αντιμετωπίσουν οι καθηγητές είναι πως όσο ενδιαφέροντα και να είναι όλα τα μουσεία και τα αξιοθέατα  που επισκεπτόμαστε με το σχολείο, η ορθοστασία, η πολυλογία-από μια συνήθως αντιπαθητική ξεναγό -και η βαβούρα, μας την δίνουν στα νεύρα!!! Εμάς το μόνο που μας αρέσει είναι ότι χάνουμε μάθημα και αυτό είναι όλο. Όμως αυτή τη φορά ήταν μια από τις λίγες εκδρομές που μας τράβηξε το ενδιαφέρον. Περάσαμε καλά και αυτό αποτυπώθηκε στις συζητήσεις στον γυρισμό όταν αντί για συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων, κουβεντιάζαμε για όλα όσα είχαμε δει και ακούσει. Επιπλέον αν και το ποσοστό ήταν πολύ χαμηλό ως μηδαμινό όσον αφορά τους επίδοξους δημοσιογράφους της τάξης μας,  από ότι πήρε το αυτί μου υπήρξε κάποια αύξηση και κάποιοι άλλοι άρχισαν να το σκέφτονται….Αυτές είναι οι εκδρομές που μας αρέσουν, που μας μαθαίνουν πράγματα ουσιαστικά και όχι απλά ιστορικές πληροφορίες για ένα άγαλμα που θα ξεχάσουμε μόλις περάσουμε στο επόμενο έκθεμα. Όλη η ομάδα του FLASH εξάλλου μας δήλωσε πως περιμένει την επόμενη μας επίσκεψη και ελπίζουμε αυτό να γίνει πραγματικότητα(κατά προτίμηση την ώρα του κύριου Χαριτάτου ).

Όπως λέει και ο κύριος Αλισαβάκης: Την καλησπέρα μου…

Ειρηνη”

Είναι φανερό ότι εγώ δεν έχω κάτι να συμπληρώσω. Απλά να δηλώσω ότι μόλις βρω λίγο χρόνο, θα σας γράψω ανταπόκριση από την επίσκεψη μας στο συνέδριο του ACSTAC μια και δύο ομάδες από το τμήμα μας συμμετείχαν με παρουσιάσεις εργασιών…

Υπομονή και φυσικά…τη καλησπέρα μου