Οι παιδαγωγικές έξοδοι πρέπει να έχουν τον χαρακτήρα που λέει ο τίτλος τους. Οι μαθητές πρέπει να μαθαίνουν μέσα από αυτή την έξοδο. Δεν πρέπει να είναι – όπως λέω – σε τουριστικό γκρουπ…δηλαδή πάνε όπου είναι να πάνε, βγαίνουν από τη πίσω πόρτα του πούλμαν και μπαίνουν από τη μπροστινή και θεωρούν ότι είδαν το μέρος που επισκέφτηκαν.
Παρατηρώντας ότι είναι πολλές οι φορές που τα προφανή δεν είναι γνωστά, μια έξοδος που συνηθίζω τα τελευταία χρόνια είναι ένας περίπατος στην Πλάκα. Μια εκδρομή όχι στα γνωστά και τα τουριστικά. Αλλά στα όμορφα και σε αυτά που δεν φαίνονται.
Το θέατρο Ηρώδου του Αττικού το ξέρουν όλοι. Το θέατρο Διονύσου όμως; Τη χορηγία την έχουν ακούσει όλοι, τις αρχαίες χορηγίες όμως; Τον Περικλή τον ξέρουν επίσης όλοι, το ωδείο του όμως; Την Πλάκα την ξέρουν όλοι αλλά πόσοι έχουν περπατήσει τα Αναφιώτικα; Εκεί πήγαμε λοιπόν.
Από το θέατρο Διονύσου, στα Αναφιώτικα, και μετά στην οικία Κλεάνθη, και κάτω για Ρωμαϊκή αγορά και Αέρηδες για να καταλήξουμε στη πλατεία Μητροπόλεως. Ένας περίπατος δύο ωρών, μέσα σε μέρη που δεν φαντάζονταν ότι υπήρχαν. Και για να έχουμε και μια συμμετοχή σε κάθε μέρος είχαμε και μια μικρή ξενάγηση από κάποιους μαθητές.
Για να καταλάβετε τι είδαμε κοιτάξτε εδώ…

Και όμως είμαστε στην Αθήνα και μάλιστα στο κέντρο της. Δεν είναι Κυκλαδονήσι. Η αρμπαρόριζα και το γεράνι ήταν παντού στο χώρο.

Μια βεράντα για καφέ που είναι όλα τα λεφτά.

Στον εξώστη πάνω από τα Αναφιώτικα, κάνοντας “πατριδογνωσία” και  αναγνωρίζοντας τα ορόσημα των Αθηνών.

Κατηφορίζοντας στα στενά στα Αναφιώτικα.

Η παιδαγωγική έξοδος σίγουρα άφησε καινούργιες γνώσεις και όμορφες εικόνες. Η φράση που άκουσα πιο συχνά ήταν “δεν έχω περάσει ξανά από εδώ”. Άρα η παιδαγωγική έξοδος πέτυχε. Και οι μαθητές επέστρεψαν σπίτι τους με καινούργια πράγματα στα δεδομένα τους. Αυτό νομίζω ότι ήταν το μεγαλύτερο όφελος.

Βέβαια τους ζήτησα τις σημειώσεις τους αλλά ακόμα δεν στείλανε τίποτα. Μόλις έρθουν θα βγει ένα βιβλιαράκι με τα σημεία ορόσημα για τα οποία μιλήσαμε…Μόλις ετοιμαστεί θα σας ενημερώσω.

Μέχρι τότε τη καλησπέρα μου…