Ακόμα και η αναμονή είναι μια απασχόληση.
Αυτό που είναι τρομακτικό είναι να μην έχεις τίποτα να περιμένεις.
(Τσέζαρε Παβέζε, 1908-1950, Ιταλός συγγραφέας)
Μετά λύπης μου και μετά από πολλή σκέψη και υπομονή συνειδητοποίησα πως αδίκως ήλπιζα και αγωνιούσα για την τύχη του τμήματος Γ΄ τάξης Τεχνικός Φυτικής Παραγωγής του ΕΠΑ.Λ. Σιδηροκάστρου Σερρών.
Μετά από δύο επιστολές προς το Υπουργείο Παιδείας αρ.πρωτ.416/03-09-2019 και αρ.πρωτ.479/23-09-2019 στις οποίες εξηγούσαμε επακριβώς τους λόγους για τους οποίους επιβάλλεται η έγκριση του ολιγομελούς τμήματος , η αίσθηση που απεκόμισα είναι αδιαφορία και απαξίωση. Ματαίωση!!!
Αναρωτιέμαι εάν μπήκε κανείς στον κόπο να ασχοληθεί ή έστω να διαβάσει τις επιστολές.
Αναρωτηθήκατε άραγε τι κάνουν αυτοί οι μαθητές;
Παίζετε με το μέλλον τους, τις ζωές τους, που κανένας σας δεν σας έχει δώσει αυτό το δικαίωμα.
Τα παιδιά αυτά θα εγκαταλείψουν το σχολείο για πάντα.
Δεν μπορούν να αποφοιτήσουν λόγω της αναίτιας απόφασής σας.
Οι αποστάσεις και τα εμπόδια που εγείρονται είναι ανυπέρβλητα.
Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια δυστυχώς.
Δυσκολεύομαι επομένως να πιστέψω και να κατανοήσω όλα αυτά τα εύηχα λόγια περί ίσων ευκαιριών και δικαιωμάτων.
Και για να προλάβω τους κακεντρεχείς δεν κόπτομαι για τη θέση μου. Εγώ δεν απολύομαι ούτε διακυβεύεται το μέλλον μου.
Έρχομαι στην θέση των παιδιών και των οικογενειών.
Κάντε το και εσείς. Δεν είναι δύσκολο.
Ίσως έτσι το καταλάβετε.
Ευχαριστώ απλά όσους το διαβάσουν.
Μια εκπαιδευτικός ονόματι Κετσετζίδου Δέσποινα.
3 σχόλια
Μια αχτίδα φωτός από ”εκπαιδευτικούς” που σέβονται το λειτούργημα και την ιδιότητά τους.
Αρκεί για να γίνει λάμψη και να αφυπνίσει καθεύδουσες συνειδήσεις;
Φοβάμαι ότι για μια ακόμα φορά, θα χύνουμε (εκ των υστέρων και υποκριτικά) ”κροκοδείλια δάκρυα” πάνω από το χυμένο γάλα, όταν το εν δυνάμει δεύτερο κύμα της επιστημονικής μετανάστευσης των ελληνόπαιδων, θα κατακλύσει τον εκτός Ελλάδας χώρο της εκπαίδευσης και της γνώσης…
Έλεος πια… στοιχειώδης φαντασία και πρωτοβουλία απαιτείται στην περίπτωση αυτή! Ως πότε θα μας βασανίζει το τέρας της γραφειοκρατίας και της κρατικής αναλγησίας;
Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί οι νέοι δε μένουν στην Ελλάδα μας.
Μήπως επειδή από πολύ νωρίς τους δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο? Ένα πρόσωπο που είναι όμορφο, δυστυχώς, μόνο αν έχεις το κατάλληλο “μέσο”.
Τι να διεκδικήσουν από ένα κράτος τόσο παράλογο!!
Μην απορούμε λοιπόν.
Κραυγή αγωνίας μιας εκπαιδευτικού….. Ξέρετε από αυτούς τους τεμπέληδες που κάθονται όλη μέρα… Από αυτούς που μαθαίνουν στα παιδιά μας πως να πορεύονται με αξιοπρέπεια στη ζωή!
Κάτι για ευ ζην είπε ο Μεγαλέξανδρος…. Ψιλά γράμματα… Μη δίνετε σημασία.