Η Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας (6 Μαρτίου) αποτέλεσε για μια ακόμη φορά αφορμή για την ευαισθητοποίηση των μαθητών και την ανταλλαγή σκέψεων και ιδεών.
Στα πλαίσια αυτά αποφασίστηκε από τους μαθητές του Τομέας Οικονομίας και Διοίκησης του ΕΠΑΛ Σιδηροκάστρου με την υποστήριξη – συντονισμό των καθηγητών τους, Βασιλική Γαλατά και Δημήτριο Ταμπούρη, να υλοποιήσουν δράσεις – εκδήλωση για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού, που εκδηλώνεται στο σχολικό περιβάλλον.
Σκοπός ήταν αναδείξουν το πρόβλημα για να περιοριστούν ή αποτραπούν οι αρνητικές συνέπειες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις από τις εκδηλώσεις του σχολικού εκφοβισμού και της βίας.
Η εκδήλωση για την παρουσίαση των δράσεων πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 9 Μαρτίου στο αμφιθέατρο του ΕΠΑΛ Σιδηροκάστρου και περιελάμβανε μουσικά βίντεο, τηλεοπτικά spot φορέων για το Bullying, παρουσίαση (Powerpoint), ταινία μικρού μήκους για το CyberBullying.
Οι ζωγραφιές που δημιούργησαν οι μαθητές μας, ήταν αναρτημένες στον περιβάλλοντα χώρο του αμφιθεάτρου, όπου έδωσαν αφορμή για συζητήσεις μεταξύ των μαθητών για τα μηνύματα που έστειλαν οι “καλλιτέχνες”.
Την εκδήλωση έκλεισε ο μαθητής Ευάγγελος Κ. όπου τραγούδησε ζωντανά παίζοντας κιθάρα, το τραγούδι του για τον ρατσισμό “Όλοι στη ζωή δεν είμαστε ίδιοι” αλλά και το τραγούδι “Άνθρωποι Μονάχοι” .
Κατεβάστε και δείτε την παρουσίαση σε flash video (ανοίγει σε browser) από ΕΔΩ
Η μαθήτρια Γεωργία Τ. έγραψε το παρακάτω κείμενο για τον Σχολικό Εκφοβισμό και τις συνέπειες του.
Όταν μεγαλώσω……
-Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
-Έχω όνειρα, πολλά όνειρα………… Θέλω να έχω πολλούς φίλους….. να παίζουμε μαζί…. Να έχουμε ένα αυτοκίνητο για να γυρίσουμε όλο τον κόσμο παρέα….. Να ταξιδέψουμε παντού. Να γίνω φίλη με όλους τους ανθρώπους και να δω όλα τα ζώα που υπάρχουν…. Θα ήταν τέλειο. Χμμ…. επίσης θέλω να γίνω γιατρός και να βοηθάω όλους τους αρρώστους. Όχι! Θέλω να γίνω δασκάλα και να μαθαίνω στα παιδάκια να γράφουν και να διαβάζουν. Να κάνω τον κόσμο χαρούμενο και μαζί τους να γίνω κι εγώ…….. Μπορεί να γίνω και μαγείρισσα, για να μην αφήσω κανένα παιδάκι νηστικό. Σίγουρα όμως θέλω να ζήσω για πολλά χρόνια.
Όμως αλίμονο, όλα όσα ονειρεύτηκε δεν θα μπορέσει να τα εκπληρώσει . Γιατί το μικρό κορίτσι επέλεξε την σιωπή όταν δέχτηκε απειλές από συμμαθητές της στο σχολείο. Επέλεξε να τους πιστέψει όταν την προσέβαλαν και την ταπείνωναν αποκαλώντας την άσχημη και ονειροπαρμένη. Επέλεξε την απομόνωση, να κλειστεί στον εαυτό της παρέα με τον φόβο, αντί να ζητήσει βοήθεια, ξεχνώντας όλα όσα ήθελε να πραγματοποιήσει στο μέλλον αφού πλέον δεν θεωρούσε τον εαυτό της ικανό για όλα αυτά. Επέλεξε την αυτοκαταστροφή και τον θάνατο, αντί τη ζωή. Έβαλε τέλος στην ζωή της δίχως να σκεφτεί τι άφηνε πίσω της και κυρίως αυτά που ήταν μπροστά της.
Η πράξη της είναι παράδειγμα προς αποφυγήν.
Αν αντιμετωπίζεις κάποιο παρόμοιο πρόβλημα επέλεξε να τους αγνοήσεις ή να αδιαφορήσεις. Μην τους πιστεύεις , γιατί εσύ ο ίδιος γνωρίζεις τον εαυτό σου, τις ικανότητες σου και τις αξίες σου, καλύτερα από τον καθένα. Αν νιώθεις την ανάγκη μίλα σε κάποιο φιλικό ή συγγενικό σου πρόσωπο για να βρείτε μια λύση. Δεν είσαι μόνος.
