Γιορτάζουμε σε λίγες ημέρες με αγαλλίαση το ζωηφόρο Άγιον Πάσχα! Μέσα στο εορταστικό κλίμα όμως, δεν αγνοούμε την οδυνηρή πραγματικότητα της καθημερινότητας μας, τον πόνο, την αδικία, την αρρώστια, τον θάνατο. Το Πάσχα είναι μια εμπειρία έντονη, συμβολική, όπου το πένθος και ο θρήνος δίνουν τη θέση τους στη χαρά της Αναστάσεως.

Προσλαμβάνοντας την ανθρώπινη φύση, ο Χριστός αντιμετώπισε κατάματα τον πόνο. Παρηγόρησε, στήριξε, ταυτίστηκε με αυτούς που υποφέρουν. «Εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. κε΄, 40). Και τελικά, έζησε ο ίδιος τον ψυχικό και σωματικό πόνο σ’ όλη του την ένταση: εγκατάλειψη, προδοσία, αποδοκιμασία από τον λαό που τον ευεργέτησε, απόρριψη από τους θρησκευτικούς ηγέτες, εξευτελισμό από την κρατική εξουσία, με αποκορύφωμα την οδύνη του Σταυρού. Ο Σωτήρας του κόσμου προσέλαβε τον πόνο στον απόλυτο βαθμό.

Το Πάσχα είναι  μια γιορτή που την αισθάνονται και τη χαίρονται όχι μόνον οι πιστοί, αλλά και άνθρωποι που αναζητούν, που μετεωρίζονται μεταξύ πίστεως και ολιγοπιστίας. Ο Αναστάς Κύριος στέκει, μυστικά, υπομονητικά, εμπρός σε πολλές κλειστές καρδιές, γεμάτος αγάπη και κατανόηση, για να επαναλάβει το  μη φοβείσθε, «… ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς ὑμῶν …» (Ματθ. κη΄,20).  Όσοι αγωνίζεστε να ζήσετε το Ευαγγέλιο στις σκληρές φάσεις της σύγχρονης ζωής, «δεύτε», ανανεώσετε το θάρρος, την ελπίδα σας. Όσοι διστακτικοί, με λάθη –και πτώσεις ακόμη-, προσπαθείτε να μένετε μέσα στην κοινωνία της Εκκλησίας, μη λιποψυχήσετε· «μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα· συγγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον· ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος»  (Ιωάννης Χρυσόστομος).

«Δεῦτε», λοιπόν, «ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ … τῷ φωτίσαντι ἀνθρώπων τό γένος». Αυτή η αγαλλίαση δεν προορίζεται για χρήση  ατομική. Είναι από τη φύση της συλλογική. Πολλαπλασιάζεται με την παρουσία των πολλών χιλιάδων πιστών. Το φως της διαχέεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Έχει εμβέλεια πανανθρώπινη. Καί όσοι την αισθανόμαστε, καλούμεθα να μεταφέρουμε τη βεβαιότητα και αισιοδοξία  για την τελική νίκη της δικαιοσύνης, της αλήθειας και της αγάπης -της ίδιας της ζωής. Το ανέσπερο φως της Αναστάσεως του Χριστού λάμπει μέσα στην κτιστή δημιουργία, σε όλη την οικουμένη. Ο κάθε, λοιπόν, πιστός καλείται να προσλάβει και να μεταλαμπαδεύσει το πασχαλινό φως στο περιβάλλον του και να βοηθήσει τον διπλανό του να ανάψει και αυτός τη λαμπάδα του. Πολλοί, βεβαίως, δεν υποπτεύονται την ύπαρξη αυτού του φωτός στη ζωή του κόσμου. Αλλά δεν σημαίνει ότι αυτό παύει να ενεργεί, να φωτίζει και να καθοδηγεί των «ανθρώπων το γένος».

Ας μας δίνει ο αναστάς Κύριος τη δύναμή του να ζούμε τον πόνο, τον σωματικό, τον ψυχικό, τον προσωπικό, αλλά και τον κοινωνικό, μέσα στο φως της Αναστάσεως Του. Και ακόμη, να συμμεριζόμαστε με καλοσύνη τις θλίψεις των γύρω μας, φροντίζοντας να τις απαλύνουμε με την αναστάσιμη πίστη και την έμπρακτη αγάπη μας.

Καλό και Ευλογημένο Πάσχα

     Ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Λεονταρίου