Το Σχολείο μας

 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΠΑΡΕΛΛΙΟΥ ΒΟΙΩΤΙΑΣ 

Πληροφορίες :
Μπαλιάμης Νικόλαος (Διευθυντής)
Τηλέφωνο  &  FAX  : 22620 98277
Email : dimkap@sch.gr

Καπαρέλλι, 32200  ΘΗΒΑ

Οδηγίες για να έρθετε στο σχολείο μας με χρήση Google Maps
Τοποθεσία του Δημοτικού Σχολείου Καπαρελλίου

Εκπαιδευτικοί τάξεων (2023-2024):

Κουρινιώτη Αναστασία (Α΄ Τάξη)

Χρυσικού Βασιλική (Β΄ Τάξη)

Σιακούλη Ασημίνα (Γ΄ Τάξη)

Τσιβγιούρας Στέργιος (Δ΄ Τάξη)

Κρομμύδας Κωνσταντίνος (Ε΄ Τάξη)

Κοντοστάθη Ιφιγένεια (ΣΤ΄ Τάξη)


ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Ι. ΙΔΡΥΣΗ

    Το ακριβές έτος ίδρυσης του  Σχολείου  δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθεί. Το αρχείο της σχολικής μονάδας δεν βοηθά  σ᾿ αυτό, γιατί τα  στοιχεία του ξεκινούν από τα σχολικά έτη 1921-22 (Μαθητολόγιο),1929-1930 (Γενικός  Έλεγχος),1929-1930 (Βιβλίο  Πράξεων Σχολικής Εφορείας), 1936-1937  (Βιβλίο  Πράξεων Πιστοποιητικών Σπουδής), 1952-1953 (Βιβλίο  Πράξεων Συλλόγου Διδασκόντων) και 1977-1978 (Βιβλίο  Μητρώου Προσωπικού).

  • O Γεώργιος Δ. Τσεβάς στο έργο του «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ» αναφέρει [ τ.Β΄, Bιβλίον ΙΒ΄ «Αἱ Θῆβαι και ἡ Βοιωτία ἐν τῇ συγχρόνῳ ἐποχῇ», Κεφ. «Ἡ Βοιωτία ἐν ἔτει 1851», σελ. 288 (Δῆμος Πλαταιῶν ]ότι το «Καπαρέλι, ἡ νῦν ἔδρα τοῦ δήμου, ἔχει και σχολεῖον δημοτικόν». Στο Καπαρέλλι, λοιπόν, το  μεγαλύτερο πληθυσμιακά χωριό και έδρα του Δήμου Πλαταιών –  που σχηματίστηκε το 1835 επί  Όθωνος – από το 1836 έως το 1867, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι  είχε ιδρυθεί  και λειτουργούσε σχολείο κατά  τα μέσα του 19ου αιώνα.
  • Μαρτυρίες υπερηλίκων κατοίκων, που μαθήτευσαν περί το 1910  στο «Σχολείο του Συγγρού»,  το παλαιότερο γνωστό διδακτήριο του χωριού, ερωτώμενοι  το 1990  βεβαίωσαν  ότι, όπως είχαν ακούσει,  σχολείο λειτουργούσε και πολύ παλαιότερα σε άλλο κτίριο,  χωρίς να μπορούν να προσδιορίσουν ακριβέστερα τον χρόνο.

    «Σχολείο του Συγγρού» ονομαζόταν  ένα  παλαιό  διτάξιο διδακτήριο, όπου στεγαζόταν το σχολείο πριν από την κατασκευή των σημερινών κτιριακών εγκαταστάσεων και κατεδαφίστηκε το 1970. Η ονομασία αυτή, η οποία παραμένει ζωντανή στην τοπική κοινότητα και η περιγραφή της μορφής  του κτιρίου,  μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ανήκε στα σχολεία τύπου «Καλλία», από το όνομα του νομομηχανικού Δ. Καλλία, που έκανε το 1895 τα αρχιτεκτονικά σχέδια των διδακτηρίων, τα οποία είχαν έντονα νεοκλασικά στοιχεία . Σύμφωνα με τα εν λόγω σχέδια, χτίστηκαν στην Ελλάδα από το 1898 μέχρι το 1910 περισσότερα από 400 σχολεία. Η δαπάνη κατασκευής αρκετών από αυτά τα σχολεία καλύφθηκε από το κληροδότημα (δωρεά ) του εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού, με αποτέλεσμα, όλα τα σχολεία τύπου «Καλλία» να χαρακτηρίζονται ως «του Συγγρού», ακόμα κι αν κατασκευάστηκαν με δαπάνες του κράτους. 

  • Από τα στοιχεία, τα οποία παρέχει το Μαθητολόγιο, διαπιστώνεται ότι μέχρι και το σχολικό έτος 1926-1927 το σχολείο λειτουργούσε ως «Αρρένων». Από το επόμενο σχολικό έτος 1927-1928, κατά το οποίο έχουμε εγγραφές μαθητριών για πρώτη φορά – με την ένδειξη «Θηλέων» στη στήλη του Μαθητολογίου «Σχολείον  εξ ου προέρχεται» –  το σχολείο λειτουργεί ως μικτό. Αρχείο του Σχολείου Θηλέων δεν υπάρχει.

    Επίσης, μαρτυρίες υπερηλίκων κατοίκων  – που καταγράφηκαν σε μικρή έρευνα που πραγματοποιήσαμε το 1991 –  και διασταύρωση των  στοιχείων που συνελέγησαν, συμφωνούν  στη διαπίστωση ότι μέχρι και το σχολικό έτος 1926-1927 λειτουργούσαν στο Καπαρέλλι  δύο (2) σχολεία. Διτάξιο Σχολείο Αρρένων – σε κτίριο δύο (2) αιθουσών διδασκαλίας, που βρισκόταν στον οικοπεδικό χώρο του σημερινού διδακτηρίου (σχολείο «του Συγγρού») – και μονοτάξιο Σχολείο Θηλέων  – σε οίκημα του χωριού, πιθανόν ενοικιαζόμενο. Το σχολικό έτος 1927-1928 επήλθε συγχώνευση των δύο σχολείων σε ένα τριτάξιο.

    Σημειώνουμε ότι οι χαρακτηρισμοί  μονοτάξιο / διτάξιο /τριτάξιο προσδιορίζουν  την οργανικότητα του σχολείου, η οποία αναφέρεται σε θέσεις εκπαιδευτικών και σήμερα έχουν αντικατασταθεί από τους χαρακτηρισμούς μονοθέσιο, διθέσιο κ.ο.κ .

    Σχετικά με τις οργανικότητες, που άλλαξε το Σχολείου, η μελέτη του αρχείου δίνει τα στοιχεία, τα οποία περιέχονται στον παρακάτω πίνακα .

  ΑΠΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑ
1926 – 1927 Διτάξιο (Αρρένων)
1927 – 1928 1958 – 1959 Τριθέσιο (Μικτό)
1959 – 1960 1962 – 1963 Τετραθέσιο
1963 – 1964 1965 – 1966 Πενταθέσιο
1966 – 1967 1971 – 1972 Εξαθέσιο
1972 – 1973 1976 – 1977 Πενταθέσιο
1977 – 1978 1980 – 1981 Εξαθέσιο
1981 – 1982 1991 – 1992 Πενταθέσιο
1992 – 1993 2001– 2002 Τετραθέσιο
2002– 2003 2020-2021 Εξαθέσιο

ΙΙ. ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ

    Μέχρι και τη δεκαετία του 1960 δεν υπήρχε κτίριο ικανό να στεγάσει το σχολείο, ώστε να εξασφαλίζεται η ομαλή λειτουργία του.

   Συγκεκριμένα:  Υπήρχε το σχολείο «Του Συγγρού», σχολικό κτίριο με δύο (2) αίθουσες διδασκαλίας, οι οποίες βρίσκονταν στον  οικοπεδικό  χώρο, όπου  ευρίσκεται το σημερινό κτιριακό συγκρότημα. Επίσης, για την ικανοποίηση των κτιριακών αναγκών  του  εχρησιμοποιείτο και  μία τρίτη αίθουσα διδασκαλίας, «Το μικρό σκολειό», όπως λεγόταν, επειδή εκεί έκαναν μάθημα οι μικρές –   Α΄ και Β΄ – τάξεις. Η αίθουσα αυτή είχε παραχωρηθεί από κάποιον εντόπιο και εστερείτο φωτισμού και αφοδευτηρίων. Το κτίριο «του Συγγρού» ήταν κανονικό διδακτήριο, αποτελούμενο από δύο (2) αίθουσες  διδασκαλίας, Γραφείο δασκάλων κα αφοδευτήρια, ικανό όμως να στεγάσει ένα διθέσιο σχολείο και όχι τριθέσιο ή τετραθέσιο 200 περίπου μαθητών. Η τρίτη αίθουσα  –  το μικρό σκολειό» – βρισκόταν  στο  βόρειο άκρο του οικισμού, πολύ μακριά από το άλλο διδακτήριο.

    Το έτος 1961, μετά από ενέργειες του τότε Δ/ντή του Σχολείου Σωτήριου Αναδιώτη,  στον ευρύτερο οικοδομικό χώρο, όπου ήταν κτισμένο το σχολείο «του Συγγρού» άρχισε η ανέγερση νέου κτιρίου, το οποίο περιελάμβανε δύο (2) αίθουσες και Γραφείο δασκάλων, που ολοκληρώθηκαν και δόθηκαν για χρήση το 1964. Είναι το σημερινό μονώροφο κτίριο, το οποίο  αυλίζεται  στο κυρίως  προαύλιο.

   Παρά την προσθήκη των αιθουσών που προαναφέρουμε,  η  ομαλή λειτουργία  του Σχολείου  δεν αποκαταστάθηκε,  γιατί  το 1966 προάχθηκε  σε εξαθέσιο, αλλά είχε στη διάθεσή του πέντε (5) αίθουσες διδασκαλίας, συνυπολογίζοντας και την ακατάλληλη  απομονωμένη  αίθουσα του «μικρού σχολειού», η οποία εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται.

    Το 1969 άρχισε – παραπλεύρως του προαναφερόμενου μονώροφου κτιρίου –η ανέγερση  διωρόφου κτιρίου τεσσάρων  (4) αιθουσών διδασκαλίας  (δύο ανά όροφο), που ολοκληρώθηκε το 1970.

   Τον Απρίλιο του 1971 κατεδαφίστηκε το παλιό σχολείο «του Συγγρού» και διαμορφώθηκε ο χώρος του σημερινού υπάρχοντος προαυλίου, ενώ συγχρόνως κατασκευάστηκαν  και τα αποχωρητήρια αρρένων  και θηλέων, στο νοτιοανατολικό άκρο του οικοπεδικού χώρου. Η κατεδάφιση του σχολείου «του Συγγρού», αποτέλεσμα ενός κακού σχεδιασμού οικοδόμησης νέου διδακτηρίου  στον οικοπεδικό χώρο όπου υπάρχει παλαιότερο, στέρησε από το χωριό ένα  καλαίσθητο  νεοκλασικό κτίριο, το οποίο θα μπορούσε να είχε αξιοποιηθεί σήμερα ως στέγη ιδρύματος ή φορέα πολιτισμού/παράδοσης/ιστορίας/τέχνης.

   Σημειώνουμε  ότι το 1984 και τα δύο κτίρια του  σχολείου   απέκτησαν  κεντρική θέρμανση, ενώ το 1987  καλύφθηκαν με κεραμοσκεπές.

   Το 1996 έγινε επέκταση του κάτω αύλειου χώρου προς τα δυτικά, με παράλληλη εφαρμογή του σχεδίου πόλεως και διάνοιξη δημοτικής οδού. Δυστυχώς, οι αντιδράσεις περίοικων δεν επέτρεψαν την ολοκλήρωση της χάραξης και την κατασκευή της προαναφερόμενης οδού σε όλο το μήκος της,  έργο το οποίο θα αναβάθμιζε την περιοχή.

    Το 2002, σε αίθουσα του άνω ορόφου του διώροφου κτιρίου, μετά  από ένταξη σε σχετικό πρόγραμμα,  χρηματοδοτήθηκε το έργο  « Προμήθεια εργαστηρίου Πληροφορικής στο Δημοτικό Σχολείο Καπαρελλίου » και  δημιουργήθηκε άρτιο Σχολικό Εργαστήριο Πληροφορικής.          

  Τέλος, το 2003, για να καλυφθούν οι ανάγκες λειτουργίας του σχολείου ως Ολοήμερου, μετά από ενέργειες του Δ/ντή Γιαννακού Γεώργιου, στη νότια πλευρά  του οικοπεδικού  χώρου  προστέθηκε από τον Ο. Σ. Κ. κτίριο δύο (2) προκατασκευασμένων αιθουσών  διδασκαλίας.  Παράλληλα, αίθουσα του μονώροφου κτιρίου, μετά από κατάλληλη διαμόρφωση και εξοπλισμό  στέγασε τη Μαθητική Δανειστική Βιβλιοθήκη  του Σχολείου και φιλοξενεί – ως χώρος πολλαπλών χρήσεων – ποικίλες δραστηριότητες.

ΙΙΙ. ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

  1. Κτιριακές ανάγκες του σχολείου, όταν ο αριθμός των αιθουσών διδασκαλίας δεν ήταν επαρκής, ικανοποιούνταν με ενοικίαση ή παραχώρηση οικιών του χωριού.
  2. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής το διδακτήριο είχε καταληφθεί από τους κατακτητές και  για κάποιο χρονικό διάστημα  ως σχολείο εχρησιμοποιείτο οικία του χωριού.
  3. Από το 1964 και μέχρι το 1973 υπήρξε συστέγαση – με εναλλασσόμενο ωράριο λειτουργίας (πρωί – απόγευμα) –  του Δημοτικού Σχολείου  με το νεοϊδρυθέν Γυμνάσιο Καπαρελλίου, το οποίο εστερείτο κτιρίου για τη λειτουργία του. Από το 1973, οπότε και ολοκληρώθηκε η ανέγερσή του, το Γυμνάσιο στεγάζεται σε δικό του διδακτήριο.
  4. Το παλαιό κτίριο της αναφερόμενης  ως «μικρό Σχολειό» απομονωμένης αίθουσας, έπαψε να χρησιμοποιείται  όταν το σχολείο απέκτησε κτηριακή επάρκεια – το 1970 –  και εγκαταλείφθηκε. Με τον σεισμό του 1981 κατέρρευσε και στον οικοπεδικό χώρο οικοδομήθηκε κτίριο, στο οποίο στεγάζεται από το 1982 το Νηπιαγωγείο Καπαρελλίου. Σημειώνεται ότι το Νηπιαγωγείο του χωριού, το οποίο ιδρύθηκε το 1967 και στεγάστηκε σε ενοικιαζόμενο οίκημα, κατά το χρονικό διάστημα   από το σχολικό 1974-75 έως και το 1981-82 συστεγαζόταν με το Δημοτικό Σχολείο.

IV.  ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

    Στο αρχείο του σχολείου περιλαμβάνεται και αρχείο του Νυκτερινού Σχολείου, το οποίοι λειτούργησε για να εξυπηρετήσει  την ανάγκη να ολοκληρώσουν τη φοίτησή τους στο Δημοτικό και να λάβουν απολυτήριο τίτλο άτομα, τα οποία την είχαν διακόψει κατά τα προηγούμενα χρόνια. Συγκεκριμένα, υπάρχουν  Βιβλία Μαθητολογίου και Γενικού Ελέγχου, από τα οποία προκύπτει ότι για τρία (3) σχολικά έτη λειτούργησε στο Δημοτικό Σχολείο Καπαρελλίου και Νυκτερινό Σχολείο.

   Ως Διευθυντές του Νυκτερινού Σχολείου αναφέρονται

  • Για τα σχολικά έτη 1957-58 και 1958-59 ο δάσκαλος Αναδιώτης Σωτήριος και
  • Για το σχολικό έτος 1963-64 ο δάσκαλος Καλαπανίδας Κωνσταντίνος.

   Παραθέτουμε παρακάτω πίνακα, με  ενδιαφέροντα στοιχεία  από την λειτουργία του Νυκτερινού Σχολείου. 

 ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ ΤΑΞΗ ΜΑΘΗΤΕΣ /ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ
   ΕΓΓΡΑΦΕΝΤΕΣ/-ΕΙΣΕΣ   ΠΡΟΑΧΘΕΝΤΕΣ/-ΕΙΣΕΣ
Α Θ ΣΥΝΟΛΑ Α Θ ΣΥΝΟΛΑ
1957-1958  Ε΄ 2 20    22  66     2 20 22  66
 ΣΤ΄ 19 25   44   19 25 44
1957-1958  ΣΤ΄ 4 22   26 4 22 26
1963-1964  ΣΤ΄ 5 6 11 5 6 11

 

 V. ΣΤΟΙΧΕΙΑ  ΜΑΘΗΤΩΝ – ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

     Αξιοποιώντας παρεχόμενα από  το αρχείο στοιχεία και συγκεκριμένα από  τα βιβλία του Μαθητολογίου (από το 1921-22) και του Γενικού Ελέγχου (από το σχολ. έτος 1929-30) δημιουργήσαμε και συμπληρώσαμε τον παρακάτω  Πίνακα Μαθητών, από την παρατήρηση του οποίου προκύπτουν ενδιαφέροντα στοιχεία και συμπεράσματα.

 ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ        ΑΡΙΘΜΟΣ  ΜΑΘΗΤΩΝ – ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ  

ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ** ΚΑΠΑΡΕΛΛΙΟΥ

 

  ETOΣ ΑΠΟΓΡΑΦΗΣ
 ΕΓΓΡΑΦΕΝΤΕΣ ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΕΝΤΕΣ ΑΠΟΣΥΡΘΕΝΤΕΣ*
 Α  Θ ΣΥΝΟΛΟ  Α  Θ ΣΥΝΟΛΟ  Α  Θ ΣΥΝΟΛΟ
1921-1922 110 110 1462                (1920)
1927-1928 101 118 219 1752               (1928)
1930-1931 115 83 198 1 1 1 1
1940-1941 317 1876                (1940)
1950-1951 153 118 271 1 1 6 9 15 2046               (1951)
1960-1961 100 84 184 1 1 2 2 1854               (1961)
1970-1971 100 97 197 2 2 1 1 1694               (1971)
1980-1981 89 63 152 2 2 1695          (1981)
1990-1991 41 54 96 2 5 1898          (1991)
2000-2001 48 41 89 1663          (2001)
2005-2006 48 34 82 1 1 2 1  
2010-2011 30 27 55 1 1 2 1853          (2011)
2015-2016 45 37 82 1 1  
2020-2021 30 23 53

     Διέκοψαν τη φοίτηση  φοίτηση

    **  Με την παρατήρηση ότι στον πληθυσμό του Καπαρελλίου συμπεριλαμβάνουμε και τους πληθυσμούς των οικισμών Αγίου Βασιλείου, Καλαμακίου και Πύργου.

   ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

   1. Ο διπλασιασμός του μαθητικού δυναμικού κατά το σχολικό έτος 1927-28, συγκριτικά με το σχολικό έτος 1921-22, οφείλεται βασικά στη συγχώνευση του Σχολείου Αρρένων με το Σχολείο Θηλέων.

   2. Παρατηρούμε ότι αριθμός των μαθητών μέχρι και το σχολικό έτος 1970-1971 , πλην των εξαιρέσεων που θα αναφέρουμε παρακάτω, κυμαίνεται περί τους 200.

   3. Απόκλιση εντυπωσιακή προς τα πάνω αποτελεί ο μεγαλύτερος αριθμός εγγεγραμμένων μαθητών – 317- , που παρατηρείται κατά το σχολικό έτος 1940-1941. Για το έτος αυτό δεν έχουμε άλλα στοιχεία, γιατί  λόγω του πολέμου το σχολείο δεν λειτούργησε κανονικά . Και ο  δεύτερος μεγαλύτερος  αριθμός εγγεγραμμένων μαθητών – 271 – κατά το σχολικό έτος 1951-52 , οφείλεται κυρίως  στη δυσχερή  φοίτηση των παιδιών κατά τη διάρκεια  του πολέμου, της Γερμανικής Κατοχής  και των πρώτων μετακατοχικών χρόνων. Λόγω των συνθηκών, αρκετά παιδιά  διέκοψαν  τη φοίτηση και την συνέχισαν  μετά την εξομάλυνση της κατάστασης,  με αποτέλεσμα να σημειωθεί  στο σχολείο  μεγάλη «συγκέντρωση» μαθητών και μαθητριών με μεγάλη ηλικιακή απόκλιση μεταξύ τους.

   4. Ήδη, από τη δεκαετία του ΄60, παρατηρείται συνεχής μείωση  του μαθητικού δυναμικού, η οποία θα γίνει βαθμιαία δραματική κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια, με αποτέλεσμα  κατά το τρέχον  σχολικό έτος  2020-2021 ο αριθμός των εγγεγραμμένων μαθητών/μαθητριών να είναι μόλις 53. 

   5. Βασικότερη και κύρια αιτία του φαινομένου είναι η υπογεννητικότητα. Παράγοντες , όπως η μετανάστευση – κυρίως η εσωτερική – ασφαλώς έπαιξαν το ρόλο τους, όμως σύμφωνα με τα πληθυσμιακά δεδομένα των απογραφών δεν παρατηρούμε μειώσεις του πληθυσμού των κατοίκων , που να δικαιολογούν στο ελάχιστο την εκπληκτική μείωση του αριθμού των μαθητών/μαθητριών. Αντίθετα, παρατηρούμε το ανορθόδοξο να συνεχίζεται η μείωση των μαθητών, ακόμα και όταν τα απογραφικά στοιχεία παρουσιάζουν αύξηση του πληθυσμού των κατοίκων.                        Για να στηρίξουμε τον προαναφερόμενο χαρακτηρισμό της υπογεννητικότητας, ως βασικότερης αιτίας της μείωσης του μαθητικού δυναμικού του σχολείου, αναφέρουμε ένα ενδιαφέρον στοιχείο : Το σχολικό έτος 1985-86 είχαμε στο σχολείο επτά (7)  περιπτώσεις τριών (3) αδελφών, οι οποίοι/-ες φοιτούσαν  – ταυτόχρονα – στο δημοτικό σχολείο και μία (1) μία αντίστοιχη τεσσάρων (4) αδελφών.  Το σχολικό έτος 1990-1991 στο σχολείο υπήρχε μία (1) περίπτωση και έκτοτε μέχρι σήμερα συναντούμε συνολικά  μόλις μία  (1) ακόμα .

   6. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι, ο αριθμός των μαθητών/μαθητριών του σχολείου, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, «ενισχύεται» αισθητά από ικανό αριθμό παιδιών οικονομικών μεταναστών αλβανικής καταγωγής, σε ποσοστό επί του συνόλου που κυμαίνεται περί το 20%.

    7. Παρότι κατά τα μέσα των δύο προηγούμενων δεκαετιών σημειώθηκαν αυξήσεις του μαθητικού αριθμού, δυστυχώς η κατιούσα επανερχόταν  σε ελάχιστα χρόνια  και μοιραία καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει αξιόλογη , αλλά κυρίως σταθερά ανάκαμψη. Τα μεγέθη θα παραμείνουν χαμηλά με αισιόδοξη την προοπτική να γίνονται κατ΄ έτος  εγγραφές  10 έως 12 μαθητών στην Α΄ Τάξη.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *