2o Mαθητικό συνέδριο 4ης Περιφέρειας Χανίων

Αγαπητοί μας φίλοι και συμμαθητές,

Στα πλαίσια του 2ου Μαθητικού Συνεδρίου της 4ης Περιφέρειας Χανίων «Παλιά παραμύθια – Νέες αφηγήσεις», εμείς  οι μαθητές της Ε’ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Δραπανιά, επιλέξαμε να εξετάσουμε το θέμα : «Η σύνδεση του λαϊκού παραμυθιού με τους θρύλους και την τοπική ιστορία».

Ως θρύλοι ή παραδόσεις ονομάζονται οι αφηγήσεις από ανθρώπινες ενέργειες που συχνά έχουν παραποιηθεί από τη λαϊκή φαντασία. Αρχικά σήμαινε τον θόρυβο πολλών φωνών, ομιλιών και στη συνέχεια το γεγονός για το οποίο μιλούν όλοι. Αναπτύχθηκαν με την προφορική παράδοση. Αποτελούν  φανταστικές διηγήσεις που πλάθει ο λαός με βάση τις δοξασίες για ορισμένους τόπους και όντα, και που τις πιστεύει για αληθινές .Οι θρύλοι περιέχουν αληθινά και φανταστικά στοιχεία και γι αυτό αντιδιαστέλλονται από το μύθο. Η άμεση σύνδεση με την τοπική ιστορία, τα φυσικά πρόσωπα και τις τοποθεσίες μιας περιοχής τους κατατάσσουν ως ξεχωριστό κομμάτι της πολιτιστικής λαϊκής κληρονομιάς ενός τόπου.

Το λαϊκό παραμύθι είναι μια φανταστική προφορική διήγηση των απλών ανθρώπων της υπαίθρου με ρίζες από τα πανάρχαια χρόνια. Διαφέρει από το μύθο, γιατί αυτός είναι μια αλληγορική διήγηση .Διαφέρει και από το θρύλο καθώς αυτός αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο γεγονός-πρόσωπο, ή τόπο, και ο λαός τον πιστεύει ως αληθινό. Μέσω της αφήγησης το παραμύθι συγκινεί ,ψυχαγωγεί και εξάπτει την φαντασία μέσω των απίστευτων γεγονότων που αναφέρει. Παράλληλα ταξιδεύει τον ακροατή-αναγνώστη στον κόσμο του ονείρου και του υπερφυσικού.

Η εκπόνηση της εργασίας μας αυτής στηρίχθηκε στα εξής βήματα: Αρχικά συλλέξαμε τοπικούς θρύλους της περιοχής μας από ηλικιωμένους , τους αναλύσαμε λεπτομερώς ως προς τη δομή τους και διαχωρίσαμε  τα πραγματικά τους στοιχεία  από τα φανταστικά. Στη συνέχεια μελετήσαμε το ιστορικό πλαίσιο και τα γεγονότα στα οποία εντάσσονται  και τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα  όπου πρωτοστάτησαν σ΄αυτά.

Διαβάσαμε  και ακούσαμε αφηγήσεις από λαϊκά παραμύθια  της χώρας μας και αναλύσαμε τη λογοτεχνική τεχνοτροπία τους .

    Έπειτα επιλέξαμε έναν από τους θρύλους που μας έκανε περισσότερη εντύπωση και δημιουργήσαμε  το δικό μας παραμύθι εμπλουτισμένο από τα στοιχεία που είχαμε εντοπίσει στο ιστορικό πλαίσιο και την τεχνοτροπία του λαϊκού παραμυθιού.

    Τέλος έγινε από εμάς η εικονογράφηση του παραμυθιού και δημιουργία κούκλων (κουκλοθέατρου) με τους ήρωες του παραμυθιού μας καθώς πραγματοποιήσαμε και θεατρική δραματοποίηση του  με τις κούκλες στα πλαίσια της τάξης.
Όλα τα βήματα ήταν βασισμένα στην ομαδοσυνεργατική μέθοδο και τη διαθεματική προσέγγιση μάθησης.

Ορισμένοι από τους θρύλους που συλλέξαμε ήταν:

• Τα 12 αρχοντόπουλα του βυζαντίου στην Κρήτη.
• Οι Ψαρομίλιγγοι και το σπήλαιο της Αγ.Σοφιάς Κατσοματάδω.
• Οι τελευταίοι Κρήτες υπερασπιστές της Κων/πολης οι μελωδίες του συρτού και η εικόνα της Αγ.Σοφιάς.
• Το κρυμμένο μυστικό στο στοιχειωμένο βουνό της Μαλαθύρου (Μεσοκουβάρα)
• Η χρυσή κλωσσού και το εγκαταλελειμμένο αρχοντικό (Βίλλα Τρεβιζάν) στο Δραπανιά

Ο τελευταίος θρύλος ήταν και αυτός που επιλέξαμε για να βασιστούμε και να δημιουργήσουμε το παραμύθι μας.

Ο θρύλος έλεγε: ¨Στη σκιά που κάνει η καμινάδα της βίλλας Τρεβιζάν βρίσκεται θαμμένη μια χρυσή κλωσσού με 12 χρυσά αυγά. Ποτέ κανείς δεν κατάφερε να τη βρει γιατί η σκιά μετακινείται συνεχώς ανάλογα με την κατεύθυνση του ήλιου…¨

  Η βίλλα Τρεβιζάν είναι ένα εγκαταλελειμμένο Ενετικό κτίριο του 16ου αιώνα Βρίσκεται στο Κόκκινο Μετόχι της επαρχίας Κισσάμου, στη θέση Τρεβιζανά. Είναι μια διώροφη κατοικία όπου το ισόγειο χρησιμοποιούνταν ως αποθήκη και ο επάνω όροφος ως κατοικία. Επάνω από την πόρτα της εισόδου είναι χαραγμένο το οικόσημο του οίκου Trevisan και η βίλα αποτελεί το καλύτερο μοντέλο εξοχικής κατοικίας του 1500.

Στη συνέχεια ακολουθεί η βιντεοσκοπημένη αφήγηση του παραμυθιού μας με τίτλο : Η ΧΡΥΣΗ ΚΛΩΣΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ¨