Το ραντεβού στο Σχολείο ήταν για τις 4.30 το απόγευμα κι ήμασταν όλοι εκεί! Γονείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές και παρά το ότι μας δυσκόλεψε λίγο ο καιρός, και δεν μας επέτρεψε να κάνουμε όλα όσα είχαμε σχεδιάσει, κάναμε πολλά που ομόρφυναν το χώρο που ζουν τα παιδιά μας!

Οι μαμάδες καθάρισαν το προαύλιο, φυτέψαμε καινούρια λουλούδια, φρεσκάραμε το χρώμα στις λαστιχογλάστρες, ασπρίσαμε και κλαδέψαμε!   Οι μπαμπάδες κλάδεψαν τον πυράκανθο, φόρτωσαν τα σκουπίδια, κι έφτιαξαν τις σίτες στα παράθυρα!

Και μετά από την δουλειά ακολούθησε ένας μικρός μπουφές με καλούδια που είχαν φτιάξει οι χρυσοχέρες μαμάδες!

Πολλά από αυτά που έχουμε καταφέρει στο Σχολείο μας οφείλονται στον εθελοντισμό και στη συμμετοχή των γονιών!

Σας ευχαριστούμε!!!

Μια μεγάλη έκπληξη θα περιμένει αύριο τους μικρούς μαθητές της Β΄ τάξης! Η κ. Ελένη ετοιμάζει σκηνές από τον “Μικρό Πρίγκηπα” με την πολύ σημαντική βοήθεια του μπαμπά και της μαμάς της Αναστασίας, τον κ. Γιάννη και την κ. Χαρά!

Στο προαύλιο του σχολείου μας βρίσκεταιι το μνημείο του ζεύγους Αγγελοπούλου, οι οποίοι το 1953 δώρισαν τα χρήματα για να χτιστεί το σχολείο. Δυστυχώς, το μνημείο δεν είχε συντηρηθεί για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα η όψη του να είναι θαμπή.

Όπως, όμως, έχουμε τονίσει πολλές φορές, η μεγάλη τύχη του σχολείου μας είναι οι γονείς των μαθητών, οι οποίοι βρίσκουν πάντα τον τρόπο για να βοηθήσουν σε ό,τι χρειαστεί. Αυτή τη φορά ήταν η κυρία Νικόλ Αναστασάτου, μητέρα της Μελίνας και συντηρήτρια αρχαιοτήτων, η οποία αθόρυβη και αποτελεσματική μεταμόρφωσε την όψη του μνημείου. Την ευχαριστούμε πολύ!!

Ο κύριος Δημήτρης Μακρής έχει βενζινάδικο στο Πλατανίτι. Σήμερα, όμως, μας έδειξε τις καλλιτεχνικές του ικανότητες. Μαζί με τη γυναίκα του, τη Μαρία, έφεραν στο σχολείο παλιά λάστιχα και έδειξαν στους έκπληκτους μαθητές της Α΄ και Β΄ τάξης πώς μπορούμε να μεταμορφώσουμε ένα λάστιχο σε μια εντυπωσιακή γλάστρα.

Δείτε κι εσείς την ολική μεταμόρφωση των λάστιχων και φανταστείτε πόσο πιο όμορφες θα γίνουν οι νέες λαστιχογλάστρες μας αύριο που θα τις βάψουμε!

Αυτό το σαββατοκύριακο οι γονείς ήταν για άλλη μια φορά πρωταγωνιστές στο σχολείο μας. Όχι, δε μιλάμε μόνο για την εκδήλωση “γίνετε κι εσείς παιδιά -2” στην οποία οι γονείς έχουν τον πρώτο λόγο, αλλά για “μαστορέματα” που ήταν απαραίτητα και που, βεβαίως, ανέλαβαν εθελοντικά γονείς μαθητών μας.

Έτσι, ο κύριος Γιάννης Ουλής, μπαμπάς του Ηλία, μας έφτιαξε τα παγκάκια κάτω από τα πεύκα (ξέρετε, αυτά που έλειπαν στην πολύχρωμη αυλίτσα που φτιάξαμε) και ο κύριος Κώστας Χατζόπουλος, μπαμπάς του Γιάννη, κλάδεψε τα δύο μεγάλα λιγούστρα, δουλειά που ήταν απαραίτητο να γίνει.

Τους ευχαριστούμε από καρδιάς και τους δύο!!!!

Άλλο ένα όνειρό μας πήρε σάρκα και οστά σήμερα το πρωί: το σχολείο μας απέκτησε επιγραφή!

Και βέβαια αυτή η επγραφή δε θα μπορούσε να είναι κάτι “τυπικό”! Το σχολείο μας διαθέτει όνειρα, ψυχή, δράση και λίγη… δημιουργική τρέλα και όλα αυτά έπρεπε να αναδεικνύονται στην επιγραφή του, έτσι δεν είναι;

Να τη λοιπόν. Παιχνιδιάρικη, χρωματιστή, με σήμα της την αγκαλιά που άνοιξε πέρυσι για να κλείσει μέσα της τους μαθητές των τεσσάρων δημοτικών σχολείων που  συγχωνεύτηκαν σε ένα: στο δικό τους σχολείο!

Και ξέρετε ποιο είναι το σημαντικότερο στοιχείο της; Το γεγονός πως την έκαναν δώρο στο σχολείο οι μαθητές της Ε΄ και της ΣΤ΄ τάξης. Αυτοί μάζεψαν τα χρήματα που χρειάστηκαν και μας τα έδωσαν για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την επιγραφή που ταιριάζει στο σχολείο μας. Να είστε καλά παιδιά και να θυμάστε πάντα τις όμορφες μέρες που περάσαμε μαζί!

Οι μαθητές της Ε΄ τάξης έχουν δίκιο να ποζάρουν χαρούμενοι και περήφανοι. Η τάξη τους άλλαξε και βοήθησαν και αυτοί σε αυτή την αλλαγή.

Ο διαδραστικός πίνακας τοποθετήθηκε δίπλα στον παλιό πίνακα κιμωλίας και γύρω τους πολύχρωμα σχήματα ξεπηδούν χαρούμενα!

Είναι μεγάλη χαρά να περνάς τη μισή σου μέρα σε μια τέτοια τάξη!

Σήμερα ήρθε στο σχολείο, όπως μας είχε υποσχεθεί, ο κύριος Γιώργος Ολάνης, μπαμπάς της Νικολέτας. Ήρθε για να βάψει τις παλέτες που σχηματίζουν την περίφραξη της αυλίτσας που φτιάξαμε γύρω από τα μεγάλα πεύκα του προαυλίου μας. Θα θυμάστε πως ήταν ο ίδιος άνθρωπος που τοποθέτησε τις παλέτες…

Έφερε μαζί του και τον πατέρα του για να τον βοηθήσει και να του κάνει παρέα σε  μια δουλειά που αρχικά δε φαινόταν απαιτητική. Δυστυχώς, τα πράγματα εξελίχθηκαν δυσκολότερα από ό,τι προβλεπόταν. Οι παλέτες απορροφούσαν το χρώμα ανομοιόμορφα, ενώ το πιστόλι του χρωματισμού παρουσίαζε προβλήματα στη διαχείριση της μπογιάς.

Παρόλα αυτά, ο κύριος Ολάνης δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια. Έμεινε στο σχολείο ολόκληρο το πρωινό, αφήνοντας πίσω τη δουλειά και τις υποχρεώσεις του για χάρη μας.

Είναι από τις περιπτώσεις που ένα “ευχαριστώ” είναι λίγο για να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας. Και ευτυχώς για μας είναι πολλές οι φορές που νιώθουμε έτσι μπροστά στη βοήθεια που απλόχερα μας προσφέρουν οι γονείς των μαθητών μας!

Αέρας δημιουργίας πνέει τις τελευταίες μέρες στην Ε΄ τάξη. Μετά την απόφασή μας για …εικαστική παρέμβαση σε έναν τοίχο της τάξης βρήκαμε την ευκαιρία να ξεδιπλώσουμε το ταλέντο των παιδιών μας στη ζωγραφική!

Η κυρία Ελένη, που όπως είναι γνωστό έχει ταλέντο στη ζωγραφική, μας έφτιαξε τα σχήματα στον τοίχο, καθώς και τις αποχρώσεις που θα χρησιμοποιήσουμε. Στη συνέχεια, πήραμε σκάλες, πινέλα και μπόλικο κέφι και το παιχνίδι της μεταμόρφωσης του τοίχου ξεκίνησε!

Όλα τα παιδιά έβαλαν τη δική τους πινελιά στον τοίχο και όταν δεν έβαφαν βοηθούσαν τους άλλους κρατώντας τους τη μπογιά ή τη σκάλα. Ο Τάσος, η Μαρίνα και ο Βασίλης έβαψαν χαμηλότερα, ο Μάριος, η Σοφία και η Μαρία ανέβηκαν πιο ψηλά, ενώ ο Παναγιώτης και ο Δημήτρης αποδείχτηκαν μεγάλα ταλέντα στη διόρθωση των σχημάτων.

Νομίζουμε πως θα συμφωνήσετε κι εσείς πως ο τοίχος γίνεται πολύ όμορφος. Σήμερα δεν προλάβαμε να τελειώσουμε το …μεγαλόπνοο έργο μας. Ελπίζουμε πως αύριο θα έρθουν στο σχολείο η Λουτσία και ο Γιώργος, για να συμβάλουν κι αυτοί με το ταλέντο τους.

Ευχαριστούμε πολύ – πολύ την κυρία Ελένη που, πάντα πρόθυμα, μας βοηθάει να υλοποιήσουμε τις ιδέες μας για να κάνουμε το σχολείο μας πιο όμορφο!!!

Πριν από λίγο καιρό σκεφτήκαμε να φτιάξουμε μια μικρή αυλίτσα, γύρω από τα δύο κεντρικά πεύκα του προαυλίου μας, κάτι σαν μια αγκαλιά όπου θα μπορούν να κάθονται τα παιδιά και να απολαμβάνουν το κολατσιό τους. Σκεφτήκαμε πως το καλύτερο υλικό για την περίφραξη αυτής της αυλής θα ήταν οι παλέτες, τις οποίες στη συνέχεια θα βάφαμε, για τις κάνουμε πιο όμορφες.

Όπως, όμως, είναι γνωστό το ταμείο του σχολείου μας είναι άδειο, οπότε πώς θα μπορούσαμε να υλοποιήσουμε τα σχέδια μας; Μα φυσικά με τη βοήθεια των γονιών των μαθητών μας!!!

Για άλλη μια φορά, οι γονείς στήριξαν τις προσπάθειές μας για ένα καλύτερο σχολείο και μας πρόσφεραν τις γνώσεις και τον χρόνο τους. Έτσι,

• ο Θανάσης Γκολέμης, μπαμπάς του Σταύρου της ΣΤ΄ τάξης, μας εξασφάλισε τις παλέτες από το συσκευαστήριο Porto Fruit.
• η Χαρά Ράλλη, μαμά της Αναστασίας της Α΄ τάξης, εξασφάλισε τη μεταφορά των παλετών
• ο  Γιώργος Ολάνης, μπαμπάς της Νικολέτας της Β΄ τάξης, είναι ο πρωταγωνιστής αυτής της προσπάθειας. Τοποθέτησε και στερέωσε τις παλέτες και σε λίγες ημέρες θα τις βάψει κιόλας!

Τους ευχαριστούμε όλους πολύ, μέσα από την καρδιά μας!!! Χωρίς τη δική τους βοήθεια λίγα πράγματα θα είχαμε καταφέρει!