Τι κι αν βρισκόμαστε στα μέσα Γενάρη, το τμήμα μας δε σταματά να επενδύει χρόνο στην ενδυνάμωση των σχέσεων μεταξύ των μαθητών. Άλλωστε από τους πρώτους στόχους της ομάδας μας είναι να μοιράζουμε αγάπη και χαρά στους γύρω μας.
Από τις πιο δυνατές και συγκινητικές δράσεις είχε να κάνει με το αν γεμίζουμε καθημερινά ένα κουβαδάκι. Είδαμε ένα βίντεο που μας εξηγούσε πως όλοι έχουμε ένα αόρατο κουβαδάκι στην ψυχή μας, το οποίο γεμίζει ή αδειάζει ανάλογα με τη συμπεριφορά τη δική μας και των συνανθρώπων μας. Έτσι,όταν κάνουμε καλές πράξεις και κάνουν σε εμάς καλές πράξεις το κουβαδάκι γεμίζει, αλλά αδειάζει όταν φερόμαστε και μας φέρονται άσχημα. Φτιάξαμε λοιπόν ένα κουτί, (το δικό μας κουβαδάκι)το ντύσαμε όμορφα, το βάλαμε σε μια καλή θέση στην τάξη μας και υποσχεθήκαμε να γράφουμε κάθε φορά που καταφέρνουμε να γεμίσουμε το κουβαδάκι κάποιου…
Δε θα μπορούσε να λείπει από την τάξη μας το κουτί της αγάπης πρώτων βοηθειών. Σίγουρα, κάποια στιγμή, όλοι χρειαζόμαστε βοήθεια μα και όλοι μπορούμε να προσφέρουμε βοήθεια στους άλλους. Εξηγήσαμε πως ενδεχομένως κάποιος να ντρέπεται να ζητήσει αυθόρμητα βοήθεια, οπότε θα γράφει και θα τοποθετεί στο κουτί της αγάπης πάνω σε τι θέλει βοήθεια. Προς το τέλος κάθε μέρας, θα ελέγχουμε το κουτί ώστε να προσφέρει βοήθεια όποιος το επιθυμεί. Εννοείται πως τόσο όποιος ζητάει βοήθεια όσο κι όποιος την παρέχει, κολλάει ένα χανζαπλαστ με μια καρδούλα για να φαίνεται ότι ο ένας γιατρεύτηκε κι άλλος γιάτρεψε.
Ως τμήμα μιλήσαμε κι εστιάσαμε στη δύναμη της αγκαλιάς. Τα παιδιά συγκινήθηκαν από τα παραδείγματα που ακούστηκαν κι έτσι φτιάξαμε ένα έντυπο για δωρεάν αγκαλιές. Κάθε φορά που κάποιος νιώθει την ανάγκη να του κάνουν μια αγκαλιά για να γεμίσει αγάπη και να πάρει κουράγιο, κόβει μια λωρίδα από το έντυπο και τη δίνει σε ένα άλλο παιδί. Η αγκαλιά γιατρεύει πληγές, γεμίζει τα κενά μας και μας κάνει πιο ανθρώπινους κι αληθινούς.
Στην πορεία μέσα από συζήτηση συμπεράναμε πως πολλές φορές εστιάζουμε στα αρνητικά χαρακτηριστικά των γύρω μας και δυσκολευόμαστε να βρούμε τα θετικά τους. Όμως σίγουρα όλοι έχουμε θετικά στοιχεία πάνω μας. Έτσι, αποφασίσαμε να βάλουμε λίγο μέλι στη ζωή μας. Τοποθέτησα ένα βάζο μέλι σ’ ένα θρανίο κι ένα βάζο με καραμέλες, ξύλινα κουταλάκια κι ένα πιάτο με φέτες λεμόνι. Διάλεξα ένα παιδί να σηκωθεί, να βουτήξει ένα κουταλάκι στο βάζο με το μέλι, να διαλέξει έναν/μία συμμαθητή/τρια να το δώσει αφού πρώτα εστιάσει σε ένα θετικό στοιχείο του χαρακτήρα του/της ή και της εμφάνισης. Έτσι, κάθε γλυκιά κουβέντα συνοδεύεται με ένα κουταλάκι μέλι. Η διαδικασία συνεχίστηκε για όλα τα παιδιά. Τα λεμόνια υπήρχαν για τυχόν κάποιο παιδί που δεν ήθελε να μοιραστεί έναν καλό λόγο. Έμειναν όμως άθικτα.