Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονύσιου Σολωμού, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, σύμφωνα με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ Β΄ 1384/24/04/2017). Μέσω της θέσπισης αυτού του ετήσιου παγκόσμιου εορτασμού επιδιώκεται η ανάδειξη του θεμελιώδους ρόλου που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εδραίωση τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου πολιτισμού. Η ελληνική γλώσσα κατά την αρχαιότητα ευτύχησε να καταστεί φορέας μορφοποίησης και μεταβίβασης σημαντικών επιστημονικών θεωριών, φιλοσοφικών θεωρήσεων και λογοτεχνικών κειμένων. Στην ελληνική γράφτηκαν λίγο αργότερα τα πιο σημαντικά κείμενα του Χριστιανισμού για να διαδοθούν σε ολόκληρο τον κόσμο. Στο διάβα των αιώνων υπήρξε καθοριστική η συμβολή της ως μέσου αποθησαύρισης και διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού και επιβιώνει ως τις μέρες μας, στη νεότερη εκδοχή της, ως μια από τις μακροβιότερες ζωντανές γλώσσες παγκοσμίως.
Η γνώση και η κατανόηση της σημασίας της ελληνικής γλώσσας συνιστά βασική παιδευτική επιδίωξη. Ιδιαίτερα η νέα γενιά μπορεί να ωφεληθεί πολλαπλά, αν εξοικειωθεί με την ιστορία και τη χρήση της και αφομοιώσει δημιουργικά τον πλούτο της, γεγονός που θα της επιτρέψει να κατανοήσει τη βαθύτερη ουσία του ελληνικού πολιτισμού και την πολυδιάστατη συμβολή της ελληνικής γλώσσας στη δημιουργία του παγκόσμιου πολιτισμού.
Κλείνουμε με λίγα λόγια από το μήνυμα του Υφυπ. Εξωτερικών προς τον Απόδημο Ελληνισμό:
«Η Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας υπενθυμίζει στο διηνεκές ότι η γλώσσα των Ελλήνων οδήγησε, με βάση τα ιστορικά, φιλοσοφικά και λογοτεχνικά κείμενα, στη γέννηση των οικουμενικών αξιών, οι οποίες νοηματοδοτούν τον σύγχρονο πολιτισμένο κόσμο, μεταλαμπάδευσε την ουσία της δημοκρατίας και συνέβαλε ουσιαστικά στη διάδοση του Χριστιανισμού.
Η ελληνική γλώσσα έχει τα προνόμια της αόρατης γραμμής, που ενώνει τους ανθρώπους, χωρίς να περιορίζεται από σύνορα. Αναρίθμητες είναι οι ελληνικές λέξεις που εμπλουτίζουν άλλες γλώσσες με αποκορύφωμα τη διεθνή ιατρική ορολογία, στην οποία το 80% περίπου των επιστημονικών όρων έχουν ελληνική ρίζα και προέλευση. Η αόρατη αυτή γραμμή της ελληνικής γλώσσας έχει παγκόσμια θεσμική αναγνώριση προς όφελος όχι μόνον των Ελλήνων, αλλά και όλων των λαών που επιθυμούν να ζήσουν και να προκόψουν ειρηνικά. Εξάλλου οι λέξεις που σε ολόκληρο τον κόσμο δίνουν υπόσταση στην αρμονική συμβίωση, «democracy» και «dialogue», είναι ελληνικές»