«Η μεγαλύτερη δεξαμενή εθελοντισμού στην Ελλάδα είναι η Εκκλησία, είναι η φύση της. Το ξέρουν οι άνθρωποι που προσφέρουν και ετοιμάζουν το φαγητό» δήλωσε στον Alpha 989 ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος και πρόσθεσε ότι «το έλλειμμα συντονισμού δείχνει χάος αλλά εμείς τρέξαμε σε αυτούς τους ανθρώπους. Στις επαρχίες οι πρώτοι που έτρεξαν (να βοηθήσουν τους πρόσφυγες) ήταν οι ιερείς».
«Όταν είδα να ανοίγουν παρεκκλήσια στα νησιά για να μπουν οι άνθρωποι, ήταν η αγιότερη πράξη που υπήρξε. Ακόμα και την φυσική εικόνα, το ξύλο, όπου και αν την βρούμε, θα την πάρουμε, θα την καθαρίσουμε και θα την βάλουμε σε ένα καλό σημείο του σπιτιού μας. Έτσι είναι και ο άνθρωπος. Βεβαίως έχει πόνο, κόπο. Όσο και αν μας λοιδόρησαν εμάς τους Έλληνες, δικαίως τώρα στρέφουν όλοι τα μάτια και λένε ότι οι Έλληνες είναι άνθρωποι. Δεν μπορώ να δεχτώ κάποιον που αρνείται την προσφορά σε πρόσφυγες και μετανάστες. Για μένα αυτός δεν είναι ούτε Έλληνας ούτε Ορθόδοξος. Η Ορθοδοξία περιθάλπει όποιον άνθρωπο από όπου και αν είναι. Αυτό σημαίνει Χριστός. Όσο θα κηρύττουμε τον Χριστό αυτό θα το κάνουμε πράξη». Και συμπλήρωσε ότι «στους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι ο Χριστός σήμερα. Αυτόν τον Χριστό διδάσκουμε. Θα είμαστε υπόλογοι αν δεν τον υποδεχτούμε. Μόνο με αυτόν τον Χριστό μπορούμε να γιορτάσουμε πραγματική Ανάσταση το Πάσχα».
Απαντώντας στις φωνές που θεωρούν ως απειλή για τον Χριστιανισμό την έλευση Ισλαμιστών στην Ευρώπη, ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κος Ιγνάτιος είπε: «Και εγώ ανησυχώ αλλά στο όνομα της ανησυχίας δεν μπορείς να αφήσεις ένα παιδί νηστικό. Εμείς 400 χρόνια σκλαβιάς και δεν χαθήκαμε, θα χαθούμε τώρα; Και τώρα θα αντέξουμε. Η Ευρώπη κινδυνεύει γιατί έχασε τον Θεό. Τους προέκυψε το Ισλάμ και τρέχουν να βάλουν θρησκευτικά στα σχολεία για να μάθουν τα παιδιά τί είναι Θεός και τί τζαμί. Αν πάμε φοβικά, θα κάνουμε τα μεγαλύτερα λάθη. Η Εκκλησία όποτε χρειάστηκε έδωσε τα πάντα» και πρόσθεσε χαρακτηριστικά «στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή των Αθηνών διδαχτήκαμε το Ισλάμ. Έδωσα μάθημα για το Ισλάμ. Είναι λάθος να πούμε ότι όλο το Ισλάμ είναι τζιχαντιστές και θέλει «ιερό πόλεμο». Βεβαίως, υπάρχουν στοιχεία που όποιος τα παραφράσει ή τα πάρει στα χέρια του για πολιτικούς λόγους, μπορεί να το μετατρέψει σε πολεμική μηχανή. Και το Ευαγγέλιο του Χριστού όμως δεν απέτρεψε τις Σταυροφορίες. Η παρερμηνεία έφερε αίμα. Ως βιβλίο πολιτισμού ο καθένας πρέπει να διαβάσει το Κοράνι και δεν έχει να χάσει τίποτα, γιατί όμως ένας Ευρωπαίος όταν διαβάζει το Κοράνι γίνεται τζιχαντιστής; Έχει χάσει το νόημα της ζωής και μέσα από το Κοράνι που ευκολύνει τα πράγματα νομίζει ότι μπορεί να βρει νόημα στη ζωή του. Εμείς οι Έλληνες έχουμε παράδοση, μυστικισμό, έχουμε την αλήθεια».Ο κος Ιγνάτιος επεσήμανε ότι «χάσαμε την κοινότητα. Είναι αυτό που έχει χάσει και η Εκκλησία πολλές φορές. Εκκλησία είναι η πρόσκληση γύρω από ένα τραπέζι να φάμε μαζί. Είναι ο Χριστός στην Αγία Τράπεζα. Παίρνω ένα ψίχουλο και μία σταγόνα, όχι για να ζήσω αλλά για να είμαι με τον Θεό. Η Εκκλησία ήταν αγάπη γύρω από μία τράπεζα, που γινόταν αγάπη σε ένα τραπέζι. Δεν γίνεται όταν κοινωνώ από ένα ποτήρι, να μην έχεις να φας εσύ και εγώ να τρώω. Στην κοινωνία γίνομαι ένα με τον συνάνθρωπό μου, που κοινωνούμε μαζί. Δεν γίνεται να είσαι ξένος και να παραμένεις ξένος για μένα. Στις μικρές εκκλησιαστικές κοινότητες, η μικρή ενορία, που συγκροτείται από τους ανθρώπους που έχουν συνείδηση, αναπληρώνει το κενό της κοινωνίας μας. Αν έχουμε χάσει την κοινωνία μεταξύ μας, ο ατομισμός κυριαρχεί και η μοναξιά οδηγεί στην κατάθλιψη».
Κάποιες φορές αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε λύπη και άλλες φορές αισθανόμαστε απλά «πεσμένοι» χωρίς κάποιον εμφανή λόγο. Ποιοι λόγοι μας οδηγούν στην ανεξήγητη λύπη;
H λύπη είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα, παρ’ όλο που δεν μας κάνει να αισθανόμαστε καλά. Ορισμένες φορές αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε λύπη και άλλες φορές αισθανόμαστε απλά «πεσμένοι» χωρίς κάποιον εμφανή λόγο.
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν κάποια βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να αντιμετωπίσετε τη λύπη και να αισθανθείτε καλύτερα, αλλά πρώτα, ας προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε τι προκαλεί τη θλίψη σας. Μπορεί να αισθάνεστε λυπημένοι και να μην μπορείτε να το εξηγήσετε καθώς δεν αντιμετωπίζετε κάποιο σημαντικό πρόβλημα και μπορεί να αναρωτιέστε γιατί σας συμβαίνει αυτό.
Μερικοί από τους πιο συνηθισμένους λόγους για την ανεξήγητη λύπη είναι οι ακόλουθοι:
Έλλειψη κινήτρου ή ενθουσιασμού
Με άλλα λόγια, απλά βαριέστε. Η έλλειψη ενθουσιασμού μας κάνει να νιώθουμε κολλημένοι σε μία ρουτίνα και δυστυχισμένοι. Όταν έχουμε να περιμένουμε κάτι ευχάριστο και να είμαστε ενθουσιασμένοι για αυτό, τότε είμαστε πιο κοντά στη χαρά. Ίσως είναι ώρα να αναλάβετε μια νέα πρόκληση, να μάθετε κάτι καινούριο, να βρείτε ένα νέο χόμπι ή να ταξιδέψετε κάπου προκειμένου να αλλάξατε παραστάσεις και να αισθανθείτε και πάλι ζωντάνια.
Διαβάστε σχετικά: Νιώθετε συχνά θλιμμένος χωρίς λόγο; Γιατί συμβαίνει αυτό;
Μοναξιά
Ίσως να έχετε δίπλα σας ανθρώπους με τους οποίους δεν αισθάνεστε ότι είστε συνδεδεμένοι. Είναι πιθανό ότι με τον καιρό, να έχετε αναπτύξει ενδιαφέροντα, αξίες και πρότυπα διαφορετικά από αυτά των φίλων και της οικογένειάς σας και τώρα αισθάνεστε μοναξιά και παρεξηγημένοι. Μπορεί να λαχταρούσατε να έχετε μία ζωή διαφορετική από αυτή που έχετε τώρα και διαφορετική από αυτή που οι περισσότεροι άνθρωποι στο περιβάλλον σας σάς καθοδηγούν να έχετε, αλλά δεν μπορείτε όμως να καταλάβετε πώς να ικανοποιήσετε αυτή την επιθυμία σας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα έντονα συναισθήματα λαχτάρας, θλίψης και πόνου.
Αίσθηση του ανικανοποίητου
Μπορεί να έχετε μια μεγάλη οικογένεια, μία πετυχημένη καριέρα και φίλους, να ζείτε σε ένα ωραίο σπίτι, να έχετε ενδιαφέροντα χόμπι και παρ’ όλα αυτά να αισθάνεστε λυπημένοι. Συχνά, η αιτία αυτής της θλίψης είναι μια βαθιά εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στα δικά σας προσωπικά πρότυπα και τις αξίες και στον τρόπο που ζείτε τη ζωή σας. Η σταδιοδρομία σας μπορεί να είναι πετυχημένη, αλλά μπορεί να μην είναι αυτό που θέλατε αρχικά για εσάς ή ίσως να ανησυχείτε κρυφά για κάποια ηθικά ζητήματα που σχετίζονται με την εργασία σας.
Μπορεί να έχετε το σπίτι των ονείρων σας, ένα ωραίο αυτοκίνητο και χρήματα, αλλά αν πάντα λαχταρούσατε για την απλότητα, ίσως μέσα σας να αισθάνεστε ένοχα και άβολα με αυτόν τον τρόπο ζωής. Κάθε φορά που αποτυγχάνουμε να ανταποκριθούμε στις δικές μας εσωτερικές προδιαγραφές, το αποτέλεσμα είναι συνήθως δυστυχία και μία αίσθηση μελαγχολίας.
Έλλειψη ελέγχου στο περιβάλλον σας
Για να είμαστε ευτυχείς, χρειαζόμαστε να έχουμε ένα βαθμό ελέγχου του περιβάλλοντός μας. Ενώ πρέπει να δεχτούμε ότι ποτέ δεν θα έχουμε τον απόλυτο έλεγχο για ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας, πρέπει να είμαστε σε θέση να ελέγχουμε βασικά πράγματα όπως το χρόνο μας, τη δουλειά μας, τον ελεύθερο χρόνο μας και να είμαστε σε θέση να κάνουμε και κάποιες άλλες βασικές επιλογές.
Αν εργάζεστε υπερβολικά ή ζείτε σε ένα εξαιρετικά ελεγχόμενο περιβάλλον όπου κάποιος άλλος αποφασίζει τα πάντα για σας, ίσως να αρχίσετε να αισθάνεστε απογοητευμένοι και λυπημένοι. Δυστυχώς στη σύγχρονη κοινωνία, απαιτείται από τους ανθρώπους να εντυπωσιάζουν συνεχώς τους άλλους και να ανησυχούν για το τι σκέφτονται οι άλλοι γι’ αυτούς, με αποτέλεσμα να αισθάνονται παγιδευμένοι και ελεγχόμενοι.
Υπερανάλυση
Πολλά από τα προβλήματά μας είναι πραγματικά προβλήματα μόνο και μόνο επειδή συνεχίζουμε να τα σκεφτόμαστε. Αν συχνά βρίσκεστε κολλημένοι να σκέφτεστε κάτι που συνέβη ή κάτι που αναμένετε να συμβεί, πιθανότατα να υπεραναλύετε. Η έντονη εστίασή σας σε ένα πρόβλημα μπορεί να φαίνεται πολύ χειρότερη από ό, τι πραγματικά είναι και ίσως ακόμη και να αρχίσετε να φαντάζεστε προβλήματα που ούτε καν υπάρχουν.
Είναι τόσο δύσκολο να ξεκολλήσουμε από αυτή τη συνήθεια, αλλά χρειάζεται να προσπαθήσουμε. Κάποιοι από εμάς έχουμε μια φυσική τάση για υπερβολική ενδοσκόπηση και φαίνεται να μας απασχολούν διαρκώς οι σκέψεις μας και να μην νιώθουμε χαλαροί και χαρούμενοι. Η καταπολέμηση αυτής της συνήθειας είναι δύσκολη, αλλά δυνατή μαθαίνοντας να εστιάζουμε έξω από τον εαυτό μας και να αρχίσουμε να ενδιαφερόμαστε για άλλους ανθρώπους ή/και πράγματα.
Διαβάστε σχετικά: Όταν καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας, καταπιέζουμε αυτό που είμαστε
Υποβόσκοντα προβλήματα υγείας
Τέλος, είναι πιθανό η ανεξήγητη θλίψη σας να προέρχεται από ένα πρόβλημα υγείας για το οποίο δεν γνωρίζετε. Η κατάθλιψη, η διπολική διαταραχή, το προεμμηνοροϊκό σύνδρομο, ο υποθυρεοειδισμός και οι ορμονικές αλλαγές είναι μερικές πιθανότητες. Αν αισθάνεστε συχνά λυπημένοι ή αν η θλίψη σας είναι συντριπτική, αποτελεί προτεραιότητα να αποκλείσετε πρώτα αυτά τα ενδεχόμενα.
Πώς να διαχειριστείτε την ανεξήγητη θλίψη
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρέπει πρώτα να αποκλειστούν τυχόν προβλήματα υγείας. Αν υποπτεύεστε ότι ο λόγος της ανεξήγητης θλίψης σας μπορεί να είναι μια από τις ασθένειες που αναφέρονται παραπάνω, μιλήστε με τον οικογενειακό γιατρό σας για το πώς να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα.
Αν δεν έχετε προφανείς σωματικούς λόγους να αισθάνεστε λυπημένοι, μπορείτε να κάνετε πολλά για να ανακουφιστείτε από αυτό το συναίσθημα και να ζήσετε μια πιο ευτυχισμένη ζωή. Πρώτα απ’ όλα, προσπαθήστε να δείτε πιο βαθιά αυτό που νιώθετε:
- Τι ακριβώς είναι αυτό που σας ενοχλεί; Μήπως υπεραναλύετε; Προσπαθήστε να εστιάζετε σε κάτι έξω από τον εαυτό σας.
- Είναι απαιτητική η δουλειά σας; Βρείτε έναν τρόπο να μειώσετε τις ώρες ή να σκεφτείτε να ακολουθήσετε μια διαφορετική καριέρα.
- Ο σύζυγός σας είναι φροντιστικός αλλά και υπερβολικά χειριστικός; Προσπαθήστε να συζητήσετε μαζί για να λύσετε τα προβλήματά σας.
- Απλά βαριέστε; Δοκιμάστε να αποκτήσετε μια νέα δεξιότητα.
- Σας λείπει το κίνητρο; Διαβάστε βιβλία, πηγαίνετε ένα ταξίδι ή βρείτε έναν τρόπο να βρεθείτε σε ένα περιβάλλον όπου όλες οι αισθήσεις σας θα διεγείρονται επαρκώς.
Καλοί τρόποι για να ξεκινήσετε, είναι να μιλήσετε σε ένα πρόσωπο που εμπιστεύεστε ή να κρατήσετε ένα ημερολόγιο. Ορισμένες φορές μπορεί να διαπιστώσετε ότι πρέπει να κάνετε δραστικές αλλαγές στον τρόπο ζωής σας για να αισθανθείτε και πάλι καλά, ωστόσο είναι σημαντικό να θυμάστε ότι αυτές οι αλλαγές δεν πρέπει να επηρεάζουν αρνητικά κανέναν (για παράδειγμα τον/την σύζυγό σας, τα παιδιά σας, την οικογένειά σας).
Ένας ψυχολόγος μπορεί να σας βοηθήσει όχι μόνο να καθορίσετε ποιο είναι το βασικό πρόβλημα, αλλά και να βρεθεί μια λύση που να είναι κατάλληλη για εσάς και τους δικούς σας ανθρώπους.
Πηγή: psychologia.co
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr