Κεφ. Β3 Η θρησκευτική και πολιτική οργάνωση των Ελλήνων

Σχεδιάγραμμα του μαθήματος στη συνέχεια.

Περίληψη του μαθήματος

Κατά τη περίοδο της τουρκοκρατίας, η θρησκευτική και πολιτική ηγεσία μοιράζεται μεταξύ του Πατριαρχείου, των Φαναριωτών και των προεστών/δημογερόντων.

Το Πατριαρχείο και γενικά η επίσημη εκκλησία, έχει διευρυμένες εξουσίες και εκπροσωπεί το ρουμ μιλέτ, όλους δηλ. τους υπόδουλους ορθόδοξους χριστιανούς, ενώ αποφασίζει και για φόρους, ίδρυση σχολείων, κληρονομιές και λογοδοτεί απευθείας στο σουλτάνο. Πολλοί κληρικοί βλέπουν τους κατακτητές σαν θεία δίκη και εναποθέτουν τις ελπίδες για απελευθέρωση στο “ξανθό” γένος (τους Ρώσους).

Οι Φαναριώτες είναι πλούσιοι Έλληνες που μένουν στη περιοχή Φανάρι, μορφωμένοι, γνώριζαν ξένες γλώσσες και απολάμβαναν συνήθως την εύνοια του σουλτάνου.

Τέλος οι επίτροποι, δημογέροντες, προεστοί ή κοτσαμπάσηδες ήταν άρχοντες κάθε περιοχής, οι οποίοι αναλάμβαναν να συλλέγουν τους φόρους, ή να μεταφέρουν εντολές της τουρκικής διοίκησης σε κάθε χωριό, καθώς είναι πιο αρεστοί στους Έλληνες σε σχέση με τους Τούρκους. Σταδιακά αποκτούν μεγάλη εξουσία.