Κεφ.Β2 Οι συνθήκες ζωής των υπόδουλων

Δείτε παρακάτω το σχεδιάγραμμα του σημερινού μαθήματος.

Η περίληψη του μαθήματος στη συνέχεια:

Μετά την Άλωση, πολλές βυζαντινές οικογένειες που δεν έφυγαν στην Ευρώπη, αλλά παρέμειναν στην Πόλη με άλλους Έλληνες που ήρθαν, σχημάτισαν μια άρχουσα τάξη, η οποία ονομάστηκε Φαναριώτες. Αν και ο Σουλτάνος έδινε αρκετά προνόμια στους Έλληνες, πολλοί χριστιανοί ζούσαν με πολλούς περιορισμούς και διακρίσεις (ζούσαν φτωχικά, εξετάζονταν στα μουσουλμανικά ιεροδικεία, υπηρετούσαν μόνο σε βοηθητικές υπηρεσίες). Το χειρότερο όμως ήταν οι φόροι. Οι χριστιανοί πλήρωναν περισσότερα, ειδικά σε σχέση με τους μουσουλμάνους όπως τον κεφαλικό φόρο (πλήρωναν όσοι δεν ήταν μουσουλμάνοι), έγγειο φόρο (για τη χρήση της γης) και δεκάτη (1/10 αγροτικής παραγωγής). Σε κάποιες μάλιστα περιοχές, οι τοπικοί άρχοντες εκμεταλλεύονταν τη θέση τους και τους κακομεταχειρίζονταν. Χειρότερα όλων όμως ήταν ο εξισλαμισμός (να αλλαξοπιστήσουν και να γίνουν μουσουλμάνοι), το παιδομάζωμα (υποχρεωτική κατάταξη στο στρατό των νεαρών αγοριών), σφαγές και αιχμαλωσίες καθώς και εκμετάλλευση των πιο εύφορων περιοχών, διώχνοντας τους ελληνικούς πληθυσμούς που ζούσαν εκεί, σε άγονες περιοχές.