Ο β΄ όρος σύγκρισης εκφέρεται:

Α) ΜΕ ΚΥΡΙΩΣ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΟΤΑΝ:

• Ο α΄ όρος είναι απρόθετη Αιτιατική.
• Η συγκριτική λέξη είναι επίρρημα και ο α΄ όρος Όνομα.
• Ο β΄ ΄Ορος σύγκρισης είναι αναφορική αντωνυμία.
• Η πρόταση μέσα στην οποία γίνεται η σύγκριση είναι αρνητική.
• Η πρόταση μέσα στην οποία γίνεται η σύγκριση είναι ερωτηματική καταφατική που ισοδυναμεί με αρνητική.

Β) ΜΕ QUAM ΚΑΙ ΟΜΟΙΌΠΤΩΤΑ ΜΕ ΤΟΝ Α΄ ΟΡΟ ΟΤΑΝ:

• Ο α΄ όρος είναι Γενική, Δοτική, η  Αφαιρετική.
• Με Αφαιρετική ως β΄ όρο σύγκρισης υπάρχει πρόβλημα νοηματικής ή άλλης σύγχυσης.

Γ) ΜΕ QUAM ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΤΡΟΠΑ ΜΕ ΤΟΝ Α΄ ΟΡΟ ΟΤΑΝ:

• Ο α΄ όρος είναι εμπρόθετη Αιτιατική.
• Ο α΄ όρος όσο και ο β΄ όρος  σύγκρισης είναι ρήμα, απαρέμφατο, μετοχή ή επίθετο.
• Quam+ απλή παραβολική πρόταση (σύγκριση υπεροχής ή κατωτερότητας)
• Quam+ επιρρηματική ή αναφορική συμπερασματική πρόταση (εκφράζεται δυσαναλογία)
• Απλές παραβολικές και υποθετικές παραβολικές προτάσεις. Ως α΄ όρος η κύρια πρόταση (εκφράζει σύγκριση ισότητας, ομοιότητας, αντίθεσης).

ΑΠΌΛΥΤΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ

Απόλυτη χαρακτηρίζεται η σύγκριση όταν λείπει ο β΄ όρος σύγκρισης. Τότε ο συγκριτικός βαθμός εκφράζει βαθμό μεγαλύτερο  από το λογικό μέτρο. Στην περίπτωση αυτή μεταφράζουμε με το θετικό βαθμό συνοδευόμενο από το επίρρημα <<κάπως>> ή το <<μάλλον>>.

Π.χ. duriora ei videbantur= του φαίνονταν κάπως τραχιά (κεφ. 27).

Συχνά ο συγκριτικός ενισχύεται με το multo (=πολλώ) και το Paulo (= ολίγω), που αποτελούν αφαιρετικές οργανικές του ποσού (μέτρου ή διαφοράς)

Π.χ. Paulo minor natu erat.