Εφηβεία! Μια λέξη, χιλιάδες σκέψεις και συναισθήματα. Η εφηβεία είναι μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής ενός ανθρώπου. Και, λέω δύσκολες, όχι γιατί όντως τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά, αλλά γιατί οι έφηβοι έχουν την τάση να τα βιώνουν όλα στον μέγιστο βαθμό. Ενθουσιάζονται υπερβολικά, στενοχωριούνται υπερβολικά, θυμώνουν υπερβολικά, αγχώνονται υπερβολικά. Ως « παθούσα» και βαδίζοντας πια πολύ κοντά στα είκοσι, αν μου δινόταν η ευκαιρία να συζητήσω με τον δεκαεξάχρονο εαυτό μου, θα του έλεγα με μιας, «ΧΑΛΑΡΩΣΕ». Ούτε η συντέλεια του κόσμου θα έρθει, αν δε γράψεις καλά σε ένα διαγώνισμα ούτε οι τόσο πολυσυζητημένες πανελλήνιες είναι τόσο τρομακτικές, όσο νομίζεις τώρα στα δεκαέξι. Επίσης, να θυμάσαι ότι δεν αξίζει να αυτοκαταστρέφεσαι για κανέναν και πως δεν είναι όλοι τόσο καλοπροαίρετοι όσο νομίζεις. Ζήσε αυτή την όμορφη περίοδο της ζωής σου, ως την τελευταία ίσως επαφή με την παιδικότητα, την ανεμελιά και την ξεγνοιασιά σου, και, εκμεταλλεύσου στο έπακρο όλες τις ευκαιρίες αυτοβελτίωσης που σου δίνονται.
Κλείνοντας, ένα μόνο θα σου πω. Χαμογέλα! Η ζωή, με τις χαρές και τις αναποδιές της, είναι όμορφη και για σένα τώρα αρχίζουν τα ωραία!
