Αγαπητή 16χρονη Αθανασία,

Αθανασία Βαδαρλή

Μπορεί να έχουν περάσει μόνο δύο χρόνια, όμως, θα ήθελα να πω πολλά και να αλλάξω μονάχα ένα πράγμα, ωστόσο θα προσπαθήσω να συγκρατηθώ! Πρώτη λυκείου, θυμάσαι;

Ίσως η καλύτερη σχολική χρονιά. Τότε που πηγαίναμε και καμία εκδρομή! Τότε που το μόνο πρόβλημα ήταν αν θα αργήσεις στην προπόνηση, γιατί μόλις είχες ξυπνήσει από τον μεσημεριανό ύπνο, αφού το βράδυ είχες κοιμηθεί στις τρεις, επειδή έβλεπες ταινία. Τότε που αυτό που σε ένοιαζε ήταν αν θα βγεις το Σάββατο, την Κυριακή ή και τις δύο μέρες. 

Παρόλα αυτά εσύ αγχωνόσουν, διάβαζες διαρκώς, σκεφτόσουν καθημερινά ποια κατεύθυνση να ακολουθήσεις, σε ποια θα ανταπεξέλθεις καλύτερα, ποιο επάγγελμα σου ταιριάζει περισσότερο και με ποιο θα έχεις επαγγελματική αποκατάσταση… Και αυτό ακριβώς θα σου έλεγα να αλλάξεις, αν μπορούσες.

Να διαβάζεις δηλαδή και να αγχώνεσαι λιγότερο. Ξέρεις γιατί; Γιατί εκείνη είναι η κατάλληλη εποχή για ξεγνοιασιά, για νέες εμπειρίες και σίγουρα όχι για stress! Γιατί τα σχολικά χρόνια μάλλον είναι τα καλύτερα, αφού το λένε όλοι. Και φυσικά, γιατί πρέπει να ζούμε και να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία!

Anyway, ό, τι έγινε, έγινε, άλλαξέ το από τώρα, ποτέ δεν είναι αργά!

Με αγάπη,

η 18χρονη Αθανασία