Σου γράφω αυτό το γράμμα με σκοπό να σε προετοιμάσω σχετικά με το τι θα επακολουθήσει. Είσαι ακόμα στη φάση που σκέφτεσαι να ανοίξεις ή όχι βιβλίο. Πίστεψέ με, δεν θα το κάνεις άμεσα! Είσαι επίσης στη φάση προσαρμογής στο νέο σχολικό περιβάλλον, πλέον λυκειόπαιδο βλέπεις και όλη μέρα είσαι «Μύθο» με συμμαθητές ή «Β» κάνοντας ναργιλέ. Ή μάλλον όχι είσαι μικρός για αυτά ή ακόμα καλύτερα δεν είναι τόσο της μοδός! Η συμβουλή μου, λοιπόν, μικρέ μου εαυτέ, που το μόνο που σε νοιάζει είναι να βγεις 15μελες, είναι να ζήσεις το ταξίδι «λύκειο»! Ναι, το λύκειο που συνεπάγεται το πρωινό ξύπνημα, το τοστ με κοτόπουλο από το κυλικείο (αν και σπάνια αγοράζεις),το πρωινό κήρυγμα με τον κύριο Μπαϊράμη και άλλα πολλά που θα καταλάβεις στην πορεία. Μπορεί να λες «ωχ πάλι σχολείο» ειδικά τις Δευτέρες, το ξέρω!!
Και γω έτσι ένιωθα…(εδώ γελάμε). Επίσης, σε προτρέπω να αγοράσεις και την εφημερίδα των «Ανοιχτών Χαρτιών», γιατί ποιος ξέρει μπορεί να γίνεις αθλητικογράφος την επόμενη χρονιά και όχι μόνο… Πολλά είπα, σταματάω. Ζήσε το, γιατί- πίστεψέ με- χαμπάρι δε θα πάρεις, άκου και έναν κατά 3 χρόνια μεγαλύτερό σου!!
Υ.Γ Δώσε χαιρετισμούς σε όλους και ιδιαίτερα Α4 δίχως στοράκι…
