Πασχαλίδου Σωτηρία
Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
Μουσική. Μία λέξη. Ατέλειωτα είδη και χιλιάδες οι ακροατές τους. Άλλοι ακούν pop ή rap. Άλλοι metal ή rock. Άλλοι μπορεί μία ανάμειξη των ειδών και άλλοι κάποιο είδος μουσικής που εσύ, εγώ, δεν ξέραμε καν ότι υπάρχει.
Ωστόσο, παρόλο που η μουσική είναι ευχαρίστηση, είναι ελευθερία, ο κόσμος κατακρίνει και σχολιάζει τον καθένα που έχει διαφορετικό γούστο από το δικό του και πολλές φορές από την πλειονότητα του κόσμου. Ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος με όλες τις αρνητικές θεωρίες που δημιουργήθηκαν (από άσχετους πολλές φορές), με την υποτίμηση του ατόμου που ακούει το συγκεκριμένο είδος και με μία σειρά ερωτήσεων του τύπου «πώς το ακούς αυτό;», «αυτό θεωρείται μουσική;» και άλλα τέτοια.
Κάνεις, όμως, ποτέ δε σκέφτεται γιατί μπορεί να το ακούει. Τι μπορεί να είναι αυτό που τον τραβάει να το ακούει και πολλές φορές να ντύνεται ή να ακολουθεί κάποιες ιδεολογίες του; Ένας από τους λόγους μπορεί να είναι ο καλλιτέχνης. Μπορεί, όμως, να είναι ότι με αυτό το είδος βρήκε αυτό που έψαχνε. Βρήκε ελευθερία και ταύτιση, βρήκε ένα μέρος που νιώθει αποδεκτός και ένα μέρος που αισθάνεται πως τον καταλαβαίνουν. Το μόνο άτομο που, ωστόσο, μπορεί να σου τα απαντήσει αυτά, είναι ο ίδιος…
