ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
Α’ ΛΥΚΕΙΟΥ
Οι άνθρωποι, πολλές φορές, συμπεριφέρονται ηθικά από ανάγκη, επειδή είναι προς το συμφέρον τους και όχι επειδή το θέλουν. Η ηθική συμπεριφορά μπροστά σε άλλους μας βοηθάει να αποκτάμε καλή φήμη και τα υλικά αγαθά της ζωής, πιο εύκολα. Αν, όμως, μας δινόταν η ευκαιρία να πράττουμε όπως μας ευχαριστεί, χωρίς τον φόβο της σύλληψης και της τιμωρίας, θα πράτταμε χωρίς ηθικούς φραγμούς, θα λέγαμε ψέματα και θα εξαπατούσαμε, αν αυτό ήταν προς το συμφέρον μας. Η ηθική είναι ένα είδος συνθήκης που έχει «συνταχθεί» με απροθυμία, αλλά τηρείται επίσης με απροθυμία εξαιτίας του φόβου των συνεπειών που θα έχει, αν παραβιαστεί.
Η αρετή, κατά τον Πλάτωνα, βασίζεται στην ισορροπία ανάμεσα στα τρία μέρη της ψυχής: το λογιστικό, το θυμικό και το επιθυμητικό. Δηλαδή τον νου, τη βούληση και τις ορμές (ορέξεις). Ο ενάρετος άνθρωπος έχει τον έλεγχο αυτών των τριών πτυχών και έτσι ζει ειρηνικά και προσφέρει το καλό. Άνθρωποι που δεν είναι ενάρετοι και δεν πράττουν το καλό, κάνουν κακό όχι μόνο στον εαυτό τους, αλλά και στους συνανθρώπους τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι και θα είναι υποδουλωμένοι στις κατώτερες επιθυμίες και ορμές τους και θα ζουν σε αντιπαλότητα με την ψυχή τους μία ζωή. Εσείς τι λέτε; «ἀδικεῖν ή ἀδικεῖσθαι;».
