Χριστουγεννιάτικη παράνοια

Αντωνία Γρίβα

Αγαπητό ημερολόγιο, 

Παραμονές πρωτοχρονιάς και νομίζω θα πεθάνω από το άγχος! Και αν πεθάνω, αυτό το μέρος θα καταρρεύσει χωρίς εμένα. Επικρατεί ήδη ένα χάος εδώ μέσα! Έχει ένα μήνα που τα ξωτικά δεν έχουν σταματήσει τα πάρτι και τα «επαγγελματικά μίτινγκ». Το αποτέλεσμα; Η μεγάλη μέρα πλησιάζει επικίνδυνα και τα μισά είναι στο κρεβάτι με κορωνοϊό. Πότε θα προλάβουμε να φτιάξουμε όλα τα δώρα, μου λες; 

Άσε που έχω και τη σύζυγο που πραγματικά θα με τρελάνει. Ήταν που ήταν, ήρθε και απόγινε με όλα αυτά που συμβαίνουν! Γυρνάει με δύο μάσκες, τη μία πάνω από την άλλη, ένα αντισηπτικό στο χέρι και καμιά δεκαριά στην τσάντα της. Φυσικά, πλέον έχουμε το αντισηπτικό σε κάθε πιθανή μορφή του. Σπρέι, υγρό, μαντηλάκια, πολύ φοβάμαι ότι θα μας βάζει να το πίνουμε σε λίγο. Προχτές, να φανταστείς, ενώ προσπαθούσα να χωρέσω τη γενειάδα μου στη μάσκα, βγήκε κατά λάθος η μύτη μου έξω για λίγα δευτερόλεπτα. Τότε πετάχτηκε από μια γωνία και άρχισε να με ψεκάζει με μανία. Νομίζω, κάπου στο μάτι μου έχω ακόμα λίγο αντισηπτικό με άρωμα μελομακάρονο… Γιατί είμαστε και μες το κλίμα, μην ξεχνιόμαστε…

Τέλος πάντων, πες ότι γίνεται τελικά το θαύμα και καταφέρνουμε να είμαστε έτοιμοι μέχρι την Πρωτοχρονιά. Εγώ πώς ακριβώς θα γυρίσω όλο τον κόσμο, για να μοιράσω τα δώρα; Ακόμα δεν έχω βγάλει άκρη με τις άδειες μετακίνησης! Τι μήνυμα να στείλω δηλαδή; Είμαι ο Άι Βασίλης! Πραγματικά, αν χρειαστεί να πληρώσω και πρόστιμο τα παρατάω! Ας κάνει κάποιος άλλος τη δουλειά μου! 

Με αγάπη (και νεύρα), 

Άι Βασίλης