Καιρό είχαμε να δούμε στο άσπρο πανί μια ελληνική παραγωγή με τέτοια απήχηση. Πόσο μάλλον, όταν μιλάμε για μία βιογραφία. Μία βιογραφία ενός γνωστού -άγνωστου θρύλου της ελληνικής μουσικής, την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Την σκηνοθεσία την επιμελήθηκε ο Άγγελος Φραντζής, ενώ το σενάριο γράφτηκε από την Κατερίνα Μπέη. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο παραδόξως έχουμε δύο πρόσωπα, την Κάτια Γκουλιώνη, στη νεότερη ηλικία και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη αργότερα.
Η Ευτυχία, μικροπαντρεμένη, παίρνει το δρόμο για την Αθήνα με τη μητέρα της και τα δύο της παιδιά και αφήνει πίσω τη λατρεμένη της γενέτειρα Μικρασία. Καθώς έχει περάσει αμέτρητες δυσκολίες, αποφασίζει να μην τα βάλει κάτω. Είναι αποφασισμένη να παλέψει. Με το ταλέντο της στη στιχουργία, γράφει στίχους σε οτιδήποτε πιάνει μελάνι. Από χαρτοπετσέτες, υπόλοιπα λογαριασμών, μέχρι και κουτιά τσιγάρων. Γίνεται ηθοποιός και έτσι γνωρίζει και γράφει τραγούδια για τις μεγαλύτερες, τότε, μουσικές προσωπικότητες, όπως τον Βασίλη Τσιτσάνη, Απόστολο Καλδάρα, Μανώλη Χιώτη, τον Αντώνη Ρεπάνη και τον Μάνο Χατζιδάκι. Εθίζεται στον τζόγο, το τσιγάρο, τον έρωτα και ζει θαρραλέα σε ένα απολύτως ανδροκρατούμενο περιβάλλον.
Αξιότιμη προσπάθεια θα έλεγε κανείς όσο αφορά τη σκηνοθεσία και τη φωτογραφία. Ποιότητα που δύσκολα αντικρίζεις όμοιά της στην ελληνική σκηνή. Λάθη υπαρκτά, αλλά και κατανοητά. Οι πρωταγωνίστριες συγκλονιστικές. Θαυ-μαστό το πόσο πολύ συμπλήρωνε η μία την άλλη. Από τον τρόπο έκφρασης και ομιλίας μέχρι και το ρούφηγμα του τσιγάρου. Εν τέλει, μία αξιότιμη προσπάθεια παρόλες τις ατέλειες. Μία ταινία που θα σε κάνει να ψάξεις παραπάνω για την Ευτυχία. Μία ταινία που θα σε κάνει να ακούσεις ξανά και ξανά την απίστευτη αυτή μουσική που γράφτηκε και αυτή που συνόδεψε την ταινία. Στηρίξτε και εσείς την ελληνική αυτή προσπάθεια με την προβολή σας.
